How does the news shape the way we see the world? Here's the world based on the way it looks -- based on landmass. And here's how news shapes what Americans see. This map -- (Applause) -- this map shows the number of seconds that American network and cable news organizations dedicated to news stories, by country, in February of 2007 -- just one year ago. Now, this was a month when North Korea agreed to dismantle its nuclear facilities. There was massive flooding in Indonesia. And in Paris, the IPCC released its study confirming man's impact on global warming. The U.S. accounted for 79 percent of total news coverage. And when we take out the U.S. and look at the remaining 21 percent, we see a lot of Iraq -- that's that big green thing there -- and little else. The combined coverage of Russia, China and India, for example, reached just one percent.
Jak wiadomości kształtują sposób, w jaki widzimy świat? Oto świat, na podstawie tego jak wyglada - pod względem masy ziemskiej. A oto jak wiadomości kształtują to, co Amerykanie widzą. Ta mapa - (oklaski) - ta mapa pokazuje, ile sekund amerykańskie stacje telewizyjne i kablówka poświęciły wiadomościom w lutym 2007 roku - zaledwie rok temu. (dane według krajów) W tym miesiącu Korea Północna zgodziła się na rozbrojenie swoich zasobów nuklearnych. W Indonezjii miała miejsce ogromna powódź. Natomiast w Paryżu IPCC opublikował swoje badania potwierdzające wpływ człowieka na globalne ocieplenie. 79% wiadomości dotyczyło Stanów Zjednoczonych. A gdy odejmiemy udział USA i spojrzymy na pozostałe 21%, zobaczymy dużo Iraku - to to duże zielone, o tu - i niewiele ponadto. Na przykład, czas antenowy poświęcony łącznie Rosji, Chinom i Indiom wyniósł tylko 1%.
When we analyzed all the news stories and removed just one story, here's how the world looked. What was that story? The death of Anna Nicole Smith. This story eclipsed every country except Iraq, and received 10 times the coverage of the IPCC report. And the cycle continues; as we all know, Britney has loomed pretty large lately.
Gdy przeanalizowaliśmy wszystkie wiadomości i usunęliśmy tylko jedną z nich, tak zmienił się wygląd świata. Czego dotyczyła ta wiadomość? Śmierci Anny Nicole Smith. Przyćmiła ona każdy kraj, z wyjątkiem Iraku. i otrzymała 10 razy tyle czasu antenowego, co raport IPCC. I tak to się ciągnie -- jak wiadomo, ostatnio bardzo dużo słyszy się o Britney.
So, why don't we hear more about the world? One reason is that news networks have reduced the number of their foreign bureaus by half. Aside from one-person ABC mini-bureaus in Nairobi, New Delhi and Mumbai, there are no network news bureaus in all of Africa, India or South America -- places that are home to more than two billion people.
Czemu więc nie dowiadujemy się więcej o świecie? Jednym z powodów jest to, że sieci informacyjne zredukowały o połowę liczbę swych zagranicznych agencji informacyjnych. Z wyjątkiem jednoosobowych mini agencji ABC w Nairobi, Nowym Delhi i Bombaju nie ma żadnych agencji prasowych w Afryce, Indiach ani Ameryce Południowej -- -- w miejscach zamieszkanych przez ponad dwa miliardy ludzi.
The reality is that covering Britney is cheaper. And this lack of global coverage is all the more disturbing when we see where people go for news. Local TV news looms large, and unfortunately only dedicates 12 percent of its coverage to international news.
Prawda jest taka, że pokazywanie w wiadomościach Britney jest tańsze. A brak wiadomości z całego świata jest jeszcze bardziej niepokojący, kiedy zdamy sobie sprawę z tego, skąd ludzie czerpią informacje. Lokalne stacje informacyjne są głównym źródłem; niestety, poświęcają tylko 12% czasu antenowego wiadomościom międzynarodowym.
And what about the web? The most popular news sites don't do much better. Last year, Pew and the Colombia J-School analyzed the 14,000 stories that appeared on Google News' front page. And they, in fact, covered the same 24 news events. Similarly, a study in e-content showed that much of global news from U.S. news creators is recycled stories from the AP wire services and Reuters, and don't put things into a context that people can understand their connection to it.
A co z Internetem? Najpopularniejsze strony z wiadomościami wcale nie są lepsze. W zeszłym roku Pew i Colombia School of Journalism przeanalizowały 14 000 historii, które pojawiły się na stronie głównej Google News. Dotyczyły one, jak się okazało, tych samych 24 wydarzeń. Podobnie badania nad zawartością Internetu wykazały, że większość wiadomości ze świata, pochodzących od amerykańskich publicystów, to przetworzone informacje z serwisów Associated Press i Reutera, których nie podaje się w sposób umożliwiający ludziom zrozumienie, jaki mają z nimi związek.
So, if you put it all together, this could help explain why today's college graduates, as well as less educated Americans, know less about the world than their counterparts did 20 years ago. And if you think it's simply because we are not interested, you would be wrong. In recent years, Americans who say they closely follow global news most of the time grew to over 50 percent.
Jeśli wziąć pod uwagę to wszystko, staje się jasne, dlaczego obecni absolwenci college'u, jak również mniej wykształceni Amerykanie, wiedzą o świecie mniej niż analogiczne grupy 20 lat temu. A jeśli myślicie, że to dlatego, że nam zwyczajnie nie zależy, to się mylicie. W ostatnich latach liczba Amerykanów, którzy przyznają, że zwykle uważnie śledzą wiadomości ze świata, wzrosła do 50 procent.
The real question: is this distorted worldview what we want for Americans in our increasingly interconnected world? I know we can do better. And can we afford not to? Thank you.
Prawdziwe pytanie brzmi: czy ten zaburzony obraz świata jest tym, czego życzymy Amerykanom w coraz bardziej powiązanym ze sobą świecie? Wiem, że stać nas na więcej. Czy stać nas na to, żeby tego zaniedbać? Dziękuję.