Преди две години, бях поканена като художник за участие в изложба посветена на 100 години от ислямското изкуство в Европа. Кураторът имаше само едно условие: трябваше да използвам арабски скрипт за моите произведения на изкуството. Сега, като художник, жена, арабка, или човешко същество, живееща в света през 2010 г. имах да кажа само едно нещо: исках да кажа не. И на арабски, за да кажете "не", казвате "не, и хиляди пъти не."
Two years ago, I was invited as an artist to participate in an exhibition commemorating 100 years of Islamic art in Europe. The curator had only one condition: I had to use the Arabic script for my artwork. Now, as an artist, a woman, an Arab, or a human being living in the world in 2010, I only had one thing to say: I wanted to say no. And in Arabic, to say "no," we say "no, and a thousand times no."
Затова реших да потърсв хиляда различни не-та. на всичко някога създадено под ислямски или арабски патронаж през последните 1400 години, от Испания до границите на Китай. Аз събрах моите констатации в книга, подредих ги хронологически, като посочих името, патрона, средата и датата. Сега, книгата седеше на един малък рафт до инсталацията, която беше висока три на седем метра, в Мюнхен, Германия, през септември 2010.
So I decided to look for a thousand different noes. on everything ever produced under Islamic or Arab patronage in the past 1,400 years, from Spain to the borders of China. I collected my findings in a book, placed them chronologically, stating the name, the patron, the medium and the date. Now, the book sat on a small shelf next to the installation, which stood three by seven meters, in Munich, Germany, in September of 2010.
Сега, през януари, 2011, революцията започна, и живота спря за 18 дни, и на 12-ти февруари, ние наивно празнувахме по улиците на Кайро, вярвайки, че революцията е успяла.
Now, in January, 2011, the revolution started, and life stopped for 18 days, and on the 12th of February, we naively celebrated on the streets of Cairo, believing that the revolution had succeeded.
Девет месеца по-късно се озовах пръскайки съобщения на площада Тахрир. Причината за този акт бе това изображение, което видях в моята новинарска колона. Не чувствах, че мога да живея в един град където хората са убивани и са изхвърляни като боклук на улицата. Така че взех едно "не" от надгробен камък от Ислямския музей в Кайро, и добавих съобщение към него: "не на военната власт." И започнах да пръскам това по улиците в Кайро. Но това доведе до серия от не-та, излизайки от книгата като боеприпаси и добавяйки съобщения към тях, и започнах да ги пръскам по стените. Така че ще споделя някои от тези призиви с вас.
Nine months later I found myself spraying messages in Tahrir Square. The reason for this act was this image that I saw in my newsfeed. I did not feel that I could live in a city where people were being killed and thrown like garbage on the street. So I took one "no" off a tombstone from the Islamic Museum in Cairo, and I added a message to it: "no to military rule." And I started spraying that on the streets in Cairo. But that led to a series of no, coming out of the book like ammunition, and adding messages to them, and I started spraying them on the walls. So I'll be sharing some of these noes with you.
Не на нов фараон, защото който и да дойде след това трябва да разбере, че ние никога няма да бъдем управлявани от друг диктатор.
No to a new Pharaoh, because whoever comes next should understand that we will never be ruled by another dictator.
Не на насилието: Рами Есам дойде в Тахрир на втория ден на революцията, и той седеше там с тази китара, пеейки. Един месец след като Мубарак напусна поста, това бе наградата.
No to violence: Ramy Essam came to Tahrir on the second day of the revolution, and he sat there with this guitar, singing. One month after Mubarak stepped down, this was his reward.
Не на заслепяването на герои. Ахмед Харара загуби дясното си око на 28 януари, и загуби лявото си око на 19 ноември, от двама различни снайперисти.
No to blinding heroes. Ahmed Harara lost his right eye on the 28th of January, and he lost his left eye on the 19th of November, by two different snipers.
