I want you to imagine two couples in the middle of 1979 on the exact same day, at the exact same moment, each conceiving a baby, OK? So two couples each conceiving one baby. Now I don't want you to spend too much time imagining the conception, because if you do, you're not going to listen to me, so just imagine that for a moment. And in this scenario, I want to imagine that, in one case, the sperm is carrying a Y chromosome, meeting that X chromosome of the egg. And in the other case, the sperm is carrying an X chromosome, meeting the X chromosome of the egg. Both are viable; both take off. We'll come back to these people later.
Chcę, żebyście wyobrazili sobie dwie pary w połowie 1979 roku, dokładnie tego samego dnia, w tej samej chwili, każda z nich poczęła dziecko. Zatem obie pary poczęły po jednym dziecku. Nie chcę, żebyście zbyt długo wyobrażali sobie sam akt poczęcia, bo jeśli będziecie sobie wyobrażać samo poczęcie, przestaniecie mnie słuchać. Pomyślcie o tym tylko przez chwilę. Zgodnie z tym scenariuszem wyobraźcie sobie, że w jednym z przypadków plemnik przenosi chromosom Y i spotyka chromosom X w komórce jajowej. A w drugim przypadku plemnik niesie chromosom X i napotyka w jajeczku chromosom X. Oba przypadki są możliwe i oba kończą się powodzeniem. Powrócimy do tych ludzi później.
So I wear two hats in most of what I do. As the one hat, I do history of anatomy. I'm a historian by training, and what I study in that case is the way that people have dealt with anatomy -- meaning human bodies, animal bodies -- how they dealt with bodily fluids, concepts of bodies; how have they thought about bodies. The other hat that I've worn in my work is as an activist, as a patient advocate -- or, as I sometimes say, as an impatient advocate -- for people who are patients of doctors. In that case, what I've worked with is people who have body types that challenge social norms. So some of what I've worked on, for example, is people who are conjoined twins -- two people within one body. Some of what I've worked on is people who have dwarfism -- so people who are much shorter than typical. And a lot of what I've worked on is people who have atypical sex -- so people who don't have the standard male or the standard female body types. And as a general term, we can use the term "intersex" for this.
Odgrywam dwie role w większości swoich działań. Jedna z nich wiąże się z historią anatomii. Jestem z wykształcenia historyczką i z tej pozycji badam, jak ludzie traktowali anatomię - rozumianą jako kwestia ludzkich i zwierzęcych ciał - jak traktowali wydzieliny ciała, koncepcję ciała, jak myśleli o ciałach. Drugą rolą w mojej pracy jest rola aktywistki walczącej o prawa pacjentów - jak sama czasami mówię: nad-aktywnej aktywistki broniącej praw pacjentów. W takim przypadku pracowałam z z ludźmi, którzy mają typy ciała kwestionujące normy społeczne. Niektórzy spośród nich to, dla przykładu, bliźnięta nierozdzielone, dwie osoby w jednym ciele. Niektórzy to ludzie dotknięci karłowatością, czyli ludzie o wzroście znacznie niższym niż typowy. Wielu z pacjentów to ludzie o nietypowej płci - a zatem osoby, których organizmy nie są ani typowo męskie, ani typowo żeńskie. Ogólnie możemy to określić pojęciem interseksualizmu - obojnactwa.
Intersex comes in a lot of different forms. I'll just give you a few examples of the types of ways you can have sex that isn't standard for male or female. So in one instance, you can have somebody who has an XY chromosomal basis, and that SRY gene on the Y chromosome tells the proto-gonads, which we all have in the fetal life, to become testes. So in the fetal life, those testes are pumping out testosterone. But because this individual lacks receptors to hear that testosterone, the body doesn't react to the testosterone. And this is a syndrome called androgen insensitivity syndrome. So lots of levels of testosterone, but no reaction to it. As a consequence, the body develops more along the female typical path. When the child is born, she looks like a girl. She is a girl, she is raised as a girl. And it's often not until she hits puberty and she's growing and developing breasts, but she's not getting her period, that somebody figures out something's up here. And they do some tests and figure out that, instead of having ovaries inside and a uterus, she has testes inside, and she has a Y chromosome.
Interseksualizm przyjmuje wiele różnych form. Podam kilka przykładów, jak płeć może wymykać się podziałowi na standardowo męską lub żeńską. Więc w jednym z przypadków, możemy mieć osobę o chromosomach X i Y i ten gen SRY na chromosomie Y, sprawiający, że obecne w życiu płodowym pierwotne gonady staną się jądrami. Więc w życiu płodowym jądra produkują testosteron. Ale ponieważ ta osoba nie ma receptorów zdolnych odebrać ten testosteron, organizm na niego nie reaguje. Ten syndrom nazywa się zespołem niewrażliwości na androgeny. Wysokie poziomy testosteronu, ale żadnej reakcji na niego. W wyniku tego, organizm rozwija się w bardziej żeński sposób. Po narodzinach takie dziecko będzie wyglądać jak dziewczynka. Jest dziewczynką. Wychowuje się je jako dziewczynkę. Często dopiero w okresie dojrzewania, kiedy w ślad za wzrostem i rozwojem piersi nie pojawia się miesiączka, ktoś zaczyna podejrzewać, że coś jest nie tak. Robi się badania, a one wykazują, że zamiast jajników i macicy ma w sobie jądra oraz że ma chromosom Y.
