I'd like to talk to you today about a whole new way to think about sexual activity and sexuality education, by comparison. If you talk to someone today in America about sexual activity, you'll find pretty soon you're not just talking about sexual activity. You're also talking about baseball. Because baseball is the dominant cultural metaphor that Americans use to think about and talk about sexual activity, and we know that because there's all this language in English that seems to be talking about baseball but that's really talking about sexual activity. So, for example, you can be a pitcher or a catcher, and that corresponds to whether you perform a sexual act or receive a sexual act. Of course, there are the bases, which refer to specific sexual activities that happen in a very specific order, ultimately resulting in scoring a run or hitting a home run, which is usually having vaginal intercourse to the point of orgasm, at least for the guy. (Laughter) You can strike out, which means you don't get to have any sexual activity. And if you're a benchwarmer, you might be a virgin or somebody who for whatever reason isn't in the game, maybe because of your age or because of your ability or because of your skillset. A bat's a penis, and a nappy dugout is a vulva, or a vagina. A glove or a catcher's mitt is a condom. A switch-hitter is a bisexual person, and we gay and lesbian folks play for the other team. And then there's this one: "if there's grass on the field, play ball." And that usually refers to if a young person, specifically often a young woman, is old enough to have pubic hair, she's old enough to have sex with. This baseball model is incredibly problematic. It's sexist. It's heterosexist. It's competitive. It's goal-directed. And it can't result in healthy sexuality developing in young people or in adults. So we need a new model. I'm here today to offer you that new model. And it's based on pizza. Now pizza is something that is universally understood and that most people associate with a positive experience. So let's do this. Let's take baseball and pizza and compare it when talking about three aspects of sexual activity: the trigger for sexual activity, what happens during sexual activity, and the expected outcome of sexual activity. So when do you play baseball? You play baseball when it's baseball season and when there's a game on the schedule. It's not exactly your choice. So if it's prom night or a wedding night or at a party or if our parents aren't home, hey, it's just batter up. Can you imagine saying to your coach, "Uh, I'm not really feeling it today, I think I'll sit this game out." That's just not the way it happens. And when you get together to play baseball, immediately you're with two opposing teams, one playing offense, one playing defense, somebody's trying to move deeper into the field. That's usually a sign to the boy. Somebody's trying to defend people moving into the field. That's often given to the girl. It's competitive. We're not playing with each other. We're playing against each other. And when you show up to play baseball, nobody needs to talk about what we're going to do or how this baseball game might be good for us. Everybody knows the rules. You just take your position and play the game. But when do you have pizza? Well, you have pizza when you're hungry for pizza. It starts with an internal sense, an internal