There are 39 million people in the world who are blind. Eighty percent of them are living in low-income countries such as Kenya, and the absolute majority do not need to be blind. They are blind from diseases that are either completely curable or preventable.
در جهان ۳۹ میلیون نفر نابینا هستند. هشتاد درصد آنها در کشورهای کم درآمد مانند کنیا زندگی می کنند، و اکثریت مطلق انها نمی بایستی نابینا باشند. نابینایی آنها ناشی از برخی بیماریهاست که یا کاملا قابل درمان و یا قابل جلوگیری هستند.
Knowing this, with my young family, we moved to Kenya. We secured equipment, funds, vehicles, we trained a team, we set up a hundred clinics throughout the Great Rift Valley to try and understand a single question: why are people going blind, and what can we do?
با دانستن این موضوع، به همراه خانواده جوانم به کنیا نقل مکان کردیم. تجهیزات ایمنی، منابع مالی، وسیله نقلیه را فراهم کردیم و تیمی را آموزش دادیم، سپس صد کلینیک را در دره ریفت بزرگ ایجاد کردیم به منظور تلاش برای درک یک سوال : چرا مردم منطقه نابینا می شوند، و برای آنها چه می توان کرد؟
The challenges were great. When we got to where we were going, we set up our high-tech equipment. Power was rarely available. We'd have to run our equipment from petrol power generators. And then something occurred to me: There has to be an easier way, because it's the patients who are the most in need of access to eye care who are the least likely to get it.
همکاران من بسیار عالی بودند. هنگامی که تصمیم گرفتیم به آنجا برویم ما یک وسیله با فن آوری بالا را تنظبم کردیم. برق به ندرت در دسترس بود. تمامی دستگاه ها با برق ژنراتورهای گازوئیلی کار می کردند. سپس چیزی به ذهنم رسید: باید راه آسانتری می بود، زیرا این بیمارانی که بیشترین نیاز را برای درمان چشم داشتند کسانی بودند که حداقل امکان را برای دریافت درمان داشتند.
More people in Kenya, and in sub-Saharan Africa, have access to a mobile phone than they do clean running water. So we said, could we harness the power of mobile technology to deliver eye care in a new way? And so we developed Peek, a smartphone [system] that enables community healthcare workers and empowers them to deliver eye care everywhere. We set about replacing traditional hospital equipment, which is bulky, expensive and fragile, with smartphone apps and hardware that make it possible to test anyone in any language and of any age. Here we have a demonstration of a three-month-old having their vision accurately tested using an app and an eye tracker.
مردم در کنیا ، و در کشورهای جنوب صحرای آفریقا ، دسترسی بیشتری به تلفن های همراه دارند تا به آب سالم و تمیز. بنابراین ما گفتیم، آیا می توانیم برق تکنولوژی تلفن همراه را برای درمان چشم به روش جدیدی مهار کنیم. پس یک برنامه کامپیوتری به نام پیک را ساختیم، سیستمی برای تلفن های همراه هوشمند ایجاد کردیم که کارکنان بهداشت و درمان را قادر ساخت درمان چشم را به همه جا ببرند. ما برنامه تلفن هوشمند و سخت افزاری که این امکان آزمایش چشم را به هر کسی را با هر زبان و سنی را می دهد با تجهیزات سُنتی بیمارستانها که بزرگ، گران قیمت و شکننده هستند جایگزین کردیم. در اینجا ما یک نمونه نمایشی داریم از این برنامه که برای که معاینه دید چشم و دنبال کردن نگاه یک نوزاد سه ماهه استفاده شده .
We've got many trials going on in the community and in schools, and through the lessons that we've learned in the field, we've realized it's extremely important to share the data in non-medical jargon so that people understand what we're examining and what that means to them. So here, for example, we use our sight sim application, once your vision has been measured, to show carers and teachers what the visual world is like for that person, so they can empathize with them and help them.
