En meget omfattende perfekt tsunami storm er på vej mod os. Denne perfekte storm tegner en stadig mere barsk virkelighed, som vi imødeser i den overbevisning at vi kan løse vore problemer med teknologi. Og det er forståeligt. Se, den kommende storm, er resultatet af befolkningstilvækst, der vokser med op mod 10 milliarder mennesker, områder som forvandles til ørken, og klimaforandring.
The most massive tsunami perfect storm is bearing down upon us. This perfect storm is mounting a grim reality, increasingly grim reality, and we are facing that reality with the full belief that we can solve our problems with technology, and that's very understandable. Now, this perfect storm that we are facing is the result of our rising population, rising towards 10 billion people, land that is turning to desert, and, of course, climate change.
Der hersker ingen tvivl om at vi kun kan løse problemet ved at erstatte fossilt brændstof, med teknologi. Men fossilt brændstof -- kul og gas -- er langt fra det eneste som forårsager klimaforandring.
Now there's no question about it at all: we will only solve the problem of replacing fossil fuels with technology. But fossil fuels, carbon -- coal and gas -- are by no means the only thing that is causing climate change.
Ørkendannelse betyder at områder forvandles til ørken. Og det sker kun når vi skaber for store ubevoksede områder. Det er den eneste årsag. Og jeg vil nu fokusere på de områder i verden, som forvandles til ørken.
Desertification is a fancy word for land that is turning to desert, and this happens only when we create too much bare ground. There's no other cause. And I intend to focus on most of the world's land that is turning to desert.
Men jeg har et meget enkelt budskab, som udtrykker mere håb, end du kan forestille dig. Der er steder hvor der er fugtigt hele året Disse steder, er det næsten umuligt at lave store golde områder. Naturen dækker den bare jord igen. Og der er steder hvor vi har nogle måneder med fugtighed efterfulgt af måneder med tørke, og der sker ørkendannelsen. Heldigvis, kan vi med rum-teknologien se det fra rummet. Og når man gør det, ser man proportionerne ret tydeligt. Generelt set, så er de grønne områder ikke i fare for ørkendannelse. Det brune I ser, og det er langt de største områder på jorden, Omkring to-trediedele af jorden, tror jeg, er ved at blive ørken.
But I have for you a very simple message that offers more hope than you can imagine. We have environments where humidity is guaranteed throughout the year. On those, it is almost impossible to create vast areas of bare ground. No matter what you do, nature covers it up so quickly. And we have environments where we have months of humidity followed by months of dryness, and that is where desertification is occurring. Fortunately, with space technology now, we can look at it from space, and when we do, you can see the proportions fairly well. Generally, what you see in green is not desertifying, and what you see in brown is, and these are by far the greatest areas of the Earth. About two thirds, I would guess, of the world is desertifying.
Jeg tog dette billede i Tihamah Ørkenen mens der faldt 25 millimeter regn. Se det som vandtønder hver på 200 liter. Der faldt over 1000 tønder på hver hektar på det område den dag. Dagen efter, så jorden sådan ud. Hvor blev vandet af? Noget forsvandt som oversvømmelse, men det meste, sank ned i jorden, og fordampede ganske enkelt igen, præcis som det gør i jeres haver hvis jorden er udækket. Da vand og kulstof er bundet til jordens organiske materiale, frigives kulstoffet, når vi ødelægger jorden. Kulstoffet stiger op i atmosfæren,
I took this picture in the Tihamah Desert while 25 millimeters -- that's an inch of rain -- was falling. Think of it in terms of drums of water, each containing 200 liters. Over 1,000 drums of water fell on every hectare of that land that day. The next day, the land looked like this. Where had that water gone? Some of it ran off as flooding, but most of the water that soaked into the soil simply evaporated out again, exactly as it does in your garden if you leave the soil uncovered. Now, because the fate of water and carbon are tied to soil organic matter, when we damage soils, you give off carbon. Carbon goes back to the atmosphere.
