Κρις Άντερσον: Ασχολείσαι μανιωδώς με αυτό το πρόβλημα, για τα τελευταία χρόνια. Ποιο είναι το πρόβλημα, με δικά σου λόγια;
Chris Anderson: So, you've been obsessed with this problem for the last few years. What is the problem, in your own words?
Άντριου Φόρεστ: Το πλαστικό. Τόσο απλό. Αντί να το χρησιμοποιούμε ως τεράστιο ενεργειακό εμπόρευμα, απλώς το πετάμε.
Andrew Forrest: Plastic. Simple as that. Our inability to use it for the tremendous energetic commodity that it is, and just throw it away.
ΚΑ: Και βλέπουμε παντού απόβλητα. Σε ακραίες περιπτώσεις, μοιάζει κάπως έτσι. Πού τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία;
CA: And so we see waste everywhere. At its extreme, it looks a bit like this. I mean, where was this picture taken?
ΑΦ: Είναι στις Φιλιππίνες, και όπως ξέρετε, υπάρχουν πολλά ποτάμια, κυρίες και κύριοι, που μοιάζουν ακριβώς έτσι. Έτσι είναι οι Φιλιππίνες. Όπως και η Νοτιοανατολική Ασία.
AF: That's in the Philippines, and you know, there's a lot of rivers, ladies and gentlemen, which look exactly like that. And that's the Philippines. So it's all over Southeast Asia.
ΚΑ: Άρα, πετάνε το πλαστικό στα ποτάμια και αυτό, φυσικά, καταλήγει στους ωκεανούς. Προφανώς, το βλέπουμε στις παραλίες, αλλά δεν είναι καν αυτή η κύρια ανησυχία σου. Είναι αυτό που συμβαίνει στους ωκεανούς. Μίλησέ μας για αυτό.
CA: So plastic is thrown into the rivers, and from there, of course, it ends up in the ocean. I mean, we obviously see it on the beaches, but that's not even your main concern. It's what's actually happening to it in the oceans. Talk about that.
ΑΦ: Σ' ευχαριστώ, Κρις. Πριν τέσσερα χρόνια περίπου, σκέφτηκα να κάνω κάτι τελείως τρελό και αποφάσισα να κάνω διδακτορικό στη θαλάσσια οικολογία. Και το τρομακτικό κομμάτι σχετικά με αυτό ήταν, αν και έμαθα πολλά για τη θαλάσσια ζωή, αλλά έμαθα περισσότερα για τον θαλάσσιο θάνατο και το τεράστιο ποσοστό οικολογικής θνησιμότητας των ψαριών, της θαλάσσιας ζωής, των θαλάσσιων θηλαστικών, που μοιάζουν με τη βιολογία του ανθρώπου, που πεθαίνουν ανά εκατομμύρια, αν όχι τρισεκατομμύρια, ανυπολόγιστα, εξαιτίας του πλαστικού.
AF: OK, so look. Thank you, Chris. About four years ago, I thought I'd do something really barking crazy, and I committed to do a PhD in marine ecology. And the scary part about that was, sure, I learned a lot about marine life, but it taught me more about marine death and the extreme mass ecological fatality of fish, of marine life, marine mammals, very close biology to us, which are dying in the millions if not trillions that we can't count at the hands of plastic.
ΚΑ: Αλλά οι άνθρωποι θεωρούν το πλαστικό άσχημο αλλά γερό, σωστά; Πετάς κάτι στον ωκεανό, «Εντάξει, απλώς θα μείνει εκεί για πάντα. Δεν βλάπτει κανέναν, σωστά;»
CA: But people think of plastic as ugly but stable. Right? You throw something in the ocean, "Hey, it'll just sit there forever. Can't do any damage, right?"
