My seven-year-old grandson sleeps just down the hall from me, and he wakes up a lot of mornings and he says, "You know, this could be the best day ever." And other times, in the middle of the night, he calls out in a tremulous voice, "Nana, will you ever get sick and die?"
Mijn zevenjarige kleinzoon slaapt in de kamer naast die van mij en regelmatig zegt hij als hij 's ochtends wakker wordt: "Dit wordt vast de beste dag van mijn leven." Maar soms roept hij midden in de nacht met een bibberende stem: "Oma, word jij een keer ziek en ga je dan dood?"
I think this pretty much says it for me and most of the people I know, that we're a mixed grill of happy anticipation and dread. So I sat down a few days before my 61st birthday, and I decided to compile a list of everything I know for sure. There's so little truth in the popular culture, and it's good to be sure of a few things.
Dit illustreert denk ik aardig voor mij en voor de meeste mensen die ik ken dat we allemaal vol zijn van blijde verwachting en angst. Een paar dagen voor mijn 61e verjaardag heb ik alle dingen opgeschreven die ik absoluut zeker weet. Er is zo weinig waarheid te vinden tegenwoordig en het is goed om zeker te zijn van een aantal dingen.
For instance, I am no longer 47, although this is the age I feel, and the age I like to think of myself as being. My friend Paul used to say in his late 70s that he felt like a young man with something really wrong with him.
Bijvoorbeeld: ik ben geen 47 meer, ook al is dat hoe oud ik me voel en denk ik graag dat dat mijn leeftijd is. Mijn vriend Paul zei altijd toen hij tegen de 80 was dat hij zich voelde als een jonge vent waar iets compleet verkeerd aan was.
(Laughter)
(Gelach)
Our true person is outside of time and space, but looking at the paperwork, I can, in fact, see that I was born in 1954. My inside self is outside of time and space. It doesn't have an age. I'm every age I've ever been, and so are you, although I can't help mentioning as an aside that it might have been helpful if I hadn't followed the skin care rules of the '60s, which involved getting as much sun as possible while slathered in baby oil and basking in the glow of a tinfoil reflector shield.
Onze persoonlijkheid bevindt zich buiten tijd en ruimte, maar als ik de papieren bekijk dan kan ik inderdaad wel zien dat ik geboren ben in 1954. Mijn binnenkant bevindt zich buiten tijd en ruimte. Die kent geen leeftijd. Ik ben elke leeftijd die ik ooit ben geweest en dat geldt ook voor jou. Nu moet ik daar trouwens wel aan toevoegen dat ik beter niet had kunnen luisteren naar de huidverzorgingsregels van de jaren 60, die inhielden dat je probeerde zo veel mogelijk in de zon te zitten, ingesmeerd met een dikke laag babyolie, bakkend in de gloed van een reflecterend aluminiumfolie scherm.
(Laughter)
(Gelach)
It was so liberating, though, to face the truth that I was no longer in the last throes of middle age, that I decided to write down every single true thing I know. People feel really doomed and overwhelmed these days, and they keep asking me what's true. So I hope that my list of things I'm almost positive about might offer some basic operating instructions to anyone who is feeling really overwhelmed or beleaguered.
Het was zo bevrijdend de waarheid onder ogen te zien, dat ik niet langer in het laatste restje middelbare leeftijd zat, dat ik besloot om elke waarheid die ik ken op te schrijven. Mensen zijn zo verloren en overspoeld tegenwoordig en ze vragen me vaak wat echt waar is. Dus ik hoop dat mijn lijstje met dingen waarover ik vrijwel zeker ben, een simpele handleiding kan zijn voor iedereen die zich overspoeld of op de proef gesteld voelt.
Number one: the first and truest thing is that all truth is a paradox. Life is both a precious, unfathomably beautiful gift, and it's impossible here, on the incarnational side of things. It's been a very bad match for those of us who were born extremely sensitive. It's so hard and weird that we sometimes wonder if we're being punked. It's filled simultaneously with heartbreaking sweetness and beauty, desperate poverty, floods and babies and acne and Mozart, all swirled together. I don't think it's an ideal system.