I har gentagne gange fået af vide at ørkendannelse kun sker i regnfattige dele af verden, og at store græsområder, som dette her, med stor regnmængde, ikke er berørt. Men hvis man ikke kigger på græsset, men kigger ned i det, ser man, at det meste af jorden i det område, som I lige har set, er bart og dækket med en skorpe af alger som fører til en øget bortledning og fordampning. Dette er kræften i ørkendannelsen, som vi ikke erkender før det er for sent.
Now you're told over and over, repeatedly, that desertification is only occurring in arid and semi-arid areas of the world, and that tall grasslands like this one in high rainfall are of no consequence. But if you do not look at grasslands but look down into them, you find that most of the soil in that grassland that you've just seen is bare and covered with a crust of algae, leading to increased runoff and evaporation. That is the cancer of desertification that we do not recognize till its terminal form.
Vi ved at ørkendannelse forårsages af husdyr, hovedsagelig kvæg, får og geder, som overgræsser planterne, efterlader jorden bar, og afgiver metan. Det ved næsten alle, lige fra Nobel-pristagere til golf-caddies, eller var blevet belært, at sådan var det. De områder, som du ser her, støvede omgivelser i Afrika, hvor jeg var barn og jeg elskede det vilde dyreliv og derfor hadede jeg husdyr, for den ødelæggelse de forårsagede. Min uddannelse på universitetet som økolog forstærkede min tro.
Now we know that desertification is caused by livestock, mostly cattle, sheep and goats, overgrazing the plants, leaving the soil bare and giving off methane. Almost everybody knows this, from nobel laureates to golf caddies, or was taught it, as I was. Now, the environments like you see here, dusty environments in Africa where I grew up, and I loved wildlife, and so I grew up hating livestock because of the damage they were doing. And then my university education as an ecologist reinforced my beliefs.
Godt. Jeg har nyheder til jer. Vi var engang overbevist om at jorden var flad. Vi tog fejl dengang, og vi tager fejl igen. Og nu vil jeg gerne invitere jer på en rejse gennem min videreuddannelse og opdagelser.
Well, I have news for you. We were once just as certain that the world was flat. We were wrong then, and we are wrong again. And I want to invite you now to come along on my journey of reeducation and discovery.
Da jeg var en ung mand en ung biolog i Afrika, var jeg beskæftiget med at reservere vidunderlige områder til fremtidige nationalparker. Ikke så snart -- det var i 50'erne -- kort efter fjernede vi de jagende og trommende folk, for at beskytte dyrene, så begyndte jorden at forringes, som I ser i denne park, som vi skabte. Nu var der ingen husdyr, men da vi troede, at vi havde for mange elefanter nu, lavede jeg research der viste, at vi havde for mange, og jeg anbefalede, at vi skulle reducere deres antal, og bringe det ned til et nivau, som jorden kunne bære. Det var en frygtelig beslutning for mig og det var ærligt talt politisk dynamit. Så vores regering nedsatte et hold eksperter som skulle evaluere min research. Det gjorde de. De var enige med mig og i de følgende år skød vi 40.000 elefanter, for at stoppe skaden. Og det blev værre, ikke bedre. Da jeg elsker elefanter var dette den sørgeligste og største fejl i mit liv, som vil tynge mig resten af livet. Een ting kom dog ud af det. Jeg blev fast besluttet på at vie mit liv til at finde løsningen.
When I was a young man, a young biologist in Africa, I was involved in setting aside marvelous areas as future national parks. Now no sooner — this was in the 1950s — and no sooner did we remove the hunting, drum-beating people to protect the animals, than the land began to deteriorate, as you see in this park that we formed. Now, no livestock were involved, but suspecting that we had too many elephants now, I did the research and I proved we had too many, and I recommended that we would have to reduce their numbers and bring them down to a level that the land could sustain. Now, that was a terrible decision for me to have to make, and it was political dynamite, frankly. So our government formed a team of experts to evaluate my research. They did. They agreed with me, and over the following years, we shot 40,000 elephants to try to stop the damage. And it got worse, not better. Loving elephants as I do, that was the saddest and greatest blunder of my life, and I will carry that to my grave. One good thing did come out of it. It made me absolutely determined to devote my life to finding solutions.
