Every year, more than four to five million people die due to exposure to outdoor air pollution around the world. This petri dish that you are looking at contains approximately 20 minutes' worth of pollution captured off a pyrolysis plant. This is PM 2.5. These particles -- you can see it right now, but when they're out there in the air, you won't see them. These are so tiny that our lungs -- our bodies cannot filter them, and they end up in our bodies -- give us asthma and lung cancer if not treated in the right time.
Her yıl, dört-beş milyon insan, dünya çapında hava kirliliğine maruz kalarak ölüyor. Bu gördüğünüz bakteri üretme tabağı, bir piroliz bitkisinden yakalanan yaklaşık 20 dakikalık kirlilik içeriyor. Bu PM 2.5. Bu tanecikleri şimdi görebilirsiniz ama havada iken onları görmezsiniz. O kadar küçükler ki akciğerlerimiz, vücudumuz onları filtreleyemez ve zamanında tedavi edilmezse astım ve akciğer kanseri olarak vücudumuzda kendilerini bulurlar.
On a trip back to India, when I was a student in 2012, I took this picture. This picture stuck in my head. On one side, you see this exhaust of a diesel generator, the same generator which is a sign of human progress, which is a sign of rapid industrialization and what we have become as a society in the last 100 years, generating energy. But on the other side, you see this very interesting triangular, black-colored swatch, that is produced by the same residual particulate waste created by the emissions of the generator.
2012'de öğrenciyken Hindistan'a olan bir yolculuğumda bu resmi çektim. Bu resim kafama kazındı. Bir yandan bu dizel jeneratörünün egzozunu görüyorsunuz, enerji üreterek insan gelişiminin, hızlı sanayileşmenin ve bir toplum olarak son 100 yılda ne hale geldiğimizin bir simgesi olan aynı jeneratör. Ama diğer bir yandan jeneratörün emisyonundan yapılan aynı artık iri parçacıklı atıktan üretilen bu çok ilginç, üçgen, siyah renkli numuneyi görüyorsunuz.
Now, this picture gave me an idea and got me thinking about rethinking both pollution and inks, because it was making that black-colored mark. Now, the reality is that most of the black ink that we use conventionally is traditionally produced by conventionally burning fossil fuels in factories. There are factories around the world that are burning fossil fuels to produce carbon black, to make black inks that we use on an everyday basis. But given that millions of liters of fossil fuels are already being burned out there by our cars, our engines and our exhaust out there, what if you could capture that pollution and use it to recycle and make those inks?
Bu resim bana bir fikir verdi ve beni mürekkepler ve kirlilik hakkında tekrardan düşünmeme sebep oldu çünkü o siyah renkli izi oluşturuyordu. Gerçek şu ki kullandığımız geleneksel siyah mürekkeplerin çoğu fabrikalarda fosil yakıtları yakarak üretilmektedir. Tüm dünyada is karasını ve her gün kullandığımız siyah mürekkepleri üretmek için fosil yakıtları yakan fabrikalar var. Ama arabalarımız, makinelerimiz ve egzozumuz tarafından zaten milyonlarca litrelik fosil yakıtın yandığını hesaba katarsak o kirliliği ele geçirebilseydin ve geri dönüşümünü sağlamak ve o mürekkepleri yapmak için kullanabilseydiniz ne olurdu?
I decided to give this experiment a shot. I went back to my lab back in Boston and conducted a small experiment. In Boston, I couldn't find much pollution to play with, so I resorted to using a candle. This was an experiment. I burnt a candle, built this contraption that would suck in that candle soot, mixed it with some vegetable oil and vodka, because to a DIY hacker, these were really easily available.
Bu deneye bir şans vermeye karar verdim. Boston'daki laboratuvarıma geri döndüm ve küçük bir deney yaptım. Boston'da kullanabileceğim pek bir kirlilik bulamadım, bu yüzden son çareyi bir mum kullanmakta buldum. Bu bir deneydi. Bir mum yaktım, mumun isini emecek olan bu makineyi inşa ettim, biraz sebze yağıyla ve vodkayla karıştırdım çünkü bir kendin yap ustası için bunlar gerçekten kolaylıkla mevcuttu.