Не на убийството, в този случай не на убиването на религиозни хора, тъй като Шейх Ахмед Адина Рефаат бе застрелян на 16 декември, по време на демонстрация, оставяйки три сирачета и вдовица.
No to killing, in this case no to killing men of religion, because Sheikh Ahmed Adina Refaat was shot on December 16th, during a demonstration, leaving behind three orphans and a widow.
Не на горенето на книги. Институтът на Египет бе опожарен на 17 декември, огромна културна загуба.
No to burning books. The Institute of Egypt was burned on December 17th, a huge cultural loss.
Не на разголването на хората, и синия сутиен е да ни напомня за нашия срам като нация, която позволи забулена жена да бъде разголена и бита на улицата и отпечатъка заявява, "Да живее мирната революция," защото ние никога не ще отговорим с насилие.
No to stripping the people, and the blue bra is to remind us of our shame as a nation when we allow a veiled woman to be stripped and beaten on the street, and the footprint reads, "Long live a peaceful revolution," because we will never retaliate with violence.
Не на преградните стени. На 5 февруари, бетонни блокади бяха издигнати в Кайро за защита на Министерството на отбраната от протестиращите.
No to barrier walls. On February 5th, concrete roadblocks were set up in Cairo to protect the Ministry of Defense from protesters.
Сега, говорейки за стени, искам да споделя с вас историята на една стена в Кайро. Група от художници решават да нарисуват танк в естествен размер на стената. Едно към едно. Пред този танк е мъж на велосипед с кошница за хляб на главата му. За всеки минувач, няма проблем с това визуално. След актове на насилие, друг художник дойде, нарисува кръв, протестиращите прегазени от танка, демонстрантите и съобщение, което заявява, "От утре, аз ще нося ново лице, лицето на всеки мъченик. Аз съществувам." Властите дойдоха, боядисаха стената бяла, оставиха танка и добавиха съобщение: "Армия и хора, една ръка. Египет за египтяните." Друг художник идва, боядисва главата на военните като чудовище хранейки се с девойка в река от кръв пред танка. Властите идват, боядисват стената бяла, оставят танка, оставят костюма и хвърлят една кофа с черна боя само да скрият лицето на чудовището. Така че идвам с моите шаблони, и ги пръскам на костюма, на танка и на цялата стена, и това е, как изглежда днес до второ нареждане. (Смях)
Now, speaking of walls, I want to share with you the story of one wall in Cairo. A group of artists decided to paint a life-size tank on a wall. It's one to one. In front of this tank there's a man on a bicycle with a breadbasket on his head. To any passerby, there's no problem with this visual. After acts of violence, another artist came, painted blood, protesters being run over by the tank, demonstrators, and a message that read, "Starting tomorrow, I wear the new face, the face of every martyr. I exist." Authority comes, paints the wall white, leaves the tank and adds a message: "Army and people, one hand. Egypt for Egyptians." Another artist comes, paints the head of the military as a monster eating a maiden in a river of blood in front of the tank. Authority comes, paints the wall white, leaves the tank, leaves the suit, and throws a bucket of black paint just to hide the face of the monster. So I come with my stencils, and I spray them on the suit, on the tank, and on the whole wall, and this is how it stands today until further notice. (Laughter)
Сега аз искам да ви оставя с окончателно не. Намерих, че Неруда е написал нещо върху лист хартия в полева болница в Тахрир и реших да взема едно Не от мавзолея Мамлук в Кайро. Съобщението гласи, [Арабски] "Може да смажете цветята, но не можете да забавите пролетта."
Now, I want to leave you with a final no. I found Neruda scribbled on a piece of paper in a field hospital in Tahrir, and I decided to take a no of Mamluk Mausoleum in Cairo. The message reads, [Arabic] "You can crush the flowers, but you can't delay spring."
Благодаря ви. (Аплодисменти) (Аплодисменти) Благодаря ви. Шукран. (Аплодисменти)
Thank you. (Applause) (Applause) Thank you. Shukran. (Applause)