Καθώς καθόμουν με τα κορίτσια μου η Τζόι είπε «Να πάρει, μακάρι να με άφηνε ήσυχη. Ο μπαμπάς μου με καλεί συνέχεια».
I was sitting with my girls, and Joy said, "Dang, I wish he'd get off my back. My daddy, he calls me all the time."
«Είσαι τυχερή που σου τηλεφωνεί» απάντησε η Τζασμίν. «Έχω χρόνια να μάθω νέα του πατέρα μου».
"Lucky for you he calls at all," said Jasmine. "I haven't heard from my dad in years."
Εκείνη τη στιγμή, κατάλαβα ότι τα κορίτσια χρειάζονταν κάποιον τρόπο για να επικοινωνούν με τους μπαμπάδες τους. Στο "Camp Diva", τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό μου, κάνουμε τέτοιου είδους συζητήσεις όλη την ώρα για να βοηθήσουμε κορίτσια Αφρικανικής καταγωγής να προετοιμαστούν για την ενηλικίωσή τους. Αυτά τα κορίτσια χρειάζονταν κάποιον τρόπο για να συμπεριλάβουν τους μπαμπάδες τους στη ζωή τους με τους δικούς τους όρους.
At this moment, I knew the girls needed a way to connect with their fathers. At Camp Diva, my non-profit organization, we have these types of conversations all the time as a way to help girls of African descent prepare for their passage into womanhood. These girls just needed a way to invite their fathers into their lives on their own terms.
Έτσι, ρώτησα τα κορίτσια «Πώς θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε άλλα κορίτισα να δημιουργήσουν υγιείς σχέσεις με τους μπαμπάδες τους;»
So I asked the girls, "How can we help other girls develop healthy relationships with their fathers?"
«Θα μπορούσαμε να οργανώσουμε ένα χορό» φώναξε κάποιο κορίτσι και αμέσως συμφώνησαν όλα τα κορίτσια. Άρχισαν να σκέφτονται τη διακόσμηση, τις προσκλήσεις, τα φορέματα που θα επέλεγαν και τι θα μπορούσαν ή τι δεν θα μπορούσαν να φορέσουν οι μπαμπάδες τους. Ξεκίνησε αμέσως, δίχως να το καταλάβω, ακόμη κι αν μπορούσα να εμποδίσω τα κορίτσια δεν θα το έκανα γιατί ένα από τα πράγματα που έχω μάθει εδώ και μία δεκαετία δουλεύοντας με κορίτσια είναι ότι γνωρίζουν εξ' αρχής τι χρειάζονται. Κρύβουν τη σοφία μέσα τους. Εφόσον έχουν την υποδομή, την καθοδήγηση και όλα τα απαραίτητα, μπορούν να δημιουργήσουν ό,τι χρειάζονται όχι μόνο για να επιβιώσουν, αλλά και για να αναπτυχθούν.
"Let's have a dance," one girl shouted, and all the girls quickly backed her up. They started dreaming about the decorations, invitations, the dresses they were going to wear, and what their fathers could and could not wear. (Laughter) It was off and running before I could even blink my eyes, but even if I could have slowed down those girls, I wouldn't have, because one thing that I have learned from over a decade of working with girls is that they already know what they need. The wisdom lives inside of them. As long as they have infrastructure, mentorship and resources, they can build what they need, not only to survive, but to thrive.
Οπότε, οργανώσαμε ένα χορό, με μεγάλη προσέλευση. Είχαν εξεζητημένο ντύσιμο. Είχαν αξιαγάπητη συμπεριφορά. (Γέλια) Είχαν ανόητη συμπεριφορά. Πραγματικά απόλαυσαν ο ένας την παρέα του άλλου. Ήταν μια τεράστια επιτυχία. Τα κορίτσια αποφάσισαν να το καθιερώσουν κάθε χρόνο.
So we had a dance, and girls and their fathers came in multitudes. They were dressed to the nines. They acted sweet. (Laughter) They acted silly. They really enjoyed each other's company. It was a huge success. And the girls decided to make it an annual event.
Έτσι καθώς περνούσε ο καιρός, και έφτανε η ώρα για να ξανασχεδιάσουν το χορό, ένα κορίτσι, η Μπριάνα, φώναξε λέγοντας «Ο μπαμπάς μου δεν μπορεί να έρθει στο χορό και αυτό με στεναχωρεί».