(Laughter)
(Kahkahalar)
And after mixing them, you could churn out a very rudimentary form of ink that would go into a cartridge, and now you could print with it. This was my "Hello, World!" of experimenting with printing with pollution. This is the same pollution that I showed you in the petri dish, which is the result of any fossil fuel that is being burned out there.
Bunları karıştırdıktan sonra kartuşa dolacak olan mürekkebin temel şeklini seri bir şekilde üreteblirsiniz ve şimdi bununla basım yapabilirsiniz. Bu benim kirlilik ile basım deneyinin "Merhaba, Dünya!" deyişimdi. Bu, bakteri üretme tabağında gösterdiğim dışarıda yanmakta olan herhangi bir fosil yakıtın sonucu olan aynı kirlilik.
In 2015, I decided to take this experimentation forward and set up a lab in India to work on the capture and recycling of air pollution. In the good times, the lab used to look something like this. But experimentations were not always controlled, and disasters happened. And while experimentation would happen, the lab would end up looking something like this. Well, we knew where we wanted to go, but we were not sure how exactly to reach there. The passersby who used to go by that lab through that building used to, at times, think, "These guys are making bombs in there," because there was too much fire, wires and smoke in the same vicinity.
2015'te bu deneyi bir adım ileri taşımaya karar verdim. Hindistan'da hava kirliliğinin elde ediliminde ve geri dönüşümünün sağlanması üzerinde çalışabileceğim bir laboratuvar kurdum. İyi zamanlarında laboratuvar buna benzer bir şekilde görünürdü. Ama deneyler her zaman kontrol altında değildi ve felaketler yaşandı. Deney sürerken laboratuvar buna benzer bir şekilde sonuçlanırdı. Nereye gitmek istediğimizi biliyorduk ama oraya nasıl ulaşağımızdan tam olarak emin değildik. Sanırım bazen binadan laboratuvarın yanından gelip geçenler "Bu çocuklar orada bomba yapıyorlar" diye düşünürdü çünkü etrafta çok fazla yangın, kablo ve duman vardı.
(Laughter)
(Kahkaha)
We decided, let's move to a garage and take experiments forward. We took a garage, and during the early stages, we were driving around Bangalore with contraptions like these. This is an early-stage prototype. Imagine the looks people gave us, "What are these cars driving around doing?" This is an early-stage prototype of our system that would capture pollution that is being released from a conventional diesel-based car. This is an early stage of the technology. We advanced the technology and created this into this version that would capture pollution from static sources of pollution, like a diesel generator. If you see, all the fumes disappear as soon as you turn this machine on. Without affecting the performance of the engine, we are able to capture 95 percent worth of pollution released from the diesel generator. This is the particulate matter that we are talking about that we capture, in this case, within three to four hours of operation of a generator.
Bir garaja taşınmaya ve deneyleri bir adım ileriye taşımaya karar verdik. Bir garaj tuttuk ve ilk zamanlar Bangalore civarında bu makinelerle araba ile geziniyorduk. Bu ilk prototip. İnsanların bize attıkları bakışları hayal edin "Bu arabalar etrafta gezinip ne yapıyor?" Bu geleneksel bir dizel arabadan yayılan kirliliği ele geçirecek olan sistemimizin ilk prototipi. Bu teknolojinin ilk evresi. Biz teknolojiyi geliştirdik ve bir dizel jeneratör gibi sabit kirlilik kaynaklarından kirlilik ele geçirecek bu versiyonu yarattık. Görürseniz bütün duman bu makineyi açar açmaz kayboluyor. Motorun performansını etkilemeden dizel jeneratörden yayılan kirliliğin %95ini ele geçirebiliyoruz. Bu ele geçirdiğimiz hakkında konuştuğumuz parçacıklı madde bu durumda, 3 ile 4 saat arasında bir jeneratörün çalışması.