ΑΦ: Κρις, πρόκειται για μια υπέροχη ουσία, σχεδιασμένη για την οικονομία. Είναι η χειρότερη πιθανή ουσία για το περιβάλλον. Το χειρότερο με το πλαστικό, μόλις έρθει σε επαφή με το περιβάλλον, είναι ότι θρυμματίζεται. Δεν σταματά ποτέ να είναι πλαστικό. Διασπάται σε μικρότερα και μικρότερα κομμάτια, και η επιστήμη ανακάλυψε, Κρις, κάτι που γνωρίζει ήδη η θαλάσσια οικολογία, ότι πρόκειται να βλάψει τον άνθρωπο. Γνωρίζουμε ότι το νανοπλαστικό, τα πολύ, πολύ μικρά σωματίδια πλαστικού, που φέρουν αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο, μπορούν να περάσουν απευθείας από τους πόρους του δέρματος. Έχει και κακά νέα. Τα κακά νέα είναι ότι περνάνε απευθείας μέσα από το αιματοεγκεφαλικό φραγμό, το στρώμα που είναι εκεί, για να προστατεύει τον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος είναι μια άμορφη, υγρή μάζα, γεμάτη από μικρά ηλεκτρικά φορτία. Αν βάλετε ένα αρνητικό σωματίδιο εκεί, ειδικά ένα αρνητικό σωματίδιο που μπορεί να φέρει παθογόνα, τότε έχετε ένα αρνητικό φορτίο, που ελκύει θετικά φορτισμένα στοιχεία, όπως παθογόνα, τοξίνες, υδράργυρο, μόλυβδο. Αυτή την επιστημονική ανακάλυψη θα δούμε τους επόμενους 12 μήνες.
AF: See, Chris, it's an incredible substance designed for the economy. It is the worst substance possible for the environment. The worst thing about plastics, as soon as it hits the environment, is that it fragments. It never stops being plastic. It breaks down smaller and smaller and smaller, and the breaking science on this, Chris, which we've known in marine ecology for a few years now, but it's going to hit humans. We are aware now that nanoplastic, the very, very small particles of plastic, carrying their negative charge, can go straight through the pores of your skin. That's not the bad news. The bad news is that it goes straight through the blood-brain barrier, that protective coating which is there to protect your brain. Your brain's a little amorphous, wet mass full of little electrical charges. You put a negative particle into that, particularly a negative particle which can carry pathogens -- so you have a negative charge, it attracts positive-charge elements, like pathogens, toxins, mercury, lead. That's the breaking science we're going to see in the next 12 months.
ΚΑ: Μου είπες, προηγουμένως, πως υπάρχουν 600 πλαστικές σακούλες, περίπου, για κάθε ψάρι τέτοιου μεγέθους στον ωκεανό, κάπως έτσι. Και αρχίζουν να διασπώνται και θα υπάρξουν ακόμα περισσότερες και δεν έχουμε δει ακόμα τις πραγματικές επιπτώσεις.
CA: So already I think you told me that there's like 600 plastic bags or so for every fish that size in the ocean, something like that. And they're breaking down, and there's going to be ever more of them, and we haven't even seen the start of the consequences of that.
ΑΦ: Όχι, δεν τις έχουμε δει. Το ίδρυμα «Ellen MacArthur», αποτελείται από καλούς επιστήμονες, με τους οποίους συνεργαζόμαστε. Επαλήθευσα πλήρως τις έρευνές τους. Λένε πως θα υπάρχει, Κρις, ένας τόνος πλαστικό, για κάθε τρεις τόνους ψαριών, όχι το 2050, και πραγματικά εκνευρίζομαι με αυτούς που μιλούν για το 2050, αλλά το 2025. Δεν είναι μακριά. Πρόκειται για το εδώ και το τώρα. Δε χρειάζεσαι έναν τόνο πλαστικού, για να εξαλείψεις τη θαλάσσια ζωή. Και λιγότερο από αυτό θα κάνει μια χαρά τη δουλειά του. Πρέπει να το σταματήσουμε αμέσως. Δεν έχουμε χρόνο.
AF: No, we really haven't. The Ellen MacArthur Foundation, they're a bunch of good scientists, we've been working with them for a while. I've completely verified their work. They say there will be one ton of plastic, Chris, for every three tons of fish by, not 2050 -- and I really get impatient with people who talk about 2050 -- by 2025. That's around the corner. That's just the here and now. You don't need one ton of plastic to completely wipe out marine life. Less than that is going to do a fine job at it. So we have to end it straightaway. We've got no time.
