Chris Anderson: Al, welcome. So look, just six months ago -- it seems a lifetime ago, but it really was just six months ago -- climate seemed to be on the lips of every thinking person on the planet. Recent events seem to have swept it all away from our attention. How worried are you about that?
Chris Anderson: Al, welkom. Pas zes maanden geleden -- het lijkt eeuwen, maar het was slechts zes maanden geleden -- leek het klimaat op de lippen te liggen van elk weldenkend mens op de planeet. Recente ontwikkelingen lijken het van onze aandacht te hebben geveegd. In hoeverre verontrust jou dat?
Al Gore: Well, first of all Chris, thank you so much for inviting me to have this conversation. People are reacting differently to the climate crisis in the midst of these other great challenges that have taken over our awareness, appropriately. One reason is something that you mentioned. People get the fact that when scientists are warning us in ever more dire terms and setting their hair on fire, so to speak, it's best to listen to what they're saying, and I think that lesson has begun to sink in in a new way. Another similarity, by the way, is that the climate crisis, like the COVID-19 pandemic, has revealed in a new way the shocking injustices and inequalities and disparities that affect communities of color and low-income communities.
Al Gore: Om te beginnen, Chris, bedankt voor je uitnodiging om dit gesprek te hebben. Mensen reageren anders op de klimaatcrisis door de huidige andere enorme problemen die onze aandacht hebben opgeëist, en terecht. Een reden is iets dat je al noemde. Mensen begrijpen dat als wetenschappers ons waarschuwen in steeds urgentere taal en ze beginnen moord en brand te schreeuwen, dat het verstandig is om te luisteren naar wat ze zeggen, en ik denk dat men dat lesje nu op een nieuwe manier heeft geleerd. Een andere overeenkomst, trouwens, is dat de klimaatcrisis, net als de COVID-19-pandemie, op een nieuwe manier aan het licht heeft gebracht wat voor schokkende ongerechtigheden, verschillen en ongelijkheden van invloed zijn op gekleurde gemeenschappen en lage-inkomensgroepen.
There are differences. The climate crisis has effects that are not measured in years, as the pandemic is, but consequences that are measured in centuries and even longer. And the other difference is that instead of depressing economic activity to deal with the climate crisis, as nations around the world have had to do with COVID-19, we have the opportunity to create tens of millions of new jobs. That sounds like a political phrasing, but it's literally true. For the last five years, the fastest-growing job in the US has been solar installer. The second-fastest has been wind turbine technician. And the "Oxford Review of Economics," just a few weeks ago, pointed the way to a very jobs-rich recovery if we emphasize renewable energy and sustainability technology. So I think we are crossing a tipping point, and you need only look at the recovery plans that are being presented in nations around the world to see that they're very much focused on a green recovery.
Er zijn verschillen. De klimaatcrisis heeft effecten die je niet in jaren kunt uitdrukken, zoals bij de pandemie wel kan, maar consequenties die je moet meten in eeuwen of nog langer. En het andere verschil is dat in plaats van verminderde economische activiteit als resultaat van een crisis, wat alle landen ter wereld hebben ervaren met COVID-19, de klimaatcrisis juist ruimte biedt om tientallen miljoenen banen te creëren. Dat lijkt een politiek verkooppraatje, maar het is echt waar. De laatste vijf jaar is solar-installateur het snelst groeiende vak in de VS. En op nummer twee staat windturbinemonteur. En de 'Oxford Review of Economics' schreef een paar weken geleden dat we het meest baanrijke herstelplan krijgen als we hernieuwbare energie en duurzame technologie benadrukken. Dus ik denk dat we een omslagpunt hebben bereikt en je hoeft maar naar de herstelplannen te kijken die in de hele wereld worden gepresenteerd om te zien dat ze erg gericht zijn op een groen herstel.
CA: I mean, one obvious impact of the pandemic is that it's brought the world's economy to a shuddering halt, thereby reducing greenhouse gas emissions. I mean, how big an effect has that been, and is it unambiguously good news?
CA: Een duidelijk effect van de pandemie is dat het de wereldeconomie een halt heeft toegeroepen en daarmee de broeikasgasemissies heeft verminderd. Hoe groot is dat effect geweest en is dat louter goed nieuws?
AG: Well, it's a little bit of an illusion, Chris, and you need only look back to the Great Recession in 2008 and '09, when there was a one percent decline in emissions, but then in 2010, they came roaring back during the recovery with a four percent increase. The latest estimates are that emissions will go down by at least five percent during this induced coma, as the economist Paul Krugman perceptively described it, but whether it goes back the way it did after the Great Recession is in part up to us, and if these green recovery plans are actually implemented, and I know many countries are determined to implement them, then we need not repeat that pattern. After all, this whole process is occurring during a period when the cost of renewable energy and electric vehicles, batteries and a range of other sustainability approaches are continuing to fall in price, and they're becoming much more competitive.
AG: Het is een beetje een illusie, Chris, en je hoeft maar terug te kijken naar de Grote Recessie in 2008 en 2009, toen we een vermindering van 1% in emissies hadden, maar in 2010 kwamen ze tijdens het herstel schreeuwend terug met een verhoging van 4%. De laatste schattingen geven aan dat de emissies ten minste 5% zullen zakken gedurende deze 'opgelegde coma' -- zoals de econoom Paul Krugman het zo treffend omschreef -- maar of het terugkomt zoals na de Grote Recessie is gedeeltelijk aan ons, en als deze groene herstelplannen echt uitgevoerd worden, en ik weet dat heel veel landen dat echt van plan zijn, dan hoeft het patroon zich niet te herhalen. Dit hele proces speelt zich tenslotte af in een periode dat de kostprijs van hernieuwbare energie en elektrische voertuigen, batterijen en een hele reeks andere duurzame benaderingen steeds verder omlaag gaat en steeds concurrerender worden.
Just a quick reference to how fast this is: five years ago, electricity from solar and wind was cheaper than electricity from fossil fuels in only one percent of the world. This year, it's cheaper in two-thirds of the world, and five years from now, it will be cheaper in virtually 100 percent of the world. EVs will be cost-competitive within two years, and then will continue falling in price. And so there are changes underway that could interrupt the pattern we saw after the Great Recession.
Om even aan te geven hoe snel dit gaat: vijf jaar geleden was elektriciteit uit solar en wind goedkoper dan elektriciteit uit fossiele brandstoffen in slechts 1% van de wereld. Dit jaar is het al goedkoper in twee derde van de wereld en over vijf jaar zal het in bijna de hele wereld goedkoper zijn. Elektrische auto's zullen binnen twee jaar economisch concurrerend zijn en dan verder in prijs zakken. Dus er zijn veranderingen gaande die het patroon kunnen verstoren dat we zagen na de Grote Recessie.
CA: The reason those pricing differentials happen in different parts of the world is obviously because there's different amounts of sunshine and wind there and different building costs and so forth.
CA: Die prijsverschillen in verschillende delen van de wereld komen ongetwijfeld door de verschillende beschikbaarheid van zon en wind en verschillende constructiekosten en zo.
AG: Well, yes, and government policies also account for a lot. The world is continuing to subsidize fossil fuels at a ridiculous amount, more so in many developing countries than in the US and developed countries, but it's subsidized here as well. But everywhere in the world, wind and solar will be cheaper as a source of electricity than fossil fuels, within a few years.
AG: Inderdaad, en overheidsbeleid maakt ook een groot verschil. De wereld blijft maar fossiele brandstoffen subsidiëren op een belachelijk grote voet; meer in de ontwikkelingslanden dan in de VS en ontwikkelde landen, maar hier wordt het ook gesubsidieerd. Maar overal ter wereld zullen wind en solar een goedkopere bron van elektriciteit zijn dan fossiele brandstoffen binnen een paar jaar.
CA: I think I've heard it said that the fall in emissions caused by the pandemic isn't that much more than, actually, the fall that we will need every single year if we're to meet emissions targets. Is that true, and, if so, doesn't that seem impossibly daunting?
CA: Ik heb horen zeggen dat de mate waarin de uitstoot door de pandemie is verminderd, in feite niet zoveel groter is dan de vermindering die we elk jaar moeten halen als we onze uitstootdoelen willen halen. Is dat zo, en als dat zo is, is dat niet enorm intimiderend?
AG: It does seem daunting, but first look at the number. That number came from a study a little over a year ago released by the IPCC as to what it would take to keep the Earth's temperatures from increasing more than 1.5 degrees Celsius. And yes, the annual reductions would be significant, on the order of what we've seen with the pandemic. And yes, that does seem daunting. However, we do have the opportunity to make some fairly dramatic changes, and the plan is not a mystery. You start with the two sectors that are closest to an effective transition -- electricity generation, as I mentioned -- and last year, 2019, if you look at all of the new electricity generation built all around the world, 72 percent of it was from solar and wind. And already, without the continuing subsidies for fossil fuels, we would see many more of these plants being shut down. There are some new fossil plants being built, but many more are being shut down.
