The most massive tsunami perfect storm is bearing down upon us. This perfect storm is mounting a grim reality, increasingly grim reality, and we are facing that reality with the full belief that we can solve our problems with technology, and that's very understandable. Now, this perfect storm that we are facing is the result of our rising population, rising towards 10 billion people, land that is turning to desert, and, of course, climate change.
Cel mai mare tsunami, furtună desăvârșită se abate asupra noastră. Această furtună desăvârșită prefigurează o realitate sumbră, din ce în ce mai sumbră, iar noi ne confruntăm cu această realitate cu deplina încredere că ne putem rezolva problemele prin tehnologie, și este de înțeles. Furtuna desăvârșită ce ne paște e rezultatul creșterii populației spre 10 miliarde, al deșertificării și, desigur, al schimbării climatice.
Now there's no question about it at all: we will only solve the problem of replacing fossil fuels with technology. But fossil fuels, carbon -- coal and gas -- are by no means the only thing that is causing climate change.
Fără discuție: tehnologia va putea rezolva problema înlocuirii combustibililor fosili. Dar combustibilii fosili, carbonul – cărbunele și gazele naturale – nu sunt nicidecum singurele cauze ale schimbării climatice.
Desertification is a fancy word for land that is turning to desert, and this happens only when we create too much bare ground. There's no other cause. And I intend to focus on most of the world's land that is turning to desert.
Deșertificarea e un cuvânt sofisticat pentru procesul de transformare a pământului în deșert, iar asta se întâmplă doar atunci când creăm prea mult pământ descoperit. Nu există altă cauză. Vreau să mă concentrez asupra faptului că o mare parte din terenuri se transformă în deșert.
But I have for you a very simple message that offers more hope than you can imagine. We have environments where humidity is guaranteed throughout the year. On those, it is almost impossible to create vast areas of bare ground. No matter what you do, nature covers it up so quickly. And we have environments where we have months of humidity followed by months of dryness, and that is where desertification is occurring. Fortunately, with space technology now, we can look at it from space, and when we do, you can see the proportions fairly well. Generally, what you see in green is not desertifying, and what you see in brown is, and these are by far the greatest areas of the Earth. About two thirds, I would guess, of the world is desertifying.
Dar am pentru voi un mesaj foarte simplu ce dă mai multă speranță decât vă puteți imagina. Avem zone cu umiditate garantată pe tot parcursul anului. Acolo e aproape imposibil să apară zone pierdute, cu sol dezgolit. Indiferent ce faci, natura acoperă totul foarte repede. Și avem zone cu perioade de luni umede urmate de luni secetoase, aici se produce deșertificarea. Din fericire, cu tehnologia spațială de azi, putem studia asta din cer. Și puteți vedea destul de bine raportul. În general, ce vedeți cu verde nu se deșertifică, ce vedeți cu maro se deșertifică, iar aceste zone sunt pe departe cele mai mari întinderi de pe Pământ. Cam două treimi, aș zice, din suprafața Pământului se deșertifică.
I took this picture in the Tihamah Desert while 25 millimeters -- that's an inch of rain -- was falling. Think of it in terms of drums of water, each containing 200 liters. Over 1,000 drums of water fell on every hectare of that land that day. The next day, the land looked like this. Where had that water gone? Some of it ran off as flooding, but most of the water that soaked into the soil simply evaporated out again, exactly as it does in your garden if you leave the soil uncovered. Now, because the fate of water and carbon are tied to soil organic matter, when we damage soils, you give off carbon. Carbon goes back to the atmosphere.
Am făcut această poză în deșertul Tihamah când cădea o ploaie de 25 de milimetri. Gândiți-vă la butoaie cu apă a câte 200 de litri fiecare. Peste 1.000 de astfel de butoaie de apă au căzut pe fiecare hectar în acea zi. A doua zi, totul arăta așa. Unde s-a dus toată acea apă? O parte din ea s-a scurs provocând inundații, dar cea mai mare parte din apa ce-a impregnat solul pur și simplu s-a evaporat din nou, la fel cum se întâmplă în grădină dacă solul e lăsat fără vegetație. Deoarece soarta apei și a carbonului sunt legate de materia organică din sol, dacă afectăm solul, se emite carbon. Carbonul se întoarce în atmosferă.
