Ζούμε σε ένα εξαιρετικά πολυάσχολο κόσμο. Ο ρυθμός της ζωής είναι συχνά ξέφρενος, ο νους μας είναι πάντα απασχολημένος, και κάνουμε συνέχεια κάτι.
We live in an incredibly busy world. The pace of life is often frantic, our minds are always busy, and we're always doing something.
Θα ήθελα για μια στιγμή να σκεφτείτε, πότε ήταν η τελευταία φορά που βρήκατε λίγο χρόνο να μη κάνετε τίποτα; Να μείνετε για 10 μόνο λεπτά, ανενόχλητοι; Και όταν λέω τίποτα, το εννοώ! Ούτε email, ούτε SMS, ούτε ίντερνετ, χωρίς τηλεόραση, χωρίς κουβέντα, χωρίς φαγητό, χωρίς διάβασμα ούτε καν να κάθεστε και ν' αναπολείτε το παρελθόν ή να σχεδιάζετε για το μέλλον. Απλά χωρίς να κάνετε τίποτα. Βλέπω πολλά κενά πρόσωπα. (Γέλια) Μάλλον πρέπει να πάτε πολύ πίσω!
So with that in mind, I'd like you just to take a moment to think, when did you last take any time to do nothing? Just 10 minutes, undisturbed? And when I say nothing, I do mean nothing. So that's no emailing, texting, no Internet, no TV, no chatting, no eating, no reading. Not even sitting there reminiscing about the past or planning for the future. Simply doing nothing. I see a lot of very blank faces. (Laughter)
Δεν είναι τρομερό; Μιλάμε για το νου μας. Το μυαλό μας, η πολυτιμότερη πηγή μας. μέσω της οποίας βιώνουμε την κάθε στιγμή της ζωής μας, Το νου, πάνω στον οποίο βασιζόμαστε για να είμαστε ευτυχισμένοι, ικανοποιημένοι, συναισθηματικά σταθεροί ως άτομα, και ταυτόχρονα ευγενικοί, συμπονετικοί και διακριτικοί στις σχέσεις μας με τους άλλους. Στον ίδιο νου βασιζόμαστε για να είμαστε εστιασμένοι, δημιουργικοί, αυθόρμητοι και να εκτελούμε όσο καλύτερα μπορούμε, ό,τι κάνουμε. Παρολ' αυτά, δε βρίσκουμε χρόνο να τον φροντίσουμε. Αντίθετα, περνάμε περισσότερο χρόνο φροντίζοντας τα αμάξια μας, τα ρούχα μας και τα μαλλιά μας, -καλά, ίσως όχι τα μαλλιά μας αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ..
You probably have to go a long way back. And this is an extraordinary thing, right? We're talking about our mind. The mind, our most valuable and precious resource, through which we experience every single moment of our life. The mind that we rely upon to be happy, content, emotionally stable as individuals, and at the same time, to be kind and thoughtful and considerate in our relationships with others. This is the same mind that we depend upon to be focused, creative, spontaneous, and to perform at our very best in everything that we do. And yet, we don't take any time out to look after it. In fact, we spend more time looking after our cars, our clothes and our hair than we -- okay, maybe not our hair,
(Laughter)
Το αποτέλεσμα, φυσικά, εἰναι το στρες.
but you see where I'm going.
Το μυαλό στριφογυρίζει σαν πλυντήριο, γύρω-γύρω, με πολλά δύσκολα, μπερδεμένα συναισθήματα και δε ξέρουμε πώς να τα αντιμετωπίσουμε. Και δυστυχώς, είμαστε τόσο αφηρημένοι που πλέον δεν είμαστε παρόντες στον κόσμο στον οποίο ζούμε. Χάνουμε τα σημαντικά για μας πράγματα. και όσο τρελό κι αν ακούγεται, το θεωρούμε ως δεδομένο πως κάπως έτσι είναι η ζωή, κι απλώς συνεχίζουμε. Αλλά δε θα έπρεπε να ᾽ναι έτσι.
The result, of course, is that we get stressed. You know, the mind whizzes away like a washing machine going round and round, lots of difficult, confusing emotions, and we don't really know how to deal with that. And the sad fact is that we are so distracted that we're no longer present in the world in which we live. We miss out on the things that are most important to us, and the crazy thing is that everybody just assumes, that's the way life is, so we've just kind of got to get on with it. That's really not how it has to be.