ΚΑ: Εντάξει, άρα έχεις μια ιδέα, για να το σταματήσεις και έρχεσαι εδώ, όχι σαν κλασικός περιβαλλοντικός ακτιβιστής, θα έλεγα, αλλά σαν επιχειρηματίας, που έχεις ζήσει -- που πέρασες τη ζωή σου μελετώντας τα παγκόσμια οικονομικά συστήματα και πώς λειτουργούν. Και αν έχω καταλάβει καλά, η ιδέα σου βασίζεται σε ήρωες, που μοιάζουν κάπως έτσι. Με τι ασχολείται;
CA: OK, so you have an idea for ending it, and you're coming at this not as a typical environmental campaigner, I would say, but as a businessman, as an entrepreneur, who has lived -- you've spent your whole life thinking about global economic systems and how they work. And if I understand it right, your idea depends on heroes who look something like this. What's her profession?
ΑΦ: Αυτή, Κρις, είναι ρακοσυλλέκτης, και υπήρχαν 15 με 20 εκατομμύρια ρακοσυλλέκτες, σαν αυτήν, μέχρι που η Κίνα σταμάτησε να μαζεύει όλα τα απόβλητα. Και η τιμή του πλαστικού, που ήταν πολύ χαμηλή, κατέρρευσε. Αυτό επηρέασε ανθρώπους, σαν αυτή, που είναι παιδί, ένα παιδί που πηγαίνει σχολείο. Θα έπρεπε να είναι στο σχολείο. Αυτό, ίσως, μοιάζει με δουλεία. Με την κόρη μου, Γκρέις, γνωρίσαμε εκατοντάδες τέτοια άτομα.
AF: She, Chris, is a ragpicker, and there were 15, 20 million ragpickers like her, until China stopped taking everyone's waste. And the price of plastic, minuscule that it was, collapsed. That led to people like her, which, now -- she is a child who is a schoolchild. She should be at school. That's probably very akin to slavery. My daughter Grace and I have met hundreds of people like her.
ΚΑ: Υπάρχουν και πολλοί ενήλικες, κυριολεκτικά εκατομμύρια παγκοσμίως, και σε κάποιες βιομηχανίες, σε αυτούς οφείλεται το γεγονός ότι, για παράδειγμα, δεν υπάρχουν πολλά μεταλλικά απόβλητα.
CA: And there are many adults as well, literally millions around the world, and in some industries, they actually account for the fact that, for example, we don't see a lot of metal waste in the world.
ΑΦ: Πολύ σωστά. Το κοριτσάκι είναι, για την ακρίβεια, ο ήρωας του περιβάλλοντος. Ανταγωνίζεται ένα σπουδαίο, μεγάλο πετροχημικό εργοστάσιο που βρίσκεται κοντά, το πετροχημικό εργοστάσιο των 3,5 δις δολαρίων. Αυτό είναι το πρόβλημα. Βρίσκεται περισσότερο πετρέλαιο και αέριο στο πλαστικό και τις χωματερές, απ' ό,τι σε όλους τους πόρους πετρελαίου και αερίου των Ηνωμένων Πολιτειών. Άρα, αυτή είναι η ηρωίδα. Και έτσι είναι οι χωματερές, κυρίες και κύριοι, είναι στερεό πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
AF: That's exactly right. That little girl is, in fact, the hero of the environment. She's in competition with a great big petrochemical plant which is just down the road, the three-and-a-half-billion-dollar petrochemical plant. That's the problem. We've got more oil and gas in plastic and landfill than we have in the entire oil and gas resources of the United States. So she is the hero. And that's what that landfill looks like, ladies and gentlemen, and it's solid oil and gas.
ΚΑ: Άρα, υπάρχει, πιθανόν, μεγάλη αξία κρυμμένη εκεί, απ' όπου οι ρακοσυλλέκτες του κόσμου, αν μπορούσαν, θα έβγαζαν τα προς το ζην. Αλλά γιατί δεν μπορούν;
CA: So there's huge value potentially locked up in there that the world's ragpickers would, if they could, make a living from. But why can't they?
ΑΦ: Γιατί έχουμε αποδεχτεί την τιμή του πλαστικού, προερχόμενου από ορυκτά καύσιμα, που αποτελεί εμπόδιο για να ανακυκλώσουμε, οικονομικά και αποδοτικά, από πλαστικό σε πλαστικό. Όλο το πλαστικό αποτελείται από δομικά στοιχεία πετρελαίου και αερίου. Το πλαστικό είναι 100% πολυμερές, δηλαδή 100% πετρέλαιο και αέριο. Και έχουμε αρκετό πλαστικό στον κόσμο, για όλες τις ανάγκες. Και όταν ανακυκλώνουμε το πλαστικό, αν δεν το ανακυκλώνουμε πιο φθηνά από το πλαστικό ορυκτών καυσίμων τότε, φυσικά, ο κόσμος προτιμά το πλαστικό ορυκτών καυσίμων.