desire, or a need. "Huh. I could go for some pizza." (Laughter) And because it's an internal desire, we actually have some sense of control over that. I could decide that I'm hungry but know that it's not a great time to eat. And then when we get together with someone for pizza, we're not competing with them, we're looking for an experience that both of us will share that's satisfying for both of us, and when you get together for pizza with somebody, what's the first thing you do? You talk about it. You talk about what you want. You talk about what you like. You may even negotiate it. "How do you feel about pepperoni?" (Laughter) "Not so much, I'm kind of a mushroom guy myself." "Well, maybe we can go half and half." And even if you've had pizza with somebody for a very long time, don't you still say things like, "Should we get the usual?" (Laughter) "Or maybe something a little more adventurous?" Okay, so when you're playing baseball, so if we talk about during sexual activity, when you're playing baseball, you're just supposed to round the bases in the proper order one at a time. You can't hit the ball and run to right field. That doesn't work. And you also can't get to second base and say, "I like it here. I'm going to stay here." No. And also, of course, with baseball, there's, like, the specific equipment and a specific skill set. Not everybody can play baseball. It's pretty exclusive. Okay, but what about pizza? When we're trying to figure out what's good for pizza, isn't it all about what's our pleasure? There are a million different kinds of pizza. There's a million different toppings. There's a million different ways to eat pizza. And none of them are wrong. They're different. And in this case, difference is good, because that's going to increase the chance that we're having a satisfying experience. And lastly, what's the expected outcome of baseball? Well, in baseball, you play to win. You score as many runs as you can. There's always a winner in baseball, and that means there's always a loser in baseball. But what about pizza? Well, in pizza, we're not really -- there's no winning. How do you win pizza? You don't. But you do look for, "Are we satisfied?" And sometimes that can be different amounts over different times or with different people or on different days. And we get to decide when we feel satisfied. If we're still hungry, we might have some more. If you eat too much, though, you just feel gross. (Laughter) So what if we could take this pizza model and overlay it on top of sexuality education? A lot of sexuality education that happens today is so influenced by the baseball model, and it sets up education that can't help but produce unhealthy sexuality in young people. And those young people become older people. But if we could create sexuality education that was more like pizza, we could create education that invites people to think about their own desires, to make deliberate decisions about what they want, to talk about it with their partners, and to ultimately look for not some external outcome but for what feels satisfying, and we get to decide that. You may have noticed in the baseball and pizza comparison, under the baseball, it's all commands. They're all exclamation points. But under the pizza model, they're questions. And who gets to answer those questions? You do. I do. So remember, when we're thinking about sexuality education and sexual activity, baseball, you're out. Pizza is the way to think about healthy, satisfying sexual activity, and good, comprehensive sexuality education. Thank you very much for your time. (Applause)
