Every year, more than four to five million people die due to exposure to outdoor air pollution around the world. This petri dish that you are looking at contains approximately 20 minutes' worth of pollution captured off a pyrolysis plant. This is PM 2.5. These particles -- you can see it right now, but when they're out there in the air, you won't see them. These are so tiny that our lungs -- our bodies cannot filter them, and they end up in our bodies -- give us asthma and lung cancer if not treated in the right time.
Elk jaar sterven meer dan vier tot vijf miljoen mensen als gevolg van blootstelling aan luchtvervuiling over de hele wereld. Het petrischaaltje dat je hier ziet, bevat ongeveer 20 minuten aan vervuiling van een pyrolisefabriek. Dit is PM 2,5. Deze deeltjes -- je kan het nu zien, maar je zal ze niet zien als ze buiten in de lucht zweven. Ze zijn zo klein dat onze longen -- onze lichamen ze niet uit kunnen filteren, waardoor ze in ons lichaam komen -- en ons astma en longkanker geven als het niet op tijd behandeld wordt.
On a trip back to India, when I was a student in 2012, I took this picture. This picture stuck in my head. On one side, you see this exhaust of a diesel generator, the same generator which is a sign of human progress, which is a sign of rapid industrialization and what we have become as a society in the last 100 years, generating energy. But on the other side, you see this very interesting triangular, black-colored swatch, that is produced by the same residual particulate waste created by the emissions of the generator.
Toen ik als student in 2012 een reis terug naar India maakte nam ik deze foto. Ik bleef aan deze foto denken. Aan de ene kant zie je de uitlaat van een dieselgenerator, die een teken is van menselijke vooruitgang, die een teken is van snelle industrialisering en van hoe onze maatschappij in de laatste 100 jaar is ontwikkeld, door energieproductie. Maar aan de andere kant zie je een heel interessante, driehoekige, zwarte staal, die bestaat uit neergeslagen stofdeeltjes uitgestoten door diezelfde generator.
Now, this picture gave me an idea and got me thinking about rethinking both pollution and inks, because it was making that black-colored mark. Now, the reality is that most of the black ink that we use conventionally is traditionally produced by conventionally burning fossil fuels in factories. There are factories around the world that are burning fossil fuels to produce carbon black, to make black inks that we use on an everyday basis. But given that millions of liters of fossil fuels are already being burned out there by our cars, our engines and our exhaust out there, what if you could capture that pollution and use it to recycle and make those inks?
Deze foto bracht me op een idee. Hij deed me zowel vervuiling als inkt in een ander daglicht zien, vanwege die zwarte vlek. In de praktijk wordt de meeste zwarte inkt die wij dagelijks gebruiken, traditioneel geproduceerd door het verbranden van fossiele brandstoffen in fabrieken. Fabrieken wereldwijd verbranden fossiele brandstoffen om zwarte roet te maken, om zwarte inkt te maken die we dagelijks gebruiken. Maar er komen al miljoenen liters fossiele brandstoffen als roet uit onze auto's, onze motoren en uit deze uitlaat. Wat als je die vervuiling kon opvangen en ze kon hergebruiken door er die inkt van te maken?
I decided to give this experiment a shot. I went back to my lab back in Boston and conducted a small experiment. In Boston, I couldn't find much pollution to play with, so I resorted to using a candle. This was an experiment. I burnt a candle, built this contraption that would suck in that candle soot, mixed it with some vegetable oil and vodka, because to a DIY hacker, these were really easily available.
Ik besloot dit experiment uit te voeren. Ik ging terug naar mijn laboratorium in Boston en deed een klein experiment. Ik vond daar weinig vervuiling om mee te spelen, dus gebruikte ik een kaars. Dit was een experiment. Ik brandde een kaars, bouwde deze constructie die het roet van de kaars op zou zuigen, vermengde dat met wodka en plantaardige olie, want die zijn makkelijk te krijgen voor een doe-het-zelf hacker.
(Laughter)
(Gelach)
And after mixing them, you could churn out a very rudimentary form of ink that would go into a cartridge, and now you could print with it. This was my "Hello, World!" of experimenting with printing with pollution. This is the same pollution that I showed you in the petri dish, which is the result of any fossil fuel that is being burned out there.
Nadat ik dit vermengde kon je daar een eenvoudige vorm van inkt uit halen, die in een inktpatroon ging en waar je nu mee kon printen. Dit was mijn 'hello, world!' van experimenteren met printen met vervuiling. Dit is dezelfde vervuiling als die in het petrischaaltje, het overblijfsel van fossiele brandstof die waar dan ook verbrand wordt.
In 2015, I decided to take this experimentation forward and set up a lab in India to work on the capture and recycling of air pollution. In the good times, the lab used to look something like this. But experimentations were not always controlled, and disasters happened. And while experimentation would happen, the lab would end up looking something like this. Well, we knew where we wanted to go, but we were not sure how exactly to reach there. The passersby who used to go by that lab through that building used to, at times, think, "These guys are making bombs in there," because there was too much fire, wires and smoke in the same vicinity.