And while our experiments and our research was advancing, a very big company, a very big brand, approached us and said, "We want to take this idea further with you guys, and take this further in a very big celebrated form." They said, "Let's do a global art campaign with the inks that you are making off this pollution." I'll show you what the ink looks like. So, this pen is made by recycling 40 to 50 minutes of that car pollution that we are talking about, the same pollution that is in the petri dish. And it's a very sharp black that you can write with. So I'm going to write ... PM 2.5, that's incorrect. So this is a very sharp black that is generated by the same pollution.
Deneylerimiz ve araştırmamız gelişirken çok büyük bir şirket, çok büyük bir marka bize geldi ve şöyle söyledi; "Bu fikri siz çocuklarla birlikte ileriye taşımak istiyoruz ve bunu çok bilinen bir forma taşımak istiyoruz." "Hadi bu kirlilikten yaptığınız mürekkeplerle bir küresel sanat kampanyası yapalım." dediler. Mürekkeplerin nasıl gözüktüğünü size göstereyim. Bu kalem, araba kirliliğinin 40 ila 50 dakikasının geri dönüşümüyle yapıldı, şu bahsettiğimiz bakteri üretme tabağındaki aynı kirlilik. O kadar koyu siyah ki onunla yazabilirsiniz. PM 2.5 yazacağım ki bu yanlış. Bu aynı kirlilikten elde edilmiş çok koyu bir siyah.
After much work on the lab-level research, we got an offer from a big corporation to do a very big trial of this idea. And it happened to be a brand, and we didn't think twice. We said, "Let's go ahead." Inventing in the lab is one thing and taking ideas and deploying them in the real world is completely another. During early stages, we had to resort to using our own houses and own kitchens as our ink-making factories, and our own bedrooms and living rooms as the first assembly line for making these inks. This is my cofounder Nikhil's own bedroom, that is being used to supply inks to artists all around the world, who would paint with AIR-INK. And that's him, delivering AIR-INKs to the ports so that the artists around the world can use it. Soon, we started seeing that thousands of artists around the world started using AIR-INK, and artworks started emerging like this. Soon, thousands of black-and-white, pollution-made artworks started emerging on a global scale. And believe me, for a group of scientists and engineers and inventors, there was nothing more satisfying than that the product of their work is now being used by some of the finest artists around the world.
Laboratuvar seviyesinde daha fazla araştırmadan sonra, bu fikrin çok büyük bir deneyini yapmamız için büyük bir şirketten teklif aldık. Bir marka olduğundan iki kez düşünmedik. "Hadi yapalım" dedik. Laboratuvarda icat etmek başka bir şey bu fikirleri alıp onları gerçek dünyaya uygulamak tamamen bambaşka bir şey. İlk zamanlarda, son çareyi kendi evlerimizi ve mutfaklarımızı mürekkep yapıcı fabrikalar olarak kendi yatak odalarımızı ve oturma odalarımızı bu mürekkepleri yapmak için ilk üretim hattı olarak kullanmakta bulduk. Bu, tüm dünyada hava mürekkebiyle resim yapacak sanatçılara mürekkep tedarik etmek için kullanılan ortağım Nikhil'in kendi yatak odası. Bu da Nikhil, tüm dünyada sanatçılar kullanabilsin diye limanlara AIR-INK ulaştırırken. Çok geçmeden, tüm dünyada binlerce sanatçının AIR-INK kullanmaya ve buna benzer sanat eserlerinin ortaya çıkmaya başladığını görmeye başladık. Kısa bir süre içinde, binlerce siyah ve beyaz kirlilikten yapılmış sanat eserleri küresel çapta ortaya çıkmaya başladı. Bana inanın, bir grup bilim adamı, mühendis ve mucit için kendi ürünlerinin tüm dünyadaki bazı en iyi sanatçılar tarafından artık kullanılmasından daha tatmin edici bir şey yoktu.
