Ο Ηρακλής, γιος του Δία και υπέρμαχος της ανθρωπότητας, κοίταξε με τρόμο καθώς συνειδητοποίησε ότι μόλις είχε διαπράξει το πιο φρικαλέο έγκλημα. Η θεά Ήρα, που μισούσε τον Ηρακλή επειδή γεννήθηκε από την απιστία του άνδρα της, τον έπληξε με μια προσωρινή κατάρα τρέλας. Η ίδια του η οικογένεια ήταν το θύμα.
Hercules, son of Zeus and champion of humankind, gazed in horror as he realized he had just committed the most unspeakable crime imaginable. The goddess Hera, who hated Hercules for being born of her husband’s adultery, had stricken him with a temporary curse of madness. And his own family were the casualties.
Κυριευμένος από θλίψη, ο Ηρακλής αναζήτησε τον χρησμό των Δελφών, που του είπε πως ο δρόμος της εξιλέωσης βρισκόταν στον ξάδελφό του, τον βασιλιά Ευρυσθέα της Τίρυνθας, ευνοούμενο της Ήρας. Ο Ευρυσθέας ήλπιζε να ταπεινώσει τον Ηρακλή με 10 αδύνατους άθλους φέρνοντάς τον αντιμέτωπο με ανίκητα τέρατα και ακατανόητες δυνάμεις. Αντίθετα, ο βασιλιάς έδωσε το βήμα για μια σειρά επικών περιπετειών οι οποίοι θα γίνονταν γνωστοί ως οι Άθλοι του Ηρακλή.
Consumed by grief, Hercules sought out the Oracle of Delphi, who told him the path to atonement lay with his cousin, King Eurystheus of Tiryns, a favorite of Hera’s. Eurystheus hoped to humiliate Hercules with ten impossible tasks that pitted him against invincible monsters and unfathomable forces. Instead, the king set the stage for an epic series of adventures that would come to be known as the Labors of Hercules.
Ο πρώτος άθλος ήταν η σφαγή του Λιονταριού της Νεμέας, το οποίο απήγαγε γυναίκες και κατασπάραζε πολεμιστές. Η χρυσή του γούνα ήταν αδιαπέραστη από βέλη, όμως ο Ηρακλής στρίμωξε το λιοντάρι στη σκοτεινή σπηλιά του, το χτύπησε με ένα ρόπαλο, και το στραγγάλισε με τα ίδια του τα χέρια. Δεν βρήκε κανένα εργαλείο αρκετά αιχμηρό για να γδάρει το τέρας, ώσπου η θεά Αθηνά του πρότεινε να χρησιμοποιήσει ένα από τα δικά του νύχια. Ο Ηρακλής επέστρεψε στην Τίρυνθα φορώντας το τομάρι του λιονταριού, τρομάζοντας τον βασιλιά Ευρυσθέα τόσο που κρύφτηκε σε ένα πιθάρι κρασιού. Από τότε και στο εξής, ο Ηρακλής διατάχθηκε να παρουσιάζει τα τρόπαιά του από ασφαλή απόσταση.
The first labor was to slay the Nemean Lion, who kidnapped women and devoured warriors. Its golden fur was impervious to arrows, but Hercules cornered the lion in its dark cave, stunned it with a club, and strangled it with his bare hands. He found no tool sharp enough to skin the beast, until the goddess Athena suggested using one of its own claws. Hercules returned to Tiryns wearing the lion’s hide, frightening King Eurystheus so much that he hid in a wine jar. From then on, Hercules was ordered to present his trophies at a safe distance.
Ο δεύτερος στόχος ήταν η Λερναία Ύδρα, ένα γιγαντιαίο ερπετό με πολλά κεφάλια. Ο Ηρακλής πάλεψε μανιασμένα, όμως κάθε φορά που έκοβε ένα κεφάλι, στη θέση του μεγάλωναν δύο. Η μάχη ήταν χαμένη ώσπου ο ανιψιός του Ιόλαος σκέφτηκε να καυτηριάζει τους λαιμούς με φωτιά, αποτρέποντας τα κεφάλια από το να μεγαλώνουν. Τα απομεινάρια του νεκρού ερπετού έγιναν ο αστερισμός της Ύδρας.
