Πώς διαμορφώνουν οι ειδήσεις τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο; Εδώ βλέπουμε πώς φαίνεται ο κόσμος βάσει της μάζας της γης. Και εδώ βλέπουμε πώς οι ειδήσεις διαμορφώνουν τον κόσμο που βλέπουν οι Αμερικανοί. Αυτός ο χάρτης -- (χειροκρότημα) -- αυτός ο χάρτης δείχνει τον αριθμό των δευτερολέπτων που όλοι οι αμερικανικοί οργανισμοί ενημέρωσης αφιέρωσαν σε ειδήσεις ανά χώρα το Φεβρουάριο του 2007, μόλις πριν από ένα χρόνο. Αυτός ήταν ο μήνας που η Βόρεια Κορέα συμφώνησε να σταματήσει τη λειτουργία των πυρηνικών εγκαταστάσεων της. Υπήρξαν μεγάλες πλημμύρες στην Ινδονησία. Και στο Παρίσι, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος δημοσιοποίησε τη μελέτη της που επιβεβαίωνε τον αντίκτυπο της ανθρώπινης δραστηριότητας στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Οι ΗΠΑ αντιπροσώπευαν το 79% του συνόλου των ειδήσεων. Και όταν απομονώσουμε τις ΗΠΑ και εξετάσουμε το υπόλοιπο 21%, βλέπουμε πολύ Ιράκ -- είναι αυτό το μεγάλο πράσινο εκεί -- και ελάχιστα από το υπόλοιπο. Για παράδειγμα, το σύνολο της κάλυψης της Ρωσίας,της Κίνας και της Ινδίας έφτασε μόλις το 1%.
How does the news shape the way we see the world? Here's the world based on the way it looks -- based on landmass. And here's how news shapes what Americans see. This map -- (Applause) -- this map shows the number of seconds that American network and cable news organizations dedicated to news stories, by country, in February of 2007 -- just one year ago. Now, this was a month when North Korea agreed to dismantle its nuclear facilities. There was massive flooding in Indonesia. And in Paris, the IPCC released its study confirming man's impact on global warming. The U.S. accounted for 79 percent of total news coverage. And when we take out the U.S. and look at the remaining 21 percent, we see a lot of Iraq -- that's that big green thing there -- and little else. The combined coverage of Russia, China and India, for example, reached just one percent.
Όταν αναλύσαμε όλες τις ειδήσεις και απομονώσαμε μόνο μία είδηση, δείτε πώς φαινόταν ο κόσμος. Ποια ήταν αυτή η ιστορία; Ο θάνατος της Άννα Νικόλ Σμιθ. Αυτή η είδηση επισκίασε κάθε χώρα εκτός από το Ιράκ και είχε 10 φορές μεγαλύτερη κάλυψη απ' ό,τι η αναφορά της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος. Και δεν τελειώνει εδώ, όπως όλοι ξέρουμε, η Μπρίτνει προβάλλεται αρκετά τον τελευταίο καιρό.
When we analyzed all the news stories and removed just one story, here's how the world looked. What was that story? The death of Anna Nicole Smith. This story eclipsed every country except Iraq, and received 10 times the coverage of the IPCC report. And the cycle continues; as we all know, Britney has loomed pretty large lately.
Γιατί, λοιπόν, δε μαθαίνουμε περισσότερα νέα από τον υπόλοιπο κόσμο; Ένας λόγος είναι ότι τα ειδησεογραφικά δίκτυα έχουν μειώσει κατά το ήμισυ τα γραφεία τους στο εξωτερικό. Εκτός από τα μίνι-γραφεία ενός ατόμου του ABC στο Ναϊρόμπι, στο Νέο Δελχί και στο Μουμπάι, δεν υπάρχουν ειδησεογραφικά γραφεία πουθενά στην Αφρική, στην Ινδία ή στη Νότια Αμερική, περιοχές όπου μένουν πάνω από δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι.