AG: Intimiderend, zeker, maar kijk eerst naar de cijfers. Die cijfers kwamen van een onderzoek iets meer dan een jaar geleden gepubliceerd door de IPCC, inzake wat er nodig was om te voorkomen dat de temperaturen van de Aarde meer dan 1,5 graad zouden stijgen. En ja, de jaarlijkse reducties zouden significant zijn en in de orde van wat we gezien hebben met de pandemie. En dat is inderdaad intimiderend. Maar we hebben wel de gelegenheid dramatische veranderingen door te voeren en het plan is geen mysterie. Je begint met de twee sectoren die het dichtst bij hun omslagpunt zijn -- opwekking van elektriciteit, zoals ik al noemde -- en vorig jaar, in 2019, als je kijkt naar alle nieuw gebouwde elektriciteitscentrales in de hele wereld, dan was 72% daarvan solar en wind. En nu al, als we die fossiele brandstoffen niet zouden blijven subsidiëren, dan zouden we veel meer van die centrales dicht zien gaan. Er worden nog enkele nieuwe gebouwd, maar er worden er veel meer gesloten.
And where transportation is concerned, the second sector ready to go, in addition to the cheaper prices for EVs that I made reference to before, there are some 45 jurisdictions around the world -- national, regional and municipal -- where laws have been passed beginning a phaseout of internal combustion engines. Even India said that by 2030, less than 10 years from now, it will be illegal to sell any new internal combustion engines in India. There are many other examples.
En als het gaat om transport, de tweede sector die er klaar voor is, nog bovenop de lagere prijzen voor elektrische auto's die ik noemde, zijn er zo'n 45 rechtsgebieden in de wereld -- nationaal, regionaal en gemeentelijk -- waar wetten zijn aangenomen om te beginnen met de uitfasering van verbrandingsmotoren. Zelfs India zegt dat in 2030, dat is dus al binnen tien jaar, het illegaal zal zijn om nog nieuwe verbrandingsmotoren te verkopen in India. Er zijn nog veel meer voorbeelden.
So the past small reductions may not be an accurate guide to the kind we can achieve with serious national plans and a focused global effort.
Dus de kleine afnames uit het verleden hoeven geen goed beeld te geven van de afnames die we kunnen bereiken met serieuze nationale plannen en een toegewijde mondiale inspanning.
CA: So help us understand just the big picture here, Al. I think before the pandemic, the world was emitting about 55 gigatons of what they call "CO2 equivalent," so that includes other greenhouse gases like methane dialed up to be the equivalent of CO2. And am I right in saying that the IPCC, which is the global organization of scientists, is recommending that the only way to fix this crisis is to get that number from 55 to zero by 2050 at the very latest, and that even then, there's a chance that we will end up with temperature rises more like two degrees Celsius rather than 1.5? I mean, is that approximately the big picture of what the IPCC is recommending?
CA: Help ons het grote plaatje te begrijpen, Al. Ik denk dat voor de pandemie de uitstoot van de hele wereld ongeveer 55 gigaton 'CO2 equivalent' was, dus dat is inclusief andere broeikasgassen zoals methaan omgerekend naar het equivalent in CO2. Zeg ik het goed als ik zeg dat de IPCC, wat de mondiale organisatie van wetenschappers is, aanbeveelt dat de enige manier om deze crisis te bezweren, is om dat getal van 55 naar nul te krijgen in 2050 op zijn allerlaatst, en dat we zelfs dan kans hebben temperatuurverhogingen te zien die eerder in de buurt zullen liggen van twee graden Celsius dan 1,5? Is dat ongeveer het grote plaatje van wat de IPCC aanbeveelt?
AG: That's correct. The global goal established in the Paris Conference is to get to net zero on a global basis by 2050, and many people quickly add that that really means a 45 to 50 percent reduction by 2030 to make that pathway to net zero feasible.
AG: Dat is correct. Het mondiale doel zoals afgesproken op de Conferentie van Parijs is om tot netto nul te komen op mondiaal niveau in 2050, en veel mensen voegen daar snel aan toe dat dat echt een reductie betekent van 45 tot 50% in 2030 om dat pad naar nul in 2050 mogelijk te maken.
CA: And that kind of timeline is the kind of timeline where people couldn't even imagine it. It's just hard to think of policy over 30 years. So that's actually a very good shorthand, that humanity's task is to cut emissions in half by 2030, approximately speaking, which I think boils down to about a seven or eight percent reduction a year, something like that, if I'm not wrong.
CA: En dat tijdspad is het soort tijdspad dat mensen zich niet kunnen voorstellen -- om een beeld te krijgen bij een beleid voor 30 jaar. Dat is in ieder geval een simpel plaatje: dat we onze emissies met de helft moeten verminderen voor 2030, zo ongeveer, wat neerkomt op zo'n 7 of 8% reductie per jaar -- zoiets, als ik het goed heb.
AG: Not quite. Not quite that large but close, yes.
AG: Niet helemaal, iets minder, maar in die orde van grootte, ja.
CA: So it is something like the effect that we've experienced this year may be necessary. This year, we've done it by basically shutting down the economy. You're talking about a way of doing it over the coming years that actually gives some economic growth and new jobs. So talk more about that. You've referred to changing our energy sources, changing how we transport. If we did those things, how much of the problem does that solve?
CA: Dus zoiets als het effect dat we dit jaar hebben gezien is misschien nodig. Dit jaar hebben we het gedaan door de economie op slot te gooien. Jij hebt het over een manier voor de komende jaren die juist voor economische groei en nieuwe banen zorgt. Zeg daar eens iets meer over. Je had het over het veranderen van onze energiebronnen en onze transportmethoden. Als we dat zouden doen, hoeveel van het probleem hebben we dan opgelost?
AG: Well, we can get to -- well, in addition to doing the two sectors that I mentioned, we also have to deal with manufacturing and all the use cases that require temperatures of a thousand degrees Celsius, and there are solutions there as well. I'll come back and mention an exciting one that Germany has just embarked upon. We also have to tackle regenerative agriculture. There is the opportunity to sequester a great deal of carbon in topsoils around the world by changing the agricultural techniques. There is a farmer-led movement to do that. We need to also retrofit buildings. We need to change our management of forests and the ocean.
AG: We kunnen naar -- nou, in aanvulling op de twee sectoren die ik noemde, moeten we ook iets doen aan productie en alle gebruiksmethoden die temperaturen van 1000 graden Celsius vereisen, en ook daar zijn oplossingen voor. Ik kom straks terug op een manier waar Duitsland nu mee is begonnen. We moeten ook iets doen met regeneratieve landbouw. We kunnen een groot deel van de koolstof sekwestreren in de teelaarde van de wereld door andere agrarische technieken te gebruiken. Er is een boereninitiatief om dat te doen. We moeten ook gebouwen moderniseren. We moeten veranderen hoe we bossen en oceanen managen.
But let me just mention two things briefly. First of all, the high temperature use cases. Angela Merkel, just 10 days ago, with the leadership of her minister Peter Altmaier, who is a good friend and a great public servant, have just embarked on a green hydrogen strategy to make hydrogen with zero marginal cost renewable energy. And just a word on that, Chris: you've heard about the intermittency of wind and solar -- solar doesn't produce electricity when the sun's not shining, and wind doesn't when the wind's not blowing -- but batteries are getting better, and these technologies are becoming much more efficient and powerful, so that for an increasing number of hours of each day, they're producing often way more electricity than can be used. So what to do with it? The marginal cost for the next kilowatt-hour is zero. So all of a sudden, the very energy-intensive process of cracking hydrogen from water becomes economically feasible, and it can be substituted for coal and gas, and that's already being done. There's a Swedish company already making steel with green hydrogen, and, as I say, Germany has just embarked on a major new initiative to do that. I think they're pointing the way for the rest of the world.
Maar laat me twee dingen kort noemen. Eerst de gebruiksmethoden met hoge temperaturen. Angela Merkel, net 10 dagen geleden, met haar minister Peter Altmaier, een goede vriend en een voortreffelijk ambtenaar, zijn net begonnen met een groene-waterstofstrategie, om waterstof te maken zonder extra kosten met duurzame energie. En één ding daarover, Chris: je kent het verhaal van de onregelmatigheid van wind en solar -- solar produceert geen energie als de zon niet schijnt en wind niet als het niet waait -- maar accu's worden beter en deze technologieën worden steeds efficiënter en krachtiger, zodat ze steeds meer uren per dag veel meer elektriciteit produceren dan kan worden gebruikt. Dus wat doen we daarmee? De extra kosten voor de volgende kilowattuur is nul. Dus plotseling wordt het energievretende proces van waterstof uit water winnen economisch haalbaar en het kan kolen en gas vervangen, en dat gebeurt al. Er is een Zweeds bedrijf dat al staal maakt met groene waterstof en, zoals ik zei, Duitsland is net een nieuw initiatief begonnen daarmee. Ik denk dat ze de rest van de wereld de weg wijzen.