Now what's important to understand is you may think of this person as really being male, but they're really not. Females, like males, have in our bodies something called the adrenal glands. They're in the back of our body. And the adrenal glands make androgens, which are a masculinizing hormone. Most females like me -- I believe myself to be a typical female -- I don't actually know my chromosomal make-up, but I think I'm probably typical -- most females like me are actually androgen-sensitive. We're making androgen, and we're responding to androgens. The consequence is that somebody like me has actually had a brain exposed to more androgens than the woman born with testes who has androgen insensitivity syndrome. So sex is really complicated -- it's not just that intersex people are in the middle of all the sex spectrum -- in some ways, they can be all over the place.
Ważne, by zrozumieć, że choć możecie uważać, że tak osoba jest płci męskiej, to w istocie tak nie jest. Kobiety, podobnie jak mężczyźni, mają w sobie gruczoły zwane nadnerczami. Znajdują się z tyłu naszych ciał. Kora nadnerczy wydziela androgeny, które są hormonami maskulinizującymi. Większość kobiet jak ja - uważam się za typową płeć żeńską - nie znam swojej konfiguracji chromosomów, ale najprawdopodobniej jestem typowa - większość kobiet jak ja jest w rzeczywistości wrażliwa na androgeny. Nasze organizmy je produkują i na nie reagują. W konsekwencji mózg kogoś takiego ja ja był poddany większemu wpływowi androgenów niż kobiety urodzonej z jądrami, dotkniętej zespołem niewrażliwości na androgeny. Kwestia płci biologicznej jest naprawdę skomplikowana; to nie jest tak, że interseksualiści są zwyczajnie pośrodku spektrum płci - oni raczej wymykają się klasyfikacji. Kolejny przykład:
Another example: a few years ago I got a call from a man who was 19 years old, who was born a boy, raised a boy, had a girlfriend, had sex with his girlfriend, had a life as a guy, and had just found out that he had ovaries and a uterus inside. What he had was an extreme form of a condition called congenital adrenal hyperplasia. He had XX chromosomes, and in the womb, his adrenal glands were in such high gear that it created, essentially, a masculine hormonal environment. And as a consequence, his genitals were masculinized, his brain was subject to the more typical masculine component of hormones. And he was born looking like a boy -- nobody suspected anything. And it was only when he had reached the age of 19 that he began to have enough medical problems from menstruating internally, that doctors figured out that, in fact, he was female, internally.
kilka lat temu zadzwonił do mnie dziewiętnastolatek, który urodził się chłopakiem i tak został wychowany, miał dziewczynę, uprawiał z nią seks, wiódł życie jako facet i właśnie dowiedział się, że ma w ciele jajniki i macicę. Cierpiał na skrajną formę dolegliwości zwanej wrodzonym przerostem nadnerczy. Miał chromosomy XX i w łonie matki jego nadnercza pracowały z takim natężeniem, że wytworzyły w gruncie rzeczy męskie środowisko hormonalne. W efekcie rozwinęły się męskie genitalia, a mózg poddany był wpływowi typowo męskiej mieszance hormonów. Do tego urodził się wyglądając jak zwykły chłopiec - nikt niczego nie podejrzewał. Dopiero kiedy osiągnął wiek 19 lat, problemy zdrowotne tak się nagromadziły, w zasadzie z powodu wewnętrznych menstruacji, że lekarze wywnioskowali, że wewnątrz ma żeńskie organy.
OK, so just one more quick example of a way you can have intersex. Some people who have XX chromosomes develop what are called ovotestis, which is when you have ovarian tissue with testicular tissue wrapped around it. And we're not exactly sure why that happens.
Podam jeszcze jeden szybki przykład oblicz interseksualizmu. Niektórzy ludzie o chromosomach XX wytwarzają tak zwane ovotestis, czyli organy zbudowane z tkanki jajnika otoczonej tkanką jądra. Nie jesteśmy pewni, dlaczego tak się dzieje.