Da jeg kom til USA, fik jeg et chok da jeg så en national park som denne her som forfaldt til ørken, lige så slemt som i Afrika. Og der havde ikke været husdyr på dette område i over 70 år. Og amerikanske forskere havde ingen anden forklaring, end at der var naturligt tørt. Så jeg begyndte at se på de forsknings-områder i det vestlige USA hvor kvæg var blevet fjernet, for at bevise, at det ville standse ørkendannelsen. Men jeg fandt det modsatte, som vi ser på denne forsøgsstation, hvor området, som var grønt i 1961 så sådan ud i 2002. Og forfatterne til rapporten om klimaændring, fra hvem jeg fik disse billeder tilskriver denne forandring en "ukendt proces".
When I came to the United States, I got a shock, to find national parks like this one desertifying as badly as anything in Africa. And there'd been no livestock on this land for over 70 years. And I found that American scientists had no explanation for this except that it is arid and natural. So I then began looking at all the research plots I could over the whole of the Western United States where cattle had been removed to prove that it would stop desertification, but I found the opposite, as we see on this research station, where this grassland that was green in 1961, by 2002 had changed to that situation. And the authors of the position paper on climate change from which I obtained these pictures attribute this change to "unknown processes."
Vi har åbenbart aldrig forstået, hvad der forårsager ørkendannelse, som har ødelagt mange civilisationer og nu truer os globalt. Vi har aldrig forstået det. Tag en kvadratmeter jord og gør den bar som den her, og jeg lover jer, at I vil finde den meget koldere om morgenen og meget varmere ved middagstid, end det samme stykke jord, dækket med en smule affald, planteaffald. Mikroklimaet er ændret. Når man har gjort det og hele tiden øger graden af bar jord over mere end halvdelen af kloden, så ændrer man makroklimaet. Men vi har bare ikke forstået hvorfor begyndte det at ske for 10.000 år siden? Hvorfor er det først accelleret for nylig? Vi vidste det ikke.
Clearly, we have never understood what is causing desertification, which has destroyed many civilizations and now threatens us globally. We have never understood it. Take one square meter of soil and make it bare like this is down here, and I promise you, you will find it much colder at dawn and much hotter at midday than that same piece of ground if it's just covered with litter, plant litter. You have changed the microclimate. Now, by the time you are doing that and increasing greatly the percentage of bare ground on more than half the world's land, you are changing macroclimate. But we have just simply not understood why was it beginning to happen 10,000 years ago? Why has it accelerated lately? We had no understanding of that.
Det vi ikke forstod var, at de sæson-fugtige områder på kloden, jorden og vegetationen udvikledes med et meget stort antal græssende dyr, og at disse græssende dyr, udvikledes sammen med kobler af glubske rovdyr. Det væsentligste forsvar mod glubske rovdyr er at danne flokke. Jo større flok, jo sikrere er individerne. Men store flokke skider og tisser over al deres føde så de er nødt til at flytte sig hele tiden. og det var denne bevægelse der hindrede overgræsning mens den regelmæssige trampen sikrede god dækning af jorden som vi ser når en flok har passeret.
What we had failed to understand was that these seasonal humidity environments of the world, the soil and the vegetation developed with very large numbers of grazing animals, and that these grazing animals developed with ferocious pack-hunting predators. Now, the main defense against pack-hunting predators is to get into herds, and the larger the herd, the safer the individuals. Now, large herds dung and urinate all over their own food, and they have to keep moving, and it was that movement that prevented the overgrazing of plants, while the periodic trampling ensured good cover of the soil, as we see where a herd has passed.
