Όταν ξεκινάω κουβέντες όπως αυτή, συνήθως παίζω ένα παιχνίδι για τη βιωσιμότητα διότι πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν για το τι πρόκειται. Αυτό είναι ένα κοινό που ξέρει τι είναι αυτό, άρα θα παίξουμε βάσει της έκδοσης των 60 δευτερολέπτων. Εντάξει; Άρα απλά παίξτε μαζί μου. Θα πάμε πολύ γρήγορα. Συμπληρώστε τα κενά. Λοιπόν, ξέρετε, βιωσιμότητα, μικρός πλανήτης Σωστά; Φανταστείτε μια μικρή Γη, να γυρνάει γύρω από τον ήλιο. Ας πούμε, πριν περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια. ένα μάτσο μαϊμούδες πέσανε από τα δέντρα, γίνανε λίγο έξυπνες, δαμάσανε τη φωτιά, εφηύραν τον τύπο, φτιάξανε βαλίτσες με ροδάκια. Και δημιουργήσανε την κοινωνία στην οποία ζούμε εμείς τώρα. Δυστυχώς, παρόλο που αυτή η κοινωνία είναι, αναμφίβολα, η πιο επιτυχημένη και δυναμική που δημιουργήθηκε ποτέ, έχει μερικά μεγάλα,πολύ μεγάλα ελαττώματα.
When I'm starting talks like this, I usually do a whole spiel about sustainability because a lot of people out there don't know what that is. This is a crowd that does know what it is, so I'll like just do like the 60-second crib-note version. Right? So just bear with me. We'll go real fast, you know? Fill in the blanks. So, you know, sustainability, small planet. Right? Picture a little Earth, circling around the sun. You know, about a million years ago, a bunch of monkeys fell out of trees, got a little clever, harnessed fire, invented the printing press, made, you know, luggage with wheels on it. And, you know, built the society that we now live in. Unfortunately, while this society is, without a doubt, the most prosperous and dynamic the world has ever created, it's got some major, major flaws.
Ένα απ' αυτά είναι ότι κάθε κοινωνία έχει το δικό της οικολογικό αποτύπωμα. Έχει ένα συγεκριμένο μετρήσιμο αντίκτυπο πάνω στον πλανήτη. Πόσα πράγματα περνάνε μέσα από τη ζωή σας, πόσα απορρίμματα μένουν πίσω. Και εμείς, αυτή τη στιγμή στην κοινωνία μας, έχουμε πραγματικά δραματικά μεγάλο αποτύπωμα. Χρησιμοποιούμε περίπου πέντε πλανήτες. Εάν όλοι στον πλανήτη ζούσαν όπως και εμείς, τότε θα χρειαζόμασταν περίπου πέντε, έξι, επτά μερικοί λένε ακόμη και δέκα πλανήτες απλά για να επιβιώσουμε. Προφανώς δεν έχουμε δέκα πλανήτες. Και πάλι, φανταστείτε, σκεφτείτε, δέκα πλανήτες, ένας πλανήτης δέκα πλανήτες, ένας πλανήτης. Σωστά; Δεν επαρκεί. Οπότε αυτό είναι ένα πρόβλημα.
One of them is that every society has an ecological footprint. It has an amount of impact on the planet that's measurable. How much stuff goes through your life, how much waste is left behind you. And we, at the moment, in our society, have a really dramatically unsustainable level of this. We're using up about five planets. If everybody on the planet lived the way we did, we'd need between five, six, seven, some people even say 10 planets to make it. Clearly we don't have 10 planets. Again, you know, mental, visual, 10 planets, one planet, 10 planets, one planet. Right? We don't have that. So that's one problem.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι πως ο πλανήτης που έχουμε χρησιμοποιείται με ευρέως άνισους τρόπους. Σωστά; Οι Βορειοαμερικάνοι, όπως εγώ, είμαστε ένα είδος λαίμαργων γουρουνιών, και τρώμε πράγματα κάθε είδους. Και μετά, πηγαίνεις στην απέναντη όχθη στους ανθρώπους που ζούνε στην Ασία και στον Ειρηνικό η ακόμη χειρότερα, στην Αφρική. Και οι άνθρωποι εκεί απλά δεν έχουν ούτε τα απολύτως αναγκαία για να επιβιώσουν. Αυτό δημιουργεί μια πληθώρα εντάσεων, πληθώρα δυναμικών καταστάσεων που είναι ιδιαίτερα συναισθηματικά ενοχλητικές. Και αναμένουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους. Σωστά; Άρα, έτσι θα είναι ο πλανήτης σε 20 χρόνια. Θα είναι ένα αρκετά συνωστισμένο μέρος με τουλάχιστον οκτώ δισεκατομμύρια ανθρώπους.
The second problem is that the planet that we have is being used in wildly unfair ways. Right? North Americans, such as myself, you know, we're basically sort of wallowing, gluttonous hogs, and we're eating all sorts of stuff. And, you know, then you get all the way down to people who live in the Asia-Pacific region, or even more, Africa. And people simply do not have enough to survive. This is producing all sorts of tensions, all sorts of dynamics that are deeply disturbing. And there's more and more people on the way. Right? So, this is what the planet's going to look like in 20 years. It's going to be a pretty crowded place, at least eight billion people.