So sex can come in lots of different varieties. The reason that children with these kinds of bodies -- whether it's dwarfism, or it's conjoined twinning, or it's an intersex type -- are often "normalized" by surgeons is not because it actually leaves them better off in terms of physical health. In many cases, people are actually perfectly healthy. The reason they're often subject to various kinds of surgeries is because they threaten our social categories. Our system has been based typically on the idea that a particular kind of anatomy comes with a particular identity. So we have the concept that what it means to be a woman is to have a female identity; what it means to be a black person is, allegedly, to have an African anatomy in terms of your history. And so we have this terribly simplistic idea. And when we're faced with a body that actually presents us something quite different, it startles us in terms of those categorizations.
Zatem płeć biologiczna mieć wiele odmian. Powód, dla którego dzieci z tego typu organizmami - czy to karłowatość, bliźnięta syjamskie, czy inteseksualiści - są często chirurgicznie doprowadzane do normy nie dotyczy kwestii ich lepszego stanu fizycznego zdrowia. W wielu przypadkach ci ludzie są absolutnie zdrowi. Poddaje się ich wszelakim interwencjom chirurgicznym, żeby nie naruszać naszych kategorii społecznych. Nasz system jest zazwyczaj oparty na założeniu, że określona konstytucja anatomiczna niesie określoną tożsamość. Mamy zatem wyobrażenie, że być kobietą to mieć żeńską tożsamość; być czarnoskórym to, przypuszczalnie, mieć afrykańską anatomię pod względem historii. Czyli mamy to strasznie uproszczone założenie. A kiedy stajemy w obliczu ciała, które reprezentuje coś zupełnie innego i nie daje się zaszufladkować, wpadamy w osłupienie.
So we have a lot of very romantic ideas in our culture about individualism. And our nation's really founded on a very romantic concept of individualism. You can imagine how startling then it is when you have children who are born who are two people inside of one body. Where I ran into the most heat from this most recently was last year when South African runner, Caster Semenya, had her sex called into question at the International Games in Berlin. I had a lot of journalists calling me, asking me, "Which is the test they're going to run that will tell us whether or not Caster Semenya is male or female?" And I had to explain to the journalists there isn't such a test.
W naszej kulturze mamy wiele romantycznych założeń o indywidualizmie. Nasz naród jest w zasadzie oparty na romantycznej idei indywidualizmu. Możecie sobie w takim razie wyobrazić, jakie to zaskakujące kiedy rodzą się dzieci, będące dwojgiem ludzi w jednym ciele. Ostatnio największe tego typu kontrowersje spotkałam w zeszłym roku, kiedy płeć biegaczki z RPA, Caster Semenyi, poddano wątpliwości podczas Mistrzostw Świata w Berlinie. Wielu dziennikarzy dzwoniło do mnie, pytając "Jakie badania zostaną przeprowadzone, żeby zdecydować, czy Caster Semenya jest płci żeńskiej, czy męskiej?" Musiałam tłumaczyć dziennikarzom, że nie ma takiego badania.
In fact, we now know that sex is complicated enough that we have to admit: Nature doesn't draw the line for us between male and female, or between male and intersex and female and intersex; we actually draw that line on nature. So what we have is a sort of situation where the farther our science goes, the more we have to admit to ourselves that these categories that we thought of as stable anatomical categories, that mapped very simply to stable identity categories are a lot more fuzzy than we thought. And it's not just in terms of sex. It's also in terms of race, which turns out to be vastly more complicated than our terminology has allowed.
Prawdę mówiąc, wiemy już, że płeć biologiczna jest tak skomplikowana, że trzeba przyznać, że natura nie nakłada na nas wyraźnego podziału między płcią żeńską i męską, albo męską i obojnaczą oraz żeńską i obojnaczą; w zasadzie to my narzucamy ten podział naturze. Stoimy zatem w obliczu sytuacji, kiedy im dalej posuwa się nauka, tym większa jest potrzeba, byśmy sami przed sobą przyznali, że to, co widzieliśmy jako stabilne anatomiczne kategorie, łatwo przekładalne na stabilne kategorie tożsamości, są znacznie bardziej rozmyte, niż sądziliśmy. I to nie tylko w kwestii płci biologicznej. Także w kwestii rasy, która okazuje się być znacznie bardziej złożona niż dopuszczała nasza terminologia.
As we look, we get into all sorts of uncomfortable areas. We look, for example, about the fact that we share at least 95 percent of our DNA with chimpanzees. What are we to make of the fact that we differ from them only, really, by a few nucleotides? And as we get farther and farther with our science, we get more and more into a discomforted zone, where we have to acknowledge that the simplistic categories we've had are probably overly simplistic.
Gdy się temu przyjrzeć, natkniemy się na wiele niewygodnych obszarów. Spójrzmy, dla przykładu, na fakt, że dzielimy co najmniej 95 procent naszego DNA z szympansami. Jak zrozumieć fakt, że dzieli nas od nich tak naprawdę zaledwie kilka nukleotydów? A jeśli pójdziemy coraz dalej z naszą nauką, wejdziemy coraz głębiej w niewygodną strefę, gdzie musimy przyznać, że nasze dotychczasowe proste kategorie stanowią prawdopodobnie zbytnie uproszczenie.