Nummer één: de eerste en grootste waarheid is dat alle waarheid een paradox is. Het leven is een kostbaar, onvoorstelbaar mooi cadeau en tegelijkertijd echt niet te doen in deze fysieke incarnatie. Echt geen goede match voor iedereen die van nature extreem gevoelig is. Het is zo moeilijk en bizar dat we ons soms afvragen of we voor de gek worden gehouden. Het zit het vol met hartverscheurende lieflijkheid en pracht, verschrikkelijke armoede, overstromingen en baby's en puistjes en Mozart, allemaal door elkaar geroerd. Geen perfect systeem volgens mij.
(Laughter)
(Gelach)
Number two: almost everything will work again if you unplug it for a few minutes --
Nummer twee: bijna alles doet het weer als je de stekker er een paar minuten uit laat --
(Laughter)
(Gelach)
(Applause)
(Applaus)
including you.
geldt ook voor jezelf.
Three: there is almost nothing outside of you that will help in any kind of lasting way, unless you're waiting for an organ. You can't buy, achieve or date serenity and peace of mind. This is the most horrible truth, and I so resent it. But it's an inside job, and we can't arrange peace or lasting improvement for the people we love most in the world. They have to find their own ways, their own answers. You can't run alongside your grown children with sunscreen and ChapStick on their hero's journey. You have to release them. It's disrespectful not to. And if it's someone else's problem, you probably don't have the answer, anyway.
Drie: er is bijna niets buiten jezelf waar je op de lange termijn echt iets aan hebt, tenzij je zit te wachten op een orgaan. Tevredenheid en gemoedsrust kun je niet kopen, bereiken of veroveren. Dit is de vreselijkste waarheid en die haat ik echt. Maar het is een taak voor de binnenkant en we kunnen vrede of blijvende verbetering niet regelen voor de mensen van wie we het meeste houden. Ze moeten het zelf doen, op hun eigen manier. Je kunt niet achter je volwassen kinderen aan blijven rennen, met zonnebrandcrème en lippenbalsem, tijdens hun heldenreis. Je moet ze laten gaan. Het is respectloos om dat niet te doen. Het probleem van iemand anders kan jij waarschijnlijk toch niet oplossen.
(Laughter)
(Gelach)
Our help is usually not very helpful. Our help is often toxic. And help is the sunny side of control. Stop helping so much. Don't get your help and goodness all over everybody.
Onze hulp helpt meestal toch niet veel. Onze hulp is vaak giftig. Helpen is een positieve benaming voor controle uitoefenen. Houd toch eens op met al dat helpen. Stort je hulp en goedheid toch niet zo over iedereen uit.
(Laughter)
(Gelach)
(Applause)
(Applaus)
This brings us to number four: everyone is screwed up, broken, clingy and scared, even the people who seem to have it most together. They are much more like you than you would believe, so try not to compare your insides to other people's outsides. It will only make you worse than you already are.
Dat brengt ons bij nummer vier: iedereen is gestoord, gebroken, aanhankelijk en bang, zelfs de mensen die het zo goed voor elkaar lijken te hebben. Ze lijken veel meer op jou dan je denkt, dus vergelijk niet je eigen binnenkant met andermans buitenkant. Daar word je nog erger van dan je nu al bent.
(Laughter)
(Gelach)
Also, you can't save, fix or rescue any of them or get anyone sober. What helped me get clean and sober 30 years ago was the catastrophe of my behavior and thinking. So I asked some sober friends for help, and I turned to a higher power. One acronym for God is the "gift of desperation," G-O-D, or as a sober friend put it, by the end I was deteriorating faster than I could lower my standards.
