The first half of the 20th century was an absolute disaster in human affairs, a cataclysm. We had the First World War, the Great Depression, the Second World War and the rise of the communist nations. And each one of these forces split the world, tore the world apart, divided the world. And they threw up walls -- political walls, trade walls, transportation walls, communication walls, iron curtains -- which divided peoples and nations.
Pierwsza połowa dwudziestego wieku... ...była absolutną katastrofą w sprawach ludzkich... ...kataklizmem. Pierwsza Wojna Światowa... Wielki Kryzys... ...Druga Wojna Światowa... ...powstanie nacji komunistycznych. I każde z tych wydarzeń... ...podzieliło świat, rozerwało świat na strzępy... spowodowało podział świata. Powstały mury... ...mury polityczne, handlowe... ...mury w transporcie... ...mury w komunikacji, żelazne kurtyny... ...które podzieliły nacje i narody.
It was only in the second half of the 20th century that we slowly began to pull ourselves out of this abyss. Trade walls began to come tumbling down. Here are some data on tariffs: starting at 40 percent, coming down to less than 5 percent. We globalized the world. And what does that mean? It means that we extended cooperation across national boundaries; we made the world more cooperative. Transportation walls came tumbling down. You know in 1950 the typical ship carried 5,000 to 10,000 tons worth of goods. Today a container ship can carry 150,000 tons; it can be manned with a smaller crew; and unloaded faster than ever before. Communication walls, I don't have to tell you -- the Internet -- have come tumbling down. And of course the iron curtains, political walls have come tumbling down.
Dopiero w drugiej połowie dwudziestego wieku... ...zaczęliśmy wydostawać się.. ...z tej otchłani. Otworzyły się granice dla handlu. Tu są dane dla taryf celnych... ...zaczynają się od 40 procent i spadają do poniżej 5 procent. Zglobalizowaliśmy świat. A co to oznacza? Oznacza to, że rozszerzyliśmy współpracę... ...na inne państwa. Sprawiliśmy, że świat zaczął chętniej współpracować. Zniknęły bariery transportowe. Wiecie, że w 1950 typowy statek... ...przewoził od 5,000 do 10,000 ton towaru. Dzisiaj kontenerowiec może przewieźć 150,000 ton towaru. Załoga nie musi być tak liczna jak kiedyś... ...a statek może być rozładowany szybciej niż kiedykolwiek. Granice komunikacyjne, nie muszę mówić, internet... ...otworzyły się. I oczywiście żelazne kurtyny... ...granice polityczne otworzyły się.
Now all of this has been tremendous for the world. Trade has increased. Here is just a little bit of data. In 1990, exports from China to the United States: 15 billion dollars. By 2007: over 300 billion dollars. And perhaps most remarkably, at the beginning of the 21st century, really for the first time in modern history, growth extended to almost all parts of the world. So China, I've already mentioned, beginning around 1978, around the time of the death of Mao, growth -- ten percent a year. Year after year after year, absolutely incredible. Never before in human history have so many people been raised out of such great poverty as happened in China. China is the world's greatest anti-poverty program over the last three decades. India, starting a little bit later, but in 1990, begetting tremendous growth. Incomes at that time less than $1,000 per year. And over the next 18 years have almost tripled. Growth of six percent a year. Absolutely incredible. Now Africa, Sub-Saharan Africa -- Sub-Saharan Africa has been the area of the world most resistant to growth. And we can see the tragedy of Africa in the first few bars here. Growth was negative. People were actually getting poorer than their parents, and sometimes even poorer than their grandparents had been. But at the end of the 20th century, the beginning of the 21st century, we saw growth in Africa. And I think, as you'll see, there's reasons for optimism, because I believe that the best is yet to come. Now why.