So we're seeing this in all sorts of places in human life. One of the places we're seeing it, for example, in our culture, in the United States today, is battles over the beginning of life and the end of life. We have difficult conversations about at what point we decide a body becomes a human, such that it has a different right than a fetal life. We have very difficult conversations nowadays -- probably not out in the open as much as within medicine -- about the question of when somebody's dead. In the past, our ancestors never had to struggle so much with this question of when somebody was dead. At most, they'd stick a feather on somebody's nose, and if it twitched, they didn't bury them yet. If it stopped twitching, you bury them. But today, we have a situation where we want to take vital organs out of beings and give them to other beings. And as a consequence, we have to struggle with this really difficult question about who's dead, and this leads us to a really difficult situation where we don't have such simple categories as we've had before.
Widać to w wielu dziedzinach ludzkiego życia. Na przykład widać to w naszej dzisiejszej kulturze, w dzisiejszych Stanach Zjednoczonych, gdy toczą się bitwy o początek i koniec życia. Prowadzimy trudne rozmowy o momencie, w którym uznamy, że ciało staje się człowiekiem, uzyskując tym samym inne prawa niż płód. Prowadzimy dziś trudne rozmowy - pewnie bardziej w środowisku medycznym niż na publicznych forum - o tym, kiedy uznać człowieka za martwego. W przeszłości nasi przodkowie nie musieli rozważać, kiedy ktoś jest martwy. Najwyżej podsuwali piórko pod czyjś nos i jeśli zadrżało, wstrzymywali się pochówkiem. Jeśli przestało drżeć, trzeba było pochować zmarłego. Ale dziś mamy sytuację, w której chcemy pobierać żywe organy od jednych i dawać je innym. W efekcie musimy zmagać się z tym jakże trudnym pytaniem, kogo uznać za martwego. To doprowadza do naprawdę trudnej sytuacji, kiedy nie możemy oprzeć się, jak kiedyś, na prostym podziale.
Now you might think that all this breaking-down of categories would make somebody like me really happy. I'm a political progressive, I defend people with unusual bodies, but I have to admit to you that it makes me nervous. Understanding that these categories are really much more unstable than we thought makes me tense. It makes me tense from the point of view of thinking about democracy. So in order to tell you about that tension, I have to first admit to you a huge fan of the Founding Fathers. I know they were racists, I know they were sexist, but they were great. I mean, they were so brave and so bold and so radical in what they did, that I find myself watching that cheesy musical "1776" every few years, and it's not because of the music, which is totally forgettable. It's because of what happened in 1776 with the Founding Fathers.
Możecie uznać, że to przełamywanie podziałów i kategorii naprawdę uszczęśliwia kogoś takiego jak ja. Jestem polityczną progresywistką, bronię praw ludzi o nietypowych ciałach, ale muszę przyznać się wam, że to mnie niepokoi. Świadomość, że te kategorie są znacznie bardziej niestałe niż sądziliśmy, wywołuje u mnie napięcie. Czuję napięcie, kiedy rozważam to pod względem wpływu na demokrację. Żeby móc wyjaśnić wam istotę tego napięcia, muszę najpierw wyznać, że jestem wielką fanką Ojców Założycieli Stanów Zjednoczonych. Wiem, że byli rasistami i wiem, że byli seksistami, ale byli wielcy. Mam na myśli to, że byli tak śmiali i tak radykalni w swoich poczynaniach, że nie mogę powstrzymać się przed oglądaniem co parę lat ckliwego musicalu "1776" i to nie z powodu muzyki, która jest całkowicie do pomięcia. To z powodu tego, co stało się w 1776 za pośrednictwem Ojców Założycieli.
The Founding Fathers were, for my point of view, the original anatomical activists, and this is why. What they rejected was an anatomical concept and replaced it with another one that was radical and beautiful and held us for 200 years. So as you all recall, what our Founding Fathers were rejecting was a concept of monarchy, and the monarchy was basically based on a very simplistic concept of anatomy. The monarchs of the old world didn't have a concept of DNA, but they did have a concept of birthright. They had a concept of blue blood. They had the idea that the people who would be in political power should be in political power because of the blood being passed down from grandfather to father to son and so forth. The Founding Fathers rejected that idea, and they replaced it with a new anatomical concept, and that concept was "all men are created equal." They leveled that playing field and decided the anatomy that mattered was the commonality of anatomy, not the difference in anatomy, and that was a really radical thing to do.