Dette billede er et typisk sæson-græsområde. Det har regnet i fire måneder, og nu er det ottende tørkemåned. Bemærk ændringen når tørken starter Alt græsset ovenpå jorden skal visne biologisk før den næste vækstsæson. Og hvis den ikke gør det, vil græsområdet og jorden begynde at dø. Hvis det ikke visner biologisk, skifter det til oxidering, som er en meget langsom proces, og dette kvæler og dræber græs, hvilket fører til et skift til træagtig vegetation og bar jord, som frigiver kulstof. For at undgå det, har man almindeligvis brugt ild. Men ild efterlader også jorden bar, og frigiver også kulstof. Og værre end det, afbrænding af en hektar græs afgiver mere og flere skadelige forurenende stoffer end 6.000 biler. Og i Afrika afbrændes - hvert eneste år - mere end een milliard hektar græsområder. Og næsten ingen taler om det. Som forskere, retfærdiggør vi afbrændingen, fordi det fjerner dødt materiale og tillader planterne at vokse.
This picture is a typical seasonal grassland. It has just come through four months of rain, and it's now going into eight months of dry season. And watch the change as it goes into this long dry season. Now, all of that grass you see aboveground has to decay biologically before the next growing season, and if it doesn't, the grassland and the soil begin to die. Now, if it does not decay biologically, it shifts to oxidation, which is a very slow process, and this smothers and kills grasses, leading to a shift to woody vegetation and bare soil, releasing carbon. To prevent that, we have traditionally used fire. But fire also leaves the soil bare, releasing carbon, and worse than that, burning one hectare of grassland gives off more, and more damaging, pollutants than 6,000 cars. And we are burning in Africa, every single year, more than one billion hectares of grasslands, and almost nobody is talking about it. We justify the burning, as scientists, because it does remove the dead material and it allows the plants to grow.
Når vi ser vores græsområder udtørre, hvad kan vi så gøre, for at bevare det sundt? Husk, jeg taler om størstedelen af kloden nu. Man kan ikke reducere antallet af dyr for at skåne det, uden at forårsage ørkendannelse og klimaændring. Vi kan ikke afbrænde det uden at forårsage ørkendannelse og klimaændring. Hvad skal vi så gøre? Der er kun een mulighed. Jeg gentager, kun een mulighed for klimatologerne og forskerne og det er at gøre det utænkelige. Og det er at bruge husdyr klumpet sammen og i bevægelse, som erstatning for tidligere flokdyr og rovdyr, og således efterligne naturen. Der er ikke noget andet alternativ for os.
Now, looking at this grassland of ours that has gone dry, what could we do to keep that healthy? And bear in mind, I'm talking of most of the world's land now. Okay? We cannot reduce animal numbers to rest it more without causing desertification and climate change. We cannot burn it without causing desertification and climate change. What are we going to do? There is only one option, I'll repeat to you, only one option left to climatologists and scientists, and that is to do the unthinkable, and to use livestock, bunched and moving, as a proxy for former herds and predators, and mimic nature. There is no other alternative left to mankind.
Så lad os gøre det. På dette lille stykke jord vil vi gøre det, men kun i forgrunden. Vi vil påvirke det stærkt for at efterligne naturen, og vi har gjort det, og se. Al græsset dækker nu jorden. såvel som lort, urin, affald eller flis, som enhver haveejer blandt jer vil forstå Og denne jord er rede til at absorbere og fastholde regnen, og lagre kulstof og nedbryde metan. Og vi gjorde det uden at bruge ild til at skade jorden og planterne kan vokse frit.
So let's do that. So on this bit of grassland, we'll do it, but just in the foreground. We'll impact it very heavily with cattle to mimic nature, and we've done so, and look at that. All of that grass is now covering the soil as dung, urine and litter or mulch, as every one of the gardeners amongst you would understand, and that soil is ready to absorb and hold the rain, to store carbon, and to break down methane. And we did that, without using fire to damage the soil, and the plants are free to grow.