Now, where building retrofits are concerned, just a moment on this, because about 20 to 25 percent of the global warming pollution in the world and in the US comes from inefficient buildings that were constructed by companies and individuals who were trying to be competitive in the marketplace and keep their margins acceptably high and thereby skimping on insulation and the right windows and LEDs and the rest. And yet the person or company that buys that building or leases that building, they want their monthly utility bills much lower. So there are now ways to close that so-called agent-principal divide, the differing incentives for the builder and occupier, and we can retrofit buildings with a program that literally pays for itself over three to five years, and we could put tens of millions of people to work in jobs that by definition cannot be outsourced because they exist in every single community. And we really ought to get serious about doing this, because we're going to need all those jobs to get sustainable prosperity in the aftermath of this pandemic.
Als het gaat om het moderniseren van gebouwen, als het mag, want ongeveer 20 tot 25% van de klimaatsveranderingvervuiling in de wereld en in de VS komt door inefficiënte gebouwen die werden gebouwd door bedrijven en individuen die probeerden concurrerend te zijn op de markt en hun marges hoog genoeg te houden en daarbij hebben bezuinigd op isolatie en de juiste ramen en LED's en dat soort dingen. Maar de persoon of het bedrijf die dat gebouw koopt of dat gebouw huurt, wil veel lagere gas- en elektriciteitsrekeningen. Er zijn nu manieren om dat gat tussen eigenaar en gebruiker te dichten, die verschillende prikkels voor de bouwer en de gebruiker, en we kunnen gebouwen moderniseren op een manier die zichzelf terugbetaalt binnen drie tot vijf jaar, en we kunnen tientallen miljoenen mensen aan het werk helpen in banen die per definitie niet uitbesteed kunnen worden, want ze bestaan in iedere gemeenschap. En we moeten hier echt een serieus begin mee maken, want we gaan al die banen nodig hebben om duurzame welvaart te creëren na afloop van deze pandemie.
CA: Just going back to the hydrogen economy that you referred to there, when some people hear that, they think, "Oh, are you talking about hydrogen-fueled cars?" And they've heard that that probably won't be a winning strategy. But you're thinking much more broadly than that, I think, that it's not just hydrogen as a kind of storage mechanism to act as a buffer for renewable energy, but also hydrogen could be essential for some of the other processes in the economy like making steel, making cement, that are fundamentally carbon-intensive processes right now but could be transformed if we had much cheaper sources of hydrogen. Is that right?
CA: Even terug naar die waterstofeconomie waar je het net over had. Sommige mensen denken dan direct dat je bedoelt waterstofaangedreven auto's, en ze hebben gehoord dat dat waarschijnlijk niet haalbaar is. Maar jij denkt daar veel breder over, volgens mij, dat waterstof niet zomaar een opslagmedium is dat dienst kan doen als buffer voor duurzame energie, maar dat waterstof ook essentieel kan zijn voor sommige andere economische processen, zoals staal- en cementproductie, die op dit moment fundamenteel koolstofintensief zijn, maar die getransformeerd kunnen worden als waterstof goedkoper wordt. Klopt dat?
AG: Yes, I was always skeptical about hydrogen, Chris, principally because it's been so expensive to make it, to "crack it out of water," as they say. But the game-changer has been the incredible abundance of solar and wind electricity in volumes and amounts that people didn't expect, and all of a sudden, it's cheap enough to use for these very energy-intensive processes like creating green hydrogen. I'm still a bit skeptical about using it in vehicles. Toyota's been betting on that for 25 years and it hasn't really worked for them. Never say never, maybe it will, but I think it's most useful for these high-temperature industrial processes, and we already have a pathway for decarbonizing transportation with electricity that's working extremely well. Tesla's going to be soon the most valuable automobile company in the world, already in the US, and they're about to overtake Toyota. There is now a semitruck company that's been stood up by Tesla and another that is going to be a hybrid with electricity and green hydrogen, so we'll see whether or not they can make it work in that application. But I think electricity is preferable for cars and trucks.
AG: Ja, ik was altijd sceptisch over waterstof, Chris, met name omdat het zo duur was om het te maken, 'om het uit water te breken', zoals ze zeggen, Maar wat daar verandering in heeft gebracht, is de ongelooflijke overdaad aan solar- en windelektriciteit in hoeveelheden die mensen niet voor mogelijk hielden, en plotseling is het goedkoop genoeg om in te zetten bij energieverslindende processen als het maken van groene waterstof. Ik vraag me nog steeds af of het haalbaar is voor voertuigen. Toyota is daar al 25 jaar mee bezig en ze krijgen het niet echt van de grond. Zeg nooit nooit, het kan nog, maar ik denk dat het name bruikbaar is voor hele hete industriële processen, en we hebben al een manier om transport koolstofvrij te maken met elektriciteit, en dat werkt goed. Tesla is binnenkort het meest waardevolle automobielbedrijf in de wereld, is het al in de VS, en binnenkort halen ze Toyota in. Er is nu een vrachtwagenbedrijf dat wordt gesteund door Tesla en een ander dat een hybride wordt met elektriciteit en groene waterstof, dus we zullen zien of die toepassing gaat werken. Maar ik denk dat elektriciteit de voorkeur heeft voor wegvervoer.
CA: We're coming to some community questions in a minute. Let me ask you, though, about nuclear. Some environmentalists believe that nuclear, or maybe new generation nuclear power is an essential part of the equation if we're to get to a truly clean future, a clean energy future. Are you still pretty skeptical on nuclear, Al?
CA: We doen zo een aantal vragen uit de gemeenschap. Laat ik je echter eerst vragen naar kernenergie. Sommigen milieuactivisten geloven dat kernenergie of misschien een nieuwe generatie kernenergie een essentieel deel van de oplossing is als we een echt schone toekomst willen, een schone-energietoekomst. Ben je nog steeds zo sceptisch over kernenergie, Al?
AG: Well, the market's skeptical about it, Chris. It's been a crushing disappointment for me and for so many. I used to represent Oak Ridge, where nuclear energy began, and when I was a young congressman, I was a booster. I was very enthusiastic about it. But the cost overruns and the problems in building these plants have become so severe that utilities just don't have an appetite for them. It's become the most expensive source of electricity. Now, let me hasten to add that there are some older nuclear reactors that have more useful time that could be added onto their lifetimes. And like a lot of environmentalists, I've come to the view that if they can be determined to be safe, they should be allowed to continue operating for a time.
AG: Nou, de markt is er sceptisch over, Chris. Het is een bittere teleurstelling voor mij en voor zo velen. Ik vertegenwoordigde Oak Ridge, waar kernenergie begon, en als jong politicus in de kamer was ik een voorstander. Ik was er heel enthousiast over. Maar de kostenoverschrijdingen en de problemen bij de aanleg van de centrales zijn zo ernstig geworden dat energiebedrijven er geen trek meer in hebben. Het is de duurste bron van elektriciteit geworden. Laat me daar snel aan toevoegen dat er enkele oudere reactoren zijn waarvoor het interessant is om er de levensduur van te verlengen. En zoals veel milieuactivisten ben ik van mening dat als ze veilig zijn, we ze moeten toestaan nog een tijd te blijven werken.
But where new nuclear power plants are concerned, here's a way to look at it. If you are -- you've been a CEO, Chris. If you were the CEO of -- I guess you still are. If you were the CEO of an electric utility, and you told your executive team, "I want to build a nuclear power plant," two of the first questions you would ask are, number one: How much will it cost? And there's not a single engineering consulting firm that I've been able to find anywhere in the world that will put their name on an opinion giving you a cost estimate. They just don't know. A second question you would ask is: How long will it take to build it, so we can start selling the electricity? And again, the answer you will get is, "We have no idea." So if you don't know how much it's going to cost, and you don't know when it's going to be finished, and you already know that the electricity is more expensive than the alternate ways to produce it, that's going to be a little discouraging, and, in fact, that's been the case for utilities around the world.