AF: Because we have ingrained in us a price of plastic from fossil fuels, which sits just under what it takes to economically and profitably recycle plastic from plastic. See, all plastic is is building blocks from oil and gas. Plastic's 100 percent polymer, which is 100 percent oil and gas. And you know we've got enough plastic in the world for all our needs. And when we recycle plastic, if we can't recycle it cheaper than fossil fuel plastic, then, of course, the world just sticks to fossil fuel plastic.
ΚΑ: Άρα αυτό είναι το βασικό πρόβλημα, το ανακυκλωμένο πλαστικό, συνήθως, κοστίζει περισσότερο από το να το αγοράσεις καινούργιο, φτιαγμένο από περισσότερο πετρέλαιο. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα.
CA: So that's the fundamental problem, the price of recycled plastic is usually more than the price of just buying it made fresh from more oil. That's the fundamental problem.
ΑΦ: Πρέπει να αλλάξουμε λίγο τους κανόνες σ' αυτό το σημείο, Κρις. Είμαι άνθρωπος του εμπορίου. Καταλαβαίνω ότι παλιά υπήρχαν απορρίμματα από μέταλλα και σίδερα και κομμάτια από χαλκό, πεταμένα στα χωριά, ειδικά στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Οι άνθρωποι θεωρούσαν ότι έχουν αξία. Για την ακρίβεια, είναι αντικείμενα αξίας, όχι απόβλητα. Τώρα τα χωριά και οι πόλεις και οι δρόμοι είναι καθαροί, δε σκοντάφτεις σε απορρίμματα χαλκού ή σιδήρου πια, γιατί είναι αντικείμενα αξίας, ανακυκλώνονται.
AF: A slight tweak of the rules here, Chris. I'm a commodity person. I understand that we used to have scrap metal and rubbish iron and bits of copper lying all round the villages, particularly in the developing world. And people worked out it's got a value. It's actually an article of value, not of waste. Now the villages and the cities and the streets are clean, you don't trip over scrap copper or scrap iron now, because it's an article of value, it gets recycled.
ΚΑ: Ποια είναι η ιδέα σου, τότε, για να το αλλάξεις αυτό για το πλαστικό;
CA: So what's your idea, then, to try to change that in plastics?
ΑΦ: Εντάξει. Λοιπόν, Κρις, το μεγαλύτερο μέρος του διδακτορικού μου ήταν ερευνητικό. Και το καλό με το να είσαι επιχειρηματίας, που τα έχει πάει καλά, είναι ότι ο κόσμος θέλει να σε βλέπει. Οι άλλοι επιχειρηματίες, ακόμα κι αν είσαι σαν ένα είδος ζωολογικού κήπου που θα ήθελαν να δουν θα πουν: «Ναι, ας γνωρίσουμε τον Τουίγκι Φόρεστ». Και μόλις μπεις στον κύκλο τους, αρχίζεις τις ερωτήσεις. Έχω πάει στις πιο πολλές καλές εταιρίες ευρείας κατανάλωσης πετρελαίου και αερίου του κόσμου, και έχουν πραγματική θέληση να αλλάξουν. Υπάρχουν, δηλαδή, κάποιοι δεινόσαυροι που ελπίζουν για το καλύτερο, αλλά δεν κάνουν τίποτα, αλλά υπάρχει αληθινή θέληση για αλλαγή. Συζητούσα, λοιπόν, πως για τα 7,5 δις ανθρώπων του κόσμου δεν αξίζει να καταστραφεί το περιβάλλον τους από το πλαστικό, να καταστούν οι ωκεανοί ακατάλληλοι για θαλάσσια ζωή, εξαιτίας του πλαστικού. Ακολουθώντας την αλυσίδα, υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες εταιρίες, απ' όπου όλοι αγοράζουμε φθηνά προϊόντα, αλλά υπάρχουν μόνο εκατό μεγάλοι παραγωγοί ρητίνης μεγάλα πετροχημικά εργοστάσια, που αποβάλλουν όλο το πλαστικό μίας χρήσης.