Now you're told over and over, repeatedly, that desertification is only occurring in arid and semi-arid areas of the world, and that tall grasslands like this one in high rainfall are of no consequence. But if you do not look at grasslands but look down into them, you find that most of the soil in that grassland that you've just seen is bare and covered with a crust of algae, leading to increased runoff and evaporation. That is the cancer of desertification that we do not recognize till its terminal form.
Vi se spune tot timpul, vi se repetă că deșertificarea apare doar în zonele aride și semi-aride ale globului, că pășunile cu iarbă înaltă ca aceasta, în perioadele ploioase nu suferă. Dar dacă nu vă uitați la iarba în sine, ci sub ea, veți vedea că acel sol este, în mare parte, gol și acoperit cu o crustă de alge, ceea ce duce la creșterea scurgerii și evaporării. Iată cancerul deșertificării pe care nu-l depistăm decât în fază terminală.
Now we know that desertification is caused by livestock, mostly cattle, sheep and goats, overgrazing the plants, leaving the soil bare and giving off methane. Almost everybody knows this, from nobel laureates to golf caddies, or was taught it, as I was. Now, the environments like you see here, dusty environments in Africa where I grew up, and I loved wildlife, and so I grew up hating livestock because of the damage they were doing. And then my university education as an ecologist reinforced my beliefs.
Știm că deșertificarea e cauzată de creșterea animalelor, mai ales a vitelor, oilor și caprelor, de pășunatul excesiv al solului ce duce la dezgolirea sa și producerea de metan. Aproape toată lumea știe asta, de la laureați Nobel, la băiatul de mingi, și se învață peste tot, și eu am învățat asta. În zone ca cele pe care le vedeți, zonele cu mult praf din Africa, unde am crescut — iubeam animalele sălbatice, și deci uram animalele domestice din cauza daunelor pe care le produceau. Apoi, studiind ecologia la facultate, ideile mele s-au reconfirmat.
Well, I have news for you. We were once just as certain that the world was flat. We were wrong then, and we are wrong again. And I want to invite you now to come along on my journey of reeducation and discovery.
Am vești noi pentru voi. Pe vremuri, eram la fel de siguri că lumea e plată. Ne-am înșelat și acum ne înșelăm din nou. Aș dori să vă invit acum să mergem împreună în călătoria mea de reeducare și descoperiri.
When I was a young man, a young biologist in Africa, I was involved in setting aside marvelous areas as future national parks. Now no sooner — this was in the 1950s — and no sooner did we remove the hunting, drum-beating people to protect the animals, than the land began to deteriorate, as you see in this park that we formed. Now, no livestock were involved, but suspecting that we had too many elephants now, I did the research and I proved we had too many, and I recommended that we would have to reduce their numbers and bring them down to a level that the land could sustain. Now, that was a terrible decision for me to have to make, and it was political dynamite, frankly. So our government formed a team of experts to evaluate my research. They did. They agreed with me, and over the following years, we shot 40,000 elephants to try to stop the damage. And it got worse, not better. Loving elephants as I do, that was the saddest and greatest blunder of my life, and I will carry that to my grave. One good thing did come out of it. It made me absolutely determined to devote my life to finding solutions.
În tinerețe, ca tânăr biolog în Africa, m-am implicat în conservarea unor locuri minunate ca viitoare parcuri naționale. De îndată ce — era în anii '50 — de îndată ce am interzis vânătoarea, convingând asiduu oamenii să protejeze animalele, solul a început să se deterioreze, cum vedeți în cazul acestui parc pe care l-am înființat. Aici nu se pășuna, însă cu suspiciunea că acum erau prea mulți elefanți, am făcut un studiu și am demonstrat că erau într-adevăr prea mulți și am făcut recomandarea să le reducem numărul aducându-l la un nivel ce putea fi susținut de acel mediu. A fost o decizie teribil de greu de luat, sincer, a fost o bombă politică. Guvernul a desemnat o echipă de experți să-mi evalueze studiul. Au cercetat. Au fost de acord cu mine și, în anii următori, am împușcat 40.000 de elefanți pentru a încerca să oprim distrugerea. Dar situația s-a înrăutățit, nu a devenit mai bună. Dat fiind că iubeam elefanții, a fost cea mai tristă și mai mare eroare a vieții mele, pe care o voi purta cu mine în mormânt. M-am ales cu un singur lucru bun. M-a hotărât definitiv să-mi dedic viața găsirii soluțiilor la această problemă.