To wszystko miało ogromne znaczenie dla świata. Handel się zwiększył. Tu jest kilka danych. W 1990 eksport z Chin do Stanów Zjednoczonych... ...15 miliardów dolarów. Do 2007 roku ponad 300 miliardów dolarów. Niesamowite jest to... ...że na początku dwudziestego pierwszego wieku... ...po raz pierwszy we współczesnej historii... ...zauważono wzrost w prawie każdym zakątku świata. Wspomniane wcześniej Chiny... ...zacznając od 1978 roku, mniej więcej kiedy umarł Mao... wzrost - 10 procent rocznie. Rok po roku... ...niesamowite. Nigdy wcześniej w historii ludzkości... ...tylu ludzi nie wydostało się... ...z ubóstwa, jak stało się to w Chinach. Chiny są objęte największym na świecie programem przeciwko biedzie... ...juz przez ponad trzy dekady. Indie zaczęły trochę później... ...ale w 1990 roku zanotowały ogromny wzrost. Przychody w tym czasie... ...wynosiły mniej niż 1,000 dolarów na rok. A przez ostatnie 18 lat... ...prawie się potroiły. Roczny wzrost o sześć procent. Niesamowite. Teraz Afryka, Afryka Subsaharyjska ... ...Afryka Subsaharyjska ... ...była obszarem świata... najbardziej opornym na wzrost. Możemy zobaczyć tragedię Afryki... ...na kilku pierwszych słupkach wykresu. Wzrost jest negatywny. Ludzie stawali się biedniejsi niż ich rodzice. Czasami nawet biedniejsi niż ich dziadkowie. Ale pod koniec dwudziestego wieku... ...na początku dwudziestego pierwszego wieku... ...zanotowano wzrost w Afryce. I wydaje mi się, że mamy powód do optymizmu. Uważam,że najlepsze dopiero nadejdzie. A teraz dlaczego.
On the cutting edge today it's new ideas which are driving growth. And by that I mean it's products for which the research and development costs are really high, and the manufacturing costs are low. More than ever before it is these types of ideas which are driving growth on the cutting edge. Now ideas have this amazing property. Thomas Jefferson, I think, really expressed this quite well. He said, "He who receives an idea from me receives instruction himself, without lessening mine. As he who lights his candle at mine receives light without darkening me." Or to put it slightly differently: one apple feeds one man, but an idea can feed the world. Now this is not new. This is practically not new to TEDsters. This is practically the model of TED. But what is new is that the greater function of ideas is going to drive growth even more than ever before. This provides a reason why trade and globalization are even more important, more powerful than ever before, and are going to increase growth more than ever before.
Przy dzisiejszym rozwoju... ...to właśnie nowe pomysły przyspieszają wzrost. Mam na myśli... ...produkty, których koszty badania i udoskonalania... ...są bardzo wysokie, natomiast koszty produkcji niskie. Bardziej niż kiedykolwiek, to właśnie te pomysły... ...które napędzają wzrost, wyznaczają dziś kierunki rozwoju. Dzisiaj pomysły mają właśnie tą niesamowitą właściwość... Thomas Jefferson ujął to bardzo dobrze. Powiedział: "Ten, kto przejmie ideę ode mnie... ...zyskuje ją nie umniejszając mojej... ...jak ten, kto zapala swoją świeczkę od mojej... ...zyskuje światło nie pogrążając mnie w mroku." Innymi słowy... ...jedno jabłko nakarmi jednego człowieka... ale jeden pomysł może nakarmić cały świat. To nie jest nowe odkrycie. To nie jest nowe dla TEDowiczów. To jest, praktycznie modelowe dla TED. Nowe jest to, że ważniejsza rola pomysłów... ...spowoduje, że wzrost będzie większy niż kiedykolwiek. To nasuwa nam powód,dla którego... ...handel i globalizacja... ...są ważniejsze i silniejsze niż kiedykolwiek wcześniej... ...i zwiększą wzrost bardziej niż kiedykolwiek wcześniej.
And to explain why this is so, I have a question. Suppose that there are two diseases: one of them is rare, the other one is common, but if they are not treated they are equally severe. If you had to choose, which would you rather have: the common disease or the rare disease? Common, the common -- I think that's absolutely right, and why? Because there are more drugs to treat common diseases than there are to treat rare diseases. The reason for this is incentives. It costs about the same to produce a new drug whether that drug treats 1,000 people, 100,000 people, or a million people. But the revenues are much greater if the drug treats a million people. So the incentives are much larger to produce drugs which treat more people. To put this differently: larger markets save lives. In this case misery truly does love company.