AF: OK, so Chris, for most part of that PhD, I've been doing research. And the good thing about being a businessperson who's done OK at it is that people want to see you. Other businesspeople, even if you're kind of a bit of a zoo animal species they'd like to check out, they'll say, yeah, OK, we'll all meet Twiggy Forrest. And so once you're in there, you can interrogate them. And I've been to most of the oil and gas and fast-moving consumer good companies in the world, and there is a real will to change. I mean, there's a couple of dinosaurs who are going to hope for the best and do nothing, but there's a real will to change. So what I've been discussing is, the seven and a half billion people in the world don't actually deserve to have their environment smashed by plastic, their oceans rendered depauperate or barren of sea life because of plastic. So you come down that chain, and there's tens of thousands of brands which we all buy heaps of products from, but then there's only a hundred major resin producers, big petrochemical plants, that spew out all the plastic which is single use.
ΚΑ: Άρα εκατό εταιρίες, βρίσκονται ακριβώς στη βάση της τροφικής αλυσίδας.
CA: So one hundred companies are right at the base of this food chain, as it were.
ΑΦ: Ναι.
AF: Yeah.
ΚΑ: Και τι χρειάζεται να κάνουν αυτές οι εκατό εταιρίες;
CA: And so what do you need those one hundred companies to do?
ΑΦ: Χρειάζεται, απλώς, να αυξήσουν την τιμή των δομικών στοιχείων του πλαστικού από πετρέλαιο και αέριο, το οποίο αποκαλώ «κακό πλαστικό», να αυξήσουν την αξία του, έτσι ώστε, όταν φτάσει, από τις εταιρίες, σε εμάς, τους πελάτες, δεν θα καταλάβουμε καν την αύξηση της τιμής στον καφέ μας ή στην Κόκα-Κόλα ή την Pepsi, ή ό,τι άλλο.
AF: OK, so we need them to simply raise the value of the building blocks of plastic from oil and gas, which I call "bad plastic," raise the value of that, so that when it spreads through the brands and onto us, the customers, we won't barely even notice an increase in our coffee cup or Coke or Pepsi, or anything.
ΚΑ: Όπως ένα σεντ παραπάνω;
CA: Like, what, like a cent extra?
ΑΦ: Λιγότερο. Το ένα τέταρτο, το μισό του. Θα είναι εντελώς ασήμαντο. Αλλά αυτό που κάνει είναι να καθιστά κάθε πλαστικό κομμάτι σε όλο τον κόσμο, αντικείμενο αξίας. Εκεί που υπάρχουν τα περισσότερα λήμματα, στη Νοτιοανατολική Ασία, την Ινδία, υπάρχει και ο μεγαλύτερος πλούτος.
AF: Less. Quarter of a cent, half a cent. It'll be absolutely minimal. But what it does, it makes every bit of plastic all over the world an article of value. Where you have the waste worst, say Southeast Asia, India, that's where the wealth is most.
ΚΑ: Εντάξει, φαίνεται ότι υπάρχουν δύο ζητήματα. Το ένα είναι θα χρεώνουν περισσότερα χρήματα, αλλά θα εξαιρέσουν αυτό το πλεόνασμα και θα το δώσουν -σε τι;- σε ένα ταμείο που θα λειτουργεί από κάποιον, για την αντιμετώπιση του προβλήματος του -τι;;- Πού θα χρησιμοποιηθούν τα χρήματα, που θα χρεώνουν παραπάνω;
CA: OK, so it feels like there's two parts to this. One is, if they will charge more money but carve out that excess and pay it -- into what? -- a fund operated by someone to tackle this problem of -- what? What would that money be used for, that they charge the extra for?
ΑΦ: Όταν μιλώ σε πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, λέω, «Κοιτάξτε, πρέπει να αλλάξετε και πρέπει να αλλάξετε πολύ γρήγορα». Τα μάτια τους είναι έτοιμα να κλείσουν από τη βαρεμάρα, εκτός κι αν πω, «Και θα βοηθήσει στις πωλήσεις». «Τώρα έχεις την προσοχή μου, Άντριου». Και τότε λέω «Ωραία, θέλω να συνεισφέρετε σε ένα περιβαλλοντικό μεταβατικό ταμείο. Τα τελευταία δύο ή τρία χρόνια ολόκληρη η παγκόσμια βιομηχανία του πλαστικού μπορεί να αντικαταστήσει τα δομικά υλικά προερχόμενα από ορυκτά καύσιμα, με δομικά υλικά προερχόμενα από πλαστικό. Η τεχνολογία υπάρχει. Είναι αποδεδειγμένο». Ανέλαβα δύο εταιρίες πολλών δις από το τίποτα αναγνωρίζοντας ότι η τεχνολογία μπορεί να κλιμακωθεί. Βλέπω πολλές τεχνολογίες, που μπορούν να διαχειριστούν κάθε είδους πλαστικό. Έτσι, μόλις αυτές οι τεχνολογίες αποκτήσουν οικονομικό περιθώριο, το οποίο θα τις στηρίζει, από εκεί θα προμηθεύονται όλοι παγκοσμίως το πλαστικό τους, από το πλαστικό που υπάρχει ήδη.