Ήμουν περίπου 11 χρονών όταν πήγα για πρώτη φορά σε μάθημα διαλογισμού. Και πιστέψτε με, ήταν ακριβώς όπως το φαντάζεστε, κάθισμα σταυροπόδι στο πάτωμα, λιβάνι, τσάι από βότανα, χορτοφάγοι, έτσι ακριβώς, αλλά πήγαινε η μαμά μου και μου κίνησε την περιέργεια, και πήγα μαζί της. Επίσης είχα δει μερικές ταινίες Κουνγκ-φου, και από μέσα μου σκεφτόμουν πώς μπορεί να μάθω να πετάω! ήμουν πολύ νέος τότε! Τότε νόμιζα, όπως άλλωστε πολλοί άλλοι, πώς ήταν απλά μια ασπιρίνη για το νου. Έχεις άγχος, κάνεις λίγο διαλογισμό. Πραγματικά δεν είχα σκεφτεί πως θα μπορούσε να έχει και προληπτικό σκοπό, μέχρι τα 20 μου, όταν συνέβησαν στη ζωή μου κάποια πράγματα πολύ διαδοχικά, πράγματα πολύ σοβαρά που φέρανε τα πάνω κάτω και ξαφνικά κατακλύστηκα από σκέψεις και δύσκολα συναισθήματα που δεν ήξερα πώς να αντιμετωπίσω. Όποτε έσπρωχνα μια σκέψη αμέσως πεταγόταν μια άλλη. Ήταν πραγματικά πολύ αγχωτική εποχή.
So I was about 11 when I went along to my first meditation class. And trust me, it had all the stereotypes that you can imagine, the sitting cross-legged on the floor, the incense, the herbal tea, the vegetarians, the whole deal, but my mom was going and I was intrigued, so I went along with her. I'd also seen a few kung fu movies, and secretly I kind of thought I might be able to learn how to fly, but I was very young at the time. Now as I was there, I guess, like a lot of people, I assumed that it was just an aspirin for the mind. You get stressed, you do some meditation. I hadn't really thought that it could be sort of preventative in nature, until I was about 20, when a number of things happened in my life in quite quick succession, really serious things which just flipped my life upside down and all of a sudden I was inundated with thoughts, inundated with difficult emotions that I didn't know how to cope with. Every time I sort of pushed one down, another one would pop back up again. It was a really very stressful time.
Όλοι μας αντιμετωπίζουμε το άγχος με διαφορετικούς τρόπους. Κάποιοι θα βυθιστούν στη δουλειά τους για να τους αποσπάσει την προσοχή. Άλλοι θα απευθυνθούν στους φίλους και την οικογένειά τους, αναζητώντας υποστήριξη. Κάποιοι το ρίχνουν στο ποτό ή παίρνουν φάρμακα. Εγώ πάλι αποφάσισα να μονάσω. Έτσι παράτησα το πτυχίο μου, και ξεκίνησα για τα Ιμαλάια, Έγινα μοναχός, και άρχισα να μελετώ το διαλογισμό.
I guess we all deal with stress in different ways. Some people will bury themselves in work, grateful for the distraction. Others will turn to their friends, their family, looking for support. Some people hit the bottle, start taking medication. My own way of dealing with it was to become a monk. So I quit my degree, I headed off to the Himalayas, I became a monk, and I started studying meditation.
Συχνά με ρωτούν τι έμαθα από εκείνη την εποχή Καλά, προφανώς τα πράγματα άλλαξαν. Το να γίνεις άγαμος μοναχός αλλάζει αρκετά πράγματα. Αλλά έγινε και κάτι άλλο. Μου έμαθε - απέκτησα μεγαλύτερη εκτίμηση, και άρχισα να καταλαβαίνω την παρούσα στιγμή. Με αυτό εννοώ το να μη χάνομαι στις σκέψεις, να μην είμαι αφηρημένος, να μη καταβάλλομαι από δύσκολα συναισθήματα, αλλά αντίθετα να μάθω πώς να ζω στο εδώ και τώρα, Πώς να έχω επίγνωση, πώς να είμαι παρόν.
People often ask me what I learned from that time. Well, obviously it changed things. Let's face it, becoming a celibate monk is going to change a number of things. But it was more than that. It taught me -- it gave me a greater appreciation, an understanding for the present moment. By that I mean not being lost in thought, not being distracted, not being overwhelmed by difficult emotions, but instead learning how to be in the here and now, how to be mindful, how to be present.