Maar als het gaat om nieuwe kerncentrales? Zie het zo. Jij bent CEO geweest, Chris. Als je CEO was van -- en eigenlijk ben je het nog. Als je CEO was van een elektriciteitsbedrijf en je vertelde je managementteam: "Ik wil een kerncentrale bouwen", dan zouden dit twee van je eerste vragen zijn. Een: wat gaat het kosten? En ik heb geen enkel consultantsbedrijf in de hele wereld kunnen vinden dat zijn naam wil verbinden aan een kostenschatting. Ze weten het gewoon niet. Een tweede vraag die je zou stellen: hoe lang duurt het voor hij klaar is zodat we elektriciteit kunnen verkopen? Ook hier, wat krijg je als antwoord? 'Geen idee.' Dus als je niet weet wat het gaat kosten en je weet niet wanneer het klaar is en je weet nu al dat de elektriciteit duurder zal zijn dan met andere productiemethoden, dan wordt je daar niet enthousiast van en dat is over de hele wereld ook daadwerkelijk gebeurd.
CA: OK. So there's definitely an interesting debate there, but we're going to come on to some community questions. Let's have the first of those questions up, please. From Prosanta Chakrabarty: "People who are skeptical of COVID and of climate change seem to be skeptical of science in general. It may be that the singular message from scientists gets diluted and convoluted. How do we fix that?"
CA: OK. Er zijn een heleboel interessante dingen om over te praten, maar we willen wat vragen van ons publiek gaan doen. Kom maar met die eerste vraag. Van Prosanta Chakrabarty: "Mensen die sceptisch zijn over COVID en klimaatverandering lijken sceptisch over alle wetenschap. Prima ideeën van wetenschappers worden wellicht afgezwakt en gecompliceerd. Wat doen we daar aan?"
AG: Yeah, that's a great question, Prosanta. Boy, I'm trying to put this succinctly and shortly. I think that there has been a feeling that experts in general have kind of let the US down, and that feeling is much more pronounced in the US than in most other countries. And I think that the considered opinion of what we call experts has been diluted over the last few decades by the unhealthy dominance of big money in our political system, which has found ways to really twist economic policy to benefit elites. And this sounds a little radical, but it's actually what has happened.
AG: Ja, een hele goede vraag, Prosanta. Tjonge, hoe zeg ik dit kort maar duidelijk? Wat we, denk ik, zien, is een gevoel dat deskundigen in het algemeen de VS in de steek hebben gelaten, en dat gevoel is veel sterker in de VS dan in de meeste andere landen. En ik denk dat de meningen van wat wij deskundigen noemen de laatste tientallen jaren sterk zijn verwaterd door de ongezonde dominantie van het grote geld in ons politieke systeem, dat manieren heeft gevonden economisch beleid zo te verdraaien dat het de elite dient. Dat mag wat radicaal klinken, maar dat is wel wat er gebeurd is.
And we have gone for more than 40 years without any meaningful increase in middle-income pay, and where the injustice experienced by African Americans and other communities of color are concerned, the differential in pay between African Americans and majority Americans is the same as it was in 1968, and the family wealth, the net worth -- it takes 11 and a half so-called "typical" African American families to make up the net worth of one so-called "typical" White American family. And you look at the soaring incomes in the top one or the top one-tenth of one percent, and people say, "Wait a minute. Whoever the experts were that designed these policies, they haven't been doing a good job for me."
We doen het nu al meer dan 40 jaar zonder een wezenlijke verhoging van het middeninkomen, en als het gaat om het onrecht dat Afro-Amerikanen en andere niet-blanken ervaren, het verschil in loon tussen Afro-Amerikanen en de meerderheid is hetzelfde als in 1968, en het familievermogen, het netto vermogen -- elf en een half zogenaamde 'typische' Afro-Amerikaanse families hebben net zoveel netto vermogen als één 'typische' blanke Amerikaanse familie. Als je kijkt naar de snel rijzende inkomens in de top 1, of top 1/10 procent, dan zeggen mensen: 'Wacht even. Welke deskundigen dit beleid dan ook hebben vormgegeven, veel goed heeft het mij niet gedaan.'
A final point, Chris: there has been an assault on reason. There has been a war against truth. There has been a strategy, maybe it was best known as a strategy decades ago by the tobacco companies who hired actors and dressed them up as doctors to falsely reassure people that there were no health consequences from smoking cigarettes, and a hundred million people died as a result. That same strategy of diminishing the significance of truth, diminishing, as someone said, the authority of knowledge, I think that has made it kind of open season on any inconvenient truth -- forgive another buzz phrase, but it is apt. We cannot abandon our devotion to the best available evidence tested in reasoned discourse and used as the basis for the best policies we can form.
Een laatste punt, Chris: er is een aanslag gepleegd op de rede. Er is een oorlog geweest tegen de waarheid. Er is een strategie geweest, misschien het best bekend van de strategie van de tabaksfabrikanten vroeger, die acteurs inhuurden en aankleedden als dokters om mensen 'gerust' te stellen dat er geen gezondheidsgevaren kleefden aan sigaretten roken, waardoor er honderd miljoen mensen zijn overleden. Diezelfde strategie van het ondermijnen van het belang van de waarheid, het ondermijnen, zoals iemand zei, van de autoriteit van kennis, heeft ervoor gezorgd dat het jachtseizoen open is op iedere ongemakkelijke waarheid -- vergeef me weer een buzz-woord, maar het is hier gepast. We kunnen niet stoppen toegewijd te zijn aan het best beschikbare bewijs wat is getest in rationele uitwisseling en gebruikt als de basis voor het beste beleid dat we kunnen vormgeven.
CA: Is it possible, Al, that one consequence of the pandemic is actually a growing number of people have revisited their opinions on scientists? I mean, you've had a chance in the last few months to say, "Do I trust my political leader or do I trust this scientist in terms of what they're saying about this virus?" Maybe lessons from that could be carried forward?
CA: Is het mogelijk, Al, dat een consequentie van de pandemie is dat een groeiend aantal mensen hun mening over wetenschappers herziet? Mensen hebben de kans gehad om te zeggen: 'Geloof ik mijn politiek leider of deze wetenschapper, als het gaat om wat ze zeggen over dit virus?' Misschien kunnen we daar lessen uit trekken?
AG: Well, you know, I think if the polling is accurate, people do trust their doctors a lot more than some of the politicians who seem to have a vested interest in pretending the pandemic isn't real. And if you look at the incredible bust at President Trump's rally in Tulsa, a stadium of 19,000 people with less than one-third filled, according to the fire marshal, you saw all the empty seats if you saw the news clips, so even the most loyal Trump supporters must have decided to trust their doctors and the medical advice rather than Dr. Donald Trump.
AG: Nou, als de opinieonderzoeken kloppen, vertrouwen mensen hun dokter meer dan sommige politici die lijken een belang te hebben bij het domweg ontkennen van de pandemie. En als je kijkt naar de ongelooflijke flop van president Trumps bijeenkomst in Tulsa, een stadion met 19.000 plaatsen minder dan een derde gevuld volgens de brandweer, je zag al die lege plaatsen in de nieuwsflitsen, dus zelfs de meest loyale Trump-aanhangers moeten besloten hebben hun dokter en het medisch advies te geloven en niet Dr. Donald Trump.
CA: With a little help from the TikTok generation, perchance.
CA: Met wat assistentie van de TikTok-generatie, wellicht.
AG: Well, but that didn't affect the turnout. What they did, very cleverly, and I'm cheering them on, what they did was affect the Trump White House's expectations. They're the reason why he went out a couple days beforehand and said, "We've had a million people sign up." But they didn't prevent -- they didn't take seats that others could have otherwise taken. They didn't affect the turnout, just the expectations.
AG: Maar dat was niet de reden van de opkomst. Wat ze deden, heel slim, en dat moeten ze vooral doen, wat ze deden, was de verwachtingen van Trumps Witte Huis aantasten. Zij zijn de reden dat hij een paar dagen tevoren verkondigde: "Een miljoen mensen hebben zich aangemeld." Maar zij voorkwamen niet -- zij blokkeerden geen plaatsen waar anderen hadden kunnen zitten. Zij beïnvloedden de opkomst niet, maar wel de verwachtingen.
CA: OK, let's have our next question here. "Are you concerned the world will rush back to the use of the private car out of fear of using shared public transportation?"
CA: OK, laten we een volgende vraag nemen. "Bent U bezorgd dat de wereld massaal weer voor de auto kiest uit angst voor het gebruik van gezamenlijk openbaar vervoer?"
AG: Well, that could actually be one of the consequences, absolutely. Now, the trends on mass transit were already inching in the wrong direction because of Uber and Lyft and the ridesharing services, and if autonomy ever reaches the goals that its advocates have hoped for then that may also have a similar effect. But there's no doubt that some people are going to be probably a little more reluctant to take mass transportation until the fear of this pandemic is well and truly gone.
