Το Σίλικον Βάλεϋ έχει εμμονή με την ανατροπή, αλλά αυτό το διάστημα η μεγαλύτερη ανατροπή δεν προήλθε από εκεί. Προήλθε από τις πόλεις του χάλυβα στο Οχάιο,
Silicon Valley is obsessed with disruption, but these days, the biggest disruptor didn't come out of Silicon Valley. It came out of steel towns in Ohio,
τις αγροτικές κοινότητες στην Πενσυλβάνια, το Πανχάντλ της Φλόριντα. Οι τελευταίες Αμερικάνικες προεδρικές εκλογές ήταν η μεγαλύτερη ανατροπή. Για άλλη μια φορά, η πολιτική είναι προσωπικό ζήτημα. Εκατομμύρια Αμερικανοί έγιναν ακτιβιστές μέσα σε μια νύχτα. Ξεχύθηκαν στους δρόμους καταρρίπτοντας κάθε ρεκόρ σε αριθμό αλλά και σε χρόνο. (Γέλια) Οι εκλογές έκαναν στο οικογενειακό δείπνο των εορτών
rural communities in Pennsylvania, the Panhandle in Florida. And this last US presidential election was the mother of all disruptions. Once again, politics is personal. Millions of Americans became activists overnight, pouring into the streets in record numbers in record time. (Laughter)
ό,τι και το Uber στο σύστημα λειτουργίας των ταξί στη Νέα Υόρκη. Ζευγάρια χώρισαν, γάμοι ανατράπηκαν. Oι εκλογές επηρεάζουν την ιδιωτική μου ζωή
The election has done to family holiday dinners what Uber has done to New York City's taxi system. Couples have broken up and marriages disrupted. And the election is doing to my private life
όπως ακριβώς το Amazon τα εμπορικά κέντρα.
what Amazon is doing to shopping malls.
Η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών, ACLU, επαγρυπνά όλη μέρα, κάθε μέρα, αλλά ακόμα κι όταν καταφέρνω να ξεφύγω και να κάνω 1-2 χιλιόμετρα στον διάδρομο, όποιο κι αν είναι το όφελος της άσκησης, όλα σβήνονται ακαριαία όταν διαβάζω άλλο ένα tweet του Προέδρου καθώς σκρολάρω. Ακόμα και η κρυφή μου ευχαρίστηση να μελετάω Ιταλούς ζωγράφους έχει διαταραχθεί από την πολιτική. Τώρα, μελετάω αλλά και κατασκοπεύω τους παλιούς ζωγράφους. Αυτό είναι το γραφείο μου, με μια έκθεση από καρτ-ποστάλ κάποιων γνωστών και αφανών πινάκων, κυρίως της Ιταλικής Αναγέννησης.
These days, the ACLU is on the front lines 24/7, and even if I manage to sneak away for a couple of miles on the treadmill, any cardio benefit I get is instantly obliterated when I read another presidential tweet on the headline scroll. Even my secret pleasure of studying the Italian painters have been infected by politics. Now, I study, even stalk, the old masters. This is my desk, with a postcard exhibition of some famous and obscure paintings mostly from the Italian Renaissance.