Da jeg først indså at vi ikke havde nogen anden mulighed som forskere end at bruge de stærkt kritiserede husdyr til at gøre noget ved klimaændringen og ørkendannelsen, stod jeg overfor et dilemma. Hvordan skulle vi gøre det? Vi har haft 10.000 år med ekstremt vidende dyreavlere, som drev deres dyr i flokke, men de var årsagen til de store menneskeskabte ørkener i verden. Så har vi haft 100 år med moderne videnskab om regn og det har accellereret ørkendannelsen, som vi først så i Afrika. Og så bekræftede i USA, som I ser på dette billede med områder styret af den føderale regering. Der var helt klart brug for mere end at flytte dyr rundt i flokke, og mennesker, gennem tusinder af år, har aldrig magtet naturens kompleksitet. Men vi biologer og økologer har aldrig tacklet noget så komplekst som dette. Så snarere end at genopfinde hjulet, studerede jeg andre professioner, for at se om nogen havde. Og jeg fandt, at der var planlægnings-teknikker som jeg kunne bruge til vore biologiske behov, og ud fra disse udviklede jeg, hvad vi kalder holistisk ledelse og planlagt græsning. En proces som planlægges. Og den adresserer alle naturens kompleksiteter og vore sociale, miljømæssige, økonomiske kompleksiteter.
When I first realized that we had no option as scientists but to use much-vilified livestock to address climate change and desertification, I was faced with a real dilemma. How were we to do it? We'd had 10,000 years of extremely knowledgeable pastoralists bunching and moving their animals, but they had created the great manmade deserts of the world. Then we'd had 100 years of modern rain science, and that had accelerated desertification, as we first discovered in Africa and then confirmed in the United States, and as you see in this picture of land managed by the federal government. Clearly more was needed than bunching and moving the animals, and humans, over thousands of years, had never been able to deal with nature's complexity. But we biologists and ecologists had never tackled anything as complex as this. So rather than reinvent the wheel, I began studying other professions to see if anybody had. And I found there were planning techniques that I could take and adapt to our biological need, and from those I developed what we call holistic management and planned grazing, a planning process, and that does address all of nature's complexity and our social, environmental, economic complexity.
Idag har vi unge kvinder, som hende her som underviser landsbyboere i Afrika, i at samle dyrene i større flokke, i at planlægge deres græsning, og efterligne naturen og placering om natten. De overnatter på en "rovdyr-venlig" måde, fordi vi har store landområder. Og hvor dette princip følges og markerne forberedes, får vi i tilgift en væsentlig forøgelse afgrøden.
Today, we have young women like this one teaching villages in Africa how to put their animals together into larger herds, plan their grazing to mimic nature, and where we have them hold their animals overnight -- we run them in a predator-friendly manner, because we have a lot of lands, and so on -- and where they do this and hold them overnight to prepare the crop fields, we are getting very great increases in crop yield as well.
Lad os se på nogle resultater. Dette område er tæt på det vi håndterer i Zimbabwe. Det har været godt med nedbør de seneste fire måneder og nu kommer en lang tørkeperiode. Men som I kan se, så er næsten al regnen fordampet fra jordens overflade. Floden er tør, trods det at regnen lige er stoppet, og vi har 150.000 mennesker på - stort set - permanent fødevarehjælp. Lad os nu gå til vores nærliggende landområde den samme dag, med den samme regnmængde, og se på det. Vores flod flyder og er sund og ren. Det er fint. Produktionen af græs, buske, træer, dyreliv, alt er nu mere produktivt, og vi frygter ikke år med tørke. Og vi gjorde dette ved at forøge antallet af kvæg og geder med 400 procent, ved at planlægge græsningen til at efterligne naturen og ved at integrere dem med alle de elefanter, bøfler, giraffer og andre dyr, som vi har. Men før vi begyndte, så vores land sådan ud. Stedet var bart og eroderende i over 30 år ligemeget hvor meget regn vi fik. Se det markerede træ og se så ændringen når vi bruger husdyr til at efterligne naturen. Dette var et andet sted hvor det var bart og eroderende, og ved foden på det markerede lille træ, havde vi mistet over 30 cm muld. Og se igen, den ændring bare ved at bruge husdyr til at efterligne naturen. Og der er væltede træer derinde nu, fordi forbedringen, tiltrækker elefanter m.m. Dette område i Mexico var i en skrækkelig tilstand, og jeg er nødt til at markere bakken, fordi ændringen er så stor.
Let's look at some results. This is land close to land that we manage in Zimbabwe. It has just come through four months of very good rains it got that year, and it's going into the long dry season. But as you can see, all of that rain, almost of all it, has evaporated from the soil surface. Their river is dry despite the rain just having ended, and we have 150,000 people on almost permanent food aid. Now let's go to our land nearby on the same day, with the same rainfall, and look at that. Our river is flowing and healthy and clean. It's fine. The production of grass, shrubs, trees, wildlife, everything is now more productive, and we have virtually no fear of dry years. And we did that by increasing the cattle and goats 400 percent, planning the grazing to mimic nature and integrate them with all the elephants, buffalo, giraffe and other animals that we have. But before we began, our land looked like that. This site was bare and eroding for over 30 years regardless of what rain we got. Okay? Watch the marked tree and see the change as we use livestock to mimic nature. This was another site where it had been bare and eroding, and at the base of the marked small tree, we had lost over 30 centimeters of soil. Okay? And again, watch the change just using livestock to mimic nature. And there are fallen trees in there now, because the better land is now attracting elephants, etc. This land in Mexico was in terrible condition, and I've had to mark the hill because the change is so profound.
(applaus)
(Applause)
Jeg hjalp en familie i Karoo ørkenen i 1970'erne med at forandre den ørken som I ser til højre tilbage til græsområde, og nu er deres børnebørn på jorden, med et håb for fremtiden. Og se den forbløffende forandring på det her, hvor denne hulvej er fuldstændig helbredt, blot ved at bruge husdyr og efterligne naturen. Og igen har vi den tredie generation på dette land.
I began helping a family in the Karoo Desert in the 1970s turn the desert that you see on the right there back to grassland, and thankfully, now their grandchildren are on the land with hope for the future. And look at the amazing change in this one, where that gully has completely healed using nothing but livestock mimicking nature, and once more, we have the third generation of that family on that land with their flag still flying.
De enorme græsområder i Patagonien er ved at blive ørken, som I kan se her. Manden i midten er en Argentisk forsker, og han har dokumenteret jordens stadige forfald over årene, mens man løbende reducerede antallet af får. Man satte 25.000 får i een flok, og efterlignede naturen, nu med planlagt græsning, og man har dokumenteret 50 procents forøgelse i landområdets produktion det første år.
The vast grasslands of Patagonia are turning to desert as you see here. The man in the middle is an Argentinian researcher, and he has documented the steady decline of that land over the years as they kept reducing sheep numbers. They put 25,000 sheep in one flock, really mimicking nature now with planned grazing, and they have documented a 50-percent increase in the production of the land in the first year.
Vi har nu i Afrikas voldelige horn kvægavlere, som planlægger græsning og kopierer naturen Det er, helt ærligt, deres eneste håb for at redde deres familier og deres kultur. 95 procent af landet kan kun føde mennesker via dyr.
We now have in the violent Horn of Africa pastoralists planning their grazing to mimic nature and openly saying it is the only hope they have of saving their families and saving their culture. Ninety-five percent of that land can only feed people from animals.
Jeg minder jer om, at dette omhandler det meste af verden, og det gælder vores skæbne. også i de mest barske områder, hvor kun dyr kan føde mennesker, med omkring 95 procent af jorden. Det vi gør globalt, er at forårsage klimaændring, i samme målestok som fossile brændstoffer. Og måske endda mere. Men værre end det. Det forårsager sult, fattigdom, vold, social sammenbrud og krig. Og i dette øjeblik, lider og dør millioner af mænd, kvinder og børn. Og hvis dette fortsætter kan vi sikkert ikke stoppe klimaændringen, selv efter vi har elimineret de fossile brændstoffer.
I remind you that I am talking about most of the world's land here that controls our fate, including the most violent region of the world, where only animals can feed people from about 95 percent of the land. What we are doing globally is causing climate change as much as, I believe, fossil fuels, and maybe more than fossil fuels. But worse than that, it is causing hunger, poverty, violence, social breakdown and war, and as I am talking to you, millions of men, women and children are suffering and dying. And if this continues, we are unlikely to be able to stop the climate changing, even after we have eliminated the use of fossil fuels.