AG: Dat zou zeker één van de consequenties kunnen zijn. De trend inzake openbaar vervoer bewoog zich toch al in de verkeerde richting door het gebruik van Uber en Lyft en deeltaxi's, en als autonomie ooit de doelen haalt waar haar aanhangers op hoopt, dan kan dat een vergelijkbaar effect hebben. Maar er bestaat geen twijfel over dat sommige mensen waarschijnlijk wat minder happig zullen zijn om openbaar vervoer te gebruiken tot de angst voor deze pandemie goed en wel verdwenen is.
CA: Yeah. Might need a vaccine on that one.
CA: Ja. Misschien kan een vaccin helpen.
AG: (Laughs) Yeah.
AG: (Lacht) Ja.
CA: Next question. Sonaar Luthra, thank you for this question from LA. "Given the temperature rise in the Arctic this past week, seems like the rate we are losing our carbon sinks like permafrost or forests is accelerating faster than we predicted. Are our models too focused on human emissions?" Interesting question.
CA: Volgende vraag. Sonaar Luthra, bedankt voor deze vraag uit LA. "De opwarming deze week in het Noordpoolgebied suggereert dat we onze koolstofputten zoals permafrost en bossen sneller verliezen dan voorspeld. Zijn onze modellen teveel gericht op menselijke uitstoot?" Interessante vraag.
AG: Well, the models are focused on the factors that have led to these incredible temperature spikes in the north of the Arctic Circle. They were predicted, they have been predicted, and one of the reasons for it is that as the snow and ice cover melts, the sun's incoming rays are no longer reflected back into space at a 90 percent rate, and instead, when they fall on the dark tundra or the dark ocean, they're absorbed at a 90 percent rate. So that's a magnifier of the warming in the Arctic, and this has been predicted. There are a number of other consequences that are also in the models, but some of them may have to be recalibrated.
AG: De modellen zijn gericht op de factoren die hebben geleid tot deze ongelooflijke temperatuursprongen in het noorden van het Noordpoolgebied. Ze zijn voorspeld, ze waren voorspeld, en een van de redenen daarvoor is dat wanneer de sneeuw en ijskappen smelten, de inkomende zonnestralen niet langer worden teruggekaatst naar de ruimte tegen 90% en in plaats daarvan, wanneer ze op een donkere toendra of oceaan vallen, ze geabsorbeerd worden voor 90%. Dus dat versnelt de verwarming van het Noordpoolgebied en dat was voorspeld. Er zijn nog een aantal consequenties die in die modellen zitten, maar sommige daarvan moeten wellicht gerekalibreerd worden.
The scientists are freshly concerned that the emissions of both CO2 and methane from the thawing tundra could be larger than they had hoped they would be. There's also just been a brand-new study. I won't spend time on this, because it deals with a kind of geeky term called "climate sensitivity," which has been a factor in the models with large error bars because it's so hard to pin down. But the latest evidence indicates, worryingly, that the sensitivity may be greater than they had thought, and we will have an even more daunting task. That shouldn't discourage us. I truly believe that once we cross this tipping point, and I do believe we're doing it now, as I've said, then I think we're going to find a lot of ways to speed up the emissions reductions.
De wetenschappers zijn bezorgd geworden dat de uitstoot van zowel CO2 als methaan van de dooiende toendra groter zou kunnen zijn dan waar ze op gehoopt hadden. Er is ook een gloednieuw onderzoek geweest. Ik ga er niet op in want het gaat over een vreemd iets wat 'klimaatgevoeligheid' heet, wat van invloed is geweest bij modellen met grote afwijkingen omdat het zo lastig te vatten is. Maar het laatste bewijsmateriaal laat tot onze zorg zien dat de gevoeligheid wellicht groter is dan ze hadden gedacht en dat ons probleem zelfs nog groter is. Dat mag ons niet ontmoedigen. Ik geloof echt dat wanneer we dit kantelpunt hebben gehad, en ik geloof dat we nu op dat punt zijn, zoals ik zei, dan denk ik dat we veel manieren zullen vinden om de vermindering van onze uitstoot te versnellen.
CA: We'll take one more question from the community. Haha. "Geoengineering is making extraordinary progress. Exxon is investing in technology from Global Thermostat that seems promising. What do you think of these air and water carbon capture technologies?" Stephen Petranek.
CA: We nemen nog een vraag uit onze gemeenschap. Haha. "Klimaatengineering boekt opmerkelijke vooruitgang. Exxon investeert in technologie van Global Thermostat, wat er interessant uitziet. Wat denkt U van deze koolstofsafvangtechnologieën uit lucht en water? Stephen Petranek."
AG: Yeah. Well, you and I have talked about this before, Chris. I've been strongly opposed to conducting an unplanned global experiment that could go wildly wrong, and most are really scared of that approach. However, the term "geoengineering" is a nuanced term that covers a lot. If you want to paint roofs white to reflect more energy from the cityscapes, that's not going to bring a danger of a runaway effect, and there are some other things that are loosely called "geoengineering" like that, which are fine. But the idea of blocking out the sun's rays -- that's insane in my opinion. Turns out plants need sunlight for photosynthesis and solar panels need sunlight for producing electricity from the sun's rays. And the consequences of changing everything we know and pretending that the consequences are going to precisely cancel out the unplanned experiment of global warming that we already have underway, you know, there are glitches in our thinking. One of them is called the "single solution bias," and there are people who just have a hunger to say, "Well, that one solution, we just need to latch on to that and do that, and damn the consequences." Well, it's nuts.
AG: Nou, daar hebben jij en ik het eerder over gehad, Chris. Ik ben een ferm tegenstander van het doen van ongeplande mondiale experimenten die gierend verkeerd kunnen gaan en de meesten zijn echt bang voor die aanpak. De term 'klimaatengineering' dekt echter en hele brede lading. Als je daken wit wilt schilderen om meer energie te reflecteren van stedelijke bebouwing, dan is er geen gevaar dat dat uit de hand loopt, en er zijn ook andere dingen die losjes 'klimaatengineering' worden genoemd en dat is prima. Maar het idee om de zonnestralen te blokkeren -- dat is naar mijn idee onzinnig. Planten hebben nu eenmaal zonlicht nodig voor fotosynthese en zonnepanelen hebben zonlicht nodig voor de productie van energie uit zonnestralen. En de consequenties van het veranderen van alles wat we weten en net doen alsof de consequenties precies de oplossing gaan zijn voor het ongeplande lopende experiment, namelijk de opwarming van de Aarde ... Weet je, ons denken heeft zijn mankementen en een ervan heet de tunnelvisie van één oplossing, en er zijn mensen die gewoon te gretig zijn om te zeggen: 'Die ene oplossing, daar moeten we alles op inzetten en het maakt niet uit wat ervan komt.' Dat is onzinnig.
CA: But let me push back on this just a little bit. So let's say that we agree that a single solution, all-or-nothing attempt at geoengineering is crazy. But there are scenarios where the world looks at emissions and just sees, in 10 years' time, let's say, that they are just not coming down fast enough and that we are at risk of several other liftoff events where this train will just get away from us, and we will see temperature rises of three, four, five, six, seven degrees, and all of civilization is at risk. Surely, there is an approach to geoengineering that could be modeled, in a way, on the way that we approach medicine.
CA: Maar laat me even wat tegengas geven. Laten we zeggen dat we het eens zijn dat een enkele oplossing, een alles-of-nietspoging met klimaatengineering onzin is. Maar er zijn scenario's waar de wereld naar de uitstoot kijkt en gewoon ziet, laten we zeggen over 10 jaar, dat het gewoon niet snel genoeg minder wordt en dat we sommige andere escalatiegebeurtenissen riskeren die ervoor kunnen zorgen dat we de bus gaan missen, en dat we de temperatuur 3, 4, 5, 6, 7 graden zien oplopen en dat de hele mensheid gevaar loopt. We kunnen toch ook klimaatengineering toepassen op een manier zoals we dat doen met gezondheidszorg.
Like, for hundreds of years, we don't really understand the human body, people would try interventions, and some of them would work, and some of them wouldn't. No one says in medicine, "You know, go in and take an all-or-nothing decision on someone's life," but they do say, "Let's try some stuff." If an experiment can be reversible, if it's plausible in the first place, if there's reason to think that it might work, we actually owe it to the future health of humanity to try at least some types of tests to see what could work. So, small tests to see whether, for example, seeding of something in the ocean might create, in a nonthreatening way, carbon sinks. Or maybe, rather than filling the atmosphere with sulfur dioxide, a smaller experiment that was not that big a deal to see whether, cost-effectively, you could reduce the temperature a little bit. Surely, that isn't completely crazy and is at least something we should be thinking about in case these other measures don't work?