When I came to the United States, I got a shock, to find national parks like this one desertifying as badly as anything in Africa. And there'd been no livestock on this land for over 70 years. And I found that American scientists had no explanation for this except that it is arid and natural. So I then began looking at all the research plots I could over the whole of the Western United States where cattle had been removed to prove that it would stop desertification, but I found the opposite, as we see on this research station, where this grassland that was green in 1961, by 2002 had changed to that situation. And the authors of the position paper on climate change from which I obtained these pictures attribute this change to "unknown processes."
Când am venit în Statele Unite, am fost șocat să găsesc parcuri naționale ca acesta deșertificându-se la fel de repede ca oricare altul din Africa. În acestea nu se pășuna de peste 70 de ani. Am aflat că cercetătorii americani nu aveau nicio explicație în afara faptului că era o zonă aridă și naturală. Așa că am început să studiez toate lucrările de cercetare disponibile din tot vestul Statelor Unite, în care se interzisese pășunatul, pentru a dovedi că asta ar opri deșertificarea, dar am constatat opusul. După cum vedem în această locație de cercetare, în care pășunea era verde în 1961, în 2002 arăta așa. Autorii raportului de evaluare a schimbării climatice, de la care am obținut aceste poze, atribuie această schimbare unor „procese necunoscute“.
Clearly, we have never understood what is causing desertification, which has destroyed many civilizations and now threatens us globally. We have never understood it. Take one square meter of soil and make it bare like this is down here, and I promise you, you will find it much colder at dawn and much hotter at midday than that same piece of ground if it's just covered with litter, plant litter. You have changed the microclimate. Now, by the time you are doing that and increasing greatly the percentage of bare ground on more than half the world's land, you are changing macroclimate. But we have just simply not understood why was it beginning to happen 10,000 years ago? Why has it accelerated lately? We had no understanding of that.
E clar că niciodată nu am înțeles ce cauzează deșertificarea, care a distrus multe civilizații și acum ne amenință la scară globală. Nu am înțeles-o niciodată. Luați un metru pătrat de teren dezgoliți-l ca aici și vă asigur că la apusul soarelui va fi mult mai rece și la amiază mult mai cald decât o probă martor acoperită de resturi vegetale, de strat vegetal mort. Asta schimbă microclimatul. Făcând asta tot mai mult timp, mărind mult procentajul terenurilor descoperite, la peste jumătate din suprafața de uscat a Pământului, se schimbă și macroclimatul. Pur și simplu nu am înțeles, de ce a început să se întâmple asta acum 10.000 de ani? De ce s-a accelerat procesul acum? Nu am înțeles asta.
What we had failed to understand was that these seasonal humidity environments of the world, the soil and the vegetation developed with very large numbers of grazing animals, and that these grazing animals developed with ferocious pack-hunting predators. Now, the main defense against pack-hunting predators is to get into herds, and the larger the herd, the safer the individuals. Now, large herds dung and urinate all over their own food, and they have to keep moving, and it was that movement that prevented the overgrazing of plants, while the periodic trampling ensured good cover of the soil, as we see where a herd has passed.
Ceea ce nu am înțeles era că în aceste zone cu umiditate sezonieră, solul și vegetația s-au dezvoltat împreună cu un număr foarte mare de erbivore, și că aceste erbivore au evoluat împreună cu prădători feroce ce vânau în haită. Apărarea principală împotriva acestor prădători în haită e ca acestea să stea în turme, cu cât e mai mare turma, cu atât fiecare era mai în siguranță. Turmele de animale lasă balegă și urină pe propria hrană și trebuie să fie în continuă mișcare, iar această mișcare a prevenit pășunatul excesiv, în timp ce călcatul periodic asigura o bună acoperire a solului, după cum se vede aici, unde a trecut o cireadă.
