It's a common saying that elephants never forget, but these magnificent animals are more than giant walking hard drives. The more we learn about elephants, the more it appears that their impressive memory is only one aspect of an incredible intelligence that makes them some of the most social, creative, and benevolent creatures on Earth.
זו אמירה נפוצה שפילים לעולם לא שוכחים, אבל החיות הנפלאות האלו הן יותר מכוננים קשיחים מהלכים ענקים. ככל שאנחנו לומדים יותר על פילים, כך נראה יותר שהזיכרון המרשים שלהם הוא רק פן אחד של תבונה מדהימה שהופכת אותם לכמה מהחיות הכי חברתיות, יצירתיות וטובות לב על הכדור.
Unlike many proverbs, the one about elephant memory is scientifically accurate. Elephants know every member in their herd, able to recognize as many as 30 companions by sight or smell. This is a great help when migrating or encountering other potentially hostile elephants. They also remember and distinguish particular cues that signal danger and can recall important locations long after their last visit.
בניגוד להרבה פתגמים, זה על הזיכרון של הפילים הוא מדוייק מדעית. פילים מכירים כל חבר בעדר שלהם, ומסוגלים לזהות אפילו 30 חברים לפי מראה וריח. זה עוזר מאוד כשנודדים או נפגשים בפילים אחרים שיכולים להיות עויינים. הם גם זוכרים ומבדילים בין סימנים מסויימים של סכנה ויכולים להזכר במיקומים חשובים הרבה אחרי הביקור האחרון בהם.
But it's the memories unrelated to survival that are the most fascinating. Elephants remember not only their herd companions but other creatures who have made a strong impression on them. In one case, two circus elephants that had briefly performed together rejoiced when crossing paths 23 years later. This recognition isn't limited to others of their species. Elephants have also recognized humans they've bonded with after decades apart.
אבל אלה הזכרונות שלא קשורים להשרדות שהכי מרתקים. פילים זוכרים לא רק את חבריהם לעדר אלא יצורים אחרים שהשאירו עליהם רושם חזק. במקרה אחד, שני פילי קרקס שהופיעו יחד לזמן קצר שמחו כשנפגשו 23 שנים מאוחר יותר. ההכרה לא מוגבלת לאחרים ממינם. פילים גם מזהים אנשים שהם נקשרו אליהם אחרי פרידה של עשורים.
All of this shows that elephant memory goes beyond responses to stimuli. Looking inside their heads, we can see why. The elephant boasts the largest brain of any land mammal, as well as an impressive encephalization quotient. This is the size of the brain relative to what we'd expect for an animal's body size, and the elephant's EQ is nearly as high as a chimpanzee's. And despite the distant relation, convergent evolution has made it remarkably similar to the human brain, with as many neurons and synapses and a highly developed hippocampus and cerebral cortex.
כל זה מראה שהזיכרון של פילים מתקדם יותר מתגובה לגירוי. בהצצה לתוך ראשם, אפשר לראות למה, הפילים הם בעלי המוח הגדול ביותר מחיות היבשה, כמו גם יחס מרשים בין מסת הגוף למסת המוח. זה הגודל של המוח יחסית למה שהיינו מצפים לגודל גוף של החייה, והיחס אצל פיל גבוה כמעט כמו אצל שימפנזים. ולמרות ההשוואה הרחוקה, אבולוציה מתכנסת הפכה אותו לדומה להפליא למוח האנושי, עם מספר דומה של ניורונים וסינפסות והיפוקמפוס וקליפת מוח מפותחים.
It is the hippocampus, strongly associated with emotion, that aids recollection by encoding important experiences into long-term memories. The ability to distinguish this importance makes elephant memory a complex and adaptable faculty beyond rote memorization. It's what allows elephants who survived a drought in their youth to recognize its warning signs in adulthood, which is why clans with older matriarchs have higher survival rates. Unfortunately, it's also what makes elephants one of the few non-human animals to suffer from post-traumatic stress disorder.
זה ההיפוקמפוס שמשוייך בחוזקה לרגשות שעוזר לזכרון על ידי קידוד חוויות חשובות לתוך זיכרון לטווח ארוך. היכולת להבדיל את החשיבות הזו היא מה שעושה את זיכרון הפיל ליכולת מורכבת ומותאמת מעבר לשינון רגיל. זה מה שמאפשר לפיל ששרד בצורת בצעירותו להכיר בסימני האזהרה בבגרותו. לכן לעדרים עם מטריארכיות מבוגרות יש סיכויי השרדות גדולים יותר. למרבה הצער, זה גם מה שהופך פילים לאחת החיות הלא אנושיות שסובלות מהפרעה פוסט טראומטית.