Want we al honderden jaren begrijpen we het menselijk lichaam niet echt en mensen proberen in te grijpen, soms met succes en soms ook niet. Niemand in de medische wetenschap zegt: 'Doe maar een alles-of-nietspoging voor iemands leven,' maar ze zeggen wel: 'Laten we iets proberen.' Als een experiment omkeerbaar is, als het enige kans van slagen heeft, als er reden is aan te nemen dat het kan werken, dan zijn we het de toekomstige gezondheid van de mensheid schuldig om in ieder geval iets uit te testen dat zou kunnen werken. Kleine tests, om bijvoorbeeld te zien of ijzerbemesting van de oceaan wellicht op een ongevaarlijke manier kan zorgen voor koolstofputten. Of om bijvoorbeeld in plaats van de atmosfeer te vullen met zwaveldioxide, een kleiner ongevaarlijk experimentje te doen om te zien of je op efficiënte wijze de temperatuur iets omlaag kon brengen. Dat is toch niet helemaal onzinnig en op zijn minst iets waar we over moeten denken als die andere maatregelen niet werken?
AG: Well, there've already been such experiments to seed the ocean to see if that can increase the uptake of CO2. And the experiments were an unmitigated failure, as many predicted they would be. But that, again, is the kind of approach that's very different from putting tinfoil strips in the atmosphere orbiting the Earth. That was the way that solar geoengineering proposal started. Now they're focusing on chalk, so we have chalk dust all over everything. But more serious than that is the fact that it might not be reversible.
AG: Nou, experimenten zoals ijzerbemesting van de oceaan zijn er al geweest, om te zien of dat de opslag van koolstof kan bevorderen. En de experimenten waren een volstrekte mislukking, wat velen al hadden verwacht. Maar dat, nogmaals, is een aanpak die nogal verschilt van het plaatsen van stukjes aluminumfolie in een baan om de Aarde. Daarmee begon dat voorstel van zonne-klimaatengineering. Nu richten ze zich op krijt -- dat je overal krijtstof overheen hebt. Maar erger is dat het misschien niet omkeerbaar is.
CA: But, Al, that's the rhetoric response. The amount of dust that you need to drop by a degree or two wouldn't result in chalk dust over everything. It would be unbelievably -- like, it would be less than the dust that people experience every day, anyway. I mean, I just --
CA: Maar, Al, dat is een theoretische reactie. De hoeveelheid stof die je nodig hebt om een graad of twee omlaag te komen, zou niet uitmonden in krijtstof over alles. Het zou ongelooflijk -- zeg maar, het zou minder stof zijn dan waar mensen sowieso mee te maken hebben. Ik bedoel, ik --
AG: First of all, I don't know how you do a small experiment in the atmosphere. And secondly, if we were to take that approach, we would have to steadily increase the amount of whatever substance they decided. We'd have to increase it every single year, and if we ever stopped, then there would be a sudden snapback, like "The Picture of Dorian Gray," that old book and movie, where suddenly all of the things caught up with you at once. The fact that anyone is even considering these approaches, Chris, is a measure of a feeling of desperation that some have begun to feel, which I understand, but I don't think it should drive us toward these reckless experiments. And by the way, using your analogy to experimental cancer treatments, for example, you usually get informed consent from the patient.
AG: Om te beginnen weet ik niet hoe je een klein experiment doet in de atmosfeer. En ten tweede, mochten we die aanpak hanteren, dan zouden we langzaam meer en meer moeten toevoegen van de substantie die ze zouden kiezen. We zouden het elk jaar moeten vermeerderen en als we ooit zouden stoppen, zouden we plots terugvallen, zoals in het oude boek en de film 'The Picture of Dorian Gray', waar plotseling alles tegelijk uit de hand liep. Het simpele feit dat mensen dit soort aanpakken overwegen, Chris, geeft de mate van wanhoop aan die sommigen beginnen te ervaren, en dat snap ik best, maar we moeten ons niet laten verleiden tot dit soort roekeloze experimenten. Trouwens, om bij jouw analogie te blijven van experimentele kankerbehandeling, bijvoorbeeld, daar krijg je normaal gesproken wel toestemming van je patient voor.
Getting informed consent from 7.8 billion people who have no voice and no say, who are subject to the potentially catastrophic consequences of this wackadoodle proposal that somebody comes up with to try to rearrange the entire Earth's atmosphere and hope and pretend that it's going to cancel out, the fact that we're putting 152 million tons of heat-trapping, manmade global warming pollution into the sky every day. That's what's really insane. A scientist decades ago compared it this way. He said, if you had two people on a sinking boat and one of them says, "You know, we could probably use some mirrors to signal to shore to get them to build a sophisticated wave-generating machine that will cancel out the rocking of the boat by these guys in the back of the boat." Or you could get them to stop rocking the boat. And that's what we need to do. We need to stop what's causing the crisis.
Toestemming krijgen van 7,8 miljard mensen die er niets over te zeggen hebben en die lijdend voorwerp zijn van mogelijk catastrofale consequenties van een of ander raar plan waar iemand mee aan komt zetten om te proberen de hele atmosfeer van de Aarde te reorganiseren en maar hardop hoopt dat het een oplossing gaat zijn voor het feit dat we 152 miljoen ton warmtevangende, door de mens veroorzaakte klimaatvervuiling iedere dag in de lucht spuwen. Dat is wat er echt mis is. Een wetenschapper tientallen jaren geleden vergeleek het als volgt. Hij zei dat als je twee mensen in een zinkende boot had, en een ervan zei: 'We kunnen misschien met wat spiegels signalen naar de kust sturen, dat ze iets moeten bouwen om golven mee te genereren die precies het schommelen opheffen wat die jongens achterin veroorzaken.' Of je zorgt ervoor dat ze stoppen met schommelen! En dat moeten we doen. We moeten de oorzaken aanpakken.
CA: Yeah, that's a great story, but if the effort to stop the people rocking in the back of the boat is as complex as the scientific proposal you just outlined, whereas the experiment to stop the waves is actually as simple as telling the people to stop rocking the boat, that story changes. And I think you're right that the issue of informed consent is a really challenging one, but, I mean, no one gave informed consent to do all of the other things we're doing to the atmosphere. And I agree that the moral hazard issue is worrying, that if we became dependent on geoengineering and took away our efforts to do the rest, that would be tragic. It just seems like, I wish it was possible to have a nuanced debate of people saying, you know what, there's multiple dials to a very complex problem. We're going to have to adjust several of them very, very carefully and keep talking to each other. Wouldn't that be a goal to just try and have a more nuanced debate about this, rather than all of that geoengineering can't work?
CA: Ja, dat is een mooi verhaal, maar als het net zo moeilijk is die mensen te laten stoppen met schommelen als het is om die technologische oplossing die je schetst te realiseren, dus als het experiment om golven te maken net zo simpel is als die mensen vertellen te stoppen met schommelen, dan wordt het een ander verhaal. Ik denk dat je gelijk hebt dat het vragen van toestemming een heel lastig probleem is, maar ook niemand gaf toestemming om al die andere dingen te doen die we de atmosfeer aandoen. En ik ben het met je eens over dat morele gevaar, dat is zorgelijk. Als we afhankelijk zouden worden van klimaatengineering en het zou onze inspanning om de rest te doen wegnemen, dat zou tragisch zijn. Het lijkt mij gewoon -- Ik wou dat we een genuanceerd debat konden hebben, dat mensen zouden zeggen, weet je, er zitten een hoop knoppen aan een complex probleem. We moeten sommige ervan heel voorzichtig bijstellen en in dialoog blijven. Is het geen goed streven om gewoon te proberen hier genuanceerd over te praten, in plaats van te zeggen dat klimaatengineering nooit kan werken?
AG: Well, I've said some of it, you know, the benign forms that I've mentioned, I'm not ruling those out. But blocking the Sun's rays from the Earth, not only do you affect 7.8 billion people, you affect the plants and the animals and the ocean currents and the wind currents and natural processes that we're in danger of disrupting even more. Techno-optimism is something I've engaged in in the past, but to latch on to some brand-new technological solution to rework the entire Earth's natural system because somebody thinks he's clever enough to do it in a way that precisely cancels out the consequences of using the atmosphere as an open sewer for heat-trapping manmade gases. It's much more important to stop using the atmosphere as an open sewer. That's what the problem is.