Według mnie byli pierwszymi aktywistami anatomii - oto i mój powód. Odrzucili jedną koncepcję anatomiczną i zastąpili ją inną, tak radykalną i piękną, że pielęgnujemy ją 200 lat. Jak zapewne pamiętacie, nasi Ojcowie Założyciele odrzucili koncepcję monarchii. A monarchia opierała się w zasadzie na bardzo prostym założeniu anatomicznym. Królowie całego świata nie posługiwali się pojęciem DNA, ale posługiwali się pojęciem szlachetnego urodzenia. Używali pojęcia błękitnej krwi. Istniała idea, że kiedy ktoś wchodzi w posiadanie władzy politycznej, to dzieje się tak z powodu błękitnej krwi przekazywanej z dziada na ojca, z ojca na syna i tak dalej. Ojcowie Założyciele odrzucili tę ideę, zastępując ją nowym założeniem anatomicznym, według którego wszyscy ludzie stworzeni są równymi. Chcąc zapewnić wszystkim równe szanse, zdecydowali, że liczący się aspekt anatomii to anatomiczne podobieństwa, nie różnice. To było naprawdę radykalne posunięcie.
Now they were doing it in part because they were part of an Enlightenment system where two things were growing up together. And that was democracy growing up, but it was also science growing up at the same time. And it's really clear, if you look at the history of the Founding Fathers, a lot of them were very interested in science, and they were interested in the concept of a naturalistic world. They were moving away from supernatural explanations, and they were rejecting things like a supernatural concept of power, where it transmitted because of a very vague concept of birthright.
Po części zrobili tak, ponieważ byli częścią systemu Oświecenia, wewnątrz którego rozwijały się dwie idee. Wzrastała demokracja, a jednocześnie także nauka. To naprawdę jasne, kiedy patrzy się na historię Ojców Założycieli, że wielu z nich interesowało się nauką oraz koncepcją naturalistycznego świata. Odsuwali się od nadprzyrodzonych objaśnień, odrzucali takie kategorie jak nadludzkie źródła władzy, przekazywane przez bardzo niejasne pojęcie szlachetnego urodzenia.
They were moving towards a naturalistic concept. And if you look, for example, in the Declaration of Independence, they talk about nature and nature's God. They don't talk about God and God's nature. They're talking about the power of nature to tell us who we are. So as part of that, they were coming to us with a concept that was about anatomical commonality. And in doing so, they were really setting up in a beautiful way the Civil Rights Movement of the future. They didn't think of it that way, but they did it for us, and it was great.
Skłaniali się ku koncepcji naturalistycznej. Spójrzmy na Deklarację Niepodległości. Mowa w niej o naturze i Bogu natury. Bóg i boska natura nie są wspomniane. Autorzy mówią o prawie natury do określania, kim jesteśmy. W związku z tym Ojcowie Założyciele dają nam ideę opartą na anatomicznej wspólności. Tym samym tworzą w ten piękny sposób późniejszy ruch obrony praw obywatelskich. Oni nie myśleli tak o tym, ale to, co dla nas zrobili, jest wspaniałe.
So what happened years afterwards? What happened was women, for example, who wanted the right to vote, took the Founding Fathers' concept of anatomical commonality being more important than anatomical difference and said, "The fact that we have a uterus and ovaries is not significant enough in terms of a difference to mean that we shouldn't have the right to vote, the right to full citizenship, the right to own property, etc." And women successfully argued that. Next came the successful Civil Rights Movement, where we found people like Sojourner Truth talking about, "Ain't I a woman?" We find men on the marching lines of the Civil Rights Movement saying, "I am a man." Again, people of color appealing to a commonality of anatomy over a difference of anatomy, again, successfully. We see the same thing with the disability rights movement.
Co więc stało się później? Później kobiety, które chciały prawa do głosowania przywołały pochodzącą od Ojców Założycieli koncepcję, że anatomiczne podobieństwa są ważniejsze od anatomicznych różnic i powiedziały: "To, że mamy macicę i jajniki nie jest dostatecznie istotną różnicą, by mogło oznaczać pozbawianie nas prawa do głosowania, prawa do pełnego obywatelstwa, prawa do posiadania własności itd." Ta kobieca argumentacja odniosła sukces. Następny był odnoszący sukcesy ruch obrony praw obywatelskich, w którym znajdziecie postaci takie jak Sojourner Truth, mowiącą "Czyż nie jestem kobietą?" Są i mężczyźni w szeregach ruchu obrony praw obywatelskich, mówiący "Jestem mężczyzną". Po raz kolejny, osoby ras innych niż biała odwołujące się do prymatu podobieństw anatomicznych ponad różnicami, po raz kolejny, skutecznie. Widzimy to samo zjawisko w ruchu na rzecz praw niepełnosprawnych.
The problem is, of course, that, as we begin to look at all that commonality, we have to begin to question why we maintain certain divisions. Mind you, I want to maintain some divisions, anatomically, in our culture. For example, I don't want to give a fish the same rights as a human. I don't want to say we give up entirely on anatomy. I don't want to say a five-year-old should be allowed to consent to sex or consent to marry. So there are some anatomical divisions that make sense to me and that I think we should retain. But the challenge is trying to figure out which ones they are and why do we retain them, and do they have meaning.