Η τέχνη ήταν για μένα ένα απαραίτητο διάλειμμα από τo χάος της πολτικής στην καθημερινή μου δουλειά στο ACLU, αλλά πάει κι αυτό. Ήμουν στην Πορεία των Γυναικών τη μέρα μετά την ορκωμοσία, στο Σαν Φρανσίσκο, το πλήθος φώναζε το σύνθημα, «Αυτή είναι η δημοκρατία». «Αυτή είναι η δημοκρατία». Εγώ κράταγα την αφίσα μου και την ομπρέλα μου
Now, art used to provide me with a necessary break from the hurly-burly of politics in my daily work at the ACLU, but not anymore. I was at the Women's March in San Francisco the day after inauguration, and the crowd was chanting, "This is what democracy looks like." "This is what democracy looks like." And there I was holding my sign and my umbrella in the rain,
όταν ξαφνικά θυμήθηκα έναν παλιό πίνακα που χρόνια πριν με είχε εντυπωσιάσει πολύ όταν τον πρωτοείδα. Πάσχιζα να θυμηθώ τα διαφορετικά κομμάτια ενός πραγματικού πίνακα μιας καλής και κακής διακυβέρνησης. Ήταν σαν να με χλεύαζε o παλιός ζωγράφος. Θες να μάθεις τι είναι η δημοκρατία; Ανέτρεξε πίσω και δες τις τοιχογραφίες μου. Έτσι κι έκανα. Το 1339, ο Αμπρότζιο Λορενζέτι ολοκλήρωσε μια μεγαλειώδης παραγγελία στην αίθουσα συνεδριάσεων του κυβερνητικού συμβουλίου στο Δημαρχείο της Σιένα. Είναι ένας πίνακας που μας μιλά, που μας φωνάζει σήμερα. «Η τέχνη είναι ένα ψέμα που μας κάνει να συνειδητοποιούμε την αλήθεια»,
and I flashed on an old painting that first captivated me many years ago. I struggled to remember the different pieces of an actual painting of good and bad government. It was almost like the old master was taunting me. You want to know what democracy looks like? Go back and look at my frescoes. And so I did. In 1339, Ambrogio Lorenzetti finished a monumental commission in the governing council chamber of Siena's Palazzo Pubblico. It's a painting that speaks to us, even screams to us, today. "Art is a lie that makes us realize truth,"
είπε κάποτε ο Πικάσο. Αναζητώντας την αλήθεια για τη διακυβέρνηση, πρέπει να θυμόμαστε το έργο του Αμπρότζιο, όχι ένα ψέμα, αλλά μια αλληγορία, από μια κοινωνική σκοπιά. Στην εποχή του Λορενζέτι, η πολιτική νομιμότητα των ιταλικών πόλεων-κρατών συχνά αντιμετώπιζε τριγμούς. Η Σιένα είχε δημοκρατικό πολίτευμα, αλλά υπήρξε φοβερός αναβρασμός
Pablo Picasso once said. And as we search for the truth about government, we should keep Ambrogio's work, not a lie but an allegory, in our collective mind's eye. During Lorenzetti's time, the political legitimacy of Italian city-states was often on very shaky ground. Siena was a republic, but there had been enormous unrest
για δύο δεκαετίες που κατέληξε στο συμβούλιο. Οι πολιτικοί αρχηγοί της Σιένα, που κυριολεκτικά διοικούσαν υπό την επίβλεψη αυτών των αλληγορικών μορφών, ήταν το επιδιωκόμενο κοινό του Λορενζέτι. Κατέγραφε τις υποχρεώσεις των διακυβερνώντων προς τους κυβερνωμένους. Σήμερα μπορείς να ξοδέψεις χρόνια μελετώντας αυτές τις τοιχογραφίες. Κάποιοι ακαδημαϊκοί το έχουν κάνει. Μετά βίας είμαι ένας ιστορικός τέχνης, αλλά έχω πάθος για την τέχνη, και ένα έργο σαν αυτό μπορεί να με καταβάλλει.
in the two decades leading up to the commission. Siena's political leaders, who would literally govern under the eyes of these allegorical figures, were Lorenzetti's intended audience. He was cataloging the obligations of the governing to the governed. Now, you can spend years studying these frescoes. Some scholars have. I'm hardly an art historian, but I am passionate about art, and a work this massive can overwhelm me.