This picture is a typical seasonal grassland. It has just come through four months of rain, and it's now going into eight months of dry season. And watch the change as it goes into this long dry season. Now, all of that grass you see aboveground has to decay biologically before the next growing season, and if it doesn't, the grassland and the soil begin to die. Now, if it does not decay biologically, it shifts to oxidation, which is a very slow process, and this smothers and kills grasses, leading to a shift to woody vegetation and bare soil, releasing carbon. To prevent that, we have traditionally used fire. But fire also leaves the soil bare, releasing carbon, and worse than that, burning one hectare of grassland gives off more, and more damaging, pollutants than 6,000 cars. And we are burning in Africa, every single year, more than one billion hectares of grasslands, and almost nobody is talking about it. We justify the burning, as scientists, because it does remove the dead material and it allows the plants to grow.
În această poză e o pășune sezonală tipică. Tocmai au trecut patru luni de ploi și urmează opt luni de secetă. Priviți schimbarea de trecere la acest lung sezon uscat. Toată vegetația pe care o vedeți trebuie să se descompună biologic înainte de următoarea perioadă de creștere, dacă nu, pășunea și solul încep să moară. Dacă nu se descompune, trece la oxidare, un proces foarte lent care sufocă și elimină iarba, ducând la o succesiune de vegetație lemnoasă și sol dezgolit ce produce carbon. Pentru a preveni asta, utilizam de obicei focul. Dar și focul lasă terenul dezgolit și produce carbon și, mai rău, incinerarea unui hectar de pășune, emite mai multe substanțe nocive decât rezultă de la 6.000 de mașini. Iar în Africa se incendiază în fiecare an peste un miliard de hectare de pășune și aproape nimeni nu aduce asta în discuție. Justificăm arderea din punct de vedere științific pentru că într-adevăr înlătură materia moartă, ceea ce permite plantelor să crească.
Now, looking at this grassland of ours that has gone dry, what could we do to keep that healthy? And bear in mind, I'm talking of most of the world's land now. Okay? We cannot reduce animal numbers to rest it more without causing desertification and climate change. We cannot burn it without causing desertification and climate change. What are we going to do? There is only one option, I'll repeat to you, only one option left to climatologists and scientists, and that is to do the unthinkable, and to use livestock, bunched and moving, as a proxy for former herds and predators, and mimic nature. There is no other alternative left to mankind.
Vizând această pășune ce s-a uscat ce-am putea face ca s-o păstrăm sănătoasă? Rețineți, vorbesc despre majoritatea terenurilor de pe Pământ. Nu putem reduce efectivele de animale ca terenul să se odihnească mai mult fără să producem deșertificare și schimbarea climei. Nu putem să-i dăm foc fără a produce deșertificare și schimbarea climei. Și atunci ce-i de făcut? Există o singură opțiune, repet, o singură opțiune a rămas pentru climatologi și cercetători, anume să facem ceva de neconceput, să folosim animalele domestice, adunate și în mișcare, ca substitut al turmelor și prădătorilor de odinioară și să mimăm natura. Omenirea nu are altă alternativă.
So let's do that. So on this bit of grassland, we'll do it, but just in the foreground. We'll impact it very heavily with cattle to mimic nature, and we've done so, and look at that. All of that grass is now covering the soil as dung, urine and litter or mulch, as every one of the gardeners amongst you would understand, and that soil is ready to absorb and hold the rain, to store carbon, and to break down methane. And we did that, without using fire to damage the soil, and the plants are free to grow.
Hai să facem asta! Vom face asta pe această bucată de pășune, dar numai în partea din față. O punem sub impactul puternic al cirezilor de vite pentru a mima natura, am făcut asta și, priviți! Toată iarba acoperă acum pământul ca bălegar, urină și litieră sau mulci, după cum orice grădinar înțelege, iar acest sol e gata să absoarbă și să rețină apa din ploi, să fixeze carbonul și să descompună metanul. Am reușit să facem asta fără a folosi focul, fără a vătăma solul și plantele pot crește.