Νομίζω πως η παρούσα στιγμή είναι πολύ υποτιμημένη. Ακούγεται απλό, κι όμως περνάμε τόσο λίγο χρόνο στην παρούσα στιγμή που είναι κάθε άλλο παρά απλό. Μία πρόσφατη έρευνα στο Χάρβαρντ έδειξε πως κατά μέσο όρο ο νους μας είναι χαμένος στις σκέψεις περίπου 47% του χρόνου. Σαράντα επτά τοις εκατό. Ταυτόχρονα, αυτή η συνεχής περιπλάνηση του νου είναι επίσης άμεση αιτία της δυστυχίας. Δεν είμαστε εδώ για πολύ ούτως ή άλλως, αλλά το να περνάμε σχεδόν το μισό της ζωής μας χαμένοι στις σκέψεις και πιθανότατα πολύ δυστυχισμένοι πραγματικά φαίνεται κάπως τραγικό, ειδικά όταν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε γι ' αυτό, όταν υπάρχει μια θετική, πρακτική, εφικτή, επιστημονικά αποδεδειγμένη τεχνική που επιτρέπει στο νου μας να είναι πιο υγιής, πιο προσεκτικός και λιγότερο αφηρημένος. Και το ωραίο είναι πως παρόλο που παίρνει μονάχα 10 λεπτά την ημέρα, επηρεάζει όλη μας την ζωή. Αλλά πρέπει να μάθουμε πώς γίνεται. Χρειαζόμαστε μια άσκηση. Χρειαζόμαστε ένα τρόπο να μάθουμε να έχουμε επίγνωση. Αυτό είναι ουσιαστικά ο διαλογισμός. Το να εξοικειωθούμε με την παρούσα στιγμή. Αλλά πρέπει βέβαια να γνωρίζουμε πώς να τη προσεγγίσουμε έτσι ώστε να ωφεληθούμε κατάλληλα. Να γιατί κρατάω αυτά, σε περίπτωση που αναρωτιέστε, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι υποθέτουν πως διαλογισμός σημαίνει διακοπή των σκέψεων, απαλλαγή από συναισθήματα ή έλεγχος του νου αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Στην ουσία σημαίνει να κάνεις ένα βήμα πίσω, και να παρατηρήσεις τη σκέψη προσεκτικά, να τη δεις που έρχεται και φεύγει, το ίδιο και με τα συναισθήματα χωρίς κριτική, αλλά με το νου ήρεμο και εστιασμένο.
I think the present moment is so underrated. It sounds so ordinary, and yet we spend so little time in the present moment that it's anything but ordinary. There was a research paper that came out of Harvard, just recently, that said on average, our minds are lost in thought almost 47 percent of the time. 47 percent. At the same time, this sort of constant mind-wandering is also a direct cause of unhappiness. Now we're not here for that long anyway, but to spend almost half of our life lost in thought and potentially quite unhappy, I don't know, it just kind of seems tragic, actually, especially when there's something we can do about it, when there's a positive, practical, achievable, scientifically proven technique which allows our mind to be more healthy, to be more mindful and less distracted. And the beauty of it is that even though it need only take about 10 minutes a day, it impacts our entire life. But we need to know how to do it. We need an exercise. We need a framework to learn how to be more mindful. That's essentially what meditation is. It's familiarizing ourselves with the present moment. But we also need to know how to approach it in the right way to get the best from it. And that's what these are for, in case you've been wondering, because most people assume that meditation is all about stopping thoughts, getting rid of emotions, somehow controlling the mind, but actually it's quite different from that. It's more about stepping back, sort of seeing the thought clearly, witnessing it coming and going, emotions coming and going without judgment, but with a relaxed, focused mind.
Για παράδειγμα, εάν τώρα εστιάσω όλη μου την προσοχή στις μπάλες, δε θα μπορέσω ταυτόχρονα να χαλαρώσω και να συνεχίσω να σας μιλάω. Εξίσου, εάν χαλαρώσω πάρα πολύ μιλώντας σας, δε θα καταφέρω να εστιάσω στις μπάλες, θα μου πέσουν. Στη ζωή, και στο διαλογισμό, υπάρχουν στιγμές όπου εστιαζόμαστε πάρα πολύ έντονα και η ζωή μοιάζει κάπως έτσι Eἰναι πολύ άβολο να ζεις με τόση ένταση και στρες Άλλες φορές, χαλαρώνουμε υπερβολικά πολύ και γινόμαστε κάπως έτσι Στο διαλογισμό (ροχαλητό) θα μας πάρει ο ύπνος. Ψάχνουμε λοιπόν την ισορροπία, την εστιασμένη χαλάρωση οπού επιτρέπουμε στις σκέψεις να έρχονται και να φεύγουν χωρίς να τα βάζουμε μαζί τους.
So for example, right now, if I focus too much on the balls, then there's no way I can relax and talk to you at the same time. Equally, if I relax too much talking to you, there's no way I can focus on the balls. I'm going to drop them. Now in life, and in meditation, there'll be times when the focus becomes a little bit too intense, and life starts to feel a bit like this. It's a very uncomfortable way to live life, when you get this tight and stressed. At other times, we might take our foot off the gas a little bit too much, and things just become a sort of little bit like this. Of course in meditation -- (Snores) we're going to end up falling asleep. So we're looking for a balance, a focused relaxation where we can allow thoughts to come and go without all the usual involvement.