Πρώτα λοιπόν εστιάζω στα κύρια σημεία. Αυτή είναι η αλληγορία μιας καλής κυβέρνησης. Η αρχοντική φιγούρα εδώ στη μέση είναι ντυμένη στα χρώματα της Σιένα και προσωποποιεί την ίδια τη δημοκρατία. Ο Λορετζέτι την ονομάζει «Κοινότητα»
So first, I focus on the big stuff. This is the allegory of good government. The majestic figure here in the middle is dressed in Siena's colors and he personifies the republic itself. Lorenzetti labels him "Commune,"
και στην ουσία λέει στους κατοίκους της Σιένα ότι αυτοί, κι όχι κάποιος βασιλιάς ή τύραννος, πρέπει να τους κυβερνά. Τώρα, γύρω από την «Κοινότητα» βρίσκονται οι σύμβουλοί του. Η Δικαιοσύνη κάθεται στον θρόνο. Κοιτάζει ψηλά τη φιγούρα της σοφίας, η οποία ουσιαστικά στηρίζει τους ζυγούς της δικαιοσύνης. Η Ομόνοια, ή η Αρμονία, κρατά ένα λεπτό σκοινί που προέρχεται από τη ζυγαριά της δικαιοσύνης που τη συνδέει με τους πολίτες καθιστώντας τους όλους συμπατριώτες στο δημοκρατικό πολίτευμα. Στο τέλος βλέπουμε την Ειρήνη. Φαίνεται χαλαρή, σα να ακούει Μπομπ Μάρλεϊ. Όταν η κυβέρνηση διοικεί σωστά, η Ειρήνη δε ζορίζεται. Τώρα αυτά είναι μεγαλειώδεις εικόνες και μεγάλες ιδέες, αλλά μου αρέσουν πολύ τα μικρά αυτά πράματα. Σ' έναν άλλο τοίχο, ο Λορετζέτι απεικονίζει τις επιδράσεις μιας καλής διακυβέρνησης στην αληθινή και καθημερινή ζωή συνηθισμένων ανθρώπων
and he's basically telling the Sienese that they, and not a king or a tyrant, must rule themselves. Now, surrounding Commune are his advisors. Justice is enthroned. She's looking up at the figure of wisdom, who actually supports her scales of justice. Concord, or Harmony, holds a string that comes off the scales of justice that binds her to the citizens, making them all compatriots in the republic. And finally we see Peace. She looks chilled out, like she's listening to Bob Marley. When good government rules, Peace doesn't break a sweat. Now, these are big images and big ideas, but I really love the small stuff. Along another wall, Lorenzetti illustrates the effects of good government on the real and everyday lives of ordinary people
με μια σειρά από μικρές και λαχταριστές λεπτομέρειες. Στην εξοχή, οι λόφοι έχουν διαμορφωθεί και καλλιεργηθεί. Σπόροι φυτεύονται, τσαπίζονται, θερίζονται, αλέθονται, οργώνονται, όλα σε μια εικόνα. Η σοδειά και τα ζώα μεταφέρονται στην αγορά. Στην πόλη, οι οικοδόμοι χτίζουν ένα πύργο. Κόσμος παρακολουθεί μία νομική διάλεξη, μια ομιλία TED του 14ου αιώνα. (Γέλια) Μαθητές παίζουν. Το εμπόριο ακμάζει. Επιβλητικοί χορευτές χορεύουν με κέφι. Πάνω από την πολιτεία επιβλέπει η μορφή της Ασφάλειας με φτερά,
with a series of delicious little details. In the countryside, the hills are landscaped and farmed. Crops are being sown, hoed, reaped, milled, plowed, all in one picture. Crops and livestock are being brought to market. In the city, builders raise a tower. People attend a law lecture, a TED Talk of the 14th century. (Laughter) Schoolchildren play. Tradesmen thrive. Dancers larger than life dance with joy. And watching over the republic is the winged figure Security,
στης οποίας το πανό αναγράφεται,
whose banner reads,
«Όλοι να προχωρούν μπροστά ελεύθερα χωρίς φόβο». Το εκπληκτικό όμως σε αυτές τις εικόνες 800 χρόνια πριν είναι ότι είναι οικείες σε εμάς σήμερα. Βλέπουμε τι είναι η δημοκρατία. Βιώνουμε τα αποτελέσματα μιας καλής διακυβέρνησης στη ζωή μας, όπως ακριβώς έκανε ο Λορενζέτι κατά τη διάρκεια της ζωής του.
"Everyone shall go forth freely without fear." Now, what's amazing about these images from 800 years ago is that they're familiar to us today. We see what democracy looks like. We experience the effects of good government in our lives, just as Lorenzetti did in his life.
