Two years ago, I was invited as an artist to participate in an exhibition commemorating 100 years of Islamic art in Europe. The curator had only one condition: I had to use the Arabic script for my artwork. Now, as an artist, a woman, an Arab, or a human being living in the world in 2010, I only had one thing to say: I wanted to say no. And in Arabic, to say "no," we say "no, and a thousand times no."
Երկու տարի առաջ, ես որպես արտիստ հրավիրված էի մասնակցելու Եվրոպայում Իսլամական արվեստի 100-ամյա հիշատակի ցուցահանդեսին: Կազմակերպիչը միայն մեկ պայման ուներ. ես պետք է իմ արվեստի մեջ արաբական ձեռագիր օգտագործեի: Այժմ, որպես նկարիչ, կին, արաբ կամ մարդ, ով ապրում էր 2010 թվականում, ես միայն մեկ բան ունեի ասելու: Ես ուզում էի ասել. Ո՛չ: Եվ արաբերենով «ո՛չ» ասելու համար մենք ասում ենք «ո՛չ, և հազար անգամ ոչ՛»:
So I decided to look for a thousand different noes. on everything ever produced under Islamic or Arab patronage in the past 1,400 years, from Spain to the borders of China. I collected my findings in a book, placed them chronologically, stating the name, the patron, the medium and the date. Now, the book sat on a small shelf next to the installation, which stood three by seven meters, in Munich, Germany, in September of 2010.
Այսպիսով ես որոշեցի հազար տարբեր «ոչ»-եր փնտրել, ամեն ինչի վրա, որ երբևէ ստեղծվել էր Իսլամական կամ Արաբական տիրապետության ներքո վերջին 1400 տարիների ընթացքում, Իսպանիայից մինչև Չինաստանի սահմանները: Ես հավաքեցի իմ գտածոները մի գրքում, ժամանակագրական հաջորդականությամբ դասավորեցի դրանք՝ գրելով անունը, հովհանավորը, նյութը և ամսաթիվը: Գիրքը տեղադրված էր փոքրիկ դարակում, որը էր երեքը յոթ մետրի վրա չափերով էր Մյունխենում՝ Գերմանիայում, 2010 թվականի սեպտեմբեր ամսին:
Now, in January, 2011, the revolution started, and life stopped for 18 days, and on the 12th of February, we naively celebrated on the streets of Cairo, believing that the revolution had succeeded.
2011 թվականի հունվարին հեղափոխությունը սկսվեց, և կյանքը 18 օր շարունակ դադարեց: Փետրվարի 12-ին, մենք միամտորեն տոնում էինք Կահիրեի փողոցներում՝ հավատալով, որ հեղափոխությունը հաջողվել է:
Nine months later I found myself spraying messages in Tahrir Square. The reason for this act was this image that I saw in my newsfeed. I did not feel that I could live in a city where people were being killed and thrown like garbage on the street. So I took one "no" off a tombstone from the Islamic Museum in Cairo, and I added a message to it: "no to military rule." And I started spraying that on the streets in Cairo. But that led to a series of no, coming out of the book like ammunition, and adding messages to them, and I started spraying them on the walls. So I'll be sharing some of these noes with you.
Ինը ամիս անց ես հաղորդագրություններ էի տարածում Թահրիր հրապարակում: Այս արարքի պատճառը այս նկարն էր, որ ես տեսա իմ լրահոսում: Ես չեի կարծում, որ կարող էի ապրել մի քաղաքում, որտեղ մարդիկ սպանվում էին և աղբի նման փողոց նետվում: Այսպիսով ես վերցրեցի մեկ «ոչ» Կահիրեի իսլամական տապանաքարի վրայից և ավելացրեցի մեկ հաղորդագրություն դրան. «Ոչ ռազմական կանոնին», և ես սկսեցի տարածել դա Կահիրեի փողոցներում: Բայց, դա հանգեցրեց մի շարք գրքից եկող «ոչ»-երի, որոնք նման էին զինամթերքի, և դրանց հաղորդագրություններ ավելացնելով՝ ես սկսեցի պատկերել դրանք պատերին: Այսպիսով, ես կկիսվեմ որոշ «ոչ»-երով Ձեզ հետ:
No to a new Pharaoh, because whoever comes next should understand that we will never be ruled by another dictator.
Ո՛չ, նոր փարավոնին - քանզի, ով էլ հաջորդի պետք է հասկանա, որ մենք այլևս երբեք չենք կառավարվի մեկ այլ բռնապետի կողմից:
No to violence: Ramy Essam came to Tahrir on the second day of the revolution, and he sat there with this guitar, singing. One month after Mubarak stepped down, this was his reward.
Ո՛չ, բռնությանը - Ռամի Այսամը հեղափոխության երկրորդ օրը եկել էր Թահրիր, նա այնտեղ կիթառով նստած երգում էր: Մուբարակի մեկ ամիս անց թուլանալուց հետո, սա նրա պարևատրումն էր:
No to blinding heroes. Ahmed Harara lost his right eye on the 28th of January, and he lost his left eye on the 19th of November, by two different snipers.
Ո՛չ կուրացող հերոսներին - Ահմեդ Հարարան կորցրեց իր աջ աչքը հունվարի 28-ին, և իր ձախ աջքը՝ նոյեմբերի 19-ին, երկու տարբեր դիպուկահարների կողմից:
No to killing, in this case no to killing men of religion, because Sheikh Ahmed Adina Refaat was shot on December 16th, during a demonstration, leaving behind three orphans and a widow.