ما مرافعه های زیادی در مدارس و جوامع داشتیم، و از طریق درس های که ما در این زمینه یاد گرفته ام ، ما فهمیدیم که بسیار مهم هست که اطلاعات مربوط به اصطلاحات مخصوص یک صنف غیر پزشکی را به اشتراک بگذاریم تا که افراد بفهمند که ما چه آزمایشی می کنیم و برای آنها چه اهمیتی خواهد داشت. خُب برای مثال، ما برنامه نرم افزاری بینایی خودمان را استفاده کردیم، وقتی بینایی شما اندازگیری شد، برای نشان دادن به سرپرستان و معلمین آنچه که دنیای بینایی برای فرد هست، بطوری که آنها بتوانند با نابینایان همدری کرده و به آنها کمک کنند.
Once we've discovered somebody has low vision, the next big challenge is to work out why, and to be able to do that, we need to have access to the inside of the eye. Traditionally, this requires expensive equipment to examine an area called the retina. The retina is the single part of the eye that has huge amounts of information about the body and its health. We've developed 3D-printed, low-cost hardware that comes in at less than five dollars to produce, which can then be clipped onto a smartphone and makes it possible to get views of the back of the eye of a very high quality. And the beauty is, anybody can do it. In our trials on over two and half thousand people, the smartphone with the add-on clip is comparable to a camera that is hugely more expensive and hugely more difficult to transport.
هنگامی که ما دریافتیم که فردی بینایی ضعیفی دارد، چالش بزرگ بعدی یافتن دلایل آن است، برای اینکه این کار را بکنیم، نیاز داریم که به داخل چشم دسترسی داشته باشیم. بطور سنتی، این کار نیازدارد به تجهیزات گران قیمت برای معاینه ناحیه ای در چشم به نام شبکیه. شبکیه بخشی از چشم است که اطلاعات بسیار زیادی در باره بدن و سلامتی فرد در بر دارد. ما سخت افزار ارزان قیمتی برای پرینت سه بعدی ساختیم که با هزینه ای کمتر از پنج دلار می توان آن را تولید کرد، و می تواند به گوشی تلفن هوشمند متصل شود و این امکان را ایجاد کند تا بتوان انتهای چشم را با کیفیت بسیار بالا بوسیله آن دید. و زیبای آن این است که هر کسی می تواند اینکار را بکند. درآزمایشات مان بر دو هزار و پانصد نفر، تلفن هوشمند با کلیپ متصل به آن قابل مقایسه با دوربینی است که بسیار بسیار گران قیمت است و حمل و نقل آن مشکلی بزرگتر است.
When we first moved to Kenya, we went with 150,000 dollars of equipment, a team of 15 people, and that was what was needed to deliver health care. Now, all that's needed is a single person on a bike with a smartphone. And it costs just 500 dollars. The issue of power supply is overcome by harnessing the power of solar. Our healthcare workers travel with a solar-powered rucksack which keeps the phone charged and backed up. Now we go to the patient rather than waiting for the patient never to come. We go to them in their homes and we give them the most comprehensive, high-tech, accurate examination, which can be delivered by anyone with minimal training. We can link global experts with people in the most rural, difficult-to-reach places that are beyond the end of the road, effectively putting those experts in their homes, allowing us to make diagnoses and make plans for treatment.
هنگامی که ما تازه به کنیا رفته بودیم، ۱۵۰٫۰۰۰ دلار تجهیزات و یک تیم پانزده نفر داشتیم که می بایستی مراقبتهای بهداشتی را ارائه دهند. هم آنچه که نیاز بود یک فرد با یک دوچرخه و یک تلفن هوشمند بود. و این حدود ۵۰۰ دلار هزینه دارد. مشکل برق با مهار کردن انرژی خورشیدی حل شد. کارکنان بهداشت و درمان ما با یک کوله پشتی که گوشی هوشمند را شارژ نگه میدارد سفر می کنند. ما پیش بیماران می رویم به جای اینکه منتظر بیمارانی بمانیم که هرگز نمی آیند. به خانه آنها می رویم و به آنها جامع ترین آزمایشات را با فن آوری بالا، بسیار دقیق که می تواند توسط هر کسی با حداقل آموزش انجام شودد ارائه می کنیم. ما می توانیم به متخصصین جهانی به همراه مردمی که در دورافتاده ترین مناطق هستند در مناطقی که رفتن به آنها بسیار مشکل و بسیار فراتر از پایان راه است بپوندیم، و بطور موثری این متخصصین را در خانه آنها ببریم و به ما اجازه دهند که بیماری را تشخیص دهیم و برای درمان بیماری برنامه ریزی کنیم.