Και σα να μην ήταν μόνο αυτό, η Γη είναι ένας πολύ νέος πλανήτης. Ένα τρίτο των ανθρώπων σε αυτόν τον πλανήτη είναι παιδιά. Και αυτά τα παιδιά μεγαλώνουν με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο απ' ότι οι γονείς τους, ασχέτως του που ζούνε. Και έχουν εκτεθεί σε αυτή την ιδέα της κοινωνίας μας, την ιδέα της ευημερίας. Και μπορεί να μην θέλουν να ζήσουν ακριβώς με τον τρόπο μας. Μπορεί να μην θέλουν να είναι Αμερικανοί ή Βρετανοί, ή Γερμανοί ή Νοτιο-Αφρικανοί. αλλά θέλουν τη δική τους έκδοση μίας ζωής που θα είναι ακόμα πιο ευημερούσα και δυναμική, και περισσότερο, ξέρετε, ευχάριστη. Και όλα αυτά τα πράγματα ενώνονται για να δημιουργήσουν μια τεράστια ροπή στον πλανήτη. Και αν δεν μπορέσουμε να βρούμε έναν τρόπο να αντιμετωπίσουμε αυτή τη ροπή, θα βρεθούμε όλο και πιο γρήγορα αντιμέτωποι με καταστάσεις που είναι απλά αδιανόητες.
So to make matters even more difficult, it's a very young planet. A third of the people on this planet are kids. And those kids are growing up in a completely different way than their parents did, no matter where they live. They've been exposed to this idea of our society, of our prosperity. And they may not want to live exactly like us. They may not want to be Americans, or Brits, or Germans, or South Africans, but they want their own version of a life which is more prosperous, and more dynamic, and more, you know, enjoyable. And all of these things combine to create an enormous amount of torque on the planet. And if we cannot figure out a way to deal with that torque, we are going to find ourselves more and more and more quickly facing situations which are simply unthinkable.
Όλοι εδώ μέσα έχουμε ακούσει για τα πιο δυσμενή σενάρια. Δεν χρειάζεται να επεκταθώ. Αλλά θα κάνω μια ερώτηση, ποιά είναι η εναλλακτική προοπτική; Και θα έλεγα, προς το παρόν, η εναλλακτική προοπτική είναι αφάνταστη. Οπότε έχουμε από τη μία το αδιανόητο, και από την άλλη το αφάνταστο. Δεν ξέρουμε ακόμα πως να δημιουργήσουμε μια κοινωνία που να είναι περιβαλλοντικά βιώσιμη, που να μοιράζεται με όλους στον πλανήτη, που να προωθεί σταθερότητα, δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα, και που είναι πραγματοποιήσιμη μέσα στο απαιτούμενο χρονικό διάστημα ώστε να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις. Ακόμα δεν ξέρουμε πως να το κάνουμε.
Everybody in this room has heard the worst-case scenarios. I don't need to go into that. But I will ask the question, what's the alternative? And I would say that, at the moment, the alternative is unimaginable. You know, so on the one hand we have the unthinkable; on the other hand we have the unimaginable. We don't know yet how to build a society which is environmentally sustainable, which is shareable with everybody on the planet, which promotes stability and democracy and human rights, and which is achievable in the time-frame necessary to make it through the challenges we face. We don't know how to do this yet.
Οπότε τι είναι το Worldchanging (Ο Κόσμος Αλλάζει); Λοιπόν, το Worldchanging, μπορείτε να το σκεφτείτε ως μια υπηρεσία ειδήσεων του αφάνταστου μέλλοντος. Ξέρετε, αυτό που κάνουμε είναι να ψάχνουμε για παραδείγματα εργαλείων, μοντέλων και ιδεών, τα οποία αν εφαρμοστούν ευρέως θα αλλάξουν τη ροή του παιχνιδιού. Σωστά; Συνήθως, όταν μιλάω έτσι, μιλάω για θέματα που σίγουρα όλοι σε αυτό το δωμάτιο θα έχουν ακουστά, αλλά οι περισσότεροι δεν τα έχουν. Σκέφτηκα λοιπον σήμερα να κάνω κάτι λίγο διαφορετικό, και να μιλήσω για αυτό που ψάχνουμε, αντί να πώ, ξέρετε, αντί να σας δώσω δοκιμασμένα και αληθινά παραδείγματα. Να μιλήσω για τα πράγματα που σκοπεύουμε. Να κρυφοκοιτάξετε στο σημειωματάριό μας. Και δεδομένου ότι έχουμε 13 λεπτά να το κάνουμε αυτό, πρέπει να γίνει κάπως γρήγορα. Οπότε, απλά μείνετε μαζί μου. Εντάξει;
So what's Worldchanging? Well, Worldchanging you might think of as being a bit of a news service for the unimaginable future. You know, what we're out there doing is looking for examples of tools, models and ideas, which, if widely adopted, would change the game. A lot of times, when I do a talk like this, I talk about things that everybody in this room I'm sure has already heard of, but most people haven't. So I thought today I'd do something a little different, and talk about what we're looking for, rather than saying, you know, rather than giving you tried-and-true examples. Talk about the kinds of things we're scoping out. Give you a little peek into our editorial notebook. And given that I have 13 minutes to do this, this is going to go kind of quick. So, I don't know, just stick with me. Right?
Οπότε, πρώτα απ' όλα, τι ψάχνουμε; Λαμπρή Πράσινη πόλη. Ένας από τους μεγαλύτερους μοχλούς που έχουμε στον ανεπτυγμένο κόσμο για να αλλάξουμε τον αντίκτυπο που έχουμε στον πλανήτη έιναι να αλλάξουμε τον τρόπο που ζούμε στις πόλεις. Είμαστε ήδη ένας αστικός πλανήτης, το οποίο ισχύει ιδιαίτερα για τον ανεπτύγμενο κόσμο. Και οι άνθρωποι που ζουν στις πόλεις του ανεπτυγμένου κόσμου τείνουν να είναι σε ιδιαίτερη ευημερία και χρησιμοποιούν πολλά πράγματα. Εάν μπορέσουμε να αλλάξουμε αυτή τη δυναμκή, πρωτίστως δημιουργώντας πόλεις που είναι πυκνότερες και περισσότερο βιώσιμες ... Εδώ, για παράδειγμα, είναι το Βανκούβερ, το οποίο, εάν δεν έχετε πάει, επιβάλλεται να το επισκεφτείτε. Είναι μια φανταστική πόλη. Και εφαρμόζουν πυκνότητα, καινούργια πυκνότητα, πιθανώς την καλύτερη απ' οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη αυτή τη στιγμή. Καταφέρνουν να πείσουν τους Βορειοαμερικανούς να μην οδηγούν τα αυτοκίνητά τους, το οποίο είναι πολύ σημαντικό βήμα. Οπότε έχουμε πυκνότητα. Επίσης έχουμε διαχείρηση ανάπτυξης. Αφήνουμε άθικτο ό,τι φυσικό,και παραμένει φυσικό.
