Every year, more than four to five million people die due to exposure to outdoor air pollution around the world. This petri dish that you are looking at contains approximately 20 minutes' worth of pollution captured off a pyrolysis plant. This is PM 2.5. These particles -- you can see it right now, but when they're out there in the air, you won't see them. These are so tiny that our lungs -- our bodies cannot filter them, and they end up in our bodies -- give us asthma and lung cancer if not treated in the right time.
Mỗi năm, có hơn bốn đến năm triệu người qua đời vì bị ảnh hưởng từ ô nhiễm không khí ở môi trường ngoài trên khắp thế giới. Chiếc đĩa petri mà các bạn đang chiêm ngưỡng đây chứa khoảng 20 phút ô nhiễm không khí được thu giữ từ một nhà máy nhiệt phân. Đây là chiếc PM 2.5. Những hạt này -- bây giờ bạn có thể nhìn thấy, nhưng khi chúng ở trong không khí, ta sẽ không nhìn thấy. Chúng quá nhỏ tới nỗi mà phổi của chúng ta -- cơ thể chúng ta không thể lọc chúng, và chúng sẽ mắc kẹt trong cơ thể ta -- gây ra bệnh hen suyễn và ung thư phổi nếu như không được điều trị kịp thời.
On a trip back to India, when I was a student in 2012, I took this picture. This picture stuck in my head. On one side, you see this exhaust of a diesel generator, the same generator which is a sign of human progress, which is a sign of rapid industrialization and what we have become as a society in the last 100 years, generating energy. But on the other side, you see this very interesting triangular, black-colored swatch, that is produced by the same residual particulate waste created by the emissions of the generator.
Trong một chuyến đi tới Ấn Độ, khi tôi là học sinh vào năm 2012, tôi đã chụp tấm hình này. Hình ảnh này đọng trong tâm trí tôi. Ở một phía, ta có thể nhìn thấy khí thải từ máy phát điện chạy bằng diesel, cũng là cái máy chứng minh cho tiến bộ của con người, cũng chứng minh cho công nghiệp hóa nhanh chóng và những gì mà xã hội chúng ta đã trở thành trong 100 năm qua, tạo ra năng lượng. Nhưng ở phía khác, bạn hãy nhìn vệt màu đen hình tam giác rất thú vị này, nó được tạo ra từ những hạt còn sót lại của khí thải từ chiếc máy kia.
Now, this picture gave me an idea and got me thinking about rethinking both pollution and inks, because it was making that black-colored mark. Now, the reality is that most of the black ink that we use conventionally is traditionally produced by conventionally burning fossil fuels in factories. There are factories around the world that are burning fossil fuels to produce carbon black, to make black inks that we use on an everyday basis. But given that millions of liters of fossil fuels are already being burned out there by our cars, our engines and our exhaust out there, what if you could capture that pollution and use it to recycle and make those inks?
Bây giờ, tấm hình này đã cho tôi một ý tưởng và khiến cho tôi nghĩ đi nghĩ lại về mực và ô nhiễm, bởi vì nó đã gây ra cái vết màu đen kia. Hiện tại, sự thật là hầu hết mực đen mà chúng ta hay dùng được sản xuất truyền thống bằng cách đốt cháy nhiên liệu hóa thạch trong các nhà máy. Có rất nhiều nhà máy trên thế giới đang đốt nhiên liệu như thế này để tạo ra màu đen cacbon, dùng làm mực đen mà ta sử dụng hằng ngày. Nhưng kể cả rằng có hàng triệu lít nhiên liệu hóa thạch đã đang được đốt ngoài kia bởi ô tô, máy móc và có rất nhiều khí thải ngoài kia, thì liệu bạn có thu giữ được sự ô nhiễm và tái chế nó để làm mực không?
I decided to give this experiment a shot. I went back to my lab back in Boston and conducted a small experiment. In Boston, I couldn't find much pollution to play with, so I resorted to using a candle. This was an experiment. I burnt a candle, built this contraption that would suck in that candle soot, mixed it with some vegetable oil and vodka, because to a DIY hacker, these were really easily available.