The second target was the Lernaean Hydra, a giant serpent with many heads. Hercules fought fiercely, but every time he cut one head off, two more grew in its place. The battle was hopeless until his nephew Iolaus thought to cauterize the necks with fire, keeping the heads from regrowing. The dead serpent’s remains became the Hydra constellation.
Αντί να σφάξει ένα θηρίο, ο Ηρακλής έπρεπε να πιάσει ένα, ζωντανό. Το Ελάφι της Κερύνειας ήταν ένα θηλυκό ελάφι τόσο ταχύ που ξεπερνούσε βέλος. Ο Ηρακλής το καταδίωκε έναν χρόνο, παγιδεύοντάς το τελικά στη βόρεια γη των Υπερβορείων. Το ζώο αποδείχθηκε ότι ήταν αφιερωμένο στην Άρτεμις, θεά του κυνηγιού, κι ο Ηρακλής ορκίστηκε να το επιστρέψει. Όταν ο Ευρυσθέας είδε την ελαφίνα, απαίτησε αντίθετα να το κρατήσει, όμως μόλις ο Ηρακλής το άφησε, το ζώο έτρεξε πίσω στην κυρά του. Έτσι, ο Ηρακλής ολοκλήρωσε τον άθλο του χωρίς να αθετήσει την υπόσχεσή του.
Instead of slaying a beast, Hercules next had to catch one, alive. The Ceryneian Hind was a female deer so fast it could outrun an arrow. Hercules tracked it for a year, finally trapping it in the northern land of Hyperborea. The animal turned out to be sacred to Artemis, goddess of the hunt, and Hercules swore to return it. When Eurystheus saw the hind, he demanded to keep it instead, but as soon as Hercules let go, the animal ran to its mistress. Thus, Hercules completed his task without breaking his promise.
Η τέταρτη αποστολή του ήταν να πιάσει τον Ερυμάνθιο κάπρο, ο οποίος είχε καταστρέψει πολλά χωράφια. Συμβουλευόμενος τον σοφό κένταυρο Χείρωνα, ο Ηρακλής τον παγίδευσε κυνηγώντας τον στο παχύ χιόνι.
The fourth mission was to capture the Erymanthian boar, which had ravaged many fields. Advised by the wise centaur Chiron, Hercules trapped it by chasing it into thick snow.
Για την πέμπτη του αποστολή, δεν υπήρχαν ζώα, μόνο τα περιττώματά τους. Οι στάβλοι όπου ο Βασιλιάς Αυγείας είχε εκατοντάδες από τα θεϊκά του βοοειδή δεν είχαν συντηρηθεί για χρόνια. Ο Ηρακλής υποσχέθηκε να τους καθαρίσει σε μία μόνο μέρα αν μπορούσε να κρατήσει το ένα δέκατο από τα εκτρεφόμενα ζώα. Ο Αυγείας περίμενε ότι ο ήρωας θα αποτύχει. Αντίθετα, ο Ηρακλής έσκαψε τεράστιες τάφρους, αλλάζοντας τη ροή δύο κοντινών ποταμών ώστε να περνάνε μέσα από τους στάβλους ώσπου ήταν πεντακάθαροι.
For the fifth task, there were no animals, just their leftovers. The stables where King Augeas kept his hundreds of divine cattle had not been maintained in ages. Hercules promised to clean them in one day if he could keep one-tenth of the livestock. Augeas expected the hero to fail. Instead, Hercules dug massive trenches, rerouting two nearby rivers to flow through the stables until they were spotless.