When I first realized that we had no option as scientists but to use much-vilified livestock to address climate change and desertification, I was faced with a real dilemma. How were we to do it? We'd had 10,000 years of extremely knowledgeable pastoralists bunching and moving their animals, but they had created the great manmade deserts of the world. Then we'd had 100 years of modern rain science, and that had accelerated desertification, as we first discovered in Africa and then confirmed in the United States, and as you see in this picture of land managed by the federal government. Clearly more was needed than bunching and moving the animals, and humans, over thousands of years, had never been able to deal with nature's complexity. But we biologists and ecologists had never tackled anything as complex as this. So rather than reinvent the wheel, I began studying other professions to see if anybody had. And I found there were planning techniques that I could take and adapt to our biological need, and from those I developed what we call holistic management and planned grazing, a planning process, and that does address all of nature's complexity and our social, environmental, economic complexity.
Când mi-am dat seama că nu există altă opțiune științifică pentru a adresa schimbarea climei și deșertificarea, decât folosirea animalelor domestice pe post de mulcificatori, am fost pus în fața unei dileme reale. Cum vom face asta? Am avut o perioadă de 10.000 de ani cu păstori extrem de cunoscători care practicau transhumanța, dar ei au transformat lumea într-un mare deșert antropic. Apoi am avut un secol de știință modernă care a accelerat deșertificarea, după cum am descoperit mai întâi în Africa, confirmând mai apoi în Statele Unite, așa cum vedeți în această imagine a unor terenuri administrate de guvernul federal. E clar că e nevoie de mai mult decât adunatul animalelor și mutatul lor, iar oamenii, în mii de ani, n-au reușit niciodată să înțeleagă complexitatea naturii. Dar noi, biologii și ecologiștii, nu ne-am ocupat niciodată de ceva atât de complex. Așa că, în loc să mă apuc să reinventez roata, am început să studiez alte domenii ca să văd dacă alții făcuseră asta. Și am găsit că existau tehnici de planificare pe care le-aș putea adapta nevoilor biologice, iar pe baza acestora am proiectat ceea ce numesc management holistic și pășunat planificat, un proces de planificare care ține cont de complexitatea naturii, și de complexitatea noastră socială, ecologică și economică.
Today, we have young women like this one teaching villages in Africa how to put their animals together into larger herds, plan their grazing to mimic nature, and where we have them hold their animals overnight -- we run them in a predator-friendly manner, because we have a lot of lands, and so on -- and where they do this and hold them overnight to prepare the crop fields, we are getting very great increases in crop yield as well.
La ora actuală, există tinere ca aceasta care îi învață pe sătenii din Africa cum să-și adune animalele în cirezi mari, cum să planifice pășunatul pentru a mima natura și unde trebuie să-și țină animalele peste noapte – le ținem fără prădători pentru că avem mult teren etc. – și unde fac asta și le țin peste noapte pentru a pregăti suprafețele cultivate, obținem și o creștere însemnată a producției.
Let's look at some results. This is land close to land that we manage in Zimbabwe. It has just come through four months of very good rains it got that year, and it's going into the long dry season. But as you can see, all of that rain, almost of all it, has evaporated from the soil surface. Their river is dry despite the rain just having ended, and we have 150,000 people on almost permanent food aid. Now let's go to our land nearby on the same day, with the same rainfall, and look at that. Our river is flowing and healthy and clean. It's fine. The production of grass, shrubs, trees, wildlife, everything is now more productive, and we have virtually no fear of dry years. And we did that by increasing the cattle and goats 400 percent, planning the grazing to mimic nature and integrate them with all the elephants, buffalo, giraffe and other animals that we have. But before we began, our land looked like that. This site was bare and eroding for over 30 years regardless of what rain we got. Okay? Watch the marked tree and see the change as we use livestock to mimic nature. This was another site where it had been bare and eroding, and at the base of the marked small tree, we had lost over 30 centimeters of soil. Okay? And again, watch the change just using livestock to mimic nature. And there are fallen trees in there now, because the better land is now attracting elephants, etc. This land in Mexico was in terrible condition, and I've had to mark the hill because the change is so profound.
