Following a devastating nuclear war, Lilith Iyapo awakens after 250 years of stasis to find herself surrounded by a group of aliens called the Oankali. These highly evolved beings want to trade DNA by breeding with humans so that each species’ genes can diversify and fortify the other. The only alternative they offer is sterilization of the entire human race. Should humanity take the leap into the biological unknown, or hold on to its identity and perish?
به دنبال یک جنگ ویرانگر هستهای، «لیلیث لیاپو» پس از ۲۵۰ سال از خواب مصنوعی بیدار میشود و خود را در محاصره گروهی از فضاییها به نام «اون کالی» میببیند. این موجودات بسیار تکامل یافته، به دنبال معامله DNA برای تولیدِ نسل با انسان بودند تا ژنهای هرگونه، موجبِ تنوع و تقویت دیگری گردد. تنها جایگزین مورد قبولشان عقیمسازی کل نسل بشر بود. آیا بشریت میبایست در این مسیر زیستی ناشناخته قدم میگذاشت، یا به هویتش میچسبید و فنا میشد؟
Questions like this haunt Octavia Butler’s "Dawn," the first in her trilogy "Lilith’s Brood." A visionary storyteller who upended science fiction, Butler built stunning worlds throughout her work– and explored dilemmas that keep us awake at night.
سؤالاتی مانندِ این، کتاب «سپیدهدم» «اکتاویا باتلر» را تسخیر کرده، اولین کتاب از سهگانه «لیلیث برود». او داستانسرای آیندهگرایی است که موضوعات علمی تخیلی را ارتقاء داده، او جهانهایی شگفتآور را در کارهایش خلق کرده -- و معماهایی برایمان ساخته که شبها بیدارمان نگاه میدارند.
Born in 1947, Butler grew up shy and introverted in Pasadena, California. She dreamt up stories from an early age, and was soon scribbling these scenarios on paper. At twelve, she begged her mother for a typewriter after enduring a campy science fiction film called "Devil Girl From Mars." Unimpressed with what she saw, Butler knew she could tell a better story.
باتلر که متولد سال ۱۹۴۷ است، فردی خجالتی و درونگرا بود که در پاسادینای کالیفرنیا رشد کرد. او از همان کودکی به رؤیاپردازی داستانها میپرداخت، و به سرعت از آنها روی کاغذ یادداشت برمیداشت. ۱۲ ساله بود که برای خریدِ ماشین تحریر به مادرش التماس میکرد چون از یک داستان علمی تخیلی مبتذل به نام «دختری شیطانی از مریخ» ناراحت بود. ناراحت از چیزهایی که میدید، باتلر میدانست که میتواند داستان بهتری بگوید.
Much science fiction features white male heroes who blast aliens or become saviors of brown people. Butler wanted to write diverse characters for diverse audiences. She brought nuance and depth to the representation of their experiences.
بیشتر داستانهای علمی تخیلی مردان سفیدپوستی را قهرمان میکنند که به فضاییها شلیک میکنند و مردمان رنگینپوست را نجات میدهند. باتلر میخواست تا شخصیتهایی متنوع را برای مخاطبانی متنوع بسازد. او ظرافت و عمق را برای نمایشِ تجربهشان به کار گرفت.
For Butler, imagination was not only for planting the seeds of science fiction– but also a strategy for surviving an unjust world on one’s own terms. Her work often takes troubling features of the world such as discrimination on the basis of race, gender, class, or ability, and invites the reader to contemplate them in new contexts.
برای باتلر، تخیل تنها در کاشت بذرهای موضوعات علمی تخیلی نبود - بلکه راهکاری بود برای بقا در جهانی ناعادلانه بر اساس قوانین خودت. کارهای او بیشتر بر پایه مشکلات این جهان مانند تبعیضهای نژادی، جنسیتی، طبقاتی یا معلولیت بود، و خواننده را به تفکر دربارهشان در غالبهای جدید دعوت میکرد.
One of her most beloved novels, the "Parable of the Sower," follows this pattern. It tells the story of Lauren Oya Olamina as she makes her way through a near-future California, ruined by corporate greed, inequality, and environmental destruction. As she struggles with hyperempathy, or a condition in the novel that causes her to feel others’ pain, and less often, their pleasure. Lauren embarks on a quest with a group of refugees to find a place to thrive. There, they seek to live in accordance with Lauren’s found religion, Earthseed, which is based on the principle that humans must adapt to an ever-changing world.