So, first of all, what are we looking for? Bright Green city. One of the biggest levers that we have in the developed world for changing the impact that we have on the planet is changing the way that we live in cities. We're already an urban planet; that's especially true in the developed world. And people who live in cities in the developed world tend to be very prosperous, and thus use a lot of stuff. If we can change the dynamic, by first of all creating cities that are denser and more livable ... Here, for example, is Vancouver, which if you haven't been there, you ought to go for a visit. It's a fabulous city. And they are doing density, new density, better than probably anybody else on the planet right now. They're actually managing to talk North Americans out of driving cars, which is a pretty great thing. So you have density. You also have growth management. You leave aside what is natural to be natural.
Αυτό είναι στο Πόρτλαντ. Αυτή είναι μια πραγματική ανάπτυξη. Η γη εκεί θα παραμείνει βοσκότοπος στο διηνεκές. Περιορίσανε την πόλη εντός συγκεκριμένων ορίων. Φύση, πόλη. Τίποτα δεν αλλάζει. Όταν κάνεις αυτά τα πράγματα, τότε μπορείς να ξεκινήσεις να κάνεις όλων των ειδών τις επενδύσεις. Κανείς μπορεί να ξεκινήσει να εφαρμόζει συστήματα, όπως, ξέρετε, συστήματα μεταφοράς που πραγματικά συνεισφέρουν στο να μεταφέρουν ανθρώπους με αποτελεσματικό και άνετο τρόπο. Σωστά; Κανείς μπορεί επίσης να ξεκινήσει να αλλάζει αυτό που χτίζει. Αυτό είναι το κτίριο Μπέντινκτον Μηδενικής Ενέργειας στο Λονδίνο, το οποίο είναι ένα από τα πιο πράσινα κτίρια στον κόσμο. Είναι φοβερό μέρος. Μπορούμε πλέον να χτίζουμε κτίρια τα οποία παράγουν τη δική τους ηλεκτρική ενέργεια, που ανακυκλώνουν το περισσότερο νερό που χρησιμοποιούν, που είναι πιο άνετα από τα κοινά κτίρια, που χρησιμοποιούν εξ'ολοκλήρου φυσικό φωτισμό κτλ και σε βάθος χρόνου κοστίζουν λιγότερο. Πράσινες οροφές. Ο Μπίλ ΜακΝτόνου το κάλυψε χθές, οπότε δεν θα εμβαθύνω πάρα πολύ.
This is in Portland. That is an actual development. That land there will remain pasture in perpetuity. They've bounded the city with a line. Nature, city. Nothing changes. Once you do those things, you can start making all sorts of investments. You can start doing things like, you know, transit systems that actually work to transport people, in effective and reasonably comfortable manners. You can also start to change what you build. This is the Beddington Zero Energy Development in London, which is one of the greenest buildings in the world. It's a fabulous place. We're able to now build buildings that generate all their own electricity, that recycle much of their water, that are much more comfortable than standard buildings, use all-natural light, etc., and, over time, cost less. Green roofs. Bill McDonough covered that last night, so I won't dwell on that too much.
Αλλά όταν έχουμε ανθρώπους να μένουν τόσο κοντά ο ένας στον άλλον τότε ένα από τα πράγματα που κανείς μπορεί να κάνει είναι καθώς οι υπηρεσίες πληροφορικής αναπτύσσονται -- κανείς μπορεί να ξεκινήσει έχοντας έξυπνα σπίτια. Μπορείτε να ξεκινήσετε να αναγνωρίζετε που είναι τα πράγματα. Όταν ξέρει κανείς που είναι τα πράγματα, τότε γίνεται πιο εύκολο να τα μοιραστεί. Όταν τα μοιράζεται, τότε καταλήγουμε να χρησιμοποιούμε λιγότερα. Ένα εξαίρετο παράδειγμα είναι οι ομάδες μοιράσματος αυτοκινήτων που έχουν ξεκινήσει να εφαρμόζονται ευρέως στις Η.Π.Α., εφαρμόζονται ήδη σε πολλά μέρη στην Ευρώπη, και αποτελούν ένα σπουδαίο παράδειγμα. Εάν είστε κάποιος που οδηγεί, ξέρετε, μια φορά την εβδομάδα τότε πράγματι χρειάζεστε το δικό σας αυτοκίνητο;
But once you also have people living in close proximity to each other, one of the things you can do is -- as information technologies develop -- you can start to have smart places. You can start to know where things are. When you know where things are, it becomes easier to share them. When you share them, you end up using less. So one great example is car-share clubs, which are really starting to take off in the U.S., have already taken off in many places in Europe, and are a great example. If you're somebody who drives, you know, one day a week, do you really need your own car?