AF: So when I speak to really big businesses, I say, "Look, I need you to change, and I need you to change really fast," their eyes are going to peel over in boredom, unless I say, "And it's good business." "OK, now you've got my attention, Andrew." So I say, "Right, I need you to make a contribution to an environmental and industry transition fund. Over two or three years, the entire global plastics industry can transition from getting its building blocks from fossil fuel to getting its building blocks from plastic. The technology is out there. It's proven." I've taken two multibillion-dollar operations from nothing, recognizing that the technology can be scaled. I see at least a dozen technologies in plastic to handle all types of plastic. So once those technologies have an economic margin, which this gives them, that's where the global public will get all their plastic from, from existing plastic.
ΚΑ: Άρα κάθε πώληση παρθένου πλαστικού προσφέρει χρήματα σε ένα ταμείο που χρησιμοποιείται, για να μεταβληθεί η βιομηχανία και να πληρώνει πράγματα, όπως ο καθαρισμός και άλλα.
CA: So every sale of virgin plastic contributes money to a fund that is used to basically transition the industry and start to pay for things like cleanup and other pieces.
ΑΦ: Εννοείται.
AF: Absolutely. Absolutely.
ΚΑ: Έχει ένα απίστευτο επιπλέον όφελος, το οποίο είναι ίσως το κύριο όφελος, τη δημιουργία μιας αγοράς. Καθιστά, ξαφνικά, το ανακυκλώσιμο πλαστικό μια τεράστια επιχείρηση που μπορεί να οδηγήσει εκατομμύρια ανθρώπων στο να βγάλουν χρήματα, μαζεύοντάς το.
CA: And it has the incredible side benefit, which is maybe even the main benefit, of creating a market. It suddenly makes recyclable plastic a giant business that can unlock millions of people around the world to find a new living collecting it.
ΑΦ: Ναι, ακριβώς. Με λίγα λόγια, τα πλαστικά από ορυκτά καύσιμα έχουν αυτή την αξία και τα ανακυκλωμένα πλαστικά, αυτή την αξία. Το αλλάζεις. Άρα το ανακυκλωμένο πλαστικό είναι φθηνότερο. Αυτό που μ' αρέσει περισσότερο με αυτό, Κρις, είναι ότι το περιβάλλον δέχεται 300 με 350 εκατομμύρια τόνους πλαστικού. Σύμφωνα με τις εταιρίες πετρελαίου και αερίου, θα αυξηθούν στους 500 εκατομμύρια τόνους. Πρόκειται για ένα πρόβλημα που εξαπλώνεται. Αλλά κάθε τόνος είναι πολυμερές. Το πολυμερές αντιστοιχεί σε 1.000 δολάρια, 1.500 δολάρια ανά τόνο. Δηλαδή μισό τρισεκατομμύρια δολάρια, που θα μπορούσαν να πάνε σε επιχειρήσεις και να δημιουργήσουν δουλειές, ευκαιρίες και πλούτο, σε όλο τον κόσμο, ειδικά στις πιο φτωχές περιοχές. Κι εμείς το πετάμε.
AF: Yeah, exactly. So all you do is, you've got fossil fuel plastics at this value and recycled plastic at this value. You change it. So recycled plastic is cheaper. What I love about this most, Chris, is that, you know, we waste into the environment 300, 350 million tons of plastic. On the oil and gas companies own accounts, it's going to grow to 500 million tons. This is an accelerating problem. But every ton of that is polymer. Polymer is 1,000 dollars, 1,500 dollars a ton. That's half a trillion dollars which could go into business and could create jobs and opportunities and wealth right across the world, particularly in the most impoverished. Yet we throw it away.