Problemem jest, rzecz jasna, że kiedy zaczynamy przyglądać się tym podobieństwom, musimy zastanowić się, czemu podtrzymujemy określone podziały. Zastrzegam, że jestem za podtrzymaniem niektórych podziałów, pod względem anatomii, w naszej kulturze. Na przykład nie chcę oferować rybie takich samych praw jak człowiekowi. Nie postuluję całkowitej rezygnacji z anatomii. Nie twierdzę, że pięciolatkowi można pozwolić na uprawianie seksu albo zawarcie małżeństwa. Istnieją więc pewne podziały oparte na anatomii, które uznaję za sensowne i które, jak sądzę, powinniśmy podtrzymać. Ale wyzwaniem jest próba dojścia do tego, które zachować i dlaczego oraz jakie mają one znaczenie.
So let's go back to those two beings conceived at the beginning of this talk. We have two beings, both conceived in the middle of 1979 on the exact same day. Let's imagine one of them, Mary, is born three months prematurely, so she's born on June 1, 1980. Henry, by contrast, is born at term, so he's born on March 1, 1980. Simply by virtue of the fact that Mary was born prematurely three months, she comes into all sorts of rights three months earlier than Henry does -- the right to consent to sex, the right to vote, the right to drink. Henry has to wait for all of that, not because he's actually any different in age, biologically, except in terms of when he was born.
Wróćmy do dwóch istnień poczętych na początku mojej wypowiedzi. Mamy dwie osoby, obie poczęte w połowie 1979, dokładnie tego samego dnia. Wyobraźmy sobie, że jedna z nich, Mary, rodzi się trzy miesiące przed terminem, czyli przychodzi na świat 1 stycznia 1980. Henry przeciwnie, rodzi się w terminie, czyli przychodzi na świat 1 kwietnia 1980. Przez sam fakt, że Mary urodziła się o trzy miesiące za wcześnie, otrzymuje wszelakie prawa trzy miesiące wcześniej niż Henry - prawo do uprawiania seksu, prawo do głosowania, prawo do picia alkoholu. Henry musi poczekać na to wszystko, nie z powodu faktycznej różnicy w biologicznym wieku, a jedynie ze względu na datę urodzenia.
We find other kinds of weirdness in terms of what their rights are. Henry, by virtue of being assumed to be male -- although I haven't told you that he's the XY one -- by virtue of being assumed to be male is now liable to be drafted, which Mary does not need to worry about. Mary, meanwhile, cannot in all the states have the same right that Henry has in all the states, namely, the right to marry. Henry can marry, in every state, a woman, but Mary can only marry today in a few states, a woman.
Znajdziemy też inne dziwactwa w prawach, które posiadają. Henry, przez to, że jest uznawany za mężczyznę - choć nie powiedziałam jeszcze, że to on jest przypadkiem z chromosomami XY - przez bycie uznanym za mężczyznę podlega poborowi do wojska, o który Mary nie musi się martwić. Tymczasem Mary nie we wszystkich stanach ma to samo prawo, które Henry posiada we wszystkich stanach, mianowicie prawo do zawarcia związku małżeńskiego. Henry może w każdym stanie pobrać się z kobietą, ale Mary jak na dzisiaj może pobrać się z kobietą tylko w kilku.
So we have these anatomical categories that persist, that are in many ways problematic and questionable. And the question to me becomes: What do we do, as our science gets to be so good in looking at anatomy, that we reach the point where we have to admit that a democracy that's been based on anatomy might start falling apart? I don't want to give up the science, but at the same time, it feels sometimes like the science is coming out from under us. So where do we go? It seems like what happens in our culture is a sort of pragmatic attitude: "We have to draw the line somewhere, so we will draw the line somewhere." But a lot of people get stuck in a very strange position.
Mamy więc trwałe anatomiczne kategorie, które stanowią problem i które można zakwestionować. Narzuca mi się pytanie: co robimy kiedy nasze narzędzia naukowe stają się tak dokładne w badaniu anatomii, że docieramy do punktu, w którym musimy przyznać, że demokracja oparta na anatomii może zacząć się załamywać? Nie chcę rezygnować z nauki, ale jednocześnie mam czasem wrażenie, że nauka wymyka nam się spod kontroli. Zatem dokąd podążamy? Wydaje się, że w naszej kulturze dominuje pragmatyczne podejście: "Cóż, trzeba gdzieś wyznaczyć granicę, więc wyznaczmy gdzieś tę granicę." Ale wiele osób zostaje uwięzionych w bardzo dziwnym położeniu.