So as the seasons changed, and it was time to plan the dance again, one girl named Brianna spoke up, and she said, "My dad can't come to the dance, and this whole thing is making me sad."
«Γιατί όχι;» ρώτησαν τα κορίτσια.
"Why not?" the girls asked.
«Είναι στη φυλακή» παραδέχτηκε με θάρρος.
"Because he's in jail," she bravely admitted.
«Μήπως θα μπορούσε να πάρει άδεια εκείνη την ημέρα;» ρώτησε κάποιο κορίτσι. (Γέλια)
"Well, can he just get out for a day?" one of the girls asked. (Laughter)
«Και να έρθει με χειροπέδες; Αυτό είναι χειρότερο από το να μην έρθει καθόλου».
"And come in shackles? That's worse than not having him here at all."
Εκείνη τη στιγμή, είδα μια ευκαιρία για να φανούν τα κορίτσια αντάξια της περίστασης και να γίνουν οι ίδιες ηρωίδες. Οπότε ρώτησα «Τι πιστεύεις ότι θα πρέπει να κάνουμε γι' αυτό; Θέλουμε όλα τα κορίτσια να συμμετάχουν στο χορό, έτσι δεν είναι;»
At this moment, I saw an opportunity for the girls to rise to the occasion and to become their own heroes. So I asked, "What do you think we should do about this? We want every girl to experience the dance, right?"
Τα κορίτσια σκέφτηκαν για λίγο και ένα κορίτσι πρότεινε το εξής, «Γιατί να μην μεταφέρουμε το χορό στη φυλακή;»
So the girls thought for a moment, and one girl suggested, "Why don't we just take the dance in the jail?"
Τα πιο πολλά κορίτσια εξέφρασαν αμφιβολίες γι' αυτό λέγοντας «Είσαι τρελή; Ποιος θα επιτρέψει σε μερικά νεαρά κορίτσια, με επίσημη εμφάνιση (Γέλια) να πάνε μέσα σε μια φυλακή και να χορέψουν με τους μπαμπάδες τους, με αποκριάτικη εμφάνιση;» Γιατί, έτσι αποκαλούν τα κοστούμια μας.
Most of the girls doubted the possibility of that, and said, "Are you crazy? Who is going to allow a bunch of little girls, dressed up — " (Laughter) " — to come inside a jail and dance with their daddies in Spongebob suits?" Because that's what they called them.
Είπα «Κορίτσια, στην πραγματικότητα, δεν θα μάθουμε εάν δεν ρωτήσουμε».
I said, "Girls, well, well, you never know unless you ask."
Οπότε, γράψαμε ένα γράμμα προς τον Σερίφη του Ρίτσμοντ Σίτι το οποίο υπέγραψαν όλα τα κορίτσια ξεχωριστά, ο οποίος οφείλω να ομολογήσω, ότι είναι ένας πολύ ξεχωριστός σερίφης. Ήρθε αμέσως σε επαφή μαζί μου και είπε ότι οποτεδήποτε δινόταν η ευκαιρία να φέρουν οικογένειες στη φυλακή, οι πόρτες ήταν πάντοτε ανοικτές. Γιατί, γνώριζε πολύ καλά, πως όταν οι μπαμπάδες έχουν ιδιαίτερη σχέση με τα παιδιά τους είναι λιγότερο πιθανό να επιστρέψουν στη φυλακή.
So a letter was written to the Richmond City Sheriff, signed collectively by each girl, and I would have to say, he is a very special sheriff. He contacted me immediately and said, whenever there is an opportunity to bring families inside, his doors are always open. Because one thing he did know, that when fathers are connected to their children, it is less likely that they will return.
Έτσι, προσκλήθηκαν 16 τρόφιμοι και 18 κορίτσια. Τα κορίτσια φόρεσαν τα καλά τους ρούχα, ενώ οι μπαμπάδες έβγαλαν τις φόρμες τους και φόρεσαν πουκάμισα και γραβάτες. Αγκαλιάστηκαν. Απόλαυσαν ένα πλήρες γεύμα με κοτόπουλο και ψάρι. Γέλασαν. Ήταν υπέροχο. Μπαμπάδες και κόρες είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν να αγκαλιαστούν, κάτι που αρκετοί απ' αυτούς δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν για κάποιο διάστημα. Οι μπαμπάδες βρίσκονταν σε ένα χώρο στον οποίο μπορούσαν να παίξουν με τις κόρες τους και να χορέψουν. Ακόμη και οι φύλακες έκλαψαν.