Αλλά η αλληγορία της κακής διακυβέρνησης είναι αυτό που με στοιχειώνει από τις 9 Νοεμβρίου. Έχει υποστεί σοβαρή ζημιά, αλλά είναι τόσο επίκαιρο. Η διακυβέρνηση δεν είναι στα χέρια της Κοινότητας
But it is the allegory of bad government that has been haunting me since November 9. It's badly damaged, but it reads like today's newspapers. And ruling over bad government is not the Commune
αλλά του Τυράννου. Έχει κέρατα, χαυλιόδοντες, αλληθωρίζει, έχει πλεξούδα στα μαλλιά. Απ' ό,τι φαίνεται σπαταλάει πολύ χρόνο για αυτά τα μαλλιά. (Γέλια) Η Δικαιοσύνη τώρα κείτεται αβοήθητη, με χειροπέδες στα πόδια. Της έχουν πάρει τη ζυγαριά. Η Δικαιοσύνη είναι ο κύριος αντίπαλος του Τυράννου,
but the Tyrant. He has horns, tusks, crossed eyes, braided hair. He obviously spends a lot of time on that hair. (Laughter) Justice now lies helpless at his feet, shackled. Her scales have been severed. Justice is the key antagonist to the Tyrant,
και έχει φύγει από τη μέση.
and she's been taken out.
Τώρα γύρω από τον Τύραννο, ο Λορενζέτι απεικονίζει τις ανηθικότητες που δίνουν ζωή σε μια κακή κυβέρνηση. Η Απληστία είναι μια γριά γυναίκα που κρατάει γερά ένα χρηματοκιβώτιο και ένα άγκιστρο ενός ψαρά για να αρπάζει την περιουσία της.
Now, surrounding the Tyrant, Lorenzetti illustrates the vices that animate bad government. Avarice is the old woman clutching the strongbox and a fisherman's hook to pull in her fortune.
Η Ματαιοδοξία κρατά έναν καθρέφτη, και ο Λορενζέτι μας προειδοποιεί ενάντια των ναρκισσιστών ηγετών οι οποίοι καθοδηγούνται από τον δικό τους εγωισμό και έπαρση. Στα δεξιά του Τυράννου βρίσκεται η Βαναυσότητα. Η Προδοσία, μισή αμνός, μισή σκορπιός, μας παρασύρει σε μια ψευδαίσθηση ασφάλειας και μετά δηλητηριάζει το πολίτευμα. Η Απάτη, με τα επιπόλαια φτερά μιας νυχτερίδας. Στα αριστερά του Τυράννου, βλέπετε τη Διχόνοια. Είναι ντυμένη στα χρώματα της Σιένα. «Si» και «No» είναι ζωγραφισμένα στο σώμα της. Χρησιμοποιεί ένα πριόνι ξυλουργού για να κόψει το σώμα της στα δύο. Και η Οργή κρατά τα όπλα του λαού, την πέτρα και το μαχαίρι. Στο υπόλοιπο της τοιχογραφίας, ο Λορενζέτι μας παρουσιάζει τις αναπόφευκτες συνέπειες μιας κακής διακυβέρνησης. Tα πολιτικά ιδεώδη που τιμούσαμε σε αυτό το δωμάτιο μας έχουν απογοητεύσει, και το βλέπουμε. Η κάποτε όμορφη πόλη έχει καταρρεύσει,
Vainglory carries a mirror, and Lorenzetti warns us against narcissistic leaders who are guided by their own ego and vanity. On the Tyrant's right is Cruelty. Treason, half lamb, half scorpion, lulls us into a false sense of security and then poisons a republic. Fraud, with the flighty wings of a bat. On the Tyrant's left, you see Division. She's dressed in Siena's colors. "Si" and "No" are painted on her body. She uses a carpenter's saw to chop her body in half. And Fury wields the weapons of the mob, the stone and knife. In the remainder of the fresco, Lorenzetti shows us the inevitable effects of bad government. The civic ideals celebrated elsewhere in this room have failed us, and we see it. The once beautiful city has fallen to pieces,
η εξοχή είναι άγονη, οι φάρμες εγκαταλελειμμένες. Πολλές έχουν πάρει φωτιά. Και πάνω στον ουρανό δεν είναι η μορφή της Ασφάλειας με τα φτερά, αλλά ο Φόβος, στου οποίου το πανό αναγράφεται: «Κανείς δεν θα περάσει από αυτόν τον δρόμο χωρίς τον φόβο του θανάτου». Η τελευταία εικόνα, η πιο πραγματικά σημαντική, δεν είναι του Λορενζέτι. Είναι του θεατή. Σήμερα, το κοινό των τοιχογραφιών του Λορενζέτι, δεν είναι οι κυβερνώντες αλλά οι κυβερνημένοι,