Je kunt ook niemand redden of beter maken of van de drank afhelpen. Ik kwam zelf 30 jaar geleden van mijn verslavingen af door mijn rampzalige gedrag en manier van denken. Ik vroeg een paar vrienden om hulp en keerde me tot een hogere macht. God zou kunnen staan voor 'Gift Of Desperation' (wanhoopsgeschenk), G-O-D, of zoals een van die vrienden zei: ik takelde sneller af dan ik mijn niveau kon verlagen.
(Laughter)
(Gelach)
So God might mean, in this case, "me running out of any more good ideas."
Dus God betekent misschien wel, in dit geval, 'ik kan niks beters meer bedenken'.
While fixing and saving and trying to rescue is futile, radical self-care is quantum, and it radiates out from you into the atmosphere like a little fresh air. It's a huge gift to the world. When people respond by saying, "Well, isn't she full of herself," just smile obliquely like Mona Lisa and make both of you a nice cup of tea. Being full of affection for one's goofy, self-centered, cranky, annoying self is home. It's where world peace begins.
Repareren, beschermen en proberen te redden heeft geen nut, maar radicaal voor jezelf zorgen maakt echt verschil en je straalt dat ook uit, als een zuchtje frisse lucht. Het is zo'n enorm geschenk voor de wereld. Krijg je reacties als: "Zo, zij is zelfingenomen", dan glimlach je gewoon als de Mona Lisa en zet je voor jullie beiden een lekker kopje thee. Vol zijn van genegenheid voor je eigen gekke, egocentrische, chagrijnige, vervelende zelf, is thuis zijn. Dat is waar wereldvrede begint.
Number five: chocolate with 75 percent cacao is not actually a food.
Nummer vijf: chocola met 75 procent cacao is geen echt levensmiddel.
(Laughter)
(Gelach)
Its best use is as a bait in snake traps or to balance the legs of wobbly chairs. It was never meant to be considered an edible.
Je kunt het het beste gebruiken als lokmiddel in een slangenval of onder de poot van een wiebelige stoel. Het was nooit bedoeld als iets eetbaars.
Number six --
Nummer zes --
(Laughter)
(Gelach)
writing. Every writer you know writes really terrible first drafts, but they keep their butt in the chair. That's the secret of life. That's probably the main difference between you and them. They just do it. They do it by prearrangement with themselves. They do it as a debt of honor. They tell stories that come through them one day at a time, little by little. When my older brother was in fourth grade, he had a term paper on birds due the next day, and he hadn't started. So my dad sat down with him with an Audubon book, paper, pencils and brads -- for those of you who have gotten a little less young and remember brads -- and he said to my brother, "Just take it bird by bird, buddy. Just read about pelicans and then write about pelicans in your own voice. And then find out about chickadees, and tell us about them in your own voice. And then geese."
schrijven. Alle schrijvers schrijven ontzettend slechte eerste versies, maar ze blijven op hun stoel zitten. Dat is het geheim. Dat is waarschijnlijk het grootste verschil tussen jou en hen. Zij doen het gewoon. Omdat ze dat met zichzelf hebben afgesproken. Zij doen het als een ereschuld. Ze vertellen verhalen die uit henzelf komen, dag na dag, stukje bij beetje. Toen mijn oudere broer op de basisschool zat, had hij eens een eindopdracht over vogels, hij moest het de volgende dag inleveren en was er nog niet aan begonnen. Dus mijn vader ging bij hem zitten met een vogelgids, papier, potloden en splitpennen -- voor iedereen die niet zo jong meer is en nog weet wat splitpennen zijn -- en hij zei tegen mijn broer: "Eén vogel tegelijk, jongen. Lees eerst maar over de pelikaan en daarna schrijf je over de pelikaan in je eigen woorden. Dan ga je verder met de meesjes en vertel je erover in je eigen woorden. En dan de ganzen."
So the two most important things about writing are: bird by bird and really god-awful first drafts. If you don't know where to start, remember that every single thing that happened to you is yours, and you get to tell it. If people wanted you to write more warmly about them, they should've behaved better.