ΚΑ: Έτσι οι εταιρίες θα μπορούσαν να επενδύσουν σε μονάδες ανακύκλωσης κυριολεκτικά σε όλο τον κόσμο.
CA: So this would allow the big companies to invest in recycling plants literally all over the world --
ΑΦ: Σε όλο τον κόσμο. Η τεχνολογία έχει χαμηλό κόστος κεφαλαίου, μπορεί να εφαρμοστεί σε χωματερές, μεγάλα ξενοδοχεία, αποθήκες αποβλήτων, παντού, για τη δημιουργία ρητίνης.
AF: All over the world. Because the technology is low-capital cost, you can put it in at rubbish dumps, at the bottom of big hotels, garbage depots, everywhere, turn that waste into resin.
ΚΑ: Είσαι φιλάνθρωπος και είσαι πρόθυμος να αφιερώσεις τα χρήματά σου σε αυτό. Τι ρόλο παίζει η φιλανθρωπία σε αυτό το πρότζεκτ;
CA: Now, you're a philanthropist, and you're ready to commit some of your own wealth to this. What is the role of philanthropy in this project?
ΑΦ: Πρέπει να συνεισφέρουμε 40 με 50 εκατομμύρια δολάρια Αμερικής για να το ξεκινήσουμε, και μετά πρέπει να δημιουργήσουμε απόλυτη διαφάνεια, για να μπορεί να βλέπει ο καθένας τι συμβαίνει ακριβώς. Από τους παραγωγούς ρητίνης, τις εταιρίες, τους καταναλωτές. Όλοι πρέπει να ξέρουν ποιος συμμετέχει στο παιχνίδι, ποιος προστατεύει τη Γη και ποιος δεν νοιάζεται. Θα κοστίσει σχεδόν ένα εκατομμύριο την εβδομάδα και αυτό θα κρατήσει για πέντε χρόνια. Η συνολική συνεισφορά είναι περίπου 300 εκατομμύρια δολάρια.
AF: I think what we have to do is kick in the 40 to 50 million US dollars to get it going, and then we have to create absolute transparency so everyone can see exactly what's going on. From the resin producers to the brands to the consumers, everyone gets to see who is playing the game, who is protecting the Earth, and who doesn't care. And that'll cost about a million dollars a week, and we're going to underwrite that for five years. Total contribution is circa 300 million US dollars.
ΣΑ: Πω, πω. Λοιπόν-
CA: Wow. Now --
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Μίλησες με άλλες εταιρίες, σαν την Coca-Cola, που είναι πρόθυμες να το κάνουν και να πληρώσουν περισσότερα, είναι πρόθυμοι να πληρώσουν πιο πολλά, εφόσον γίνεται δίκαια.
You've talked to other companies, like to the Coca-Colas of this world, who are willing to do this, they're willing to pay a higher price, they would like to pay a higher price, so long as it's fair.
ΑΦ: Ναι, γίνεται δίκαια. Άρα η Coca-Cola δεν θα ήθελε να είναι στο παιχνίδι η Pepsi, εκτός κι αν όλος ο κόσμος ήξερε ότι η Pepsi δεν παίζει. Τότε δεν τους νοιάζει. Αυτή είναι η διαφάνεια της αγοράς, όπου, αν οι άνθρωποι ξεγελάσουν το σύστημα, το σύστημα και οι καταναλωτές μπορούν να το δουν. Οι καταναλωτές θέλουν το δικό τους ρόλο. 7,5 δις καταναλωτές. Δεν θέλουμε να διαλυθεί ο κόσμος μας από τις εταιρίες.
AF: Yeah, it's fair. So, Coca-Cola wouldn't like Pepsi to play ball unless the whole world knew that Pepsi wasn't playing ball. Then they don't care. So it's that transparency of the market where, if people try and cheat the system, the market can see it, the consumers can see it. The consumers want a role to play in this. Seven and a half billion of us. We don't want our world smashed by a hundred companies.
ΚΑ: Λοιπόν, μας είπες τι μπορούν να κάνουν οι εταιρίες και τι μπορείς να κάνεις εσύ. Οι άνθρωποι που μας ακούν;
CA: Well, so tell us, you've said what the companies can do and what you're willing to do. What can people listening do?