Άλλο ένα πράγμα που οι υπηρεσίες τεχνολογιών πληροφορικής μας επιτρέπουν να κάνουμε είναι να καταλαβαίνουμε πως να χρησιμοποιούμε λιγότερα πράγματα γνωρίζοντας, και καταγράφοντας τον πραγματικό αριθμό που χρησιμοποιούμε. Ορίστε, εδώ είναι ένα ηλεκτρικό καλώδιο που φωτίζει περισσότερο όσο περισσότερη ενέργεια χρησιμοποιείτε που νομίζω ότι είναι πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα, αν και πιστεύω πως θα έπρεπε να δουλεύει ανάποδα, να φωτίζει περισσότερο όσο δεν το χρησιμοποιείτε. Αλλά, ξέρετε, μπορεί να υπάρχει και απλούστερη προσέγγιση. Θα μπορούσαμε να επανονομάσουμε τα αντικείμενα. Το φως αυτό αναγράφει από τη μία, πλημμύρες, και από την άλλη, κλειστό. Επίσης και ο τρόπος που χτίζουμε μπορεί να αλλάξει. Αυτό είναι ένα βιομορφικό κτίριο. Εμπνέεται από τη ζωή. Πολλά από αυτά τα κτίρια είναι ιδιαίτερα όμορφα, αλλά και πολύ πιο αποδοτικά. Αυτό είναι ένα παράδειγμα βιομιμισμού, κάτι για το οποίο ενδιαφερόμαστε όλο και περισσότερο. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε ένα σχέδιο από κοχύλι στο οποίο βασίστηκε ένα νέο είδος εξαερισμού, το οποίο είναι πολύ πιο αποδοτικό. Συμβαίνουν πολλά παρόμοια πράγματα, είναι ειλικρινά αξιοθαύμαστο. Σας παροτρύνω να δείτε το Worldchanging εάν θέλετε. Καλύπτουμε όλο και περισσότερο τέτοια ζητήματα. Υπάρχει επίσης και το νεο-βιολογικό σχέδιο, όπου όλο και περισσότερο χρησιμοποιούμε την ίδια τη ζωή και τις διεργασίες της, για να αποτελέσουν μέρος της βιομηχανίας. Αυτά, για παράδειγμα, είναι φύκη που παράγουν υδρογόνο. Οπότε έχουμε ένα πιθανό μοντέλο, ένα αναδυόμενο μοντέλο στο οποίο προσδοκούμε για το πώς να πλάσουμε τις πόλεις στις οποίες οι περισσότεροι από εμάς ζούνε και να τις μετατρέψουμε σε Λαμπρές Πράσινες πόλεις.
Another thing that information technology lets us do is start figuring out how to use less stuff by knowing, and by monitoring, the amount we're actually using. So, here's a power cord which glows brighter the more energy that you use, which I think is a pretty cool concept, although I think it ought to work the other way around, that it gets brighter the more you don't use. But, you know, there may even be a simpler approach. We could just re-label things. This light switch that reads, on the one hand, flashfloods, and on the other hand, off. How we build things can change as well. This is a bio-morphic building. It takes its inspiration in form from life. Many of these buildings are incredibly beautiful, and also much more effective. This is an example of bio-mimicry, which is something we're really starting to look a lot more for. In this case, you have a shell design which was used to create a new kind of exhaust fan, which is greatly more effective. There's a lot of this stuff happening; it's really pretty remarkable. I encourage you to look on Worldchanging if you're into it. We're starting to cover this more and more. There's also neo-biological design, where more and more we're actually using life itself and the processes of life to become part of our industry. So this, for example, is hydrogen-generating algae. So we have a model in potential, an emerging model that we're looking for of how to take the cities most of us live in, and turn them into Bright Green cities.
Αλλά δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι στον πλανήτη δεν ζούνε στις πόλεις που ζούμε εμείς. Ζούνε σε αναδυόμενες μεγαλουπόλεις του αναπτυσσόμενου κόσμου. Και υπάρχει μία στατιστική που χρησιμοποιώ συχνά, που δείχνει ότι προσθέτουμε μία πόλη σαν το Σιάτλ κάθε τέσσερις μέρες, μία πόλη στο μέγεθος του Σιάτλ, πάνω στον πλανήτη μας κάθε τέσσερις μέρες. Έδινα μία ομιλία περίπου δύο μήνες πριν, και ένας από το ακροατήριο, που δούλευε στον Ο.Η.Ε., ήρθε σε μένα ιδιαίτερα ανήσυχος και μου είπε, κοίτα, το έχεις πάρει τελείως λάθος, εντελώς λάθος. Είναι κάθε επτά μέρες. Οπότε, προσθέτουμε μια πόλη σαν το Σιάτλ κάθε επτά μέρες, και οι περισσότερες από τις πόλεις μοιάζουν περισσότερο σαν αυτή παρά σαν την πόλη που ζούμε εμείς. Οι περισσότερες από αυτές τις πόλεις μεγαλώνουν ιδιαίτερα γρήγορα. Δεν έχουν προϋπάρχουσες υποδομές, έχουν τεράστιους αριθμούς ανθρώπων που παλεύουν με τη φτώχεια, και τεράστιους αριθμούς ανθρώπων που προσπαθούν να ανακαλύψουν πώς να κάνουν πράγματα με νέους τρόπους, Σωστά;
But unfortunately, most of the people on the planet don't live in the cites we live in. They live in the emerging megacities of the developing world. And there's a statistic I often like to use, which is that we're adding a city of Seattle every four days, a city the size of Seattle to the planet every four days. I was giving a talk about two months ago, and this guy, who'd done some work with the U.N., came up to me and was really flustered, and he said, look, you've got that totally wrong; it's totally wrong. It's every seven days. So, we're adding a city the size of Seattle every seven days, and most of those cities look more like this than the city that you or I live in. Most of those cites are growing incredibly quickly. They don't have existing infrastructure; they have enormous numbers of people who are struggling with poverty, and enormous numbers of people are trying to figure out how to do things in new ways.