This is the cover of "Contagious" magazine last year, that was done by using the same ink that we made back in our labs. This is a famous painting by the British artist, Christian Furr, who painted it for the song "Paint It Black" by The Rolling Stones. Now, there's more to this pen and this ink than just the popular and pop-culture artworks. And now our goal is to create a company that can actually make some black money -- I mean, just money --
Bu "Contagious" dergisinin geçen seneki kapağı, laboratuvarlarımızda yaptığımız aynı mürekkep kullanılarak yapılmıştı. Bu, The Rolling Stones'un "Paint It Black" şarkısı için resmeden İngiliz sanatçı Christian Furr tarafından yapılmış ünlü bir resim. Bu kalem ve mürekkepte tam anlamıyla çok beğenilen ve popüler kültür sanat eserlerinden çok daha fazlası var. Bizim şimdiki hedefimiz kara para kazandıracak -- sadece para demek istedim
(Laughter)
(Kahkahalar)
and high-quality printing processes and inks that can replace the conventional black inks that have been produced for the last thousands of years around the world.
tüm dünyada son binlerce yıldır üretilen klasik siyah mürekkeplerin yerine geçicek yüksek kalite basım işlemi ve mürekkepler üretecek bir şirket kurmak.
Soon after our growing popularity and artworks around the world, we started facing a very different kind of a problem. We started getting spammed by polluters, who would send us bags full of pollution to our office address, asking us, "What can we do with this pollution?" Our lab back in Bombay right now has pollution samples that have come from London, from India, from China, you name it. And this is just the beginning. This polluter sent us this specific image, asking us that these are all bags filled with PM 2.5, and can we recycle it for him if we paid him some money. Well, what would he have done if we did not take that pollution? He would probably find a nearby river or a landfill and dump it over there. But now, because we had the economics of AIR-INK figured out on the other side, we could incentivize him to give us this pollution and make inks from it, and turn it into even more valuable products.
Tüm dünyadaki artan popüleritemiz ve sanat eserlerimizden kısa bir süre sonra çok farlı bir problemle karşı karşıya kalmaya başladık. "Bu kirlilik ile ne yapabilirsiniz?" diye sorarak ofis adresimize kirlilikle dolu torbalar gönderen çevreyi kirletenlerden e-postalar almaya başladık. Şimdi Mumbai'daki laboratuvarımız Çin'den, Hindistan'dan, Londra'dan, aklınıza neresi gelirse, kirlilik örnekleri var. Üstelik bu sadece başlangıç. Bu çevreyi kirleten kişi PM 2.5 ile dolu torbaları ona biraz para ödersek onun için geri dönüştürüp dönüştüremeyeceğimizi sorarak bu resmi gönderdi. Eğer o kirliliği almasaydık ne yapardı? Muhtemelen civarda bir nehir veya çöp sahası bulur ve oraya dökerdi. Ama şimdi diğer yandan AIR-INK iktisadını hallettiğimiz için onu bu kirliliği bize vermeyi ve ondan mürekkep yapmayı ve çok daha değerli ürünlere çevirmeyi teşvik edebiliyoruz.
Now, pollution, as we all know, is a global killer. We can't claim that our ink will solve the world's pollution problem. But it does show what can be done if you look at this problem slightly differently. Look at this T-shirt I'm holding right now. This is made from the same AIR-INK I'm talking about. It's made from the same pollution that is inside this petri dish. And the same pollution we are all breathing in when we are walking outdoors. And we are on our way to do better than this.
Hepimizin bildiği üzere kirlilik evrensel bir katil. Mürekkebimizin dünyanın kirlilik problemini çözeceğini iddia edemeyiz. Ama bu probleme birazcık farklı bir açıdan bakarsanız ne yapılabileceğini gösteriyor. Şu anda tuttuğum bu tişörte bakın. Bu, bahsettiğim aynı AIR-INK'ten yapıldı. Bu bakteri üretme tabağının içindeki aynı kirlilikten ve dışarıda yürürken hepimizin nefes aldığı aynı kirlilikten yapıldı. Bundan daha iyisi yapmak için çalışıyoruz.
Thank you very much.
Çok teşekkür ederim.
(Applause)
(Alkışlar)