So for example, Texas has at one point decided that what it means to marry a man is to mean that you don't have a Y chromosome, and what it means to marry a woman means you have a Y chromosome. In practice they don't test people for their chromosomes. But this is also very bizarre, because of the story I told you at the beginning about androgen insensitivity syndrome.
Na przykład w stanie Teksas podjęto decyzję, że żeby poślubić mężczyznę, nie można mieć chromosomu Y, a żeby poślubić kobietę, trzeba ten chromosom Y mieć. W praktyce nie bada się ludzi pod względem chromosomów. Ale to też bardzo dziwne w świetle historii, którą wam opowiedziałam na początku, o zespole niewrażliwości na androgeny.
If we look at one of the Founding Fathers of modern democracy, Dr. Martin Luther King, he offers us something of a solution in his "I have a dream" speech. He says we should judge people "based not on the color of their skin, but on the content of their character," moving beyond anatomy. And I want to say, "Yeah, that sounds like a really good idea." But in practice, how do you do it? How do you judge people based on the content of character? I also want to point out that I'm not sure that is how we should distribute rights in terms of humans, because, I have to admit, that there are some golden retrievers I know that are probably more deserving of social services than some humans I know. I also want to say there are probably also some yellow Labradors that I know that are more capable of informed, intelligent, mature decisions about sexual relations than some 40-year-olds that I know.
Jeden z ojców założycieli współczesnej demokracji, Dr Martin Luther King, proponuje nam rodzaj rozwiązania w swojej przemowie zaczynającej się od słów "Miałem sen". Głosi, że powinniśmy oceniać ludzi nie na podstawie koloru ich skóry, ale ze względu na cechy charakteru, wykraczając poza anatomię. Chciałabym powiedzieć: "Hej, to świetny pomysł." Ale jak tego dokonać w praktyce? Jak oceniać ludzi po charakterze? Chcę też zaznaczyć, że nie jestem pewna, że to na tej podstawie powinnyśmy dawać ludziom prawa, ponieważ, muszę przyznać, znam golden retrivery prawdopodobnie bardziej godne opieki społecznej niż niektórzy ludzie, których znam. Znam też pewne labradory podejmujące bardziej świadome, inteligentne i dojrzałe decyzje co do ich życia seksualnego niż pewni znani mi 40-latkowie.
So how do we operationalize the question of content of character? It turns out to be really difficult. And part of me also wonders, what if content of character turns out to be something that's scannable in the future -- able to be seen with an fMRI? Do we really want to go there? I'm not sure where we go.
Jak zatem zoperacjonalizować kwestię cech charakteru? Okazuje się to niezmiernie trudne. Część mnie zastanawia się też, co będzie jeśli cecha charakteru okaże się w przyszłości możliwa do zbadania - pozwoli na to funkcjonalny rezonans magnetyczny? Czy naprawdę warto do tego dążyć? Nie jestem pewna, do czego dążymy.
What I do know is that it seems to be really important to think about the idea of the United States being in the lead of thinking about this issue of democracy. We've done a really good job struggling with democracy, and I think we would do a good job in the future. We don't have a situation that Iran has, for example, where a man who's sexually attracted to other men is liable to be murdered, unless he's willing to submit to a sex change, in which case he's allowed to live.
Ale wiem, że bardzo istotnym wydaje się rozważanie pozycji Stanów Zjednoczonych w czołówce wyznaczania kierunku demokracji. Wykonaliśmy już naprawdę dobrą robotę na polu demokracji i sądzę, że jeszcze wiele zrobimy w przyszłości. Nie mamy sytuacji takiej jak na przykład w Iranie, gdzie mężczyzna czujący pociąg seksualny do innych mężczyzn podlega karze śmierci, chyba że zechce poddać się zmianie płci, w którym to przypadku zostaje oszczędzone mu życie.
We don't have that kind of situation. I'm glad to say we don't have the kind of situation with -- a surgeon I talked to a few years ago who had brought over a set of conjoined twins in order to separate them, partly to make a name for himself. But when I was on the phone with him, asking why he'll do this surgery -- this was a very high-risk surgery -- his answer was that, in this other nation, these children were going to be treated very badly, and so he had to do this. My response to him was, "Well, have you considered political asylum instead of a separation surgery?" The United States has offered tremendous possibility for allowing people to be the way they are, without having them have to be changed for the sake of the state. So I think we have to be in the lead.
Nie mamy takiej sytuacji. Mogę z zadowoleniem powiedzieć, że nie mamy takiej sytuacji z -- rozmawiałam kilka lat temu z chirurgiem, który sprowadził bliźnięta nierozdzielone, chcąc je rozdzielić, po części dla własnej sławy. Ale kiedy rozmawiałam z nim przez telefon, pytając dlaczego przeprowadzi tę operację - to był zabieg bardzo wysokiego ryzyka - odpowiedział, że w tym innym kraju te dzieci byłyby bardzo źle traktowane, więc musi się podjąć rozdzielenia. Moja odpowiedź brzmiała: "A czy rozważał pan azyl polityczny zamiast operacji rozdzielenia?" Stany Zjednoczone oferują ogromne możliwości, by ludzie mogli być tacy, jacy są, bez przymusu poddawania się zmianom tylko przez wzgląd na państwo. Myślę, że musimy wieść prym.