Οπότε τι χρειαζόμαστε ώστε να μετατρέψουμε τις μεγαλουπόλεις των αναπτυσσόμενων χωρών σε Λαμπρές Πράσινες μεγαλουπόλεις; Το πρώτο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι τεχνολογικά άλματα. Και αυτό είναι κάτι που αναζητούμε παντού. Η ιδέα πίσω από το τεχνολογικό άλμα αφορά στο ότι εάν είσαι ένας άνθρωπος ή χώρα που έχει βαλτώσει σε μια κατάσταση όπου δεν υπάρχουν τα εργαλεία και οι τεχνολογίες που χρειάζεσαι, τότε δεν υπάρχει λόγος να επενδύεις σε τεχνολογίες προηγούμενης γενιάς. Σωστά; Αλλά θα ήσαστε καλύτερα, σχεδόν παγκόσμια, αναζητώντας χαμηλού κόστους, τοπικά εφαρμόσιμες καινούργιες τεχνολογίες. Ένας τομέας που όλοι γνωρίζουμε ότι έχει εφαρμοστεί αυτό είναι τα κινητά τηλέφωνα. Σωστά; Κατά μήκος του αναπτυσσόμενου κόσμου, οι άνθρωποι πηγαίνουν απευθείας στα κινητά παραλείποντας εντελώς τις σταθερές τηλεφωνικές γραμμές. Εάν υπάρχουν σταθερές τηλεφωνικές γραμμές σε αναπτυσσόμενες παγκόσμιες πόλεις, τότε συνήθως πρόκειται για χαμηλής ποιότητας συστήματα που χαλάνε εύκολα, και κοστίζουν τεράστια ποσά. Σωστά; Μου αρέσει ιδιαίτερα αυτή εδώ η εικόνα. Μου αρέσει ιδιαίτερα ο Γκανές στο φόντο, που μιλάει στο κινητό τηλέφωνο. Κινητά τηλέφωνα λοιπόν διαχέονται στην κοινωνία με αυξανόμενους ρυθμούς. Έχουμε ακούσει τα πάντα γύρω από αυτό αυτή την εβδομάδα, γι' αυτό δεν θα πω πολλά πέρα από αυτό, ό,τι ισχύει για τα κινητά τηλέφωνα ισχύει για όλων των ειδών τις τεχνολογίες.
So what do we need in order to make developing nation megacities into Bright Green megacities? Well, the first thing we need is, we need leapfrogging. And this is one of the things that we are looking for everywhere. The idea behind leapfrogging is that if you are a person, or a country, who is stuck in a situation where you don't have the tools and technologies that you need, there's no reason for you to invest in last generation's technologies. Right? That you're much better off, almost universally, looking for a low-cost or locally applicable version of the newest technology. One place we're all familiar with seeing this is with cell phones. Right? All throughout the developing world, people are going directly to cell phones, skipping the whole landline stage. If there are landlines in many developing world cities, they're usually pretty crappy systems that break down a lot and cost enormous amounts of money. So I rather like this picture here. I particularly like the Ganesh in the background, talking on the cell phone. So what we have, increasingly, is cell phones just permeating out through society. We've heard all about this here this week, so I won't say too much more than that, other than to say what is true for cell phones is true for all sorts of technologies.
Το δεύτερο πράγμα είναι εργαλεία για συνεργασία, είτε είναι συστήματα συνεργασίας, ή συστήματα πνευματικής ιδιοκτησίας που ενθαρρύνουν συνεργασία. Σωστά; Όταν οι άνθρωποι έχουν την ελεύθερη δυνατότητα να δουλεύουν μαζί και να πρωτοπορούν, παίρνεις διαφόρων ειδών λύσεις, Και αυτές οι λύσεις είναι προσβάσιμες με ένα διαφορετικό τρόπο στους ανθρώπους που δεν έχουν κεφάλαιο. Σωστά; Άρα, ξέρετε, έχουμε λογισμικό ανοιχτού κώδικα, έχουμε την Creative Commons και άλλους τύπους λύσεων για τα πνευματικά δικαιώματα. Σωστά; Και αυτά τα πράγματα οδηγούν σε πράγματα σαν κι αυτό. Αυτό είναι το Telecentro στο Σάο Πάολο. Είναι ένα αρκετά αξιοθαύμαστο πρόγραμμα χρησιμοποιώντας δωρεάν και ανοιχτού κώδικα λογισμικό, φθηνά, σαν "πειραγμένα" μηχανήματα ενωμένα μαζί, και ουσιαστικά κάτι σαν παρατημένα κτίρια -- έχουν βάλει μαζί ένα μάτσο από κοινωνικά κέντρα στα οποία άνθρωποι μπορούν να έρθουν, να αποκτήσουν υψηλής ταχύτητας πρόσβαση στο διαδίκτυο, να μάθουν γλώσσες προγραμματισμού υπολογιστών δωρεάν. Και τώρα,250 χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο τα χρησιμοποιούν στο Σάο Πάολο. Και αυτοί οι 250 χιλιάδες άνθρωποι είναι από τους φτωχότερους ανθρώπους στο Σάο Πάολο. Μου αρέσει ιδιαίτερα ο μικρός πιγκουΐνος των Linux πίσω πίσω.
The second thing is tools for collaboration, be they systems of collaboration, or intellectual property systems which encourage collaboration. Right? When you have free ability for people to freely work together and innovate, you get different kinds of solutions. And those solutions are accessible in a different way to people who don't have capital. Right? So, you know, we have open source software, we have Creative Commons and other kinds of Copyleft solutions. And those things lead to things like this. This is a Telecentro in Sao Paulo. This is a pretty remarkable program using free and open source software, cheap, sort of hacked-together machines, and basically sort of abandoned buildings -- has put together a bunch of community centers where people can come in, get high-speed internet access, learn computer programming skills for free. And a quarter-million people every year use these now in Sao Paulo. And those quarter-million people are some of the poorest people in Sao Paolo. I particularly like the little Linux penguin in the back. (Laughter)
Αυτό οδηγεί, ανάμεσα σε όλα, σε μία Νότια πολιτιστική "έκρηξη". Και ένα από τα πράγματα που πραγματικά μας ενδιαφέρουν στην Wordlchanging είναι οι τρόποι με τους οποίους ο νότος επαναπροσδιορίζει τον εαυτό του, και τον ανακατηγοριοποιεί με τρόπους που έχουν όλο και λιγότερο να κάνουν με τους περισσότερους από εμάς σε αυτό το δωμάτιο. Το Μπόλυγουντ δεν απαντά απλώς στο Χόλυγουντ. Σωστά; Ξέρετε, η Βραζιλιάνικη μουσική σκηνή δεν απαντάει απλά στις μεγάλες δισκογραφικές. Κάνει κάτι καινούργιο. Γίνονται καινούργια πράγματα. Υπάρχει αλληλοεπίδραση μεταξύ τους. Και, ξέρετε, παίρνεις απίστευτα πράγματα. Σαν, δεν ξέρω αν κάποιοι από εσάς έχετε δει την ταινία "City of God"; Ναι, είναι μια φανταστική ταινία αν δεν την έχετε δει ήδη. Είναι σχετική με αυτή την ερώτηση, με ένα πολύ καλλιτεχνικό και έμμεσο τρόπο.