the countryside barren, the farms abandoned. Many are in flames. And in the sky above is not the winged figure Security, but that of Fear, whose banner reads: "None shall pass along this road without fear of death." Now, the final image, the most important one, really, is one that Lorenzetti did not paint. It is of the viewer. Today, the audience for Lorenzetti's frescoes is not the governing but the governed,
το άτομο που στέκεται μπροστά στις αλληγορίες του και δεν αντιλαμβάνεται τη γνώση, που καλεί για δράση. Ο Λορενζέτι μας προειδοποιεί ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε τις σκιές της Απληστίας, της Απάτης, της Διχόνοιας, ακόμα και της Τυραννίας όταν περπατούν στην πολιτική σκηνή μας, ειδικά όταν αυτές οι σκιές προέρχονται από πολιτικούς αρχηγούς που με πυγμή λένε ότι είναι η φωνή της καλής διακυβέρνησης και υπόσχονται ότι θα κάνουν την Αμερική σπουδαία ξανά. Πρέπει να αναλάβουμε δράση. Η δημοκρατία δεν πρέπει να είναι ένα άθλημα για θεατές μόνο. Τα δικαιώματα της διαμαρτυρίας, ελεύθερης συνάθροισης, υποβολής αιτήσεων ενάντια στην κυβέρνηση, αυτά δεν είναι απλά δικαιώματα.
the individual who stands in front of his allegories and walks away with insight, who heeds a call to action. Lorenzetti warns us that we must recognize the shadows of Avarice, Fraud, Division, even Tyranny when they float across our political landscape, especially when those shadows are cast by political leaders loudly claiming to be the voice of good government and promising to make America great again. And we must act. Democracy must not be a spectator sport. The right to protest, the right to assemble freely, the right to petition one's government, these are not just rights.
Μπροστά στην Απληστία, την Απάτη και τη Διχόνοια, αυτές είναι υποχρεώσεις μας. Πρέπει να ανατρέψουμε. (Χειροκρότημα) Πρέπει να ανατρέψουμε τις ζωές μας ώστε να μπορέσουμε να ανατρέψουμε την ανήθικη συγκέντρωση της εξουσίας σε αυτούς που θα πρόδιδαν τις αξίες μας.
In the face of Avarice, Fraud and Division, these are obligations. We have to disrupt -- (Applause) We have to disrupt our lives so that we can disrupt the amoral accretion of power by those who would betray our values.
Εμείς και μόνο εμείς ο λαός
We and we the people
πρέπει να επαναφέρουμε τη δικαιοσύνη και να αποκαταστήσουμε την ειρήνη στη χώρα μας, να συνασπιστούμε ενωμένοι και τότε έχουμε μια επιλογή. Ή να γίνουμε ο χειρότερος εφιάλτης της κακής διακυβέρνησης του Λορενζέτι ή να παραμείνουμε στους δρόμους, ανατρεπτικά, χαοτικά, δυνατά. Αυτή είναι η δημοκρατία. Ευχαριστώ. (Χειροκρότημα) Κρις Άντερσον: Καταρχάς, ουάου. Προφανώς, πολλοί άνθρωποι με πάθος -- μίλησες σε πολλούς εδώ με πάθος.
must raise justice up and must bring peace to our nation and must come together in concord, and we have a choice. We could either paint ourselves into the worst nightmare of Lorenzetti's bad government, or we can stay in the streets, disruptive, messy, loud. That is what democracy looks like. Thank you. (Applause) Chris Anderson: First of all, wow. Obviously, many people passionately -- you spoke to many people passionately here.
Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν άλλοι εδώ
I'm sure there are other people here
που θα έλεγαν, κοίτα, ο Τραμπ εκλέχθηκε από 63 εκατομμύρια ανθρώπους.
who'd say, look, Trump was elected by 63 million people.
Τέλειος δεν είναι, αλλά προσπαθεί να κάνει αυτό για το οποίο εκλέχθηκε. Δεν θα 'πρεπε να του δώσεις μια ευκαιρία; Άντονι Ρομέρο: Νομίζω πως πρέπει να αναγνωρίσουμε τη νομιμότητά του ως πρόεδρος σε αντιπαράθεση με τη νομιμότητα της πολιτικής του. Όταν η πολιτική του είναι τόσο αντίθετη σε κάποιες από τις θεμελιώδεις αρχές, ότι όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στον νόμο,
He's far from perfect, but he's trying to do what he was elected to do. Shouldn't you give him a chance? Anthony Romero: I think we have to recognize the legitimacy of him as president versus the legitimacy of his policies. And when so many of the policies are contrary to fundamental values, that we're all equal under the law,
ότι δεν κρινόμαστε με βάση το χρώμα του δέρματος ή τον Θεό που λατρεύουμε, πρέπει να διεκδικούμε αυτές τις αξίες, ακόμα κι αν αναγνωρίζουμε το γεγονός ότι η ίδια η δημοκρατία μας προσέφερε έναν πρόεδρο που αμφισβητεί αυτά τα ιδεώδη. ΚΑ: Η ACLU δεν είναι απλώς μια αριστερή δύναμη, σωστά; Προβάλλεις κι άλλα επιχειρήματα. ΑΡ: Όπως ξέρεις, πολύ συχνά τους εξοργίζουμε όλους σε κάποιο σημείο. Αυτό κάνουμε.
that we're not judged by the color of our skin or the religion we worship, we have to contest those values even as we recognize and honor the fact that our democracy rendered us a president who is championing those values. CA: And the ACLU isn't just this force on the left, right? You're making other arguments as well. AR: Well, you know, very often we piss everyone off at one point. That's what we do.
Πρόσφατα πήραμε θεση γιατί η Αν Κώλτερ μπορεί να μιλάει στο Berkeley,
And we recently were taking stands for why Ann Coulter needs to be able to speak at Berkeley,
και γιατί o Μάιλο έχει δικαίωμα λόγου. Γράψαμε και ένα ιστολόγιο που παραλίγο να βάλει φωτιά ανάμεσα σε κάποια από τα μέλη μας, δυστυχώς, όταν αναφερθήκαμε στο γεγονός ότι ακόμα και ο Τραμπ έχει δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης ως πρόεδρος, και η προσπάθεια να καταστεί υπόλογος για την πρόκληση βίας στις πορείες του ή στις ομιλίες του είναι αντισυνταγματική και αντι-αμερικάνικη. Και όταν μιλάς για αυτό σε μια ελαφρόμυαλη ομάδα ανθρώπων που πάντα ενθουσιάζεται μαζί σου πολεμώντας τον Τραμπ τότε έχεις έναν που σου λέει, «Κάτσε, αυτά είναι τα δικαιώματα όλων μας, ακόμα και του προέδρου που δε μας αρέσει». Και αυτή είναι η δουλεία μας. (Χειροκρότημα) ΚΑ: Άντονι, μίλησες σε τόσο κόσμο με τόσο δυναμισμό. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε. (Χειροκρότημα)
and why Milo has free speech rights. And we even wrote a blog that almost burnt the house down among some of our members, unfortunately, when we talked about the fact that even Donald Trump has free speech rights as president, and an effort to hold him accountable for incitement of violence at his marches or his rallies is unconstitutional and un-American. And when you put that statement out there to a very frothy base that always is very excited for you to fight Donald Trump, and then you have a new one saying, "Wait, these rights are for everybody, even the president that we don't like." And that's our job. (Applause) CA: Anthony, you spoke to so many of us so powerfully. Thank you so much. Thank you. (Applause)