Ո՛չ սպանությանը, այս պարագայում ո՛չ կրոնավորների սպանությանը, քանի որ Շեյխ Ահմեդ Ադինա Այֆաթին կրակեցին դեկտեմբերի 16-ին, ցույցերի ընթացքում՝ թողնելով 3 որբերի և մեկ այրու:
No to burning books. The Institute of Egypt was burned on December 17th, a huge cultural loss.
Ո՛չ գրքերի այրելուն - Եգիպտոսի համալսարանը դեկտեմբերի 16-ին այրվեց. մեծ մշակութային կորուստ:
No to stripping the people, and the blue bra is to remind us of our shame as a nation when we allow a veiled woman to be stripped and beaten on the street, and the footprint reads, "Long live a peaceful revolution," because we will never retaliate with violence.
Ո՛չ մարդկանց հանվեցնելուն, և կապույտ կրծքկալը մեզ մեր ամոթի մասին հիշեցնելու համար է, երբ մենք թույլ ենք տալիս, որ փողոցում կնոջ շորերը հանեն և ծեծեն նրան, իսկ ոտնահետքի վրա գրված է «Երկար կյանք խաղաղ հեխափոխությանը,» որովհետև մենք երբեք բռնությամբ չենք փոխհատուցի:
No to barrier walls. On February 5th, concrete roadblocks were set up in Cairo to protect the Ministry of Defense from protesters.
Ո՛չ արգելապատնեշներին - փետրվարի 5-ին Կահիրեում բետոնապատ արգելապատնեշներ էին դրված՝ Պաշտպանության նախարարությունը ցուցարարներից պաշտպանելու համար:
Now, speaking of walls, I want to share with you the story of one wall in Cairo. A group of artists decided to paint a life-size tank on a wall. It's one to one. In front of this tank there's a man on a bicycle with a breadbasket on his head. To any passerby, there's no problem with this visual. After acts of violence, another artist came, painted blood, protesters being run over by the tank, demonstrators, and a message that read, "Starting tomorrow, I wear the new face, the face of every martyr. I exist." Authority comes, paints the wall white, leaves the tank and adds a message: "Army and people, one hand. Egypt for Egyptians." Another artist comes, paints the head of the military as a monster eating a maiden in a river of blood in front of the tank. Authority comes, paints the wall white, leaves the tank, leaves the suit, and throws a bucket of black paint just to hide the face of the monster. So I come with my stencils, and I spray them on the suit, on the tank, and on the whole wall, and this is how it stands today until further notice. (Laughter)
Խոսելով պատերի մասին՝ ես ուզում եմ Ձեզ հետ կիսվել Կահիրեում գտնվող մի պատի պատմության մասին: Նկարիչների մի խումբ որոշեց պատչ վրա իրական չափսերի հասնող տանկ նկարել: Տանկի դիմաց հեծանիվին նստած մի մարդ է՝ իր գլխավերևում հացի զամբյուղ պահած: Ամեն անցորդի համար, այս պատկերի հետ կապված ոչ մի խնդիր չկա: Բռնության դրսևորումից հետո, մեկ այլ նկարիչ է եկել, նկարել արյուն, տանկով վրաերթի ենթարկվող ցուցարարներ, և հաղորդագրություն, որում ասվում է. «վաղվանից սկսած ես նոր երես եմ կրում, ամեն զոհի երեսը: Ես գոյություն ունեմ»: Իշխանությունն է գալիս, պատը սպիտակ է ներկում, թողնում է տանկը և ավելացնում. «Բանակն ու մարդիկ՝ մեկ բռունցք: Եգիպտոսը եգիպտացիների համար»: Մեկ այլ նկարիչ է գալիս, բանակի հրամանատարի գլխի փոխարեն պատկերում է հրեշի գլուխ, ով մի օրիորդ է ուտում՝ արյան գետի մեջ՝ տանկի առջևում: Իշխանությունն է գալիս, պատը սպիտակ ներկում, թողնում է տանկը, թողնում է հագուստը, և սև ներկով ծածկում հրեշի դեմքը: Այսպիսով ես գալիս եմ իմ շաբլոններով, պատկերում դրանք հագուստի, տանկի, ամբողջ պատի վրա, և ահա թե ինչ տեսք ունի այն այսօր, մինչև հաջորդ փոփոխությունը:
Now, I want to leave you with a final no. I found Neruda scribbled on a piece of paper in a field hospital in Tahrir, and I decided to take a no of Mamluk Mausoleum in Cairo. The message reads, [Arabic] "You can crush the flowers, but you can't delay spring."
Ես ցանկանում եմ լքել Ձեզ վերջնական «ոչ»-ով: Ես գտա մի թղթի վրա խզբզված «Ներուդա» Թահրիրի դաշտային հիվանդանոցում, և որոշեցի ո՛չ ասել Մամլուկ Մոսելեումին Կահիրեում: Գրվածքում ասվում է. {Արաբերեն} «Դու կարող ես ոչնչացնել ծաղիկները, բայց չես կարող հետաձգել Գարունը»:
Thank you. (Applause) (Applause) Thank you. Shukran. (Applause)
Շնորհակալություն: (Ծափահարություններ) Շնորհակալություն: