How does the news shape the way we see the world? Here's the world based on the way it looks -- based on landmass. And here's how news shapes what Americans see. This map -- (Applause) -- this map shows the number of seconds that American network and cable news organizations dedicated to news stories, by country, in February of 2007 -- just one year ago. Now, this was a month when North Korea agreed to dismantle its nuclear facilities. There was massive flooding in Indonesia. And in Paris, the IPCC released its study confirming man's impact on global warming. The U.S. accounted for 79 percent of total news coverage. And when we take out the U.S. and look at the remaining 21 percent, we see a lot of Iraq -- that's that big green thing there -- and little else. The combined coverage of Russia, China and India, for example, reached just one percent.
Haberler, dünyaya bakışımızı nasıl şekillendirir? Bu dünyamızın kara parçası temel alındığındaki görünüşü. Ve bu da haberlerin Amerikalıların görüşünü nasıl etkilediği. Bu harita -- (Alkış) -- bu harita, Amerikan yayıncı haber kuruluşlarının 2007 yılının Şubat ayında -- sadece bir yıl önce-- ülkeler bazında haberlere ayırdıkları süreyi saniye cinsinden göstermektedir. Bu, Kuzey Kore'nin nükleer tesislerini devre dışı bırakmayı kabul ettiği aydı. Endonezya'da şiddetli sel felaketi meydana gelmişti. Ve Paris'te, IPCC insanlığın küresel ısınmaya etkisini teyit eden çalışmasını yayınladı. Toplam haber kapsamının yüzde 79'u ABD'den oluşmaktaydı. ABD'yi çıkardığımızda kalan yüzde 21'e bir bakın, fazlaca Irak görüyoruz -- şu büyük yeşil şey ordaki -- ve az biraz diğerleri. Örneğin, Rusya, Çin ve Hindistanın toplam kapsamı sadece yüzde bire ulaşmış.
When we analyzed all the news stories and removed just one story, here's how the world looked. What was that story? The death of Anna Nicole Smith. This story eclipsed every country except Iraq, and received 10 times the coverage of the IPCC report. And the cycle continues; as we all know, Britney has loomed pretty large lately.
Tüm haberleri analiz edip ve sadece bir hikayeyi çıkardığımızda, işte dünya bu şekilde göründü. O hikaye hangisiydi? Anna Nicole Smith'in ölümü. Bu haber, Irak dışındaki tüm ülkeleri gölgede bıraktı, ve IPCC raporunun 10 katı kadar yayın süresi elde etti. Ve döngü devam ediyor; hepimiz biliyoruz ki, Britney şimdilerde olduğundan çok daha büyük görünüyor.
So, why don't we hear more about the world? One reason is that news networks have reduced the number of their foreign bureaus by half. Aside from one-person ABC mini-bureaus in Nairobi, New Delhi and Mumbai, there are no network news bureaus in all of Africa, India or South America -- places that are home to more than two billion people.
Peki neden dünya ile ilgili daha çok şey duymuyoruz? Bir nedeni, haber kuruluşları yabancı bürolarının sayısını yarı yarıya azaltması. ABC'nin Nairobi, Yeni Delhi ve Mumbai'deki tek kişilik mini bürolarını bir kenara koyarsak, Afrika, Hindistan ya da Güney Amerika'da tek bir yayıncı haber bürosu bulunmamakta. -- iki milyardan fazla insana ev sahipliği yapmakta olan yerler.
The reality is that covering Britney is cheaper. And this lack of global coverage is all the more disturbing when we see where people go for news. Local TV news looms large, and unfortunately only dedicates 12 percent of its coverage to international news.
Gerçek şu ki Britney haberi yapmak daha ucuz. İnsanların haberler için nerelere gittiğini gördüğümüzde, küresel haberlerin eksikliği daha da rahatsız edici oluyor. Yerel televizyon haberleri gittikçe büyüyor, ve ne yazık ki sadece yüzde 12'si uluslararası haberlere ayrılmış.
And what about the web? The most popular news sites don't do much better. Last year, Pew and the Colombia J-School analyzed the 14,000 stories that appeared on Google News' front page. And they, in fact, covered the same 24 news events. Similarly, a study in e-content showed that much of global news from U.S. news creators is recycled stories from the AP wire services and Reuters, and don't put things into a context that people can understand their connection to it.
Peki ya internet? En popüler haber siteleri de daha iyisini yapmıyor. Geçtiğimiz yıl, Pew ve Colombia J-School, Google Haberler'in ana sayfasında görünen 14,000 haberi analiz etti. ve bunlar sadece 24 haber olayı ile alakalıydı. Benzer şekilde, ABD haber kaynaklarından küresel haberleri gösteren e-içerikler, AP ve Reuters'ten alınan haberlerin yeniden yayınlanması şeklindeydi, ve bu durum, insanların haber içeriklerinin kendileriyle olan ilişkilerini anlayabilecekleri bir hale getirmiyor.
So, if you put it all together, this could help explain why today's college graduates, as well as less educated Americans, know less about the world than their counterparts did 20 years ago. And if you think it's simply because we are not interested, you would be wrong. In recent years, Americans who say they closely follow global news most of the time grew to over 50 percent.
Yani, herşeyi biraraya getirdiğimizde, günümüz üniversite mezunlarının hatta ve hatta daha az eğitimli Amerikalıların Dünyamızdan, 20 yıl önceki emsallerinden neden daha az haberdar olduğunu anlamamıza yardımcı oluyor. ve eğer bunun nedeninin basit bir şekilde bizlerin ilgi duymadığı olduğunu düşünüyorsanız, yanılıyor olabilirsiniz. Geçtiğimiz yıllarda, küresel haberleri çoğunlukla yakından takip ettiğini söyleyen Amerikalıların sayısı yüzde 50'nin üzerinde artış gösterdi.
The real question: is this distorted worldview what we want for Americans in our increasingly interconnected world? I know we can do better. And can we afford not to? Thank you.
Gerçek soru şu: Her geçen gün daha da içinden bağlantılı olan dünyamızda Amerikalılar için istediğimiz, dünyamızın bu bozuk biçimli görüntüsü mü? Biliyorum ki daha iyisini yapabiliriz. Yapmamayı göze alabilir miyiz? Teşekkürler.