Żeby wyjaśnić dlaczego tak się dzieje, zadam pytanie. Przypuśćmy, że istnieją dwie choroby. Jedna z nich jest rzadka, a druga popularna. Jeśli nie są leczone, obie są równie groźne. Jeśli mielibyście wybierać, którą wolelibyście mieć? Popularną czy rzadką chorobę? Popularną. Zgadzam się z tym. Dlaczego? Ponieważ istnieje więcej lekarstw na leczenie popularnych chorób... ...niż na leczenie chorób rzadkich. Powodem tego jest dofinansowanie. Mniej więcej tyle samo kosztuje wyprodukowanie leku... ...który leczy 1,000 osób... ...jak i tego,który leczy 100,000 albo milion osób. Ale dochody są znacznie większe, jeśli lek leczy milion osób. Więc bardziej opłaca się... produkować leki, które leczą więcej ludzi. Innymi słowy, większe rynki ratują życie. W tym wypadku , nieszczęścia na prawdę chodzą parami.
Now think about the following: if China and India were as rich as the United States is today, the market for cancer drugs would be eight times larger than it is now. Now we are not there yet, but it is happening. As other countries become richer the demand for these pharmaceuticals is going to increase tremendously. And that means an increase incentive to do research and development, which benefits everyone in the world. Larger markets increase the incentive to produce all kinds of ideas, whether it's software, whether it's a computer chip, whether it's a new design. For the Hollywood people in the audience, this even explains why action movies have larger budgets than comedies: it's because action movies translate easier into other languages and other cultures, so the market for those movies is larger. People are willing to invest more, and the budgets are larger.
A teraz wyobraźcie sobie, że ...gdyby Chiny i Indie były tak bogate jak Stany Zjednoczone są dzisiaj... ...rynek leków na raka byłby osiem razy większy niż jest teraz. Jeszcze do tego nie doszło, ale wszystko idzie w dobrym kierunku. Wraz z bogaceniem się innych krajów... ...potrzeba na tego typu farmaceutyki... ...rośnie w ogromnym tempie. A to oznacza wzrost difinansowania na badania... ...co jest z pożytkiem dla całego świata. Większe rynki zwiekszają dofinansowanie... ...na powstawanie różnych rodzajów pomysłów. Czy to programy czy czipy komputerowe... ...czy nowe projekty. Dla widowni z Hollywood... ...to nawet wyjaśnia dlaczego filmy akcji... ...mają większe budżety niż komedie. Tak się dzieje, ponieważ filmy akcji jest łatwiej przetłumaczyć... na inne języki także w kontekście kulturowym. Więc rynek na te filmy jest większy. Ludzie zawsze chętnie inwestują w filmy... ...i ich budżety są większe.
Alright. Well if larger markets increase the incentive to produce new ideas, how do we maximize that incentive? It's by having one world market, by globalizing the world. The way I like to put this is: one idea. Ideas are meant to be shared, so one idea can serve one world, one market. One idea, one world, one market. Well how else can we create new ideas? That's one reason. Globalize trade. How else can we create new ideas? Well, more idea creators. Now idea creators, they come from all walks of life. Artists and innovators -- many of the people you've seen on this stage. I'm going to focus on scientists and engineers because I have some data on that, and I'm a data person.
Więc, jeśli większe rynki zwiększają dofinansowanie... ...na powstawanie nowych pomysłów... ...w jaki sposób można zmaksymalizować dofinansowanie? Poprzez stworzenie jednego rynku, poprzez globalizację. Lubię o tym mówić w taki sposób... ...jeden pomysł, powinniśmy dzielić się pomysłami... ...więc jeden pomysł może służyć jednemu światu, jednemu rynkowi. Jeden pomysł, jeden świat, jeden rynek. W jaki jeszcze sposób możemy tworzyć nowe pomysły? To jest tylko jeden ze sposobów. Globalizacja, handel. W jaki jeszcze sposób możemy stworzyć nowe pomysły? Potrzeba więcej kreatywnych ludzi. Ludzi z różnych warstw społecznych. Artyści i innowatorzy, wielu z nich widzieliśmy na tej scenie. Ja skupię się na naukowcach i inżynierach... ...ponieważ mam trochę danych na ten temat, a ja lubię dane.