ΑΦ: Εντάξει, θα ήθελα όλοι μας, σε όλο τον κόσμο, να επισκεφτούμε την ιστοσελίδα «noplasticwaste.org». Επικοινωνείτε με τους παραγωγούς ρητίνης που είναι στην περιοχή σας. Θα βρείτε τουλάχιστον έναν μέσα από email ή το Twitter ή μέσω τηλεφώνου, και θα τους πείτε πως θα θέλατε να συνεισφέρουν σε ένα ταμείο που θα διαχειριστεί η βιομηχανία ή η Παγκόσμια Τράπεζα. Συγκεντρώνονται δεκάδες δις δολαρίων κάθε χρόνο, για να αρχίσει να παίρνει η βιομηχανία το πλαστικό από πλαστικό, όχι από ορυκτά καύσιμα. Δεν τα θέλουμε, είναι κακό. Αυτό είναι καλό. Και μπορεί να καθαρίσει το περιβάλλον. Έχουμε αρκετό κεφάλαιο εκεί, διαθέτουμε δεκάδες δις δολαρίων ετησίως, για να το καθαρίσουμε.
AF: OK, so I would like all of us, all around the world, to go a website called noplasticwaste.org. You contact your hundred resin producers which are in your region. You will have at least one within an email or Twitter or a telephone contact from you, and let them know that you would like them to make a contribution to a fund which industry can manage or the World Bank can manage. It raises tens of billions of dollars per year so you can transition the industry to getting all its plastic from plastic, not from fossil fuel. We don't need that. That's bad. This is good. And it can clean up the environment. We've got enough capital there, we've got tens of billions of dollars, Chris, per annum to clean up the environment.
ΚΑ: Ασχολείσαι με την ανακύκλωση. Αυτό δεν αντιτίθεται στα συμφέροντά σου, ή είναι μια μεγάλη επιχειρηματική ευκαιρία;
CA: You're in the recycling business. Isn't this a conflict of interest for you, or rather, a huge business opportunity for you?
ΑΦ: Ασχολούμαι με τα σιδηρομεταλλεύματα ενάντια σε επιχειρήσεις με παλιοσίδερα και γι' αυτό δεν υπάρχουν θραύσματα τριγύρω, για να παραπατήσεις και να γδαρθείς, επειδή συλλέγονται.
AF: Yeah, look, I'm in the iron ore business, and I compete against the scrap metal business, and that's why you don't have any scrap lying around to trip over, and cut your toe on, because it gets collected.
ΚΑ: Δεν είναι ο λόγος που ασχολείσαι με την ανακύκλωση του πλαστικού.
CA: This isn't your excuse to go into the plastic recycling business.
ΑΦ: Όχι, υποστηρίζω αυτή την αλλαγή. Θα είναι το διαδίκτυο των πλαστικών αποβλήτων. Είναι μια ακμάζουσα βιομηχανία, που θα απλωθεί σε όλο τον κόσμο, ειδικά εκεί που η φτώχεια είναι χειρότερη, λόγω των περισσότερων αποβλήτων, και αυτή είναι το βοήθημα. Θα το επιδοκιμάσω, λοιπόν, και θα κάνω ένα βήμα πίσω.
AF: No, I am going to cheer for this boom. This will be the internet of plastic waste. This will be a boom industry which will spread all over the world, and particularly where poverty is worst because that's where the rubbish is most, and that's the resource. So I'm going to cheer for it and stand back.
ΚΑ: Είμαστε σε μια εποχή, όπου πολλοί άνθρωποι, σε όλο τον κόσμο, επιθυμούν μια νέα, αναγεννητική οικονομία, οι μεγάλες αλυσίδες εφοδιασμού, οι μεγάλες βιομηχανίες, να μεταμορφωθούν ριζικά. Θεωρώ ότι είναι σπουδαία ιδέα και θα χρειαστείς πολλά άτομα να σε στηρίξουν στην πορεία σου, για να το υλοποιήσεις. Σ' ευχαριστώ που τη μοιράστηκες.
CA: Twiggy, we're in an era where so many people around the world are craving a new, regenerative economy, these big supply chains, these big industries, to fundamentally transform. It strikes me as a giant idea, and you're going to need a lot of people cheering you on your way to make it happen. Thank you for sharing this with us.
ΑΦ: Σας ευχαριστώ. Σ' ευχαριστώ, Κρις.
AF: Thank you very much. Thank you, Chris.
(Χειροκρότημα)
(Applause)