Έπειτα ήρθαν ακόμη τρεις τερατώδεις εχθροί, ο καθένας απαιτούσε έξυπνη στρατηγική για να ηττηθεί. Οι σαρκοβόρες Στυμφαλίδες Όρνιθες φώλιαζαν σε έναν αδιάβατο βάλτο, όμως ο Ηρακλής με τα ειδικά κρόταλα της Αθηνάς τις φόβισε και πέταξαν, κι έτσι μπόρεσε να τις ρίξει κάτω. Κανείς θνητός πριν δεν μπόρεσε να σταθεί στην τρελή μανία του Κρητικού ταύρου, όμως ένα κεφαλοκλείδωμα από το πίσω μέρος έκανε την διαφορά. Ο τρελός Βασιλιάς Διομήδης, που είχε εκπαιδεύσει τα άλογα του, να καταβροχθίζουν τους επισκέπτες του, πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα, όταν ο Ηρακλής τον έσυρε στους ίδιους του τους στάβλους. Το ακόλουθο γεύμα ηρέμησε αρκετά τα θηρία ώστε ο Ηρακλής έδεσε τα στόματα τους.
Next came three more beastly foes, each requiring a clever strategy to defeat. The carnivorous Stymphalian birds nested in an impenetrable swamp, but Hercules used Athena’s special rattle to frighten them into the air, at which point he shot them down. No mortal could stand before the Cretan bull’s mad rampage, but a chokehold from behind did the trick. And the mad King Diomedes, who had trained his horses to devour his guests, got a taste of his own medicine when Hercules wrestled him into his own stables. The ensuing feast calmed the beasts enough for Hercules to bind their mouths.
Όμως ο ένατος άθλος ενέπλεκε κάποιον πιο επικίνδυνο από οποιοδήποτε τέρας, την Ιππολύτη, τη Βασίλισσα των Αμαζόνων. Ο Ηρακλής θα έπαιρνε τη ζώνη που έλαβε από τον πατέρα της Άρη, θεό του πολέμου. Σάλπαρε για τη γη των Αμαζόνων τη Θεμίσκυρα, προετοιμασμένος για μάχη, όμως η βασίλισσα ήταν εντυπωσιασμένη τόσο από τον ήρωα και τα κατορθώματα του που του έδωσε τη ζώνη οικειοθελώς.
But the ninth labor involved someone more dangerous than any beast, Hippolyta, Queen of the Amazons. Hercules was to retrieve the belt given to her by her father Ares, the god of war. He sailed to the Amazon land of Themyscira prepared for battle, but the queen was so impressed with the hero and his exploits that she gave the belt willingly.
Για τον δέκατο άθλο του, ο Ηρακλής έπρεπε να κλέψει ένα κοπάδι από τα μαγικά κόκκινα βοοειδή του Γηρυόνη, έναν γίγαντα με τρία κεφάλια και τρία κορμιά. Στον δρόμο του, ο Ηρακλής ενοχλήθηκε τόσο από τη ζέστη της Λιβυκής ερήμου που έριξε ένα βέλος στον Ήλιο. Ο θεός Ήλιος θαύμασε τη δύναμη του ήρωα κι έστειλε μια άμαξα για το ταξίδι του στο νησί της Ερύθειας. Εκεί, ο Ηρακλής πάλεψε με τον βοσκό του Γηρυόνη και τον δικέφαλο σκύλο του, πριν σκοτώσει τον ίδιο τον γίγαντα.
For his tenth labor, Hercules had to steal a herd of magical red cattle from Geryon, a giant with three heads and three bodies. On his way, Hercules was so annoyed by the Libyan desert heat that he shot an arrow at the Sun. The sun god Helios admired the hero’s strength and lent his chariot for the journey to the island of Erytheia. There, Hercules fought off Geryon’s herdsman and his two-headed dog, before killing the giant himself.
Αυτό θα έπρεπε να ήταν το τέλος. Όμως ο Ευρυσθέας ανακοίνωσε ότι δύο άθλοι δεν είχαν μετρήσει: η Ύδρα, επειδή ο Ιόλαος είχε βοηθήσει τον Ηρακλή να τη σκοτώσει, και οι στάβλοι, επειδή είχε δεχθεί πληρωμή. Κι έτσι, ο ήρωας ετοιμάστηκε για τον ενδέκατο άθλο του, να πάρει τα χρυσά μήλα από τον κήπο των Εσπερίδων Νυμφών.
