"Hi, Bob." "Morning, Kelly. The tulips looks great." Have you ever wondered how your dog experiences the world? Here's what she sees. Not terribly interesting. But what she smells, that's a totally different story. And it begins at her wonderfully developed nose. As your dog catches the first hints of fresh air, her nose's moist, spongy outside helps capture any scents the breeze carries. The ability to smell separately with each nostril, smelling in stereo, helps to determine the direction of the smell's source so that within the first few moments of sniffing, the dog starts to become aware of not just what kind of things are out there but also where they're located. As air enters the nose, a small fold of tissue divides it into two separate folds, one for breathing and one just for smelling. This second airflow enters a region filled with highly specialized olfactory receptor cells, several hundred millions of them, compaired to our five million. And unlike our clumsy way of breathing in and out through the same passage, dogs exhale through slits at the side of their nose, creating swirls of air that help draw in new odor molecules and allow odor concentration to build up over mulitple sniffs. But all that impressive nasal architecture wouldn't be much help without something to process the loads of information the nose scoops up. And it turns out that the olfactory system dedicated to proessing smells takes up many times more relative brain area in dogs than in humans. All of this allows dogs to distinguish and remember a staggering variety of specific scents at concentrations up to 100 million times less than what our noses can detect. If you can smell a spritz of perfume in a small room, a dog would have no trouble smelling it in an enclosed stadium and distinguishing its ingredients, to boot. And everything in the street, every passing person or car, any contents of the neighbor's trash, each type of tree, and all the birds and insects in it has a distinct odor profile telling your dog what it is, where it is, and which direction it's moving in. Besides being much more powerful than ours, a dog's sense of smell can pick up things that can't even be seen at all. A whole separate olfactory system, called the vomeronasal organ, above the roof of the mouth, detects the hormones all animals, Including humans, naturally release. It lets dogs identify potential mates, or distinguish between friendly and hostile animals. It alerts them to our various emotional states, and it can even tell them when someone is pregnant or sick. Because olfaction is more primal than other senses, bypassing the thalamus to connect directly to the brain structures involving emotion and instinct, we might even say a dog's perception is more immediate and visceral than ours. But the most amazing thing about your dog's nose is that it can traverse time. The past appears in tracks left by passersby, and by the warmth of a recently parked car where the residue of where you've been and what you've done recently. Landmarks like fire hydrants and trees are aromatic bulletin boards carrying messages of who's been by, what they've been eating, and how they're feeling. And the future is in the breeze, alerting them to something or someone approaching long before you see them. Where we see and hear something at a single moment, a dog smells an entire story from start to finish. In some of the best examples of canine-human collaboration, dogs help us by sharing and reacting to those stories. They can respond with kindness to people in distress, or with aggression to threats because stress and anger manifest as a cloud of hormones recognizable to the dog's nose. With the proper training, they can even alert us to invisible threats ranging from bombs to cancer. As it turns out, humanity's best friend is not one who experiences the same things we do, but one whose incredible nose reveals a whole other world beyond our eyes.
