You may want to take a closer look. There's more to this painting than meets the eye. And yes, it's an acrylic painting of a man, but I didn't paint it on canvas. I painted it directly on top of the man.
Ju mund të doni t'i hidhni një vështrim më afër. Në kete pikture ka më shumë asaj çka sheh syri. Dhe po, është një pikturë ne akrilik e një burri, por nuk e kam pikturuar atë në një kanavacë. E kam pikturuar drejt mbi burrin.
What I do in my art is I skip the canvas altogether, and if I want to paint your portrait, I'm painting it on you, physically on you. That also means you're probably going to end up with an earful of paint, because I need to paint your ear on your ear. Everything in this scene, the person, the clothes, chairs, wall, gets covered in a mask of paint that mimics what's directly below it, and in this way, I'm able to take a three-dimensional scene and make it look like a two-dimensional painting. I can photograph it from any angle, and it will still look 2D. There's no Photoshop here. This is just a photo of one of my three-dimensional paintings.
Ajo çka bëj në artin tim është të evitoj kanavacën plotësisht, dhe nëse dua të pikturoj portretin tënd, e pikturoj mbi ju, fizikisht mbi ju. Kjo do të thotë, edhe se ju me shumë gjasa do të përfundoni me një vesh plot me bojë, sepse une duhet të pikturoj veshin tuaj në veshin tuaj. Gjithçka në këtë skenë, personi, rrobat, karriget, muret, vishen me një maskë prej boje që imiton çfarë ka poshtë saj, në këtë menyrë, unë mundem të marr një skene tre-dimensionale dhe ta bej të duket si një pikturë dy-dimensionale. Mund ta fotografoj nga çdo kënd dhe do të duket përsëri 2D. Nuk ka Photoshop këtu. Kjo është vetëm një foto e njerës prej pikturave të mija tre-dimensionale.
You might be wondering how I came up with this idea of turning people into paintings. But originally, this had nothing to do with either people or paint. It was about shadows. I was fascinated with the absence of light, and I wanted to find a way that I could give it materiality and pin it down before it changed. I came up with the idea of painting shadows. I loved that I could hide within this shadow my own painted version, and it would be almost invisible until the light changed, and all of a sudden my shadow would be brought to the light.
Ju mund të mendoni se si më erdhi kjo ide e të shndërruarit të personave në piktura. Por fillimisht, kjo s'kishte të bënte as me persona e as me pikturen. Kishte me hijet. Une isha e magjepsur nga mungesa e dritës, e doja të gjeja një mënyrë që ti jepja substancë dhe ta fiksoja përpara se të ndryshonte. Me lindi ideja të pikturoja hijet. E adhuroja që mund të fshihja përbrenda kësaj hije versionin tim të pikturuar dhe do të ishte pothuajse e padukshme derisa drita të ndryshonte, dhe krejt papritur hija ime do të dilte në dritë.
I wanted to think about what else I could put shadows on, and I thought of my friend Bernie. But I didn't just want to paint the shadows. I also wanted to paint the highlights and create a mapping on his body in greyscale. I had a very specific vision of what this would look like, and as I was painting him, I made sure to follow that very closely. But something kept on flickering before my eyes. I wasn't quite sure what I was looking at. And then when I took that moment to take a step back, magic. I had turned my friend into a painting. I couldn't have foreseen that when I wanted to paint a shadow, I would pull out this whole other dimension, that I would collapse it, that I would take a painting and make it my friend and then bring him back to a painting.
Doja të mendoja se mbi çka tjetër mund të vendosja hije, dhe mendova për Bernie, shokun tim. Por, unë nuk doja te pikturoja vetëm hijet. Doja të pikturoja gjithashtu, reflekset dhe të krijoja një hartë të trupit të tij në tonalitete të grise. Kisha një vizion të qarte se si do të dukej kjo gjë, dhe ndërsa po e pikturoja atë, u sigurova ta ndiqja me perpikmëri. Por diçka vazhdonte të më shkëndiste para syve. Nuk isha shumë e sigurtë se çfarë po shikoja. Dhe, atëhere kur mora një moment për të bere një hap mbrapa, magji. E kisha shnderruar mikun tim ne nje pikture. Nuk do të mund t'a kisha parashikuar që kur une doja të pikturoja një hije do të nxirrja komplet një tjeter dimension, qe do ta shembte atë, që do të merrja një pikture e ta shndërroja atë në mikun tim e më pas ta ktheja atë përsëri në pikture.