So, 16 inmates and 18 girls were invited. The girls were dressed in their Sunday best, and the fathers traded in their yellow and blue jumpsuits for shirts and ties. They hugged. They shared a full catered meal of chicken and fish. They laughed together. It was beautiful. The fathers and daughters even experienced an opportunity to have a physical connection, something that a lot of them didn't even have for a while. Fathers were in a space where they were able to make their daughter's plate, and pull out her chair and extend his hand for a dance. Even the guards cried.
Αλλά μετά τον χορό καταλάβαμε όλοι μας ότι ο Μπαμπάς θα παρέμενε στη φυλακή. Έτσι, έπρεπε να δημιουργήσουμε κάτι το οποίο θα μπορούσαν να πάρουν μαζί τους. Γι' αυτό φέραμε φορητές κάμερες και τους βάλαμε να κοιτούν τις κάμερες και να συζητούν μεταξύ τους, να ανταλλάσουν μηνύματα και σκέψεις. Αυτό θα χρησίμευε ως σημείο αναφοράς, έστι όποτε θα άρχιζε να λείπει ο ένας στον άλλο και να νιώθουν αποκομμένοι θα μπορούσαν να επανασυνδεθούν μέσω αυτής της εικόνας.
But after the dance, we all realized that Dad still would be in jail. So we needed to create something that they could take with them. So we brought in Flip cams, and we had them look at the Flip cams and just interview each other -- their messages, their thoughts. This was going to be used as a touchstone so when they started to miss each other and feel disconnected, they could reconnect through this image.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν ένα κορίτσι κοίταξε στα μάτια τον μπαμπά του με αυτή την κάμερα και είπε «Μπαμπα, όταν με κοιτάς, τι βλέπεις;» Οι μπαμπάδες μας είναι οι καθρέφτες μας στους οποίους αντικατοπτρίζεται η απόφασή μας για το τι είδους άντρας μας αξίζει και πώς μας βλέπουν αυτοί για όλη μας τη ζωή. Αυτό το γνωρίζω πολύ καλά, επειδή υπήρξα από τα τυχερά κορίτσια. Είχα πάντοτε τον πατέρα μου στη ζωή μου. Ακόμη και σήμερα βρίσκεται εδώ.
I'll never forget that one girl looked in her father's eyes with that camera and said, "Daddy, when you look at me, what do you see?" Because our daddies are our mirrors that we reflect back on when we decide about what type of man we deserve, and how they see us for the rest of our lives. I know that very well, because I was one of the lucky girls. I have had my father in my life always. He's even here today.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Γι' αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό για μένα να βεβαιωθώ ότι αυτά τα κορίτσια έχουν επαφή με τους μπαμπάδες τους, ιδιαίτερα εκείνα που ζουν χωριστά εξαιτίας κοφτερών καλωδίων και μεταλλικών θυρών. Δημιουργήσαμε μία φόρμα, για κορίτσια που έχουν σημαντικά ερωτήματα στην καρδιά τους, έτσι ώστε να είναι σε θέση να ρωτήσουν τους μπαμπάδες τους γι' αυτά και να τους παρέχουν την ελευθερία να απαντούν. Επειδή γνωρίζουμε ότι κάθε πατέρας έχει μία και μόνο σκέψη; Τι είδους κορίτσι μεγαλώνω για την κοινωνία; Γιατί ένας πατέρας φυλακισμένος δεν σημαίνει ότι πρέπει να μείνει μακριά από τη ζωή της κόρης του.
And that is why it is extremely special for me to make sure that these girls are connected to their fathers, especially those who are separated because of barbed wires and metal doors. We have just created a form for girls who have heavy questions on their heart to be in a position to ask their fathers those questions and given the fathers the freedom to answer. Because we know that the fathers are even leaving with this one thought: What type of woman am I preparing to put in the world? Because a father is locked in does not mean he should be locked out of his daughter's life.
(Χειροκρότημα)
(Applause)