AG: Nou, ik heb gezegd dat sommige dingen, de onschadelijke vormen die ik heb genoemd, dat ik die niet uitsluit. Maar om zonnestralen te blokkeren van de Aarde, dat raakt niet alleen 7,8 miljard mensen, maar het raakt planten en dieren en de oceaanstromen en de windstromen en natuurlijke processen die we wellicht nog meer zouden verstoren. Techno-optimisme is iets waar ik me vroeger ook schuldig aan heb gemaakt, maar om me vast te houden aan een gloednieuwe technologische oplossing die het hele natuurlijke systeem van de Aarde moet veranderen omdat iemand denkt dat hij slim genoeg is om het op een manier te doen die precies teniet doet dat wij de atmosfeer gebruiken als een open riool voor de warmtevasthoudende gassen die we produceren. Het is veel belangrijker dat we ophouden de atmosfeer als open riool te gebruiken. Dat is het probleem!
CA: All right, well, we'll agree that that is the most important thing, for sure, and speaking of which, do you believe the world needs carbon pricing, and is there any prospect for getting there?
CA: Prima, we zijn het erover eens dat dat het belangrijkste is, zeker, en nu we het daar over hebben, geloof jij dat koolstoftarieven de wereld kunnen helpen en is er een kans dat ze er komen?
AG: Yes. Yes to both questions. For decades, almost every economist who is asked about the climate crisis says, "Well, we just need to put a price on carbon." And I have certainly been in favor of that approach. But it is daunting. Nevertheless, there are 43 jurisdictions around the world that already have a price on carbon. We're seeing it in Europe. They finally straightened out their carbon pricing mechanism. It's an emissions trading version of it. We have places that have put a tax on carbon. That's the approach the economists prefer. China is beginning to implement its national emissions trading program. California and quite a few other states in the US are already doing it. It can be given back to people in a revenue-neutral way.
AG: 'Ja' op beide vragen. Al tientallen jaren zegt bijna iedere econoom die wordt gevraagd naar de klimaatcrisis: "Nou, we moeten gewoon een tarief aan koolstof hangen." En ik ben zeker voorstander geweest van die aanpak. Maar het is een hele klus. Maar toch zijn er 43 wetsgebieden in de wereld die al een prijs voor koolstof hanteren. We zien het in Europa. Ze hebben uiteindelijk hun koolstoftariefsysteem werkend, een dat werkt met emissiehandel. Er zijn plaatsen waar ze belasting heffen op koolstof. De economen prefereren die aanpak. China begint nu ook een nationaal emissiehandelsysteem te implementeren. Californië en nog een aantal staten in de VS doen het al. Je kunt de mensen hetzelfde geld via een andere weg weer teruggeven.
But the opposition to it, Chris, which you've noted, is impressive enough that we do have to take other approaches, and I would say most climate activists are now saying, look, let's don't make the best the enemy of the better. There are other ways to do this as well. We need every solution we can rationally employ, including by regulation. And often, when the political difficulty of a proposal becomes too difficult in a market-oriented approach, the fallback is with regulation, and it's been given a bad name, regulation, but many places are doing it. I mentioned phasing out internal combustion engines. That's an example. There are 160 cities in the US that have already by regulation ordered that within a date certain, 100 percent of all their electricity will have to come from renewable sources. And again, the market forces that are driving the cost of renewable energy and sustainability solutions ever downward, that gives us the wind at our back. This is working in our favor.
Maar de tegenstand ertegen, Chris, zoals je al aangaf, is geducht genoeg dat we het ook op andere manieren moeten aanpakken en ik zou zeggen dat de meeste klimaatactivisten nu zeggen, kijk, laten we ons niet blindstaren op wat ons het beste lijkt. We kunnen dit ook op andere manieren doen. We hebben iedere oplossing nodig die we redelijkerwijs kunnen gebruiken en dat betekent ook door regulering. En vaak, als een politiek bezwaar tegen een voorstel te zwaarwegend wordt in een marktgerichte benadering, vallen we terug op regulering, en het heeft een slechte naam gekregen, regulering, maar op vele plaatsen werkt het. Ik had het over het uitfaseren van verbrandingsmotoren. Dat is een voorbeeld. Er zijn in de VS 160 steden die al gereguleerd hebben dat per een bepaalde datum 100% van al hun elektriciteit van duurzame bronnen moet komen. En nogmaals, de marktkrachten die de kostprijs van duurzame energie en duurzame oplossingen steeds verder omlaag brengen, geven ons daarbij een steuntje in de rug. Dat werkt in ons voordeel.
CA: I mean, the pushback on carbon pricing often goes further from parts of the environmental movement, which is to a pushback on the role of business in general. Business is actually -- well, capitalism -- is blamed for the climate crisis because of unrelenting growth, to the point where many people don't trust business to be part of the solution. The only way to go forward is to regulate, to force businesses to do the right thing. Do you think that business has to be part of the solution?
CA: De tegenstand tegen koolstoftarieven gaat vaak verder dan alleen de milieubeweging, want vaak wil men dat bedrijven een minder grote rol spelen. Bedrijven -- of kapitalisme -- geeft men de schuld voor de klimaatcrisis vanwege de voortwoekerende groei, en dat gaat zo ver dat mensen er geen vertrouwen in hebben dat bedrijven een rol in de oplossing kunnen spelen. De enige uitweg is te reguleren, om bedrijven te dwingen te doen wat nodig is. Geloof jij dat bedrijven deel van de oplossing moeten zijn?
AG: Well, definitely, because the allocation of capital needed to solve this crisis is greater than what governments can handle. And businesses are beginning, many businesses are beginning to play a very constructive role. They're getting a demand that they do so from their customers, from their investors, from their boards, from their executive teams, from their families. And by the way, the rising generation is demanding a brighter future, and when CEOs interview potential new hires, they find that the new hires are interviewing them. They want to make a nice income, but they want to be able to tell their family and friends and peers that they're doing something more than just making money. One illustration of how this new generation is changing, Chris: there are 65 colleges in the US right now where the College Young Republican Clubs have joined together to jointly demand that the Republican National Committee change its policy on climate, lest they lose that entire generation. This is a global phenomenon. The Greta Generation is now leading this in so many ways, and if you look at the polling, again, the vast majority of young Republicans are demanding a change on climate policy. This is really a movement that is building still.
AG: Jazeker, want de hoeveelheid kapitaal die nodig is om deze crisis te bezweren is groter dan waar overheden mee overweg kunnen. En bedrijven beginnen, veel bedrijven beginnen een hele constructieve rol te spelen. Er wordt van ze geëist dat ze dat doen, door hun klanten, door hun investeerders, door hun raden van bestuur, door hun directieteams, door hun families. En trouwens, de opkomende generatie eist een betere toekomst en als CEO's kandidaten interviewen, komen ze erachter dat zij geïnterviewd worden. Ze willen goed verdienen, maar ze willen hun familie, vrienden en collega's kunnen zeggen dat ze meer doen dan alleen maar geld verdienen. Een illustratie van hoe deze nieuwe generatie verandert, Chris: er zijn nu 65 universiteiten in de VS waar de College Young Republican Clubs zijn overeengekomen om samen te eisen dat het Republican National Committee zijn klimaatbeleid wijzigt of dat ze anders die hele generatie kwijt zijn. Dit gebeurt wereldwijd. De Greta-generatie neemt het voortouw op zovele manieren en als je kijkt naar enquêtes, opnieuw, de meerderheid van jonge Republikeinen eisen een verandering in klimaatbeleid. Dit is echt een beweging die nog steeds groeiende is.
CA: I was going to ask you about that, because one of the most painful things over the last 20 years has just been how climate has been politicized, certainly in the US. You've probably felt yourself at the heart of that a lot of the time, with people attacking you personally in the most merciless, and unfair ways, often. Do you really see signs that that might be changing, led by the next generation?
CA: Daar wou ik je naar vragen, want een van de pijnlijkste dingen in de afgelopen 20 jaar is hoe het klimaat is gepolitiseerd, zeker in de VS. Je bent daar zelf waarschijnlijk lange tijd het middelpunt van geweest, met mensen die je persoonlijk aanvielen, vaak op genadeloze en oneerlijke wijze. Zie jij echt tekens dat dat aan het veranderen is onder leiding van de nieuwe generatie?
AG: Yeah, there's no question about it. I don't want to rely on polls too much. I've mentioned them already. But there was a new one that came out that looked at the wavering Trump supporters, those who supported him strongly in the past and want to do so again. The number one issue, surprisingly to some, that is giving them pause, is the craziness of President Trump and his administration on climate. We're seeing big majorities of the Republican Party overall saying that they're ready to start exploring some real solutions to the climate crisis. I think that we're really getting there, no question about it.