یکی از مورد توجهترین داستانهای او، «تمثیلاتی از بذر پاش»، این الگو را دنبال میکند. این داستانِ «لورن اویا اولامینا» است که در آیندهای نزدیک به کالیفرنیایی میرود که به خاطر طمع شرکتها ویرانشده است، نابرابری، تخریب محیطزیست. او با حساسیت زیادش درگیر است، قدرتی که در این داستان میتواند رنج دیگران و به میزانی کمتر، لذتهایشان را حس کند. «لورن» در جستجوی محلی برای پیشرفت همراه گروهی از پناهندگان به راه میافتد. در آنجا، آنها به دنبال زندگی بر مبنایِ آیینی هستند که لورن پیدا کرده، بذر زمین، و مبنای آن بر این پایه است که انسان باید با دنیای دائماً در حال تغییر، خود را وفق دهد.
Lauren’s quest had roots in a real life event– California Prop 187, which attempted to deny undocumented immigrants fundamental human rights, before it was deemed unconstitutional. Butler frequently incorporated contemporary news into her writing. In her 1998 sequel to "The Parable of the Sower," "Parable of the Talents," she wrote of a presidential candidate who controls Americans with virtual reality and “shock collars.” His slogan? “Make America great again.”
جستجوی لورن ریشه در اتفاقی واقعی داشت - در رِفِراندوم لایحه ۱۸۷ کالیفرنیا، که میخواست تا مهاجران غیرقانونی را از حقوق اساسی بشر محروم سازد، قبل از آنکه مخالف با قانون اساسی تشخیص داده شود. باتلر اکثراً خبرهای امروزی را در نوشتههایش استفاده میکرد. در سال ۱۹۹۸، ادامه «تمثیلاتی از بذر پاش» در کتاب «پاشنده بذر استعداد»، او از یک کاندیدایِ ریاست جمهوری مینویسد که آمریکاییها را با کمک واقعیت مجازی و «گردنبندهای شوک دهنده» کنترل میکند. و شعار او: «بیایید تا دوباره آمریکا را بزرگ کنیم» است.
While people have noted her prescience, Butler was also interested in re-examining history. For instance, "Kindred" tells the story of a woman who is repeatedly pulled back in time to the Maryland plantation of her ancestors. Early on, she learns that her mission is to save the life of the white man who will rape her great grandmother. If she doesn’t save him, she herself will cease to exist. This grim dilemma forces Dana to confront the ongoing trauma of slavery and sexual violence against Black women.
اگرچه خیلیها به این پیشگویی توجه کردند، باتلر به بررسی مجدد تاریخ هم علاقه داشت. برای مثال، «خویشاوند» داستانِ زنی را میگوید که بارها در زمان به عقب برمیگردد به مزارع اجدادش در مریلند. قبل از آن، او فهمیده بود که مأموریتش نجات جان انسان سفیدپوستی است که به جد مادریاش تجاوز کرده است. اگر او را نجات ندهد، خود او دیگر وجودی نخواهد داشت. این معمای ترسناک «دِینا» را وادار به مواجه شدن با زخمهای بردگی و خشونتهای جنسی که بر زنان سیاه رفته میکند.
With her stories of women founding new societies, time travelers overcoming historical strife, and interspecies bonding, Butler had a profound influence on the growing popularity of Afrofuturism. That’s a cultural movement where Black writers and artists who are inspired by the past, present and future, produce works that incorporate magic, history, technology and much more.
با داستانهای او از زنانی که جوامع جدیدی پیدا میکنند، مسافران زمان بر این تنازع تاریخی غلبه میکنند، و گونههایی که با هم ترکیب میشوند، باتلر تأثیری شگرف بر محبوبیت در حال توسعه فرهنگ مدرن آفریقایی داشته است. این یک حرکت فرهنگی است که نویسندگان سیاهپوست و هنرمندانی که از گذشته، حال و آینده الهام گرفتهاند، کارهایی را میسازند که همراه با جادو، تاریخ، فناوری و خیلی چیزهای دیگر است.
As Lauren comes to learn in "Parable of the Sower," "All that you touch you Change. All that you Change Changes you. The only lasting truth is Change.”
همانطور که لورن در داستان «تمثیلاتی از بذر پاش» یاد میگیرد، «هر چیزی را که لمس کنی تغییر میدهی. هر چیزی را که تغییر دهی تو را تغییر میدهد. تنها حقیقت ماندگار تغییر است.»