مىخوام امروز با شما در مورد روشى كاملاً تازه براى فكر كردن راجع به فعاليت جنسى و آموزش آن از طريق مقايسه كردن، صحبت كنم. اگر امروزه در آمريكا با كسى درباره فعاليت جنسى صحبت كنيم، خيلى زود متوجه مىشويد كه فقط درباره فعاليت جنسى صحبت نمىكنيد، بلکه شما درباره بيسبال نیز صحبت مىكنيد. چون بيسبال استعاره فرهنگى غالبى است كه آمريكايىها بهش عادت دارند وقتى درباره فعاليت جنسى فكر يا صحبت مىكنند، و ما اين را مىدانيم چون كل اين زبان در انگليسى هست و هر چند به نظر مىرسد كه صحبتهايى درباره بيسبال باشد اما در واقع صحبت كردن درباره فعاليت جنسى است. خب، براى مثال شما مىتوانيد پيچر (پرتاب كننده) يا كچر (گيرنده) باشيد، و اين به آن بستگى دارد كه آيا شما گيرنده عمل جنسى هستيد يا عامل آن. البته، اينها اصول اوليهاى هستند كه به فعاليتهاى جنسى مشخصى برمىگردند كه در ترتيب خيلى خاصى اتفاق مىافتند، و نهايتاً منتهى به ثمر رساندن یک دور بازی يا زدن ضربه به طرف مقابل است، كه معمولا به معناى داشتن آميزش واژنى تا مرحله اورگاسم شدن است، حداقل براى مرد. (خنده) شما مىتوانيد از بازی بیرون روید، كه به اين معناست: شما هيچ فعاليت جنسى نداريد. اگر نميكت گرمگن باشيد، ممكن است باكره يا آن فردى باشيد كه به هر دليلى در بازى نيست، شايد بخاطر سن و سال يا عدم توانايى يا بخاطر مجموعه مهارتهايتان. چوب بیسبال، آلت مردانه است، و پناهگاه پشمالو به معناى فرج يا واژن است. دستكشِ کَچر (گيرنده) كاندوم است. سوييچ هيتر شخصى دو جنس است، و ما جماعت گى و لزبيين براى تيم ديگر بازى مىكنيم. و بعد اين يكى هست: "اگر توى زمين چمن هست، با توپ بازى كن." و آن معمولاً برمىگردد به اين كه آيا يك شخص جوان، كه اغلب زن جوانى است، بحد كافى بزرگ شده تا موهاى شرمگاهىش رشده كرده باشد براى رابطه جنسى داشتن بحد كافى بزرگ باشد. اين مدل بيسبال بطرز باورنگردنى مشكل ساز است. مردانه و دگرجنسگرايانه است. رقابتى و هدفمند است. و اين نمىتواند منتهى به تمايلات جنسى سالمى شود كه در جوانترها و بزرگسالان رشد پيدا مىكند. پس ما به مدل جديدى نياز داريم. من امروز اينجا هستم تا به شما مدل تازهاى را ارائه كنم. سرج من بر مبناى پيتزاست. خب پيتزا چيزى است كه همه دنيا مىشناسدش و اينكه بيشتر مردم تجربه خوبى ازش دارند. (خنده) بياين بيتزا و بيسبال را باهم مقايسه كنيم موقعيكه درباره سه جنبه فعاليت جنسى صحبت مىكنيم: عامل شروع كننده رابطه جنسى، چيزى كه در طى فعاليت جنسى اتفاق مىافتد، و نتيجه مورد انتظار از رابطه جنسى. خب شما كى بيسبال بازى مىكنيد؟ شما زمانى بيسبال بازى مىكنيد كه فصل بيسبال باشد و طبق برنامه زمانبدى بازى باشد. دقيقاً انتخاب شما نيست. پس مىتواند در شب عروسى يا جشن مدرسه باشه يا توى مهمونى يا وقتى كه والدينتان در خانه نيستند، هى، اين يكى خيلى بهتره. مىتونيد تصور كنيد كه به مربىتان بگوييد، "ام، راستش من امروز خيلى سرحال نيستم، فكر كنم توى اين بازى روى نميكت بشينم." اين جورى نيست كه اتفاق بيفتد. و وقتى دورهم جمع مىشويد تا بيسبال بازى كنيد، فوراً با دو تيم حريف روبرو هستيد، يكى حمله مىكند و آن يكى دفاع بازى میكند، كسى بيشتر در ميدان پيشروى كند. كه آن اغلب نشانهى پسر است. كسى سعى مىكند تا عليه آدمهايى دفاع كند كه وارد ميدان مىشوند. كه اغلب به دختر نسبت داده مىشود. رقابتى است. با يكديگر بازى نمىكنيم. عليه همديگر بازى مىكنيم. و وقتى براى بيسبال بازى كردن سرو كلهتان پيدا مىشود، لازم نيست كسى درباره اينكه چكار خواهيم كرد يا اينكه چگونه اين بازى بيسبال ممكن است برايمان خوب باشد صحبت كند. همه قوانين را بلدند. فقط سرجاتون مىايستيد و مسابقه را بازى مىكنيد. اما وقتى كه پيتزا مىخوريد؟ خب، شما وقتى پيتزا مىخوريد كه گرسنه باشيد. با حسى درونى شروع مىشود، تمايلى درونى، يا يك نياز. " هاه، پيتزا دلم مىخواد." (خنده) و چون يك خواسته درونى است. و ما در واقع نوعى كنترل رويش داريم. مىتوانستم تصميم بگيرم كه گرسنهام اما مىدانستم كه وقت خوبى براى خوردن نيست. و سپس وقتى كه با كسى براى پيتزا خوردن مىرويم، سر آن با هم رقابت نمىكنيم، ما بدنبال تجربهاى هستيم كه هر دو آن را قسمت خواهيم كرد و براى هر دو ما رضايت بخش است، و وقتى با كسى براى پيتزا خوردن مىرويد، نخستين كارى كه انجام مىدهيد چيست؟ دربارهش حرف مىزنيد. درباره چيزى كه مىخواهيد صحبت مىكنيد. درباره چيزى كه دوست داريد صحبت مىكنيد. شايد حتى دربارهش مذاكره. كنيد. "نظرت درباره پپرونى چيه؟" (خنده) "نه زياد، من شخصاً قارچ رو ترجيح مىدم. " "خب، شايد بتونيم باهم نصفش كنيم " و حتى اگر شما براى مدت طولانى با كسى پيتزا خورده بوديد، بازهم صحبتها اين چنينى را مىكنيد، "همون سفارش هميشگى ديگه؟" (خنده) " يا شايد چيزى مثلاً كمابيش ماجراجويانه؟" بسيارخوب، پس وقتى بيسبال بازى مىكنيد، اگر در حين فعاليت جنسى دربارهش صحبت كنيد، وقتى بيسبال بازى مىكنيد، فقط درباره بيسهاخواهد بود كه در ترتيب خاص زمانى قرار دارند شما نمىتوانيد به توپ ضربه زده و به زمين درست بدويد. اين كار نمىكند. و شما قادر به رفتن به بيس دوم و گفتن اين نيستيد كه، "از اينجا خوشم مياد. میخوام همين جا بمونم." نه. و همچنين، البته، با بيسبال، اينطورى است كه تجهيزات خاص و مجموعهاى از مهارتهاى خاص لازم است، هركسى نمىتواند بيسبال بازى كند. نسبتاً اختصاصى است. اما خوب درباره پيتزا چطور؟ وقتى سعى داريم بفهميم چى براى پيتزا خوب است، همهش براى لذت خودمان نيست؟ يك ميليون نوع پيتزاى مختلف وجود دارد. با يك ميليون رويههاى مختلف. يك ميليون روش مختلف براى خوردن پيتزا وجود دارد. و هيچكدام اشتباه نيست. متفاوتند و در اين مورد، تفاوت خوب است، زيرا شانس ما را براى داشتن تجربهاى رضايتبخش افزايش خواهد داد. و سرانجام اين كه، نتيجه مورد انتظار از بيسبال چيست؟ خب، در بيسبال، بازى مىكنيد كه برنده شويد. شما هر چند تا كه بتوانيد دور بازی را كسب مىكنيد. در بيسبال هميشه يك برنده وجود دارد، و اين بدان معناست كه هميشه در بيسبال يك بازنده وجود دارد. اما پيتزا چطور؟ خب در پيتزا، ما واقعاً اينطورى نيستيم-- برندهاى وجود ندارد. چطورى پيتزا را ببريد؟ برنده نمىشويد. اما دنبالش مىگرديد، " آيا راضى هستيم؟" و برخىاوقات مىتواند مقادير متفاوتى باشد در طى دوران مختلف يا آدمهاى گوناگون يا روشهاى مختلف. و ما بايد تصميم بگيريم چه وقت احساس رضايتمندى مىكنيم. اگر هنوز گرسنه هستيم، ممكن است تقاضاى مقدار بيشترى را داشته باشيم. اگر هم خب زيادهروى كنيد، فقط حالتون بد مىشود. (خنده) خب چطور مىشود اگر ما اين مدل پيتزا را بتوانيم برداشته و در راس آموزش تمايلان جنسى قرار دهيم؟ بخشى زيادى از تمايلات جنسى كه امروزه رخ مىدهند بسيار تحت نفوذ مدل بيسبالى هستند، و آموزشى را بنا مىگذارد كه كمك كننده نيست و در بين جوانترها رابطه جنسى ناسالم را بوجود مياورد. و آن جوانهايى كه پير مىشوند. اما اگر مىتوانستيم آموزش جنسى را خلق كنيم كه بيشتر شبيه پيتزا بود، مىتوانستين آموزشى را بوجود بياوريم كه مردم را دعوت مىكند به انديشيدن درباره تمايلات خودشان، تا تصميمگيرهاى آگاهانهاى را درباره آنچه مىخواهند انجام دهند، و درباره آن با طرفشان صحبت كنند، و نهايتاً بجاى اين كه در پى نتيجه خارجى باشند، به دنبال چيزى باشند كه حس رضايتبخشى را داشته باشد و ما بايد دربارهش تصميم بگيريم. شايد متوجه شده باشيد كه در مقايسه پيتزا و بيسبال، در بيسبال همهش دستورات هست. همهش علامت تعجب است. اما با مدل پيتزا، همهش سوال است. و كى قرار است به آن سوالات جواب بده؟ من مىدهم. من. پس بخاطر داشته باشيد، وقتى درباره آموزش جنسى و فعاليت جنسى صحبت مىكنيد، با بيسبال، شما از دور خارجيد. پيتزا اما روشى است كه درباره فعاليت جنسى سالم و لذت بخش و آموزش جنسى خوب و جامع صحبت كرد. خيلى متشكرم بخاطر وقتى كه گذاشتيد. (تشويق)