Dus de twee belangrijkste dingen omtrent schrijven zijn: één vogel tegelijk en ontzettend slechte eerste versies. Weet je niet waar je moet beginnen, vergeet niet dat iedere ervaring die je hebt beleefd van jou is en dat je erover mag vertellen. Als mensen zeggen dat je ze niet aardig genoeg hebt beschreven, hadden ze zich beter moeten gedragen.
(Laughter)
(Gelach)
(Applause)
(Applaus)
You're going to feel like hell if you wake up someday and you never wrote the stuff that is tugging on the sleeves of your heart: your stories, memories, visions and songs -- your truth, your version of things -- in your own voice. That's really all you have to offer us, and that's also why you were born.
Je zult je zo ellendig voelen als je ooit wakker wordt en je hebt nooit opgeschreven wat je op je hart hebt: je verhalen, herinneringen, ideeën en liedjes -- jouw waarheid, jouw versie van de dingen -- in je eigen woorden. Dat is eigenlijk alles wat je ons kunt geven en dat is ook de reden waarom je bent geboren.
Seven: publication and temporary creative successes are something you have to recover from. They kill as many people as not. They will hurt, damage and change you in ways you cannot imagine. The most degraded and evil people I've ever known are male writers who've had huge best sellers. And yet, returning to number one, that all truth is paradox, it's also a miracle to get your work published, to get your stories read and heard. Just try to bust yourself gently of the fantasy that publication will heal you, that it will fill the Swiss-cheesy holes inside of you. It can't. It won't. But writing can. So can singing in a choir or a bluegrass band. So can painting community murals or birding or fostering old dogs that no one else will.
Zeven: uitgegeven worden en kortstondige creatieve successen, daar moet je van herstellen. Daar gaan evenveel mensen wel als niet aan dood. Het doet pijn, beschadigt je en verandert je op manieren die je je niet kan voorstellen. De meest aangetaste en slechte mensen die ik ooit heb ontmoet, zijn mannelijke schrijvers van enorme bestsellers. En toch, even terug naar nummer één, dat alle waarheid paradoxaal is, het is ook heel speciaal als je werk wordt uitgegeven, dat je verhalen worden gelezen en gehoord. Maar maak jezelf voorzichtig los van het idee dat uitgeven een helende werking zal hebben, dat het de gatenkaasachtige holtes vanbinnen zal vullen. Dat kan het niet. Dat zal het niet. Maar schrijven kan dat wel. En zingen in een koor of een bluegrassband ook. En dat geldt ook voor muurschilderingen maken of vogelen of het zorgen voor oude honden die niemand meer wil hebben.
Number eight: families. Families are hard, hard, hard, no matter how cherished and astonishing they may also be. Again, see number one.
Nummer acht: familie. Families zijn moeilijk, moeilijk, moeilijk, hoe gekoesterd en geweldig ze ook kunnen zijn. Kijk maar weer naar nummer één.
(Laughter)
(Gelach)
At family gatherings where you suddenly feel homicidal or suicidal --
Als je je op een familiebijeenkomst opeens moordzuchtig of suïcidaal voelt,
(Laughter)
(Gelach)
remember that in all cases, it's a miracle that any of us, specifically, were conceived and born. Earth is forgiveness school. It begins with forgiving yourself, and then you might as well start at the dinner table. That way, you can do this work in comfortable pants.
vergeet dan niet dat het in alle gevallen een wonder is dat wij precies zo zijn verwekt en geboren als we zijn. Aarde is vergevingsschool. Dat begint met het vergeven van jezelf, misschien moet je daar dan maar meteen mee beginnen aan de eettafel. Dan kan je dit werk tenminste doen in een broek die lekker zit.
(Laughter)
(Gelach)
When William Blake said that we are here to learn to endure the beams of love, he knew that your family would be an intimate part of this, even as you want to run screaming for your cute little life. But I promise you are up to it. You can do it, Cinderella, you can do it, and you will be amazed.