So one of the things that that's leading to is a sort of southern cultural explosion. And one of the things we're really, really interested in at Worldchanging is the ways in which the south is re-identifying itself, and re-categorizing itself in ways that have less and less to do with most of us in this room. So it's not, you know, Bollywood isn't just answering Hollywood. Right? You know, Brazilian music scene isn't just answering the major labels. It's doing something new. There's new things happening. There's interplay between them. And, you know, you get amazing things. Like, I don't know if any of you have seen the movie "City of God?" Yeah, it's a fabulous movie if you haven't seen it. And it's all about this question, in a very artistic and indirect kind of way.
Έχουμε και άλλα μεγάλα παραδείγματα στα οποία η δυνατότητα να χρησιμοποιήσεις εργάλεια της κουλτούρας εξαπλώνεται. Αυτοί είναι άνθρωποι που μόλις δέχθηκαν επίσκεψη από το Internet Bookmobile στην Ουγκάντα. Και κουνούν τα πρώτα τους βιβλία στον αέρα, που, απλά πιστεύω είναι μια πολύ όμορφη φωτογραφία. Έχεις λοιπόν και τη δυνατότητα, άνθρωποι να μπορούν να αρχίσουν να έρχονται κοντά και να συμπεριφέρονται από τη δική τους πλευρά σε πολιτικούς και πολιτισμένους τρόπους. Με τρόπους που δεν έχουν ξαναγίνει ποτέ. Και όπως ακούσαμε χθές, και όπως ακούσαμε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, είναι σίγουρα, θεμελιακά ζωτικοί για τη δυνατότητα να φτιάχνουμε νέες λύσεις, πρέπει να φτιάξουμε νέες πολιτικές πραγματικότητες.
You have other radical examples where the ability to use cultural tools is spreading out. These are people who have just been visited by the Internet bookmobile in Uganda. And who are waving their first books in the air, which, I just think that's a pretty cool picture. You know? So you also have the ability for people to start coming together and acting on their own behalf in political and civic ways, in ways that haven't happened before. And as we heard last night, as we've heard earlier this week, are absolutely, fundamentally vital to the ability to craft new solutions, is we've got to craft new political realities.
Και εγώ προσωπικά θα έλεγα ότι έχουμε να φτιάξουμε νέες πολιτικές πραγματικότητες όχι μόνο σε μέρη όπως η Ινδία, το Αφγανιστάν, η Κένυα, το Πακιστάν, ή όπου αλλού, αλλά και εδώ στο σπίτι. Ένας άλλος κόσμος είναι δυνατός. Περίπου το μεγάλο σύνθημα του κινήματος κατά της παγκοσμοιοποίησης. Σωστά; Δουλεύουμε πολύ με αυτό. Και μιλάμε για το πώς ένας άλλος κόσμος δεν είναι απλά δυνατός, ένας άλλος κόσμος είναι εδώ. Δεν είναι απλά ότι έχουμε περίπου να φανταστούμε την ύπαρξη ενός διαφορετικού κόσμου, μια αόριστη πιθανότητα εκεί έξω, αλλά πρέπει να αρχίσουμε να να προσπαθούμε να την κάνουμε πραγματικότητα. Πρέπει να αρχίσουμε να κάνουμε πράγματα σαν το Λούλα, πρόεδρο της Βραζιλίας. Πόσοι άνθρωποι ήξεραν για το Λούλα πριν από σήμερα; Ένταξει, άρα πολύ καλύτερα από το μέσο όρο κοινού, μπορώ να σας πώ. Και ο Λούλα, είναι γεμάτος προβλήματα, γεμάτος με αντιπαραθέσεις, αλλά ένα από τα πράγματα που κάνει είναι, να βάζει μπροστά μια ιδέα για το πώς πρέπει να είναι οι διεθνείς σχέσεις που απόλυτα αλλάζει την ισορροπία από το συνηθισμένο διάλογο βορρά-νότου σε ένα ολοκαίνουργιο τρόπο παγκόσμιας συνεργασίας. Θα έδινα προσοχή στις κινήσεις αυτού του τύπου.
And I would personally say that we have to craft new political realities, not only in places like India, Afghanistan, Kenya, Pakistan, what have you, but here at home as well. Another world is possible. And sort of the big motto of the anti-globalization movement. Right? We tweak that a lot. We talk about how another world isn't just possible; another world's here. That it's not just that we have to sort of imagine there being a different, vague possibility out there, but we need to start acting a little bit more on that possibility. We need to start doing things like Lula, President of Brazil. How many people knew of Lula before today? OK, so, much, much better than the average crowd, I can tell you that. So Lula, he's full of problems, full of contradictions, but one of the things that he's doing is, he is putting forward an idea of how we engage in international relations that completely shifts the balance from the standard sort of north-south dialogue into a whole new way of global collaboration. I would keep your eye on this fellow.