So, why don't we hear more about the world? One reason is that news networks have reduced the number of their foreign bureaus by half. Aside from one-person ABC mini-bureaus in Nairobi, New Delhi and Mumbai, there are no network news bureaus in all of Africa, India or South America -- places that are home to more than two billion people.
Η πραγματικότητα είναι ότι η κάλυψη των νέων για τη Μπρίτνει είναι φθηνότερη. Και αυτή η έλλειψη παγκόσμιας κάλυψης ειδήσεων γίνεται ολοένα πιο ανησυχητική όταν δούμε πού στρέφονται οι άνθρωποι για να μαθαίνουν τα νέα. Τα τοπικά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων εδραιώνονται σε μεγάλο βαθμό και δυστυχώς αφιερώνουν μόνο το 12% των ειδήσεων στα παγκόσμια νέα.
The reality is that covering Britney is cheaper. And this lack of global coverage is all the more disturbing when we see where people go for news. Local TV news looms large, and unfortunately only dedicates 12 percent of its coverage to international news.
Να δούμε τι συμβαίνει με το διαδίκτυο; Οι πιο δημοφιλείς ειδησεογραφικές ιστοσελίδες δεν τα πάνε πολύ καλύτερα. Πέρυσι ο οργανισμός σφυγμομέτρησης Pew και το Τμήμα Δημοσιογραφίας του Κολούμπια ανέλυσαν τα 14.000 νέα που εμφανίστηκαν στην αρχική σελίδα της υπηρεσίας Google News Και στην πραγματικότητα κάλυπταν τα ίδια 24 ειδησεογραφικά θέματα. Παρομοίως, μια μελέτη για το διαδικτυακό περιεχόμενο έδειξε ότι πολλές από τις διεθνείς ειδήσεις αμερικανικών παραγωγών ειδήσεων είναι ανακυκλωμένα νέα από τα πρακτορεία ειδήσεων AP και Reuters και δεν παρουσιάζονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο προκειμένου οι άνθρωποι να καταλαβαίνουν πώς σχετίζονται με αυτές.
And what about the web? The most popular news sites don't do much better. Last year, Pew and the Colombia J-School analyzed the 14,000 stories that appeared on Google News' front page. And they, in fact, covered the same 24 news events. Similarly, a study in e-content showed that much of global news from U.S. news creators is recycled stories from the AP wire services and Reuters, and don't put things into a context that people can understand their connection to it.
Άρα, αν τα συνδυάσουμε όλα αυτά, μπορούμε να εξηγήσουμε γιατί οι σημερινοί απόφοιτοι πανεπιστημίου όπως και οι λιγότερο μορφωμένοι Αμερικανοί γνωρίζουν λιγότερα για τον κόσμο απ' ό,τι πριν από 20 χρόνια. Και εάν νομίζετε ότι αυτό συμβαίνει επειδή απλώς δεν ενδιαφερόμαστε, κάνετε λάθος. Τα τελευταία χρόνια οι Αμερικανοί που δηλώνουν ότι παρακολουθούν στενά τις παγκόσμιες εξελίξεις τον περισσότερο καιρό αυξήθηκαν σε ποσοστό πάνω από 50%.
So, if you put it all together, this could help explain why today's college graduates, as well as less educated Americans, know less about the world than their counterparts did 20 years ago. And if you think it's simply because we are not interested, you would be wrong. In recent years, Americans who say they closely follow global news most of the time grew to over 50 percent.
Το πραγματικό ερώτημα είναι: αυτή τη διαστρεβλωμένη άποψη του κόσμου θέλουμε να έχουν οι Αμερικανοί στον ολοένα και περισσότερο διασυνδεδεμένο κόσμο μας; Ξέρω ότι μπορούμε να τα πάμε καλύτερα. Και άραγε έχουμε τα περιθώρια να μην το κάνουμε; Σας ευχαριστώ.
The real question: is this distorted worldview what we want for Americans in our increasingly interconnected world? I know we can do better. And can we afford not to? Thank you.