Să vedem câteva rezultate. Iată un teren din apropierea celui pe care îl gospodărim în Zimbabwe. Tocmai s-au terminat cele patru luni de ploi foarte bune din acel an și urmează un lung sezon secetos. Dar după cum vedeți, toată ploaia, aproape toată s-a evaporat de la suprafața solului. Râul a secat, deși nu demult ploua și sunt 150.000 de oameni dependenți aproape total de ajutoare alimentare. Să mergem la terenul nostru din apropiere, în aceeași zi, cu același regim de precipitații, și priviți! Râul nostru are apă, e curat, sănătos. E în regulă. Producția de iarbă, arbuști, arbori, fauna, totul este acum mai productiv și nu ne mai temem de anii secetoși. Am obținut asta sporind cu 400% numărul vitelor și al caprelor, făcând ca pășunatul să mimeze natura și integrându-le cu elefanții, bivolii, girafele și celelalte animale existente. Dar înainte, terenul nostru arăta așa. Locul a fost dezgolit și solul erodat de peste 30 de ani indiferent de cantitățile de precipitații. Priviți arborele însemnat și observați schimbarea ce s-a produs folosind animalele domestice pentru a mima natura. Acesta a fost un alt punct în care solul a fost dezgolit și erodat și la baza copăcelului marcat, am pierdut peste 30 de centimetri de sol. Din nou, priviți schimbarea ce s-a produs doar folosind animalele domestice pentru a mima natura. Acum sunt acolo arbori căzuți pentru că terenul mai bun atrage elefanții etc. Acest teren din Mexic era extrem de degradat și a trebuit să însemnez dealul pentru că schimbarea e profundă.
(Applause)
(Aplauze)
I began helping a family in the Karoo Desert in the 1970s turn the desert that you see on the right there back to grassland, and thankfully, now their grandchildren are on the land with hope for the future. And look at the amazing change in this one, where that gully has completely healed using nothing but livestock mimicking nature, and once more, we have the third generation of that family on that land with their flag still flying.
În 1970 am început să ajut o familie în Deșertul Karoo să transforme deșertul ce se vede aici, la dreapta, în pășune. Iar acum, din fericire, nepoții trăiesc pe acest pământ, încrezători în viitor. Priviți această uimitoare schimbare, râpa s-a închis complet cu ajutorul exclusiv al animalelor domestice ce mimează natura și, de asemenea, e a treia generație din acea familie e pe pământ cu steagul încă arborat.
The vast grasslands of Patagonia are turning to desert as you see here. The man in the middle is an Argentinian researcher, and he has documented the steady decline of that land over the years as they kept reducing sheep numbers. They put 25,000 sheep in one flock, really mimicking nature now with planned grazing, and they have documented a 50-percent increase in the production of the land in the first year.
Pășuni întinse din Patagonia se transformă în deșert, după cum vedeți aici. Omul din mijloc e un cercetător argentinian care a documentat degradarea rapidă a acelor terenuri pe parcursul anilor, pe măsură ce numărul oilor continua să se reducă. Au adunat 25.000 de oi într-o turmă imitând natura, de data asta pășunând planificat și s-a înregistrat o creștere cu 50% a productivității terenului, în primul an.
We now have in the violent Horn of Africa pastoralists planning their grazing to mimic nature and openly saying it is the only hope they have of saving their families and saving their culture. Ninety-five percent of that land can only feed people from animals.
Avem acum în violentul Corn al Africii păstori ce-și planifică păstoritul pentru a mima natura și care o spun deschis că aceasta e singura lor speranță pentru a-și salva familiile și cultura. 95% din acel pământ poate susține oameni ce trăiesc doar din creșterea animalelor.
I remind you that I am talking about most of the world's land here that controls our fate, including the most violent region of the world, where only animals can feed people from about 95 percent of the land. What we are doing globally is causing climate change as much as, I believe, fossil fuels, and maybe more than fossil fuels. But worse than that, it is causing hunger, poverty, violence, social breakdown and war, and as I am talking to you, millions of men, women and children are suffering and dying. And if this continues, we are unlikely to be able to stop the climate changing, even after we have eliminated the use of fossil fuels.
Vă reamintesc că e vorba aici despre cea mai mare parte a suprafețe terestre, ce ne determină soarta, incluzând zonele de maximă violență ale lumii, unde doar animalele pot hrăni oamenii pe circa 95% din suprafață. Ce facem pe plan global determină schimbarea climei la fel de mult ca și combustibilii fosili, poate chiar mai mult. Mai rău, e cauza foametei, sărăciei, violenței, descompunerii sociale și a războaielor și acum, când vă vorbesc, milioane de bărbați, femei și copii suferă, mor. Dacă se continuă așa, e improbabil că vom putea opri schimbarea climei, chiar dacă am elimina combustibilii fosili.