Tôi quyết định thử thí nghiệm này. Tôi quay trở lại phòng thí nghiệm ở Boston và thực hiện thí nghiệm nhỏ. Ở Boston, tôi không thể tìm nhiều khí ô nhiễm như vậy, nên tôi đành phải dùng nến. Đây là thí nghiệm của tôi. Tôi đốt một cây nến, chế tạo dụng cụ thay thế mà có thể thu được bồ hóng, trộn nó với một chút dầu thực vật và rượu vodka, bởi đối với một DIY hacker thì những thứ này quả thật rất dễ kiếm.
(Laughter)
(Tiếng cười)
And after mixing them, you could churn out a very rudimentary form of ink that would go into a cartridge, and now you could print with it. This was my "Hello, World!" of experimenting with printing with pollution. This is the same pollution that I showed you in the petri dish, which is the result of any fossil fuel that is being burned out there.
Sau khi trộn chúng, bạn có thể tạo ra một dạng mực rất thô sơ có thể bỏ vào hộp mực máy in và bây giờ có thể dùng để in. Đây là khoảnh khắc “Xin chào thế giới” của tôi với việc in ấn với ô nhiễm. Đây cũng chính là loại ô nhiễm mà tôi đã cho bạn thấy ở cái đĩa petri, chính là kết quả của việc đốt nhiên liệu hóa thạch.
In 2015, I decided to take this experimentation forward and set up a lab in India to work on the capture and recycling of air pollution. In the good times, the lab used to look something like this. But experimentations were not always controlled, and disasters happened. And while experimentation would happen, the lab would end up looking something like this. Well, we knew where we wanted to go, but we were not sure how exactly to reach there. The passersby who used to go by that lab through that building used to, at times, think, "These guys are making bombs in there," because there was too much fire, wires and smoke in the same vicinity.
Năm 2015, tôi quyết định triển khai thí nghiệm này đi xa hơn nữa và lập phòng thí nghiệm tại Ấn Độ chuyên thu giữ và tái chế ô nhiễm không khí. Chẳng lâu sau đó, phòng thí nghiệm đã trông như thế này. Nhưng thử nghiệm không phải lúc nào cũng kiểm soát được, và tai họa xảy ra. Trong khi thực hiện thí nghiệm, thì phòng thí nghiệm nhìn như thế này. Chà, chúng tôi biết được mình muốn đi đâu, nhưng lại không biết chính xác làm sao đến được đó. Những người đi ngang phòng thí nghiệm của tôi khi băng qua tòa nhà đó có đôi khi sẽ nghĩ: “Mấy người này đang chế tạo bom trong đó“, bởi có quá nhiều lửa, dây điện và khói ở cùng một nơi.
(Laughter)
(Tiếng cười)
We decided, let's move to a garage and take experiments forward. We took a garage, and during the early stages, we were driving around Bangalore with contraptions like these. This is an early-stage prototype. Imagine the looks people gave us, "What are these cars driving around doing?" This is an early-stage prototype of our system that would capture pollution that is being released from a conventional diesel-based car. This is an early stage of the technology. We advanced the technology and created this into this version that would capture pollution from static sources of pollution, like a diesel generator. If you see, all the fumes disappear as soon as you turn this machine on. Without affecting the performance of the engine, we are able to capture 95 percent worth of pollution released from the diesel generator. This is the particulate matter that we are talking about that we capture, in this case, within three to four hours of operation of a generator.
Chúng tôi quyết định chuyển tới gara và thí nghiệm thêm. Chúng thuê một gara và ngay bước đầu tiên, chúng tôi lái xe vòng quanh Bangalore với những dụng cụ như thế này. Đây là một trong mẫu đầu tiên. Tưởng tượng mọi người nhìn chúng tôi, “Mấy người này đang lái xe vòng quanh làm gì vậy?” Đây là nguyên mẫu ban đầu của hệ thống mà chúng tôi sử dụng để thu gom ô nhiễm được thải ra từ chiếc xe ô tô chạy bằng dầu diesel thông thường. Đây là giai đoạn đầu của công nghệ. Chúng tôi đã cải tiến công nghệ này và tạo ra bản như thế này mà có thể thu gom ô nhiễm từ những nguồn tĩnh điện, giống như máy chạy diesel. Nếu bạn để ý thì tất cả khói đều biến mất ngay khi cái máy này được bật. Không làm ảnh hưởng tới việc vận hành của bộ máy kia, chúng tôi có thể thu được 95% khí ô nhiễm thải ra từ máy chạy bằng diesel. Đây là hạt vật chất mà chúng ta đang đề cập tới việc thu thập nó, trong trường hợp này, trong vòng ba đến bốn tiếng mà máy phát điện vận hành.