Συνήθως όταν μαθαίνουμε να κάνουμε διαλογισμό οι σκέψεις αποσπούν τη προσοχή μας. Ας πούμε πως αυτή είναι μια αγχωτική σκέψη. Αρχικά όλα πάνε καλά, και μετά να μια αγχωτική σκέψη! και λες 'Ωχ, δε κατάλαβα πως με ανησυχούσε αυτό!' ''Ὠχ, είμαι αγχωμένος. Είμαι πολύ αγχωμένος Πω πω, έχω τόσο πολύ άγχος! ' Και προτού τo καταλάβουμε, ανησυχούμε επειδή αγχωνόμαστε!
Now, what usually happens when we're learning to be mindful is that we get distracted by a thought. Let's say this is an anxious thought. Everything's going fine, and we see the anxious thought. "Oh, I didn't realize I was worried about that." You go back to it, repeat it. "Oh, I am worried. I really am worried. Wow, there's so much anxiety." And before we know it, right, we're anxious about feeling anxious.
Είναι απίστευτο και μας συμβαίνει συνέχεια και καθημερινά. Σκεφτείτε την τελευταία φορά που κουνιόταν ένα δόντι σας. Ξέρετε ότι κουνιέται και ότι πονάει. Αλλά τι κάνετε κάθε 20, 30 δευτερόλεπτα; 'Αx, πονάει'. Και ενισχύουμε τον πόνο, σωστά;
(Laughter) You know, this is crazy. We do this all the time, even on an everyday level. If you think about the last time you had a wobbly tooth. You know it's wobbly, and you know that it hurts. But what do you do every 20, 30 seconds? (Mumbling)
Και συνεχίζουμε να λέμε στον εαυτό μας και συνεχίζουμε το ίδιο. Και αν αρχίσουμε να παρατηρούμε τι κάνει ο νους με αυτό τον τρόπο, θα αρχίσουμε να απελευθερωνόμαστε από τα σενάρια και τις πλοκές του. Αλλά όταν αρχίσετε να παρατηρείτε τι κάνει ο νους με αυτό τον τρόπο μπορεί να δείτε διαφόρων ειδών σχέδια. Ίσως βρείτε πως ο νους είναι συνεχώς πολύ ανήσυχος. Μην εκπλαγείτε εάν αισθανθείτε ταραχή στο σώμα σας όταν καθίσετε και δεν κάνετε τίποτε και ο νους αισθάνεται έτσι. Ίσως βρείτε πως οι σκέψεις σας είναι ανιαρές και βαρετές, σχεδόν μηχανικές, λες κι απλώς σηκώνεστε, πάτε στη δουλειά, τρώτε, κοιμάστε, σηκώνεστε, δουλειά. Ή μπορεί να έχετε μια πολύ ενοχλητική σκέψη που συνεχώς στριφογυρίζει στο μυαλό σας. Ὀ,τι και να ᾽ναι, με το διαλογισμό έχετε τη δυνατότητα να κάνετε ένα βήμα πίσω και να δείτε τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία για να δείτε ότι δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε κάθε τι μικρό που μας συμβαίνει στη ζωή αλλά μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που το βιώνουμε. Να ποια είναι η δυνατότητα του διαλογισμού. Δεν χρειάζεται να κάψετε θυμίαμα, ούτε να κάτσετε στο πάτωμα. Χρειάζεστε μονάχα 10 λεπτά την ημέρα να αποτραβηχτείτε, να εξοικειωθείτε με την παρούσα στιγμή για να μπορέσετε να νιώσετε τη σημαντική αίσθηση της ηρεμίας και διαύγειας στη ζωή σας.
It does hurt. And we reinforce the storyline, right? And we just keep telling ourselves, and we do it all the time. And it's only in learning to watch the mind in this way that we can start to let go of those storylines and patterns of mind. But when you sit down and you watch the mind in this way, you might see many different patterns. You might find a mind that's really restless and -- the whole time. Don't be surprised if you feel a bit agitated in your body when you sit down to do nothing and your mind feels like that. You might find a mind that's very dull and boring, and it's just, almost mechanical, it just seems it's as if you're getting up, going to work, eat, sleep, get up, work. Or it might just be that one little nagging thought that just goes round and round your mind. Well, whatever it is, meditation offers the opportunity, the potential to step back and to get a different perspective, to see that things aren't always as they appear. We can't change every little thing that happens to us in life, but we can change the way that we experience it. That's the potential of meditation, of mindfulness. You don't have to burn any incense, and you definitely don't have to sit on the floor. All you need to do is to take 10 minutes out a day to step back, to familiarize yourself with the present moment so that you get to experience a greater sense of focus, calm and clarity in your life.
Σας ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα)
Thank you very much.