That should have been the end. But Eurystheus announced that two labors hadn’t counted: the Hydra, because Iolaus had helped Hercules kill it, and the stables, because he’d accepted payment. And so, the hero set about his eleventh task, obtaining golden apples from the garden of the Hesperides nymphs.
Ο Ηρακλής άρχισε με την αρπαγή του Γηραιού Άνδρα της Θάλασσας πιάνοντας τον Θεό του Νερού που άλλαζε σχήμα ώσπου του είπε που είναι ο κήπος. Εκεί, ο ήρωας βρήκε τον τιτάνα Άτλαντα που κρατούσε τους ουρανούς. Ο Ηρακλής προσφέρθηκε να πάρει τη θέση του αν ο Άτλας του έφερνε πίσω τα μήλα. Ο Άτλας υπάκουσε πρόθυμα, όμως τότε ο Ηρακλής τον γέλασε κι άλλαξαν ξανά θέσεις, ξεφεύγοντας με τα μήλα στο χέρι.
Hercules began by catching the Old Man of the Sea and holding the shape-shifting water-god until he revealed the garden’s location. Once there, the hero found the titan Atlas holding up the heavens. Hercules offered to take his place if Atlas would retrieve the apples. Atlas eagerly complied, but Hercules then tricked him into trading places again, escaping with apples in hand.
Ο δωδέκατος και τελικός άθλος ήταν να φέρει πίσω τον Κέρβερο, το τρικέφαλο κυνηγόσκυλο που φύλαγε τον κάτω κόσμο. Βοηθούμενος από τον Ερμή και την Αθηνά, ο Ηρακλής πήγε και βρήκε τον ίδιο τον Άδη. Ο άρχοντας των νεκρών επέτρεψε στον Ηρακλή να πάρει το θηρίο αν μπορούσε να το κάνει χωρίς όπλα, το οποίο το πέτυχε πιάνοντας και τα τρία κεφάλια με τη μία. Όταν παρουσιάστηκε με το κυνηγόσκυλο στον κατατρομαγμένο Ευρυσθέα, ο βασιλιάς τελικά δήλωσε ότι οι υπηρεσίες του ήρωα ολοκληρώθηκαν.
The twelfth and final task was to bring back Cerberus, the three-headed hound guarding the underworld. Helped by Hermes and Athena, Hercules descended and met Hades himself. The lord of the dead allowed Hercules to take the beast if he could do it without weapons, which he achieved by grabbing all three of its heads at once. When he presented the hound to a horrified Eurystheus, the king finally declared the hero’s service complete.
Ύστερα από δώδεκα χρόνια μόχθου, ο Ηρακλής είχε λυτρωθεί από τους τραγικούς θανάτους της οικογένειας του και κέρδισε μια θέση στο θεϊκό πάνθεον. Όμως η νίκη του είχε μια ακόμη πιο βαθιά σημασία. Ξεπερνώντας τις χαοτικές και τερατώδεις δυνάμεις του κόσμου, ο ήρωας εξάλειψε ότι απέμεινε από την αρχέγονη τάξη των Τιτάνων, αναδιαμορφώνοντας την σε μία όπου η ανθρωπότητα μπορούσε ν' ανθίσει. Μέσα από τους άθλους του, ο Ηρακλής εξημέρωσε την τρέλα του κόσμου εξιλεώνοντας τη δική του.
After 12 years of toil, Hercules had redeemed the tragic deaths of his family and earned a place in the divine pantheon. But his victory held an even deeper importance. In overcoming the chaotic and monstrous forces of the world, the hero swept away what remained of the Titans’ primordial order, reshaping it into one where humanity could thrive. Through his labors, Hercules tamed the world’s madness by atoning for his own.