And while our experiments and our research was advancing, a very big company, a very big brand, approached us and said, "We want to take this idea further with you guys, and take this further in a very big celebrated form." They said, "Let's do a global art campaign with the inks that you are making off this pollution." I'll show you what the ink looks like. So, this pen is made by recycling 40 to 50 minutes of that car pollution that we are talking about, the same pollution that is in the petri dish. And it's a very sharp black that you can write with. So I'm going to write ... PM 2.5, that's incorrect. So this is a very sharp black that is generated by the same pollution.
Và trong khi thí nghiệm và nghiên cứu của chúng tôi đang cải tiến, một công ty lớn, một thương hiệu rất lớn tiếp cận chúng tôi và nói, “Chúng tôi muốn bàn luận ý tưởng này kỹ càng hơn với các anh, và phát triển nó theo quy mô lớn một cách đàng hoàng nhất.” Họ nói, “Hãy chạy một chiến dịch toàn cầu với mực mà các anh làm ra từ ô nhiễm.” Tôi sẽ cho các bạn thấy mực của chúng tôi như thế nào. Vậy, chiếc bút này được làm ra bằng cách tái chế từ 40 đến 50 phút ô nhiễm từ ô tô mà ta đang đề cập tới, vẫn là lượng ô nhiễm giống trong đĩa petri. Và nó là màu đen tuyền mà bạn dùng để viết. Vậy thì tôi sẽ bắt đầu viết ... PM 2.5, điều này là không đúng. Đây vẫn là màu đen tuyền tạo nên từ lượng ô nhiễm tương tự.
After much work on the lab-level research, we got an offer from a big corporation to do a very big trial of this idea. And it happened to be a brand, and we didn't think twice. We said, "Let's go ahead." Inventing in the lab is one thing and taking ideas and deploying them in the real world is completely another. During early stages, we had to resort to using our own houses and own kitchens as our ink-making factories, and our own bedrooms and living rooms as the first assembly line for making these inks. This is my cofounder Nikhil's own bedroom, that is being used to supply inks to artists all around the world, who would paint with AIR-INK. And that's him, delivering AIR-INKs to the ports so that the artists around the world can use it. Soon, we started seeing that thousands of artists around the world started using AIR-INK, and artworks started emerging like this. Soon, thousands of black-and-white, pollution-made artworks started emerging on a global scale. And believe me, for a group of scientists and engineers and inventors, there was nothing more satisfying than that the product of their work is now being used by some of the finest artists around the world.
Sau rất nhiều nghiên cứu tại phòng thí nghiệm, chúng tôi được một công ty lớn đề nghị thực hiện thử nghiệm quy mô lớn cho ý tưởng này. và nó là một thương hiệu, chúng tôi không nghĩ nhiều. Chúng tôi nói: "Hãy làm thôi" Sáng chế trong phòng thí nghiệm là một chuyện và triển khai ý tưởng đó trong thực tế lại là một chuyện khác. Ở những giai đoạn đầu tiên, chúng tôi đã phải dùng tới nhà và bếp của mình làm xưởng sản xuất mực, và phòng ngủ, phòng khách làm dây chuyền lắp ráp đầu tiên để làm ra mực. Đây là phòng ngủ của nhà đồng sáng lâp Nikhil mà được dùng để cung cấp mực cho họa sĩ trên toàn thế giới, họ vẽ với mực AIR-INK. Và đây là anh ấy, chở mực tới cảng để mà họa sĩ trên toàn cầu có thể dùng nó. Chúng tôi nhanh chóng thấy hàng ngàn họa sỹ trên toàn thế giới bắt đầu sử dụng AIR-INK, và những tác phẩm nghệ thuật bắt đầu xuất hiện như thế này. Ngay sau đó, hàng ngàn những tác phẩm đen - trắng từ mực tái chế bắt đầu nổi tiếng toàn cầu. Và tin tôi đi, với một nhóm nhà khoa học, kỹ sư và nhà sáng chế, không có gì thỏa mãn hơn là thành quả của họ giờ đây đang được các họa sĩ chuyên nghiệp hàng đầu thế giới dùng.
