Did you know that every time musicians pick up their instruments, there are fireworks going off all over their brain? On the outside, they may look calm and focused, reading the music and making the precise and practiced movements required. But inside their brains, there's a party going on.
می دونید هر بار که نوازنده ها سازشون رو بر می دارن تو سرشون آتیش بازی به پا میشه؟ در بیرون، به نظر خونسرد و متمرکز به نظر میان، نت ها رو می خونن و حرکات دقیق و تمرین شده مورد نیاز رو انجام میدن. ولی تو سرشون، یه مهمونی به پا شده.
How do we know this? Well, in the last few decades, neuroscientists have made enormous breakthroughs in understanding how our brains work by monitoring them in real time with instruments like fMRI and PET scanners. When people are hooked up to these machines, tasks, such as reading or doing math problems, each have corresponding areas of the brain where activity can be observed. But when researchers got the participants to listen to music, they saw fireworks. Multiple areas of their brains were lighting up at once, as they processed the sound, took it apart to understand elements like melody and rhythm, and then put it all back together into unified musical experience. And our brains do all this work in the split second between when we first hear the music and when our foot starts to tap along.
از کجا اینو فهمیدیم؟ خب، در چندین دهه گذشته، دانشمندان عصب شناسی کشف های بزرگی انجام داده اند در فهم چگونگی عملکرد مغز ما با مونیتور کردن بلادرنگ مغز با تجهیزاتی مثل پت اسکن و اف ام آر آی هنگامی که آدما رو به این دستگاهها وصل می کنیم، وظایفی مثل خواندن یا حل مسئله، هر کدام مناطق مربوط به خودش را در مغز داره هنگامی که فعالیت مغز مشاهده میشه. ولی هنگامی که محققان از شرکت کنندگان خواستن که به موسیقی گوش بدن، اونا شاهد آتیش بازی بودن. چندین قسمت از مغز ما در آن واحد روشن میشن، در هنگام پردازش صدا، برای فهم اعناصری مثل ملودی یا ریتم،هر کدام مشارکت می کنند و در نهایت همه را کنار هم گذاشته و به یک تجربه واحد موسیقایی می رسند و مغز ما همه ی این کارها رو در کسری از ثانیه انجام میده
But when scientists turned from observing the brains
بین وقتی که ما موسیقی را می شنویم و وقتی که با پایمان ضربه رو می زنیم
of music listeners to those of musicians, the little backyard fireworks became a jubilee. It turns out that while listening to music engages the brain in some pretty interesting activities, playing music is the brain's equivalent of a full-body workout. The neuroscientists saw multiple areas of the brain light up, simultaneously processing different information in intricate, interrelated, and astonishingly fast sequences.
ولی وقتی دانشمندان مطالعاتشون رو از مشاهده مغز شنوندگان موسیقی به نوازندگان تغییر دادند، آتیش بازی کوچیک حیاط پشتی تبدیل به آتیش بازی روز جشن شد. به این معنا که وقتی شنیدن موسیقی مغز ما را در فعالیت های نسبتاً جالبی درگیر می کنه، نواختن موسیقی معادل جلسه تمرین بدنسازی همه بدن برای مغز است. دانشمندان عصب شناسی چندین منطقه از مغز را مشاهده کردن که روشن می شد، همزمان در حال پردازش اطلاعات گوناگون و با ترتیب پیچیده ، به هم وابسته و به طرز حیرت آوری سریع
But what is it about making music that sets the brain alight? The research is still fairly new, but neuroscientists have a pretty good idea. Playing a musical instrument engages practically every area of the brain at once, especially the visual, auditory, and motor cortices. As with any other workout, disciplined, structured practice in playing music strengthens those brain functions, allowing us to apply that strength to other activities.
ولی چرا نواختن موسیقی مغز را روشن میکنه؟ تحقیقات بسیار جدید هستند، ولی محققان نظر نسبتاً معقولی دارند. نواختن یک ساز همه بخش های مغز را با هم درگیر می کنه، به خصوص بخش دیداری، شنیداری و موتورهای کورتکس مغز و شبیه هر تمرین دیگری، تمرین ساختار یافته و منظم در نواختن ساز عملکرد اون بخش های مغز را تقویت کرده و به ما امکان استفاده از اون نیرو برای فعالیت های دیگرمان را میده.
The most obvious difference between listening to music and playing it is that the latter requires fine motor skills, which are controlled in both hemispheres of the brain. It also combines the linguistic and mathematical precision, in which the left hemisphere is more involved, with the novel and creative content that the right excels in. For these reasons, playing music has been found to increase the volume and activity in the brain's corpus callosum, the bridge between the two hemispheres, allowing messages to get across the brain faster and through more diverse routes. This may allow musicians to solve problems more effectively and creatively, in both academic and social settings.