Ένα άλλο παράδειγμα αυτής της δεύτερης υπερδύναμης είναι η αύξηση των παιχνιδιών που ονομάζουμε σοβαρό παιχνίδι. Ασχολούμαστε πολύ με αυτό. Επεκτείνεται παντού. Αυτό είναι από το "A Force More Powerful" (Μια δύναμη πιο δυνατή). Είναι μια μικρή φωτογραφία μέσα από το παιχνίδι. Αυτό είναι ένα παιχνίδι που, καθώς παίζεις, σου μαθαίνει πως να συμμετέχεις σε μια μη βίαιη επανάσταση και πολιτική αλλαγή. Να ακόμα μία. Αυτή είναι από ένα παιχνίδι ονομαζόμενο "Food Force" (Δύναμη Φαγητού), ένα παιχνίδι που μαθαίνει στα παιδιά πώς να λειτουργούν μια κατασκήνωση προσφύγων. Όλα αυτά τα πράγματα συμβάλουν με ένα πολύ δυναμικό τρόπο σε μια τεράστια αύξηση σε, ειδικά στον "αναπτυσσόμενο" κόσμο, στο ενδιαφέρον και το πάθος των ανθρώπων για τη δημοκρατία. Λαμβάνουμε τόσα λίγα νέα που αφορούν τον αναπτυσσόμενο κόσμο, που συχνά ξεχνάμε ότι υπάρχουν κυριολεκτικά εκατομμύρια ανθρώπων εκεί έξω που παλεύουν να αλλάξουν πράγματα, να είναι πιο δίκαιοι, πιο ελεύθεροι, πιο δημοκρατικοί, λιγότερο διεφθαρμένοι. Και, ξέρετε, δεν ακούμε αυτές τις ιστορίες αρκετά. Αλλά συμβαίνει παντού, και αυτά τα εργαλεία είναι μέρος από αυτό που το καθιστά δυνατό.
Another example of this sort of second superpower thing is the rise of these games that are what we call "serious play." We're looking a lot at this. This is spreading everywhere. This is from "A Force More Powerful." It's a little screenshot. "A Force More Powerful" is a video game that, while you're playing it, it teaches you how to engage in non-violent insurrection and regime change. (Laughter) Here's another one. This is from a game called "Food Force," which is a game that teaches children how to run a refugee camp. These things are all contributing in a very dynamic way to a huge rise in, especially in the developing world, in people's interest in and passion for democracy. We get so little news about the developing world that we often forget that there are literally millions of people out there struggling to change things to be fairer, freer, more democratic, less corrupt. And, you know, we don't hear those stories enough. But it's happening all over the place, and these tools are part of what's making it possible.
Τώρα, όταν προσθέσεις όλα αυτά μαζί, όταν προσθέσεις τις εναλλακτικές εύκολες λύσεις και τα νέα είδη εργαλείων, ξέρετε, δεύτερη υπερδύναμη κτλ., τι παίρνεις; Λοιπόν, πολύ γρήγορα, παίρνεις ένα Λαμπρό Πράσινο μέλλον για τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Παίρνεις, για παράδειγμα, πράσινη δύναμη σπαρμένη σε όλο τον κόσμο. Παίρνεις -- αυτό είναι ένα κτίριο στη Χάϊντεραμπάντ, Ινδία. Είναι το πιο πράσινο κτίριο στον κόσμο. Παίρνεις λύσεις από τη βάση, πράγματα που δουλεύουν για ανθρώπους χωρίς κεφάλαιο ή με περιορισμένη πρόσβαση. Παίρνεις ξυπόλυτους μηχανικούς ηλιακής ενέργειας να κουβαλούν ηλιακά πάνελ σε μακρινά βουνά. Παίρνεις πρόσβαση σε τηλε-ιατρική. Αυτές ειναι Ινδές νοσοκόμες που μαθαίνουν να χρησιμοποιούν PDA's για να αποκτήσουν πρόσβαση σε βάσεις δεδομένων που έχουν πληροφορίες στις οποίες δεν έχουν πρόσβαση από το σπίτι τους, από μακριά. Παίρνεις νέα εργαλεία για ανθρώπους στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Αυτά είναι φώτα LED,που βοηθούν περίπου ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους εκεί έξω, για τους οποίους η νύχτα σημαίνει σκοτάδι, να έχουν νέα μέσα λειτουργίας. Αυτά ειναι ψυγεία που δεν απαιτούν ηλεκτρισμό, γλάστρες μέσα σε γλάστρες.
Now when you add all those things together, when you add together leapfrogging and new kinds of tools, you know, second superpower stuff, etc., what do you get? Well, very quickly, you get a Bright Green future for the developing world. You get, for example, green power spread throughout the world. You get -- this is a building in Hyderabad, India. It's the greenest building in the world. You get grassroots solutions, things that work for people who have no capital or limited access. You get barefoot solar engineers carrying solar panels into the remote mountains. You get access to distance medicine. These are Indian nurses learning how to use PDAs to access databases that have information that they don't have access to at home in a distant manner. You get new tools for people in the developing world. These are LED lights that help the roughly billion people out there, for whom nightfall means darkness, to have a new means of operating. These are refrigerators that require no electricity; they're pot within a pot design.