The cerebral cortex, on the other hand, enables problem solving, which elephants display in many creative ways. They also tackle problems cooperatively, sometimes even outwitting the researchers and manipulating their partners. And they've grasped basic arithmetic, keeping track of the relative amounts of fruit in two baskets after multiple changes.
קליפת המוח, מצד שני, מאפשרת פתרון בעיות, שפילים מפגינים בהרבה דרכים יצירתיות. הם גם מטפלים בבעיות יחד, לפעמים אפילו מערימים על החוקרים ומתמרנים את החברים שלהם. והם הבינו חשבון פשוט, כשהם עוקבים אחרי כמויות יחסיות של פירות בשני סלים אחרי מספר שינויים.
The rare combination of memory and problem solving can explain some of elephants' most clever behaviors, but it doesn't explain some of the things we're just beginning to learn about their mental lives. Elephants communicate using everything from body signals and vocalizations, to infrasound rumbles that can be heard kilometers away. And their understanding of syntax suggests that they have their own language and grammar. This sense of language may even go beyond simple communication. Elephants create art by carefully choosing and combining different colors and elements. They can also recognize twelve distinct tones of music and recreate melodies. And yes, there is an elephant band.
השילוב הנדיר בין זיכרון ופתרון בעיות יכול להסביר כמה מההתנהגויות הכי חכמות של פילים, אבל זה לא מסביר כמה מהדברים שאנחנו רק מתחילים ללמוד על החיים המנטליים שלהם. פילים מתקשרים בשימוש בהכל מסימני גוף וקולות, לרעמים אינפרא אדומים שיכולים להשמע במרחק קילומטרים. וההבנה שלהם של תחביר מציעה שיש להם שפה ודקדוק משלהם, חוש זה של שפה אולי אפילו הולך מעבר לתקשורת בסיסית. פילים יוצרים אומנות על ידי בחירה זהירה ושילוב של צבעים ואלמנטים שונים. הם גם יכולים לזהות שנים עשר צלילים שונים של מוזיקה וליצור מחדש מלודיות. וכן, יש להקת פילים.
But perhaps the most amazing thing about elephants is a capacity even more important than cleverness: their sense of empathy, altruism, and justice. Elephants are the only non-human animals to mourn their dead, performing burial rituals and returning to visit graves. They have shown concern for other species, as well. One working elephant refused to set a log down into a hole where a dog was sleeping, while elephants encountering injured humans have sometimes stood guard and gently comforted them with their trunk. On the other hand, elephant attacks on human villages have usually occurred right after massive poachings or cullings, suggesting deliberate revenge.
אבל אולי הדבר הכי מדהים בנוגע לפילים זה היכולת האפילו יותר חשובה מחוכמה: חוש האמפתיה שלהם, אלטרואיזם וצדק. פילים הם החיות הלא אנושיות היחידות שמתאבלים על מתיהן, ומבצעים טקסי קבורה וחוזרים לבקר את הקברים. הם גם הראו דאגה למינים אחרים. פיל עובד אחד סרב להכניס גזע לחור בו ישן כלב, בעוד פילים שנתקלים באנשים פצועים עמדו פעמים רבות למשמר ונחמו אותם בעדינות עם החדק. מצד שני, תקיפות פילים על כפרים התרחשו בדרך כלל מייד אחרי צייד או לכידה, מה שמצביע על נקמה מכוונת.
When we consider all this evidence, along with the fact that elephants are one of the few species who can recognize themselves in a mirror, it's hard to escape the conclusion that they are conscious, intelligent, and emotional beings. Unfortunately, humanity's treatment of elephants does not reflect this, as they continue to suffer from habitat destruction in Asia, ivory poaching in Africa, and mistreatment in captivity worldwide. Given what we now know about elephants and what they continue to teach us about animal intelligence, it is more important than ever to ensure that what the English poet John Donne described as "nature's great masterpiece" does not vanish from the world's canvas.
כשאנחנו שוקלים את כל העדויות, יחד עם העובדה שפילים הם אחד המינים היחידים שיכולים לזהות את עצמם במראה, זה קשה להתעלם מהמסקנה שהם יצורים הכרתיים, אינטיליגנטים ורגשיים. למרבה הצער, הטיפול של האנושות בפילים לא משקף את זה, כשהם ממשיכים לסבול מהרס אזורי מחיה באסיה, ציד לשנהב באפריקה, וטיפול לא מתאים בשבי מסביב לעולם. בהתחשב במה שאנחנו יודעים עכשיו על פילים ומה שהם ממשיכים ללמד אותנו על אינטיליגנציה חייתית, זה חשוב יותר מאי פעם להבטיח שמה שהמשורר האנגלי ג'ון דאן תאר כ"יצירת המופת של הטבע," לא תעלם מהקנבס של העולם.