آشکارترین تفاوت بین شنیدن موسیقی و نواختن آن اینه که دومی به مهارت های حرکتی خوبی نیاز داره، که در هر دو نیمکره مغز کنترل میشن. به علاوه دقت زبانی و ریاضی را با هم ترکیب می کنه که نمیکره چپ مغز ما بیشتر درگیر اون است با محتوای تازه و خلاقانه که نیمکره راست برتری داره به همین علت، نواختن موسیقی به عنوان عاملی برای افزایش حجم و فعالیت در جسم پینه ای مغز شناخته میشه، که پل ارتباطی بین دو نمیکره مغز است، که به پیغام ها این امکان رو میده که بین مغز سریعتر حرکت کنند و از مسیرهای گسترده تری عبور کنند. این به موسیقی دان ها امکان حل مسئله رو میده بسیار کارآمد و خلاقانه در هر دو زمینه دانشگاهی و اجتماعی
Because making music also involves crafting and understanding its emotional content and message, musicians often have higher levels of executive function, a category of interlinked tasks that includes planning, strategizing, and attention to detail and requires simultaneous analysis of both cognitive and emotional aspects. This ability also has an impact on how our memory systems work. And, indeed, musicians exhibit enhanced memory functions, creating, storing, and retrieving memories more quickly and efficiently. Studies have found that musicians appear to use their highly connected brains to give each memory multiple tags, such as a conceptual tag, an emotional tag, an audio tag, and a contextual tag, like a good Internet search engine.
از آنجا که تولید موسیقی درگیر تولید هنر و فهم محتوای حسی و پیغام اون هم است، موسیقی دانان دارای سطوح بالاتری از عملکرد اجرایی هستن، یک گروه از وظائف به هم متصل که شامل برنامه ریزی، تبیین استراتژی و توجه به جزییات است و نیازمند تحلیل همزمان ویژگی های هر دو حوزه شناختی و حسی است این توانایی هم چنین در نحوه عملکرد سیستم حافظه تاثیر داره و در واقع موسیقی دانان حافظه های شگفت انگیزی رو به نمایش میذارن، شامل خلق، ذخیره و بازیابی اطلاعات در حافظه بسیار سریعتر و کارآمد تر مطالعات نشان داده اند که موسیقی دانان از ذهن های بسیار همبسته شان برای زدن چندین برچسب به هر بخش حافظه استفاده می کنن، مثل برچسب مفهومی،برچسب احساسی، برچسب شنیداری،برچسب ضمنی، شبیه یک موتور جستجوی خوب اینترنتی!
How do we know that all these benefits are unique to music, as opposed to, say, sports or painting? Or could it be that people who go into music were already smarter to begin with? Neuroscientists have explored these issues, but so far, they have found that the artistic and aesthetic aspects of learning to play a musical instrument are different from any other activity studied, including other arts. And several randomized studies of participants, who showed the same levels of cognitive function and neural processing at the start, found that those who were exposed to a period of music learning showed enhancement in multiple brain areas, compared to the others.
بنابراین، از کجا بفهمیم که همه ی این مزایا منحصرا به موسیقی تعلق دارند، در برابر مثلاً، ورزش یا نقاشی؟ یا آیا ممکن است اونایی که دنبال موسیقی میرن از قبل باهوشتر بودن که موسیقی را شروع کردند؟ دانشمندان عصب شناسی این مسائل رو بررسی کردن، ولی تا به حال به این نتیجه رسیده اند که ویژگی های هنری و زیبایی شناختی یادگیری نواختن یک ساز موسیقی از هر نوع فعالیت تحت مطالعه شامل هنرهای دیگر متفاوت است. و مطالعات تصادفی چندین شرکت کننده، که سطوح عملکرد شناختی و پردازش عصبی یکسان در شروع مطالعه داشتند، نشان داده که کسانی که در یک دوره یادگیری موسیقی شرکت کرده بودند، نسبت به بقیه،در بخش های مختلف مغزشون پیشرفت و رشد نشان دادن
This recent research about the mental benefits of playing music has advanced our understanding of mental function, revealing the inner rhythms and complex interplay that make up the amazing orchestra of our brain.
این تحقیق درباره منافع ذهنی نواختن موسیقی باعث پیشرفت فهم ما از عملکرد ذهنی شده است و آشکار کننده ی ریتم های درونی و هم نوازی پیچیده ای است که ارکستر شگفت انگیز مغز ما را می سازد