Now, today, less than one-tenth of one percent of the world's population are scientists and engineers. (Laughter) The United States has been an idea leader. A large fraction of those people are in the United States. But the U.S. is losing its idea leadership. And for that I am very grateful. That is a good thing. It is fortunate that we are becoming less of an idea leader because for too long the United States, and a handful of other developed countries, have shouldered the entire burden of research and development. But consider the following: if the world as a whole were as wealthy as the United States is now there would be more than five times as many scientists and engineers contributing to ideas which benefit everyone, which are shared by everyone. I think of the great Indian mathematician, Ramanujan. How many Ramanujans are there in India today toiling in the fields, barely able to feed themselves, when they could be feeding the world? Now we're not there yet. But it is going to happen in this century. The real tragedy of the last century is this: if you think about the world's population as a giant computer, a massively parallel processor, then the great tragedy has been that billions of our processors have been off line. But in this century China is coming on line. India is coming on line. Africa is coming on line. We will see an Einstein in Africa in this century.
Dzisiaj mniej niż 0,1% ... ...populacji świata to naukowcy i inżynierowie. (Śmiech) Stany Zjednoczone są liderem w pomysłach. Duży odsetek tych ludzi żyje w Stanach Zjednoczonych. Ale USA traci pozycje lidera. I za to jestem bardzo wdzięczny. Bardzo dobrze się dzieje. To bardzo dobrze,że przestajemy być liderem w powstawaniu pomysłów.... ...ponieważ zbyt długo Stany Zjednoczone... ...i garstka innych krajów rozwiniętych... ...miała na swoich barkach cały ciężar... ...badań i rozwoju. Ale zastanówmy się nad następującą rzeczą... ...gdyby świat był tak bogaty jak Stany Zjednoczone są dzisiaj... ...mielibyśmy pięć razy więcej naukowców i inżynierów... ...przyczyniających się do rozwoju pomysłów z pożytkiem dla każdego... ...pomysłów, którymi moglibyśmy się dzielić. Myślę o wiekim hinduskim matematyku, Ramanujan. Ilu jeszcze Ramanujan'ów żyje w Indiach... ...uprawiając pola, ledwo będących w stanie się wyżywić... ...kiedy mogliby ulepszać świat? Musimy jeszcze trochę poczekać. Ale dojdzie do tego jeszcze w tym stuleciu. To prawdziwa tragedia poprzedniego wieku, że... ...jeśli wyobrazimy sobie populację świata... ...jako gigantyczny komputer, jako procesor przetwarzania równoległego... ...wtedy tą wielką tragedią jest to... ...że miliardy naszych procesorów nie działają. Ale w tym wieku do gry włączają się Chiny. Włączają się Indie. Włącza się Afryka. Już w tym wieku w Afryce urodzi się Einstein.
Here is just some data. This is China. 1996: less than one million new university students in China per year; 2006: over five million. Now think what this means. This means we all benefit when another country gets rich. We should not fear other countries becoming wealthy. That is something that we should embrace -- a wealthy China, a wealthy India, a wealthy Africa. We need a greater demand for ideas -- those larger markets I was talking about earlier -- and a greater supply of ideas for the world. Now you can see some of the reasons why I'm optimistic. Globalization is increasing the demand for ideas, the incentive to create new ideas. Investments in education are increasing the supply of new ideas.