Toen William Blake zei dat we hier zijn om de stralen van de liefde te leren verdragen, wist hij dat je familie hier nauw bij betrokken zou zijn, zelfs als je er het liefst gillend vandoor zou gaan. Maar ik weet zeker dat je het kunt. Je kan het Assepoester, je kan het -- en je zult versteld staan.
Nine: food. Try to do a little better. I think you know what I mean.
Negen: eten. Probeer het ietsjes beter te doen. Je weet vast wel wat ik bedoel.
(Laughter)
(Gelach)
Number 10 --
Nummer tien --
(Laughter)
(Gelach)
grace. Grace is spiritual WD-40, or water wings. The mystery of grace is that God loves Henry Kissinger and Vladimir Putin and me exactly as much as He or She loves your new grandchild. Go figure.
genade. Genade is spirituele smeerolie of zwembandjes. Het mysterieuze van genade is dat God evenveel houdt van Henry Kissinger en Vladimir Poetin en mij, precies evenveel als Hij of Zij van je pasgeboren kleinkind houdt. Wat denk je daarvan.
(Laughter)
(Gelach)
The movement of grace is what changes us, heals us and heals our world. To summon grace, say, "Help," and then buckle up. Grace finds you exactly where you are, but it doesn't leave you where it found you. And grace won't look like Casper the Friendly Ghost, regrettably. But the phone will ring or the mail will come and then against all odds, you'll get your sense of humor about yourself back. Laughter really is carbonated holiness. It helps us breathe again and again and gives us back to ourselves, and this gives us faith in life and each other. And remember -- grace always bats last.
De aanwezigheid van genade is wat ons verandert, heelt en wat onze wereld heelt. Om genade te ontvangen, roep "Help" en houd je goed vast. Genade vindt jou precies waar je bent, maar ze laat je daar niet staan. Genade ziet er niet uit als Casper het Spookje, helaas. Maar je telefoon gaat of de post komt en tegen alle verwachtingen in krijg je je gevoel voor zelfspot terug. Lachen is eigenlijk koolzuurhoudende heiligheid. Het helpt ons telkens te kunnen ademhalen en weer bij onszelf terug te keren, en het versterkt ons geloof in het leven en in elkaar. Vergeet niet: genade heeft altijd het laatste woord.
Eleven: God just means goodness. It's really not all that scary. It means the divine or a loving, animating intelligence, or, as we learned from the great "Deteriorata," "the cosmic muffin." A good name for God is: "Not me." Emerson said that the happiest person on Earth is the one who learns from nature the lessons of worship. So go outside a lot and look up. My pastor said you can trap bees on the bottom of mason jars without lids because they don't look up, so they just walk around bitterly bumping into the glass walls. Go outside. Look up. Secret of life.
Elf: God betekent gewoon 'alles wat goed is'. Echt niets engs aan. Het betekent het hemelse of een liefdevol, bezield inzicht of, volgens de beroemde Deteriorata, 'de kosmische muffin'. Een goede naam voor God is: 'Niet ik'. Emerson zei dat de gelukkigste persoon op aarde degene is die van de natuur leert aanbidden. Dus ga naar buiten en kijk naar boven. Mijn pastoor zei dat je bijen in een leeg jampotje gevangen kunt houden, omdat ze niet naar boven kijken, dus ze lopen maar wat verveeld rond, steeds tegen het glas aan te stoten. Ga naar buiten. Kijk naar boven. Het geheim van het leven.
And finally: death. Number 12. Wow and yikes. It's so hard to bear when the few people you cannot live without die. You'll never get over these losses, and no matter what the culture says, you're not supposed to. We Christians like to think of death as a major change of address, but in any case, the person will live again fully in your heart if you don't seal it off. Like Leonard Cohen said, "There are cracks in everything, and that's how the light gets in." And that's how we feel our people again fully alive.