Jeg mener at have vist jer, hvordan man kan arbejde med naturen, og med få udgifter, vende udviklingen. Vi gør det allerede på omkring 15 millioner hektar på fem kontinenter og folk, som forstår meget mere om kulstof end jeg gør, har beregnet, som eksempel, at hvis vi gør det, som jeg har vist, så kan vi fjerne nok kulstof fra atmosfæren og lagre tusinder af års kulstof, sikkert i græsområder. Og hvis vi gør det på blot halvdelen af verdens græsarealer, som jeg fortalte kan vi komme tilbage til niveauet før industrien, og samtidig føde folk. Jeg kan ikke forestille mig noget, der betyder mere håb for vores planet, for jeres børn, deres børn og hele meneskeheden.
I believe I've shown you how we can work with nature at very low cost to reverse all this. We are already doing so on about 15 million hectares on five continents, and people who understand far more about carbon than I do calculate that, for illustrative purposes, if we do what I am showing you here, we can take enough carbon out of the atmosphere and safely store it in the grassland soils for thousands of years, and if we just do that on about half the world's grasslands that I've shown you, we can take us back to pre-industrial levels, while feeding people. I can think of almost nothing that offers more hope for our planet, for your children, and their children, and all of humanity.
Tak.
Thank you.
(applaus) Tak (applaus)
(Applause) Thank you. (Applause)
Tak Chris.
Thank you, Chris.
Chris Anderson: Tak. Jeg har og jeg er sikker på at alle her, A) har et hundrede spørgsmål, B) ønsker at kramme dig. Jeg vil bare stille et spørgsmål. Når man starter dette, og bringer en flok dyr ind. Det er ørken. Hvad spiser de? Hvordan gøres det? Hvordan begynder man?
Chris Anderson: Thank you. I have, and I'm sure everyone here has, A) a hundred questions, B) wants to hug you. I'm just going to ask you one quick question. When you first start this and you bring in a flock of animals, it's desert. What do they eat? How does that part work? How do you start?
Allan Savory: Vi har gjort det i lang tid, og det eneste tidspunkt hvor vi har fodret dyr var efter en mine-oprydning, hvor det er 100 procent bart. Men for mange år siden, tog vi det væste land i Zimbabwe, hvor jeg tilbød 5 pund på en 100-mils strækning, hvis nogen kunne finde eet græsstrå, over 100 mil. Og på det, tredoblede vi antallet af dyr det første år, uden fodring, bare ved flytning og efterligning af naturen, og anvende en sigmoid kurve. Det er lidt teknisk, men egentlig bare det.
Allan Savory: Well, we have done this for a long time, and the only time we have ever had to provide any feed is during mine reclamation, where it's 100 percent bare. But many years ago, we took the worst land in Zimbabwe, where I offered a £5 note in a hundred-mile drive if somebody could find one grass in a hundred-mile drive, and on that, we trebled the stocking rate, the number of animals, in the first year with no feeding, just by the movement, mimicking nature, and using a sigmoid curve, that principle. It's a little bit technical to explain here, but just that.
CA: Det er så interessant og så vigtigt en ide. De bedste bloggere vil tale med dig jeg vil have mere om det, som vi kan dele med talen. AS: Glimrende
CA: Well, I would love to -- I mean, this such an interesting and important idea. The best people on our blog are going to come and talk to you and try and -- I want to get more on this that we could share along with the talk.AS: Wonderful.
CA: Det er en forbavsende, rigtig forbavsende tale, og jeg tror du hørte, at vi alle ønsker dig held og lykke. Tak.<i> AS:</i> Tak. Tak. Tak Chris.
CA: That is an astonishing talk, truly an astonishing talk, and I think you heard that we all are cheering you on your way. Thank you so much.AS: Well, thank you. Thank you. Thank you, Chris.
(applaus)
(Applause)