Oto kilka danych z Chin. W 1996 roku mniej niż milion... ...studentów rocznie w Chinach. Rok 2006, ponad pięć milionów. Teraz pomyślmy co to oznacza. Oznacza to, że wszyscy odnosimy korzyści na bogaceniu się innych państw. Nie powinniśmy obawiać się bogacenia się innych krajów. To jest coś, z czego powinniśmy się cieszyć... ...bogate Chiny, bogate Indie, bogata Afryka. Potrzebujemy większego zapotrzebowania na pomysły... ...tych większych rynków, o których mówiłem wcześniej... ...i większej ilości pomysłów dla świata. Teraz rozumiecie dlaczego jestem pełen optymizmu. Globalizacja zwiększa zapotrzebowanie... ...na pomysły, dofinansowanie na tworzenie nowych pomysłów. Inwestycje w edukacje zwiększają ilość nowych pomysłów.
In fact if you look at world history you can see some reasons for optimism. From about the beginnings of humanity to 1500: zero economic growth, nothing. 1500 to 1800: maybe a little bit of economic growth, but less in a century than you expect to see in a year today. 1900s: maybe one percent. Twentieth century: a little bit over two percent. Twenty-first century could easily be 3.3, even higher percent. Even at that rate, by 2100 average GDP per capita in the world will be $200,000. That's not U.S. GDP per capita, which will be over a million, but world GDP per capita -- $200,000. That's not that far. We won't make it. But some of our grandchildren probably will. And I should say, I think this is a rather modest prediction. In Kurzweilian terms this is gloomy. In Kurzweilian terms I'm like the Eeyore of economic growth. (Laughter)
Właściwie jeśli spojrzymy na historie świata... ...możemy dostrzec kilka powodów do optymizmu. Od początku ludzkości... ...do 1500 roku, wzrost ekonomiczny wynosi zero, nic. Od 1500 do 1800, nieznaczny wzrost ekonomiczny. Mniej w ciągu wieku... ...niż można by się spodziewać dziś w ciągu roku. W 1900 może jeden procent. Dwudziesty wiek, nieco ponad dwa procent. Dwudziesty pierwszy wiek mógłby z łatwością być wyższy o 3,3 procenta. Nawet przy takim tempie... ...do 2100, przeciętne PKB per capita... ...na świecie będzie wynosić 200,000 dolarów. Nie chodzi o PKB per capita USA, które wyniesie ponad milion. Ale światowe PKB per capita, 200,000 dolarów. Już niedługo to się stanie. Ale my tego nie doczekamy. Ale nasze wnuki, prawdopodobnie, tak. I śmiem twierdzić... ...że to jest raczej skromna prognoza. Kurzweil uznałby to za ponure. Kurzweil uznałby mnie za Kłapouchego wzrostu ekonomicznego. (Śmiech)
Alright what about problems? What about a great depression? Well let's take a look. Let's take a look at the Great Depression. Here is GDP per capita from 1900 to 1929. Now let's imagine that you were an economist in 1929, trying to forecast future growth for the United States, not knowing that the economy was about to go off a cliff, not knowing that we were about to enter the greatest economic disaster certainly in the 20th century. What would you have predicted, not knowing this? If you had based your prediction, your forecast on 1900 to 1929 you'd have predicted something like this. If you'd been a little more optimistic -- say, based upon the Roaring Twenties -- you'd have said this. So what actually happened? We went off a cliff but we recovered. In fact in the second half of the 20th century growth was even higher than anything you would have predicted based upon the first half of the 20th century. So growth can wash away even what appears to be a great depression.
A co z problemami? A co z wielkim kryzysem? Przyjrzyjmy się Wielkiemu Kryzysowi. Tu jest PKB per capita... ...od 1900 do 1929 roku. Teraz wyobraźmy sobie, że jesteśmy ekonomistami w 1929... ...próbującymi przewidzieć wzrost dla Stanów Zjednoczonych, ...nie wiedzącymi, że gospodarka ma właśnie runąć w gruzach. Nie wiedzącymi, że właśnie jesteśmy świadkami... ...największej ekonomicznej katastrofy dwudziestego wieku. Jake byłyby nasze przewidywania, gdybyśmy o tym nie wiedzieli? Gdybyśmy oparli nasze prognozy, przewidywania... ...na okresie pomiędzy 1900 a 1929... ...bylibyśmy nieco bardziej optymistyczni. Gdybyśmy byli bardziej optytymistyczni... ...opierając prognozy na "ryczących latach dwudziestych", właśnie tak byśmy postąpili. Więc, co się właściwie stało? Stoczyliśmy się w przepaść, ale i wyszliśmy z niej. Właściwie w drugiej połowie dwudziestego wieku... ...wzrost był nawet wyższy niż byśmy przewidzieli... na podstawie pierwszej połowy dwudziestego wieku. Więc wzrost może zniwelować... ...nawet wielki kryzys.