Well, just to close, I want to suggest to you that I've been talking a lot about the Fathers. And I want to think about the possibilities of what democracy might look like, or might have looked like, if we had more involved the mothers. And I want to say something a little bit radical for a feminist, and that is that I think that there may be different kinds of insights that can come from different kinds of anatomies, particularly when we have people thinking in groups. For years, because I've been interested in intersex, I've also been interested in sex-difference research. And one of the things that I've been interested in is looking at the differences between males and females in terms of the way they think and operate in the world. And what we know from cross-cultural studies is that females, on average -- not everyone, but on average -- are more inclined to be very attentive to complex social relations and to taking care of people who are, basically, vulnerable within the group. And so if we think about that, we have an interesting situation in hands.
Gwoli zakończenia, chcę wam zasugerować, że wiele mówiłam o ojcach. Chcę zastanowić się nad tym, jak może wyglądać demokracja, lub jak mogłaby wyglądać, gdyby więcej udziału miały matki. Powiem coś nieco radykalnego jak na feministkę, a mianowicie, że sądzę, iż mogą istnieć różne rodzaje postrzegania pochodzące z różnych rodzajów anatomii, zwłaszcza kiedy mówimy o procesach myślenia grupowego. Od lat, z racji zainteresowania interseksualizmem, interesuję się także badaniami na temat różnic płciowych. Jeden z aspektów, który wyjątkowo mnie interesuje to badanie różnic między płcią męską i żeńską pod względem myślenia i funkcjonowania w świecie. Z badań międzykulturowych wiemy, że średnio to kobiety - nie wszystkie, ale według średniej - wykazują więcej skłonności do zważania na złożone relacje społeczne i opiekę nad najbardziej wrażliwymi jednostkami w grupie. Zastanówmy się nad tym, a staniemy przed ciekawym przypadkiem.
Years ago, when I was in graduate school, one of my graduate advisors who knew I was interested in feminism -- I considered myself a feminist, as I still do, asked a really strange question. He said, "Tell me what's feminine about feminism." And I thought, "Well, that's the dumbest question I've ever heard. Feminism is all about undoing stereotypes about gender, so there's nothing feminine about feminism." But the more I thought about his question, the more I thought there might be something feminine about feminism. That is to say, there might be something, on average, different about female brains from male brains that makes us more attentive to deeply complex social relationships, and more attentive to taking care of the vulnerable.
Lata temu, kiedy studiowałam, jeden z moich promotorów, wiedząc, że interesuję się feminizmem - uważałam się za feministkę i nadal tak jest - zadał mi naprawdę dziwne pytanie. Powiedział: "Wyjaśnij mi, co jest kobiecego w ruchu kobiecym." Pomyślałam sobie: "To przecież najgłupsze pytanie, jakie kiedykolwiek słyszałam. Ruch kobiecy, feminizm, opiera się na obalaniu stereotypów płciowych, więc w ruchu kobiecym nie ma nic kobiecego." Ale im więcej myślałam o tym pytaniu, tym bardziej przekonywałam się, że w ruchu kobiecym może być jednak coś kobiecego. Innymi słowy, może być, na poziomie uśrednienia, coś różniącego żeńskie mózgi od męskich, co sprawia, że jesteśmy bardziej czułe na głęboko złożone relacje społeczne i bardziej skłonne do zajmowania się najsłabszymi.
So whereas the Fathers were extremely attentive to figuring out how to protect individuals from the state, it's possible that if we injected more mothers into this concept, what we would have is more of a concept of not just how to protect, but how to care for each other. And maybe that's where we need to go in the future, when we take democracy beyond anatomy, is to think less about the individual body in terms of the identity, and think more about those relationships. So that as we the people try to create a more perfect union, we're thinking about what we do for each other.
Podczas gdy ojcowie byli niesamowicie czuli na dochodzenie do tego, jak ochronić jednostkę przed państwem, być może matki, gdyby zostały włączone w tę koncepcję, otrzymalibyśmy w efekcie pomysł nie tylko na to, jak chronić, ale i jak dbać o siebie nawzajem. Może to kierunek, w którym powinniśmy zmierzać w przyszłości, sięgając demokracją poza anatomię - mniej rozpatrywać jednostkowe ciała jako podstawę tożsamości, więcej myśleć o relacjach. Jeśli mamy jako ludzie się zjednoczyć, pomyślmy, co możemy zrobić dla siebie nawzajem.
Thank you.
Dziękuję.
(Applause)
(Brawa)