I was a little conflicted though, because I was so excited about what I'd found, but I was just about to graduate from college with a degree in political science, and I'd always had this dream of going to Washington, D.C., and sitting at a desk and working in government. (Laughter) Why did this have to get in the way of all that?
Gjithsesi isha disi konfliktuale, sepse isha shumë e gezuar për çka kisha zbuluar, por unë sa po diplomohesha nga universiteti me një diplome në shkenca politike, dhe kisha patur gjithmonë ëndrrën të shkoja në Washington, D.C., e të ulesha në një tavolinë e të punoja në qeveri. (E qeshur) Pse duhej që kjo të ndërhynte në mes të gjithë asaj?
I made the tough decision of going home after graduation and not going up to Capitol Hill, but going down to my parents' basement and making it my job to learn how to paint. I had no idea where to begin. The last time I'd painted, I was 16 years old at summer camp, and I didn't want to teach myself how to paint by copying the old masters or stretching a canvas and practicing over and over again on that surface, because that's not what this project was about for me. It was about space and light.
Mora vendimin e vështirë të kthehesha në shtëpi pas diplomimit e të mos shkoja në Capitol Hill, por të shkoja drejt e në bodrumin e prindërve të mij dhe ta ktheja në punën time të mesuarit se si të pikturoja. Nuk e kisha idenë nga t'ia nisja. Hera e fundit që kisha pikturuar, isha 16 vjeçe në një kamp veror, dhe nuk doja t'a mësoja veten se si të pikturonte duke kompjuar masterit e vjetër apo duke shtrirë një kanavacë dhe duke praktikuar mbi atë siperfaqe pa pushim, sepse ky projekt nuk ishte i tillë për mua. Ishte mbi hapësirën dhe driten.
My early canvases ended up being things that you wouldn't expect to be used as canvas, like fried food. It's nearly impossible to get paint to stick to the grease in an egg. (Laughter) Even harder was getting paint to stick to the acid in a grapefruit. It just would erase my brush strokes like invisible ink. I'd put something down, and instantly it would be gone.
Kanavacat e mija të para rezultuan gjëra te cilat ju nuk do të pritnit t'i gjenit në një kanavace, si ushqim i skuqur. Eshtë pothuajse e pamundur të bësh bojen të ngjisë në yndyren e një veze. (E qeshur) Edhe më e vështirë ishte që boja të ngjiste në acidin e një qitroje. Thjesht do t'i fshinte ngjymjet e furçes time si bojë e padukshme. Do të pikturoja diçka, dhe menjëherë ajo do të zhdukej.
And if I wanted to paint on people, well, I was a little bit embarrassed to bring people down into my studio and show them that I spent my days in a basement putting paint on toast. It just seemed like it made more sense to practice by painting on myself. One of my favorite models actually ended up being a retired old man who not only didn't mind sitting still and getting the paint in his ears, but he also didn't really have much embarrassment about being taken out into very public places for exhibition, like the Metro.
Dhe nëse doja të pikturoja mbi njerëz, si të thuash, isha paksa e sikletosur të sillja njerezit në studjon time dhe t'iu tregoja se i kisha kaluar ditët e mija në bodrum duke vendosur bojë ne një tost. Mu duk sikur ishte me e kuptimtë të praktikoja duke pikturuar mbi vetveten. Një nga modelët e mij të preferuar përfundoi të ishte një burrë i vjeter në pension i cili jo vetem që nuk e kishte problem të rrinte palëvizur dhe të kishte boje në veshët e tij, por ai s'kishte as sikletin që të nxirrej në çdo vend publik për shfaqje, si në Metro.