Alright. What else? Oil. Oil. This was a big topic. When I was writing up my notes oil was $140 per barrel. So people were asking a question. They were saying, "Is China drinking our milkshake?" (Laughter) And there is some truth to this, in the sense that we have something of a finite resource, and increased growth is going to push up demand for that. But I think I don't have to tell this audience that a higher price of oil is not necessarily a bad thing. Moreover, as everyone knows, look -- it's energy, not oil, which counts. And higher oil prices mean a greater incentive to invest in energy R&D. You can see this in the data. As oil prices go up, energy patents go up. The world is much better equipped to overcome an increase in the price of oil today, than ever in the past, because of what I'm talking about. One idea, one world, one market.
I co jeszcze? Ropa. Ropa. To był gorący temat. Kiedy robiłem notatki cena oleju wynosiła 140 dolarów za beczkę. Ludzie zadawali pytania. Mówili... ..."Czy Chiny piją nasz koktajl mleczny?" (Śmiech) Jest w tym trochę prawdy... ...w tym sensie, że mamy coś na kształt kończących się zasobów. I rosnący wzrost napędzi potrzebę na to. Myślę, że nie muszę wyjaśniać widowni... ...że, wyższe ceny ropy nie są złym objawem. Ponadto, jak wszyscy wiemy... ...to energia ma znaczenie, a nie ropa. A wyższe ceny ropy oznaczają... ...większe dofinansowanie inwestycji w badania i rozwój energii. Możemy to zobaczyć na podstawie danych. Wraz ze wzrostem cen ropy patenty na energię idą do góry. Świat jest lepiej przygotowany... ...na walkę z wysokimi cenami ropy... ...niż kiedykolwiek wcześniej... ...właśnie z powodów, o których mówię. Jeden pomysł, jeden świat, jeden rynek.
So I'm optimistic so long as we hew to these two ideas: to keep globalizing world markets, keep extending cooperation across national boundaries, and keep investing in education. Now the United States has a particularly important role to play in this: to keep our education system globalized, to keep our education system open to students from all over the world, because our education system is the candle that other students come to light their own candles. Now remember here what Jefferson said. Jefferson said, "When they come and light their candles at ours, they gain light, and we are not darkened." But Jefferson wasn't quite right, was he? Because the truth is, when they light their candles at ours, there is twice as much light available for everyone. So my view is: Be optimistic. Spread the ideas. Spread the light. Thank you. (Applause)
Więc jestem optymistą... ...dopóki będziemy trzymać się tych dwóch pomysłów... ...aby globalizować rynki światowe... ...rozciągać kooperację na inne kraje... ...i inwestować w edukację. Stany Zjednoczone mają specjalną rolę... ...do odegrania... ...aby utrzymać swoją edukację zglobalizowaną... ...aby utrzymać edukację otwartą dla studentów z całego świata... ...ponieważ ich edukacja... ...jest świecą... ...od której inni studenci odpalają swoje świece. Pamiętajmy co powiedział Jefferson. Jefferson powiedzał: "Kiedy przychodzą... ...i przejmują ideę od nas... ...zyskują ją nie umniejszając naszej i nie pozostawiają nas w mroku". Ale Jefferson nie miał tak do końca racji. Ponieważ prawdą jest... ...że kiedy przejmują od nas światło... ...jest dwa razy więcej światła dla każdego." Więc bądźmy optymistyczni. Dzielmy się pomysłami. Dzielmy się światłem. Dziękuję. (Oklaski)