In 2015 wilde ik verder experimenteren en startte ik een lab in India, waar ik werkte aan opvang en hergebruik van luchtvervuiling. In de hoogtijdagen zag het laboratorium er ongeveer zo uit. Maar de experimenten waren niet altijd gecontroleerd, en er gebeurde rampen. Tijdens de experimenten zag het laboratorium er ongeveer zo uit. We wisten wat ons doel was, maar wisten niet goed hoe we dat konden bereiken. Mensen die door het gebouw langs het laboratorium liepen dachten soms: 'die jongens zijn hier bommen aan het maken', omdat er te veel vuur, draden en rook in elkaars nabijheid waren.
(Laughter)
(Gelach)
We decided, let's move to a garage and take experiments forward. We took a garage, and during the early stages, we were driving around Bangalore with contraptions like these. This is an early-stage prototype. Imagine the looks people gave us, "What are these cars driving around doing?" This is an early-stage prototype of our system that would capture pollution that is being released from a conventional diesel-based car. This is an early stage of the technology. We advanced the technology and created this into this version that would capture pollution from static sources of pollution, like a diesel generator. If you see, all the fumes disappear as soon as you turn this machine on. Without affecting the performance of the engine, we are able to capture 95 percent worth of pollution released from the diesel generator. This is the particulate matter that we are talking about that we capture, in this case, within three to four hours of operation of a generator.
We verhuisden naar een garage en zetten de experimenten voort. We gebruikten een garage en tijdens de eerste stadia reden we rond in Bangalore met constructies zoals deze. Dit is een vroeg prototype. De mensen keken vreemd op: 'Wat zijn die auto's aan het doen?' Dit is een vroeg prototype van ons systeem dat vervuiling opvangt, afkomstig van een gewone dieselauto. Dit is een vroeg stadium van de technologie. We verbeterden de technologie en creëerden deze versie, die vervuiling opvangt van stilstaande vervuilingsbronnen, zoals een dieselgenerator. Je ziet dat alle gassen verdwijnen zodra je dit apparaat aanzet. Zonder dat het de prestaties van de motor beïnvloedt kunnen we 95 procent van de vervuiling opvangen die uit de dieselgenerator komt. Wat we opvangen zijn de stofdeeltjes waar we het over hebben, in dit geval binnen de drie of vier uur dat een generator draait.
And while our experiments and our research was advancing, a very big company, a very big brand, approached us and said, "We want to take this idea further with you guys, and take this further in a very big celebrated form." They said, "Let's do a global art campaign with the inks that you are making off this pollution." I'll show you what the ink looks like. So, this pen is made by recycling 40 to 50 minutes of that car pollution that we are talking about, the same pollution that is in the petri dish. And it's a very sharp black that you can write with. So I'm going to write ... PM 2.5, that's incorrect. So this is a very sharp black that is generated by the same pollution.
Terwijl onze experimenten en ons onderzoek vorderden, werden we benaderd door een groot merk. Ze zeiden: "We willen dit idee samen met jullie verder uitbouwen, en groots gaan opzetten." Ze zeiden: "Laten we een mondiaal kunstproject opzetten met de inkt die jullie uit deze vervuiling maken." Ik zal je laten zien hoe de inkt er uit ziet. Deze pen is gemaakt door 40 tot 50 minuten van vervuiling van een auto te recyclen, dezelfde vervuiling als in de petrischaal. Het is een diepzwarte kleur waar je mee kan schrijven. Dus ik ga schrijven... PM 2,5, dat is fout. Het is een felzwarte kleur die is gemaakt uit dezelfde vervuiling.
After much work on the lab-level research, we got an offer from a big corporation to do a very big trial of this idea. And it happened to be a brand, and we didn't think twice. We said, "Let's go ahead." Inventing in the lab is one thing and taking ideas and deploying them in the real world is completely another. During early stages, we had to resort to using our own houses and own kitchens as our ink-making factories, and our own bedrooms and living rooms as the first assembly line for making these inks. This is my cofounder Nikhil's own bedroom, that is being used to supply inks to artists all around the world, who would paint with AIR-INK. And that's him, delivering AIR-INKs to the ports so that the artists around the world can use it. Soon, we started seeing that thousands of artists around the world started using AIR-INK, and artworks started emerging like this. Soon, thousands of black-and-white, pollution-made artworks started emerging on a global scale. And believe me, for a group of scientists and engineers and inventors, there was nothing more satisfying than that the product of their work is now being used by some of the finest artists around the world.