I believe I've shown you how we can work with nature at very low cost to reverse all this. We are already doing so on about 15 million hectares on five continents, and people who understand far more about carbon than I do calculate that, for illustrative purposes, if we do what I am showing you here, we can take enough carbon out of the atmosphere and safely store it in the grassland soils for thousands of years, and if we just do that on about half the world's grasslands that I've shown you, we can take us back to pre-industrial levels, while feeding people. I can think of almost nothing that offers more hope for our planet, for your children, and their children, and all of humanity.
Cred că v-am demonstrat cum putem lucra cu natura, la costuri foarte scăzute, pentru ca redresa procesul. Deja facem asta pe circa 15 milioane de hectare, pe cinci continente și oameni care înțeleg mult mai multe despre carbon decât eu au calculat, pentru a ilustra ce se poate întâmpla, că, dacă facem ceea ce vă arăt aici, putem lega suficient carbon atmosferic, depozitându-l în solul pășunilor pentru mii de ani, iar dacă facem asta pe doar jumătate din suprafața totală a pășunilor, ce v-am arătat, ne putem întoarce la nivelul din epoca pre-industrială, hrănind populația în același timp. Nu pot concepe nimic ce să ofere mai multă speranță pentru planeta noastră, pentru copiii voștri și copiii copiilor voștri, pentru toată umanitatea.
Thank you.
Mulțumesc.
(Applause) Thank you. (Applause)
(Aplauze) Mulțumesc. (Aplauze)
Thank you, Chris.
Mulțumesc, Chris.
Chris Anderson: Thank you. I have, and I'm sure everyone here has, A) a hundred questions, B) wants to hug you. I'm just going to ask you one quick question. When you first start this and you bring in a flock of animals, it's desert. What do they eat? How does that part work? How do you start?
Chris Anderson: Mulțumesc. Am, și sunt sigur că toți cei prezenți au: A) o sută de întrebări, B) dorința de a te îmbrățișa. Te voi întreba doar scurt. Când începi asta și aduci o turmă de animale, e deșert. Cu ce se hrănesc ele? Cum funcționează în această fază? Cum începi?
Allan Savory: Well, we have done this for a long time, and the only time we have ever had to provide any feed is during mine reclamation, where it's 100 percent bare. But many years ago, we took the worst land in Zimbabwe, where I offered a £5 note in a hundred-mile drive if somebody could find one grass in a hundred-mile drive, and on that, we trebled the stocking rate, the number of animals, in the first year with no feeding, just by the movement, mimicking nature, and using a sigmoid curve, that principle. It's a little bit technical to explain here, but just that.
Allan Savory: Facem asta de multă vreme și singura dată când a trebuit să asigurăm hrană a fost la refacerea haldelor de mină, care sunt 100 dezgolite. Dar cu mulți ani in urmă, am luat cel mai rău teren din Zimbabwe, unde am oferit o bancnotă de 5 GBP pe o rază de 160 de km, pentru oricine care putea găsi iarbă pe o rază de 160 km. Acolo am triplat efectivele, numărul animalelor, în primul an, fără a le hrăni, doar prin transhumanță, mimarea naturii și folosirea principiului curbei sigmoide. E cam tehnic ca să pot explica aici, dar așa am făcut.
CA: Well, I would love to -- I mean, this such an interesting and important idea. The best people on our blog are going to come and talk to you and try and -- I want to get more on this that we could share along with the talk.AS: Wonderful.
CA: Aș dori... e o idee forte interesantă și importantă. Cei mai buni oameni de pe blogul nostru te vor contacta. Vreau mai multe detalii, pe care să le putem împărtăși pe lângă acest discurs. AS: Minunat.
CA: That is an astonishing talk, truly an astonishing talk, and I think you heard that we all are cheering you on your way. Thank you so much.AS: Well, thank you. Thank you. Thank you, Chris.
CA: A fost un discurs uluitor, cu totul uluitor, cred că ți-ai dat seama că ești încurajat de toată lumea. Mulțumesc mult!
(Applause)
AS: Eu îți mulțumesc. Mulțumesc, Chris!