Project managers, hospital directors, are able to search on our interface by any parameter they may be interested in. Here in Nakuru, where I've been living, we can search for people by whatever condition. Here are people who are blind from a curable condition cataract. Each red pin depicts somebody who is blind from a disease that is curable and treatable, and they're locatable. We can use bulk text messaging services to explain that we're coming to arrange a treatment.
مدیران پروژه، مدیران بیمارستانها، قادرند که خط ارتباطی ما را توسط پارمترهایی که علاقمند هستند جستجو کنند. اینجا در نوکورا جایی که من زندگی می کنم، می توانیم در هر شرایطی افراد را جستجو کنیم. اینها افرادی هستند که در اثر بیماری قابل درمان آب مروارید نابینا شده اند. هر گیره قرمز رنگ نشان دهنده فردی است که بر اثر بیماری قابل درمان در منطق خودشان ، نابینا هست. ما می توانیم از خدمات پیام رسانی نوشتاری برای توضیح اینکه ما برای هماهنگی برای درمان می آیم ، استفاده کنیم.
What's more, we've learned that this is something that we haven't built just for the community but with the community. Those blue pins that drop represent elders, or local leaders, that are connected to those people who can ensure that we can find them and arrange treatment.
چیز بیشتر اینکه، دریافتیم چیزی که ما ساختیم برای این مردم نبود بلکه با این مردم بود. این گیره های آبی رنگ که می افتد نشان دهنده بزرگان و یا رهبران محلی هست، که با این افراد مرتبط هستند که می توانند اطمینان حاصل کنند میتوانیم آنها را پیدا کنیم و برای درمان برنامه ریزی کنیم.
So for patients like Mama Wangari, who have been blind for over 10 years and never seen her grandchildren, for less than 40 dollars, we can restore her eyesight. This is something that has to happen. It's only in statistics that people go blind by the millions. The reality is everyone goes blind on their own. But now, they might just be a text message away from help.
بنابراین برای بیمارانی مانند ماما وانگاری، که برای ده سال نابینا بوده است و هرگز نوه هایش را ندیده است، با کمتر از ۴۰ دلار، می توانیم بینایش را بازگردانیم. این چیزی که باید به وقوع بپیوندد. بر اساس آمار میلیونها نفر نابینا می شوند. واقعیت این هست که هر کسی به شیوه خودش نابینا می شود اما شاید آنها تنها با پیام کوتاه برای کمک فاصله داشته باشند.
(Applause)
( تشویق تماشاگران)
And now because live demos are always a bad idea, we're going to try a live demo.
چونکه نمایش زنده همواره ایده بدی ست. ما فصد داریم که نمایش زنده این را داشته باشیم.
(Laughter)
( خنده تماشاگران)
So here we have the Peek Vision app. Okay, and what we're looking at here, this is Sam's optic nerve, which is a direct extension of her brain, so I'm actually looking at her brain as we look there. We can see all parts of the retina. It makes it possible to pick up diseases of the eye and of the body that would not be possible without access to the eye, and that clip-on device can be manufactured for just a few dollars, and people can be cured of blindness, and I think it says a lot about us as a human race if we've developed cures and we don't deliver them. But now we can.
خُب در اینجا ما برنامه کامپوتری پیک را داریم. بسیار خوب، آنچه که ما در اینجا به آن نگاه می کنیم عصب بینایی سام هست که از مغز او بطور مستقیم آمده است، در واقع هنگامی که به اینجا نگاه می کنم به مغز او نگاه می کنیم. می توانیم تمامی شبکیه را ببینیم. این دستگاه این امکان را می دهد که بیماری را در چشم و بدن بیمار که بدون نگاه کردن به چشم بیمار امکان تشخیص آن نیست را تشخیص دهیم، و آن دستگاه کلیپ را که میتوان با کمتر از چند دلار ساخت، و نابینایی افراد را می توان درمان کرد، گمان می کنم که این نکته درباره ما به عنوان نژاد انسان حرفهای زیادی گفته باشد اگر روشهای درمانی را ایجاد کرده باشیم و آنها را ارائه نکنیم. اما اکنون می توانیم.
Thank you.
سپاسگزارم.
(Applause)
( تشویق تماشاگران)