Na veel onderzoek in het laboratorium kregen we een aanbieding van een groot bedrijf om dit idee uit te testen. Het was toevallig een merk en we twijfelden er niet over. We zeiden: "Laten we dit doen." Uitvinden in het laboratorium is één ding en ideeën uitrollen in de echte wereld is heel iets anders. In de eerste stadia moesten we onze eigen huizen en keukens gebruiken als onze fabrieken om inkt te maken, en onze eigen slaap- en woonkamers als de eerste lopende band om deze inkt te maken. Dit is de slaapkamer van mijn mede-oprichter Nikhil, die gebruikt wordt om inkt te verschepen naar kunstenaars over de hele wereld die schilderen met AIR-INK. Hier zie je hem AIR-INK bij de havens bezorgen, zodat de kunstenaars wereldwijd het kunnen gebruiken. We zagen al snel dat duizenden kunstenaars wereldwijd AIR-INK gingen gebruiken en overal doken kunstwerken op. Al snel zag je wereldwijd duizenden zwart-witte kunstwerken gemaakt van vervuiling, opduiken. En geloof me, voor een groep wetenschappers, ingenieurs en uitvinders, was er niets meer bevredigend dan dat het resultaat van hun werk nu gebruikt wordt door enkele van de beste kunstenaars wereldwijd.
This is the cover of "Contagious" magazine last year, that was done by using the same ink that we made back in our labs. This is a famous painting by the British artist, Christian Furr, who painted it for the song "Paint It Black" by The Rolling Stones. Now, there's more to this pen and this ink than just the popular and pop-culture artworks. And now our goal is to create a company that can actually make some black money -- I mean, just money --
Dit is de voorkant van 'Contagious' van vorig jaar, gemaakt met dezelfde inkt als die we in ons laboratorium maken. Dit is een bekend schilderij van de Britse kunstenaar Christian Furr, die dit voor het liedje 'Paint It Black' van de Rolling Stones schilderde. Er zit meer achter deze pen en deze inkt dan alleen de populaire schilderen uit de popcultuur. Ons doel is nu een bedrijf op te zetten dat daadwerkelijk zwart geld -- ik bedoel gewoon geld kan verdienen
(Laughter)
(Gelach)
and high-quality printing processes and inks that can replace the conventional black inks that have been produced for the last thousands of years around the world.
en ook drukprocessen en inkt van hoge kwaliteit kan maken, die de conventionele zwarte inkt kunnen vervangen die de laatste duizenden jaren over de hele wereld gemaakt werd.
Soon after our growing popularity and artworks around the world, we started facing a very different kind of a problem. We started getting spammed by polluters, who would send us bags full of pollution to our office address, asking us, "What can we do with this pollution?" Our lab back in Bombay right now has pollution samples that have come from London, from India, from China, you name it. And this is just the beginning. This polluter sent us this specific image, asking us that these are all bags filled with PM 2.5, and can we recycle it for him if we paid him some money. Well, what would he have done if we did not take that pollution? He would probably find a nearby river or a landfill and dump it over there. But now, because we had the economics of AIR-INK figured out on the other side, we could incentivize him to give us this pollution and make inks from it, and turn it into even more valuable products.
Kort nadat we populairder werden en kunst over de hele wereld opdook stuitten we op een heel ander probleem. We werden bedolven onder post van vervuilers, die zakken vol vuil naar ons kantoor stuurden met de vraag: 'Wat kunnen we met deze vervuiling doen?' Ons laboratorium in Bombay heeft nu vervuilingsmonsters die uit Londen komen, uit India, uit China, noem maar op. En dat is nog maar het begin. Deze vervuiler stuurde ons deze foto met de vraag: 'Deze oude zakken zijn allemaal gevuld met PM 2,5. Kunnen jullie dit hergebruiken en mij daarvoor betalen?' Wat zou hij gedaan hebben als we deze vervuiling niet aangenomen hadden? Waarschijnlijk had hij het in een rivier of een vuilstort geloosd. Maar omdat we nu het economische aspect van AIR-INK doorhadden konden we hem stimuleren om ons deze vervuiling te geven, om er inkt en nog waardevollere producten van te maken.
Now, pollution, as we all know, is a global killer. We can't claim that our ink will solve the world's pollution problem. But it does show what can be done if you look at this problem slightly differently. Look at this T-shirt I'm holding right now. This is made from the same AIR-INK I'm talking about. It's made from the same pollution that is inside this petri dish. And the same pollution we are all breathing in when we are walking outdoors. And we are on our way to do better than this.
We weten dat vervuiling een wereldwijde moordenaar is. We beweren niet dat onze inkt het vervuilingsprobleem zal oplossen. Het toont aan wat je kan doen als je op een andere manier naar dit probleem kijkt. Kijk maar naar dit t-shirt dat ik vasthoud. Dit is gemaakt van dezelfde AIR-INK als waar ik het over had. Het is gemaakt van dezelfde vervuiling als die in deze petrischaal. Dezelfde vervuiling die we allemaal inademen als we buiten lopen. En we zijn op weg om het beter te gaan doen.
Thank you very much.
Heel erg bedankt.
(Applause)
(Applaus)