Παίρνεις λύσεις νερού. Το νερό είναι ένα από τα πιο πιεστικά προβλήματα. Αυτό είναι ένα σχέδιο για την συγκομιδή βροχόνερου που είναι εξαιρετικά φθηνό και διαθέσιμο στους ανθρώπους στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Εδώ είναι ένα σχέδιο για την διύληση νερού χρησιμοποιώντας ηλιακές ακτίνες. Αυτός είναι ένας παγιδευτής ομίχλης, ο οποίος, άμα ζεις σε μια υγρή, σαν ζούγκλα περιοχή, θα απομονώσει νερό από τον αέρα, το οποίο θα είναι καθαρό και πόσιμο. Εδώ είναι ένας τρόπος μεταφοράς νερού. Το λατρεύω αυτό, ξέρετε -- θέλω να πω, το να κουβαλάς νερό είναι τόσος κόπος, και κάποιος σκέφτηκε την ιδέα ε..γιατί απλά να μη το κυλήσεις; Σωστά; Θέλω να πω, αυτό είναι ένα εξαίρετο σχέδιο. Αυτή είναι μια καταπληκτική εφεύρεση, το LifeStraw. Βασικά μπορείς να ρουφήξεις οποιοδήποτε νερό μέσα από αυτό και θα γίνει πόσιμο πριν καν φτάσει στα χείλη σου. Άρα, ξέρετε, άνθρωποι που είναι σε απελπιστικές καταστάσεις μπορούν να πάρουν αυτό. Και αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου πράγματα του Worldchanging. Αυτό είναι ένα καρουζέλ φτιαγμένο από την εταιρία Roundabout, που τραβάει νερό όσο τα παιδιά παίζουν. Σοβαρά -- δώστε του ένα χειροκρότημα, είναι καταπληκτικό. Και το ίδιο πράγμα ισχύει για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε απόλυτη κρίση.
And you get water solutions. Water's one of the most pressing problems. Here's a design for harvesting rainwater that's super cheap and available to people in the developing world. Here's a design for distilling water using sunlight. Here's a fog-catcher, which, if you live in a moist, jungle-like area, will distill water from the air that's clean and drinkable. Here's a way of transporting water. I just love this, you know -- I mean carrying water is such a drag, and somebody just came up with the idea of well, what if you rolled it. Right? I mean, that's a great design. This is a fabulous invention, LifeStraw. Basically you can suck any water through this and it will become drinkable by the time it hits your lips. So, you know, people who are in desperate straits can get this. This is one of my favorite Worldchanging kinds of things ever. This is a merry-go-round invented by the company Roundabout, which pumps water as kids play. You know? Seriously -- give that one a hand, it's pretty great. And the same thing is true for people who are in absolute crisis. Right?
Περιμένουμε να έχουμε πάνω από 200 εκατομμύρια πρόσφυγες μέχρι το 2020 λόγω της κλιματικής αλλαγής και της πολιτικής αστάθειας. Πως βοηθάμε ανθρώπους σαν αυτούς; Υπάρχουν παντώς είδους φανταστικών νέων ανθρωπιστικών μοντέλων τα οποία αναπτύσσονται με συνεργασία σε όλο τον πλανήτη. Μερικά από αυτά τα μοντέλα περιλαμβάνουν σχέδια για δράση, όπως νέα σχέδια για κατασκευή χωριών στο μέσο προσφυγικών καταυλισμών. Νέα σχέδια παιδαγωγίας για τους εκτοπισμένους. Και έχουμε νέα εργαλεία. Αυτό είναι ένα από τα σίγουρα αγαπημένα μου πράγματα παντού. Ξέρει κανείς τι είναι αυτό;
We're expecting to have upwards of 200 million refugees by the year 2020 because of climate change and political instability. How do we help people like that? Well, there's all sorts of amazing new humanitarian designs that are being developed in collaborative ways all across the planet. Some of those designs include models for acting, such as new models for village instruction in the middle of refugee camps. New models for pedagogy for the displaced. And we have new tools. This is one of my absolute favorite things anywhere. Does anyone know what this is?
Κοινό: Ανιχνεύει νάρκες.
Audience: It detects landmines.
Ακριβώς, αυτό είναι ενα λουλούδι ανίχνευσης ναρκών. Άμα μένεις σε ένα από αυτά τα μέρη στα οποία περίπου μισό δισεκατομμύριο μη-μετρημένες νάρκες είναι διεσπαρμένες, μπορείς να πετάξεις αυτούς τους σπόρους στο πεδίο. Και καθώς μεγαλώνουν, θα μεγαλώνουν γύρω από τις νάρκες, οι ρίζες τους θα ανιχνεύσουν τα χημικά τους, και όπου τα λουλούδια γίνονται κόκκινα, δεν πατάς. Ναι, σπόροι που μπορούν να σου σώσουν τη ζωή. Ξέρετε;
Alex Steffen: Exactly, this is a landmine-detecting flower. If you are living in one of the places where the roughly half-billion unaccounted for mines are scattered, you can fling these seeds out into the field. And as they grow up, they will grow up around the mines, their roots will detect the chemicals in them, and where the flowers turn red you don't step. Yeah, so seeds that could save your life. You know?
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Το λατρεύω επίσης επειδή μου φαίνεται ότι το παράδειγμα, τα εργαλεία που χρησιμοποιούμε για να αλλάξουμε τον κόσμο, πρέπει να είναι από μόνα τους όμορφα. Ξέρετε, δεν αρκεί να επιβιώσεις. Πρέπει να φτιάξουμε κάτι καλύτερο από αυτό που έχουμε. Και πιστεύω πως θα το κάνουμε. Συνοψίζοντας με τα αθάνατα λόγια του Χ. Τζ. Ουέλς, πιστεύω ότι έρχονται καλύτερα πράγματα. Πιστεύω πως "όλο το παρελθόν δεν είναι παρά η αρχή της αρχής. Όλα όσα το ανθρώπινο μυαλό έχει καταφέρει είναι το όνειρο πριν την αφύπνηση." Ελπίζω να πραγματοποιηθεί. Οι άνθρωποι σε αυτό το δωμάτιο μου δώσανε περισσότερη αυτοπεποίθηση από ποτέ ότι όντως θα γίνει.
I also love it because it seems to me that the example, the tools we use to change the world, ought to be beautiful in themselves. You know, that it's not just enough to survive. We've got to make something better than what we've got. And I think that we will. Just to wrap up, in the immortal words of H.G. Wells, I think that better things are on the way. I think that, in fact, that "all of the past is but the beginning of a beginning. All that the human mind has accomplished is but the dream before the awakening." I hope that that turns out to be true. The people in this room have given me more confidence than ever that it will.
Ευχαριστώ πάρα πολύ
Thank you very much.
(Χειροκρότημα)
(Applause)