This is the cover of "Contagious" magazine last year, that was done by using the same ink that we made back in our labs. This is a famous painting by the British artist, Christian Furr, who painted it for the song "Paint It Black" by The Rolling Stones. Now, there's more to this pen and this ink than just the popular and pop-culture artworks. And now our goal is to create a company that can actually make some black money -- I mean, just money --
Đây là bìa của cuốn tạp chí “Contagious” năm ngoái, mà đã được in bằng mực do chúng tôi làm tại phòng thí nghiệm. Đây là bức tranh nổi tiếng của họa sỹ người Anh, Christian Furr, người mà đã dùng mực để vẽ cho bài hát “Paint It Black” bởi The Rolling Stones. Giờ thì, có nhiều thứ hơn là bút và mực và những tác phẩm nghệ thuật phổ biến khác. Hiện tại, mục tiêu của chúng tôi là tạo ra một công ty mà có thể thực sự làm ra tiền bẩn. Ý tôi là, chỉ tiền thôi--
(Laughter)
(Tiếng cười)
and high-quality printing processes and inks that can replace the conventional black inks that have been produced for the last thousands of years around the world.
và quá trình in chất lượng cao và mực có thể thay thế mực đen thông thường mà đã được sản xuất khắp thế giới trong hàng ngàn năm.
Soon after our growing popularity and artworks around the world, we started facing a very different kind of a problem. We started getting spammed by polluters, who would send us bags full of pollution to our office address, asking us, "What can we do with this pollution?" Our lab back in Bombay right now has pollution samples that have come from London, from India, from China, you name it. And this is just the beginning. This polluter sent us this specific image, asking us that these are all bags filled with PM 2.5, and can we recycle it for him if we paid him some money. Well, what would he have done if we did not take that pollution? He would probably find a nearby river or a landfill and dump it over there. But now, because we had the economics of AIR-INK figured out on the other side, we could incentivize him to give us this pollution and make inks from it, and turn it into even more valuable products.
Chẳng lâu sau khi chúng tôi và các tác phẩm nổi tiếng khắp thế giới, chúng tôi lại gặp phải khó khăn khác. Chúng tôi nhận được thư rác từ những người gây ra ô nhiễm, họ đã gửi những túi đầy chất thải tới địa chỉ văn phòng của chúng tôi, và hỏi rằng “Chúng tôi có thể làm gì với đống rác này?” Phòng thí nghiệm của chúng tôi ở Bombay hiện có những mẫu chất thải đến từ London, Ấn Độ và Trung Quốc, kể đến đâu là có đến đấy. Và đây chỉ là khởi đầu. Người gây ô nhiễm này gửi cho chúng tôi một bức ảnh và hỏi rằng những túi chứa đầy PM 2.5 này, và liệu chúng tôi có thể tái chế giúp anh ta nếu anh ta trả tiền hay không. Chà, anh ta đã có thể làm gì nếu chúng tôi không lấy đống rác đó? Anh ta có thể đã tìm một con sông gần đó hoặc bãi rác và vứt rác ra đó. Nhưng giờ đây, các vấn đề kinh tế ở phía bên kia của AIR-INK đã được giải quyết, chúng tôi có thể khuyến khích anh ta chuyển rác cho chúng tôi để làm mực từ nó, biến nó trở thành những sản phẩm có giá trị.
Now, pollution, as we all know, is a global killer. We can't claim that our ink will solve the world's pollution problem. But it does show what can be done if you look at this problem slightly differently. Look at this T-shirt I'm holding right now. This is made from the same AIR-INK I'm talking about. It's made from the same pollution that is inside this petri dish. And the same pollution we are all breathing in when we are walking outdoors. And we are on our way to do better than this.
Giờ đây, như ta đã biết, ô nhiễm là kẻ sát hại toàn thế giới. Chúng tôi không thể nói trước rằng mực của mình có thể cứu vãn được ô nhiễm. Nhưng nó cho thấy những gì ta có thể làm nếu như bạn nhìn vấn đề khác đi một chút. Hãy nhìn vào cái áo phông mà tôi đang cầm trên tay Nó được làm từ mực AIR-INK mà tôi đang nói tới. Nó được làm từ ô nhiễm bên trong đĩa petri này. Và cũng là lượng ô nhiễm mà ta hít vào khi đi bên ngoài đường phố. Và chúng tôi đang trên đà làm tốt hơn thế này.
Thank you very much.
Cảm ơn các bạn rất nhiều.
(Applause)
(Vỗ tay)