I was having so much fun with this process. I was teaching myself how to paint in all these different styles, and I wanted to see what else I could do with it. I came together with a collaborator, Sheila Vand, and we had the idea of creating paintings in a more unusual surface, and that was milk. We got a pool. We filled it with milk. We filled it with Sheila. And I began painting. And the images were always completely unexpected in the end, because I could have a very specific image about how it would turn out, I could paint it to match that, but the moment that Sheila laid back into the milk, everything would change. It was in constant flux, and we had to, rather than fight it, embrace it, see where the milk would take us and compensate to make it even better. Sometimes, when Sheila would lay down in the milk, it would wash all the paint off of her arms, and it might seem a little bit clumsy, but our solution would be, okay, hide your arms. And one time, she got so much milk in her hair that it just smeared all the paint off of her face. All right, well, hide your face. And we ended up with something far more elegant than we could have imagined, even though this is essentially the same solution that a frustrated kid uses when he can't draw hands, just hiding them in the pockets.
Po argëtohesha shumë në këtë proçes. Po mësoja veten të pikturoja në të gjithë këto stile të ndryshme, e doja të shikoja çfarë mund të beja më shumë me të. U bashkova me një bashkëpunëtore, Sheila Vand, dhe na erdhi idea të krijojmë piktura në sipërfaqe edhe më të pazakonta e ajo ishte qumeshti. Morëm një pishine. E mbushem me qumesht. E mbushem me Sheilan. E une fillova të pikturoja. Imazhet ishin gjithmonë krejt të papritura në fund, sepse une kisha një imazh specifik se si do të dilte, do ta pikturoja që të perputhej me të, por në momentin që Sheila shtrihej në qumësht, çdo gjë do të ndryshonte. Ishte në fluks të vazhdueshem, e ne në vend që ta luftonim, duhej ta pranonim këtë gjë, të shihnim ku do të na çonte qumeshti dhe të kompensonim duke e berë atë edhe më mirë. Nganjëherë, kur Sheila dhe une do të shtriheshim në qumësht, do ta hiqte të gjithe bojën nga krahët e saj, e do të dukej paksa e ngathet, por zgjidhja jonë do të ishte, ok, fshihi krahet. Njeherë, asaj i ra aq shumë qumësht në flokë saqë ia bëri pis të gjithe bojën në fytyrën e saj. Dakort, atëhere, fshih fytyrën tënde. E ne dolem me diçka shumë më elegante se sa kishim imagjinuar, edhe pse kjo është thelbësisht e njejta zgjidhje që një femijë i irrituar përdor kur nuk mundet të vizatoje duart, vetem duke i fshehur ato në xhepa.
When we started out on the milk project, and when I started out, I couldn't have foreseen that I would go from pursuing my dream in politics and working at a desk to tripping over a shadow and then turning people into paintings and painting on people in a pool of milk. But then again, I guess it's also not unforeseeable that you can find the strange in the familiar, as long as you're willing to look beyond what's already been brought to light, that you can see what's below the surface, hiding in the shadows, and recognize that there can be more there than meets the eye.
Kur ne nisëm me projektin e qumështit, dhe kur une fillova, nuk mund të kisha parashikuar që do të kaloja nga realizimi i ëndrrës time në politikë dhe puna në një tavolinë të hiqesha mbi një hije e më pas të shndërroja njerëz në piktura dhe të pikturoja njerëz në një pishinë me qumësht. Perseri, mendoj është, gjithashtu, e paparashikueshme që ju mund të gjeni të panjohuren në të njohurën, për aq kohë sa keni dëshirën të shikoni tutje asaj çka është sjellë në dritë, tanimë, që ju të shihni ç'ka nën sipërfaqe, që fshihet nëpër hije, dhe të dalloni se aty mund të ketë më shumë se sa çka sheh syri.
Thank you.
Faleminderit.
(Applause)
(Durattrokitje)