En ten slotte: de dood. Nummer twaalf. Wauw en jakkes. Het is zo moeilijk als de paar mensen die je niet kunt missen, overlijden. Die verliezen, daar kom je nooit overheen en wat de cultuur ook is, dat is ook niet de bedoeling. Wij christenen zien de dood meestal als een enorm verhuisbericht, maar hoe dan ook, die persoon zal weer volop leven, in jouw hart, als je dat niet afsluit tenminste. Leonard Cohen zei: "In alles zit wel een barst en zo komt het licht naar binnen." En zo brengen we onze geliefden weer helemaal tot leven.
Also, the people will make you laugh out loud at the most inconvenient times, and that's the great good news. But their absence will also be a lifelong nightmare of homesickness for you. Grief and friends, time and tears will heal you to some extent. Tears will bathe and baptize and hydrate and moisturize you and the ground on which you walk.
Ze zullen je ook aan het lachen maken, hardop, op de meest ongepaste momenten en dat is het echte goede nieuws. Maar hun afwezigheid is ook een levenslange nachtmerrie van heimwee. Rouw en vrienden, tijd en tranen zullen tot op bepaalde hoogte helend zijn. Tranen baden, dopen, hydrateren en verzorgen zowel jou als de grond waarop je loopt.
Do you know the first thing that God says to Moses? He says, "Take off your shoes." Because this is holy ground, all evidence to the contrary. It's hard to believe, but it's the truest thing I know. When you're a little bit older, like my tiny personal self, you realize that death is as sacred as birth. And don't worry -- get on with your life. Almost every single death is easy and gentle with the very best people surrounding you for as long as you need. You won't be alone. They'll help you cross over to whatever awaits us. As Ram Dass said, "When all is said and done, we're really just all walking each other home."
Weet je wat het eerste was dat God tegen Mozes zei? Hij zei: "Doe je schoenen uit." Want dit is heilige grond, ook al lijkt het er totaal niet op. Raar misschien, maar dat is de grootste waarheid die ik ken. Als je wat ouder bent, zoals ikzelf, dan kom je erachter dat de dood net zo heilig is als de geboorte. En wees niet bang, leef lekker verder. Bijna iedere dood is gemakkelijk en zacht, met de beste mensen om je heen, zo lang als je ze nodig hebt. Je zult niet alleen zijn. Zij helpen je oversteken naar wat er ook maar op ons staat te wachten. Ram Dass zei: "Uiteindelijk brengt iedereen elkaar alleen maar thuis."
I think that's it, but if I think of anything else, I'll let you know.
Dat is het denk ik, maar als ik nog iets anders bedenk, dan laat ik het je weten.
Thank you.
Dankjewel.
(Applause)
(Applaus)
Thank you.
Bedankt.
(Applause)
(Applaus)
I was very surprised to be asked to come, because it is not my realm, technology or design or entertainment. I mean, my realm is sort of faith and writing and kind of lurching along together. And I was surprised, but they said I could give a talk, and I said I'd love to.
Ik was heel verbaasd dat ik was uitgenodigd, want het is niet echt mijn terrein, technologie, design of entertainment. Mijn terrein is meer geloof en schrijven en samen vooruit proberen te komen. Dus ik was verbaasd, maar ze zeiden dat ik een talk mocht doen en dat vond ik hartstikke leuk.
(Video) If you don't know where to start, remember that every single thing that happened to you is yours and you get to tell it.
(Video) Weet je niet waar je moet beginnen, vergeet niet dat iedere ervaring die je hebt beleefd van jou is en dat je erover mag vertellen.
Anne Lamott: People are very frightened and feel really doomed in America these days, and I just wanted to help people get their sense of humor about it and to realize how much isn't a problem. If you take an action, take a really healthy or loving or friendly action, you'll have loving and friendly feelings.
Anne Lamott: Mensen zijn heel bang en voelen zich zo verslagen in Amerika tegenwoordig en ik wou mensen gewoon helpen om de humor er van in te zien en zich te realiseren hoeveel eigenlijk helemaal geen probleem is. En als je iets wilt doen, doe dan iets heel gezonds of liefdevols of vriendelijks, dan krijg je ook een liefdevol en vriendelijk gevoel.