«سلام باب.» "صبح بخیر، کِلی. چه لالههای فوق العادهای." تا حالا فکرش را کردی که سگ شما چطور جهان رو تجربه می کند؟ او این گونه جهان را میبیند، خیلی هم جالب نیست، اما چیزی که او بو میکشد، ماجرای کاملا متفاوتی است. و این از اندام بویایی پیشرفته شگفت انگیزش شروع میشود. همین که سگ شما اولین ذرات هوای تازه را بو میکشد، بخش بیرونی مرطوب و اسفنجی بینی کمک میکند تا هر رایحهای را که نسیم میآورد بگیرد. هر سوراخ بینی توانایی بو کشیدن جداگانه دارد، بو کشیدن از دو سوراخ بینی، به او کمک میکند که جهت منبع بو را تعیین کند در چند لحظه نخست بو کشیدن، و سگ نه تنها از چیزهایی که آنجاست آگاه میشود بلکه جای آنها را نیز میفهمد. با وارد شدن هوا به بینی، بویی که وارد بافت میشود از دو بخش مختلف عبور می کند، یکی برای تنفس و دیگری فقط برای بو کشیدن. دومین جریان هوا وارد منطقهای میشود که پُر از سلولهای گیرنده بویایی مخصوص هست، چند صد میلیون از این سلولها در مقایسه پنج میلیون سلول ما. بر خلاف مسیر تنفس دست و پا چلفتی ما که هوا تنها از راه وارد و خارج میشود، سگ از طریق شکاف در کنار بینیاش بازدم میکند، چرخش هوایی را ایجاد میکند که کمک به دریافت مولکولهای رایحه جدید میکند و اجازه می دهد در چندین تنفس بو غلیظ شود. اما تمامی این معماری چشمگیر بینی نمیتواند کمک زیادی بکند بدون چیزی که مقدار زیادی از اطلاعات جمع شده را پردازش کند. و معلوم شده که این سیستم بویایی که به پردازش بو تخصیص یافته چندین برابر مغز سگ نسبت به مغز انسان بو را دریافت میکند. همه اینها به سگ اجازه تشخیص میدهد و بوهای متفاوت را با غلظت ۱۰۰ میلیون بار کمتر از آنچه که بینی ما تشخیص میدهد را به خاطر بسپرد. اگر شما بتوانید بوی کمی عطر را در اتاق استشمام کنید، یک سگ هیچ مشکلی ندارد که همین میزان عطر را در یک استادیوم سرپوشیده بو کند، و مواد اولیه آن را تشخیص دهد. و هر چزی در خیابان، هر فرد یا خودرویی که از کنار او عبور میکند، هرموادی در سطل زباله همسایه، هر نوع درخت، و همه پرندهها و حشرات موجود در آن داری بویی مشخص است که به سگ شما میگوید که چه چیزی است و کجاست، و در چه جهتی در حال حرکت هست. علاوه بر این که بویایی سگ بسیار قویتر از ماست، حس بویایی سگها میتواند چیزهایی را که اصلا نمی توانیم ببینم را بو کند. یک سیستم بویایی کاملا مجزا، که اندام ژاکوبسون نامیده میشود، در بالای سقف دهان، هورمونهای همه حیوانها، از جمله انسان را که بطور طبیعی آزاد میشود، تشخیص میدهد، این اجازه میدهد که سگ شریک جنسیاش را شناسایی کند، یا تمایزی بین رفتار دوستانه یا خصمانه حیوانات قائل شود. این به آنها حالات عاطفی مختلفی را هشدار میدهد، و این حتی میتواند هنگامی که فردی بیمار یا باردار است را به آنها بگوید. به دلیل اینکه حس بویایی اصلیتر از سایر حسها هست، برای ارتباط مستقیم با مغز (اعصاب بویایی) از تالموس عبور می کند که درگیر احساسات و غریزه نیز میشود، حتی ممکن است بگویم که درک یک سگ بیدرنگتر و درونیتر از ما است. اما شگفتانگیزترین چیز درباره بینی سگ شما این است که این میتواند از زمان عبور کند. مسیر جا مانده از رهگذران را دنبال کند، و توسط گرمای خودرویی که به تازگی پارک شده اثر باقی مانده از اینکه شما کجا بودید و چه کاری به تازگی کردید را تشخیص دهد. علائمی چون شیرهای آتشنشانی و درختان علائمی رایحهداری هستند که پیام اینکه چه کسانی اینجا بودهاند، و آنچه که خوردهاند، و آنچه که حس کردهاند را با خود دارند. و آینده در نسیم هست، به آنها هشدار میدهد که چیزی یا کسی نزدیک میشود قبل ازاینکه شما آن را ببینید. آنچه را که ما در یک لحظه میبینیم و یا میشنویم، یک سگ تمامی ماجرا را از آغاز تا پایان بو میکند. در بهترین مثالهای برای همکاری بین انسان و سگ، سگها با به اشتراک گذاشتن و واکنش به این موضوعات به ما کمک میکند. آنها میتوانند به افراد مضطرب مهربانی کنند، و با پرخاشگری اقدام به تهدید کنند زیرا استرس و خشم به عنوان هالهای از هورمونها خود را برای برای تشخیص توسط بینی سگ آشکار میسازد. با آموزش مناسب، حتی آنها می تواند تهدیدات نامرئی اعم از وجود بمب تا وجود سرطان را به ما هشدار دهند همانطور که معلوم شده، بهترین دوست انسان کسی نیست که همان تجربهای را کند که ما تجربه میکنیم، بلکه کسی است که بینی باورنکردنی او جهان دیگری را فراتر از چشمان ما آشکار میکند.