AG: Ja, daar is geen twijfel over. Ik wil niet teveel leunen op enquêtes -- ik noemde ze al -- maar er is nu een onderzoek gedaan dat twijfelende Trump-supporters onderzocht, mensen die hem eerder steunden en dat opnieuw willen doen. Het belangrijkste onderwerp -- voor sommigen verrassend -- dat ze doet twijfelen, is de onzinnigheid van Trump en zijn regering inzake klimaat. We zien grote meerderheden in de Republikeinse partij die zeggen dat ze willen kijken naar wat echte maatregelen voor de klimaatcrisis. Ik denk echt dat het de goede kant uitgaat, zonder twijfel.
CA: I mean, you've been the figurehead for raising this issue, and you happen to be a Democrat. Is there anything that you can personally do to -- I don't know -- to open the tent, to welcome people, to try and say, "This is beyond politics, dear friends"?
CA: Jij bent echt degene geweest die dit op de agenda heeft gezet en je bent toevallig Democraat. Is er iets dat je persoonlijk kunt doen om -- ik weet niet -- de tent te openen, mensen uit te nodigen, te zeggen: "Dit gaat verder dan politiek, beste vrienden"?
AG: Yeah. Well, I've tried all of those things, and maybe it's made a little positive difference. I've worked with the Republicans extensively. And, you know, well after I left the White House, I had Newt Gingrich and Pat Robertson and other prominent Republicans appear on national TV ads with me saying we've got to solve the climate crisis. But the petroleum industry has really doubled down enforcing discipline within the Republican Party. I mean, look at the attacks they've launched against the Pope when he came out with his encyclical and was demonized, not by all for sure, but there were hawks in the anti-climate movement who immediately started training their guns on Pope Francis, and there are many other examples. They enforce discipline and try to make it a partisan issue, even as Democrats reach out to try to make it bipartisan. I totally agree with you that it should not be a partisan issue. It didn't use to be, but it's been artificially weaponized as an issue.
AG: Nou , dat soort dingen heb ik wel geprobeerd en wellicht heeft het een klein beetje geholpen. Ik heb uitgebreid samengewerkt met de Republikeinen. En lang nadat ik het Witte Huis verliet, verschenen Newt Gingrich en Pat Robertson en andere prominente Republikeinen met mij in nationale tv-commercials om de klimaatcrisis onder de aandacht te brengen. Maar de olie-sector heeft zijn inspanning verdubbeld om de Republikeinse partij hun discipline op te leggen. Ik bedoel, kijk eens naar hoe ze de Paus aanvielen toen hij kwam met zijn encycliek en werd gedemoniseerd, zij het niet door allen, maar de meest fanatieke anti-klimaatactivisten begonnen onmiddellijk hun wapens op Paus Francis te richten, en zo zijn er meer voorbeelden. Ze dwingen discipline af en proberen er een politiek onderwerp van te maken, ook al proberen Democraten er een gezamenlijk probleem van te maken. Ik ben het helemaal eens dat dit niets met politiek te maken heeft. Dat deed het eerst ook niet, maar het is kunstmatig in die positie gedrongen.
CA: I mean, the CEOs of oil companies also have kids who are talking to them. It feels like some of them are moving and are trying to invest and trying to find ways of being part of the future. Do you see signs of that?
CA: De CEO's van oliemaatschappijen hebben toch ook kinderen die tegen ze praten. Het voelt of sommigen veranderen en proberen te investeren en proberen manieren te vinden deel uit te maken van de toekomst. Zie jij dat soort tekenen?
AG: Yeah. I think that business leaders, including in the oil and gas companies, are hearing from their families. They're hearing from their friends. They're hearing from their employees. And, by the way, we've seen in the tech industry some mass walkouts by employees who are demanding that some of the tech companies do more and get serious. I'm so proud of Apple. Forgive me for parenthetically praising Apple. You know, I'm on the board, but I'm such a big fan of Tim Cook and my colleagues at Apple. It's an example of a tech company that's really doing fantastic things. And there's some others as well. There are others in many industries. But the pressures on the oil and gas companies are quite extraordinary. You know, BP just wrote down 12 and a half billion dollars' worth of oil and gas assets and said that they're never going to see the light of day. Two-thirds of the fossil fuels that have already been discovered cannot be burned and will not be burned. And so that's a big economic risk to the global economy, like the subprime mortgage crisis. We've got 22 trillion dollars of subprime carbon assets, and just yesterday, there was a major report that the fracking industry in the US is seeing now a wave of bankruptcies because the price of the fracked gas and oil has fallen below levels that make them economic.
AG: Ja. Ik denk dat industrieel leiders, inclusief olie- en gasbedrijven, te horen krijgen van hun families. Ze horen het van hun vrienden. Ze horen het van hun werknemers. En trouwens, in de tech-industrie zijn soms massa's mensen vertrokken die eisten dat sommige technologiebedrijven meer doen en aan de slag gaan. Ik ben zo trots op Apple. Sorry dat ik Apple er zo uit licht. Je weet, ik zit in het bestuur, maar ik ben zo'n grote fan van Tim Cook en mijn collega's bij Apple. Het is een voorbeeld van tech-bedrijven die echt geweldige dingen doen Er zijn ook anderen. Er zijn anderen in vele industrieën. Maar de druk op olie- en gasbedrijven is echt gigantisch. Weet je, BP heeft net 12,5 miljard dollar aan olie- en gasreserves afgeschreven en gezegd dat ze die nooit uit de grond gaan halen. Twee derde van de fossiele brandstoffen die al zijn ontdekt, kunnen en zullen niet verbrand worden. En dat is een groot economisch risico voor de wereldeconomie, zoals de subprime-hypotheekcrisis ook was. We hebben 22 biljoen dollar aan subprime koolstofactiva en net gisteren was er een belangrijk rapport dat de frackingindustrie in de VS nu een golf faillissementen meemaakt omdat de prijs van gefrackt gas en gefrackte olie nu tot onder rendabele waarden is gezakt.
CA: Is the shorthand of what's happened there that electric cars and electric technologies and solar and so forth have helped drive down the price of oil to the point where huge amounts of the reserves just can't be developed profitably?
CA: Kunnen we kortweg zeggen dat elektrische auto's en solar en elektrische technologie en zo de olieprijs zo omlaag hebben geholpen dat we nu op een punt zijn dat veel van de reserves gewoon niet rendabel gemaakt kan worden?
AG: Yes, that's it. That's mainly it. The projections for energy sources in the next several years uniformly predict that electricity from wind and solar is going to continue to plummet in price, and therefore using gas or coal to make steam to turn the turbines is just not going to be economical. Similarly, the electrification of the transportation sector is having the same effect. Some are also looking at the trend in national, regional and local governance. I mentioned this before, but they're predicting a very different energy future. But let me come back, Chris, because we talked about business leaders.
AG: Ja, dat klopt. Daar komt het op neer. De voorspellingen voor energiebronnen in de komende paar jaar zeggen allemaal dat elektriciteit van wind en solar verder drastisch in prijs zal zakken en dat daarom het gebruik van gas of kolen om stoom te maken voor de turbines gewoon niet economisch rendabel zal zijn. Op een vergelijkbare manier heeft elektrificatie van de transportsector hetzelfde effect. Sommigen kijken ook naar de trend in nationaal, regionaal en lokaal bestuur. Ik noemde dit al, maar ze voorspellen een hele andere energietoekomst. Maar ik ga even terug, Chris, want we hadden het over zakelijk leiders.
I think you were getting in a question a moment ago about capitalism itself, and I do want to say a word on that, because there are a lot of people who say maybe capitalism is the basic problem. I think the current form of capitalism we have is desperately in need of reform. The short-term outlook is often mentioned, but the way we measure what is of value to us is also at the heart of the crisis of modern capitalism. Now, capitalism is at the base of every successful economy, and it balances supply and demand, unlocks a higher fraction of the human potential, and it's not going anywhere, but it needs to be reformed, because the way we measure what's valuable now ignores so-called negative externalities like pollution.
Ik geloof dat je in een vraag iets zei over het kapitalisme zelf en daar wil ik wel iets over zeggen, want er zijn veel mensen die zeggen dat het kapitalisme misschien het basisprobleem is. Ik denk dat ons huidige kapitalisme dringend hervormd moet worden. De kortetermijnvisie wordt vaak aangehaald, maar de manier waarop we meten wat voor ons van waarde is, ligt ook in het centrum van de crisis van het moderne kapitalisme. Nu staat kapitalisme aan de basis van elke succesvolle economie en het houdt vraag en aanbod in balans, het activeert een hoger niveau in het menselijk potentieel en het gaat niet verdwijnen, maar het moet wel hervormd worden, want de manier waarop we nu waarde meten, houdt geen rekening met negatieve neveneffecten zoals vervuiling.
It also ignores positive externalities like investments in education and health care, mental health care, family services. It ignores the depletion of resources like groundwater and topsoil and the web of living species. And it ignores the distribution of incomes and net worths, so when GDP goes up, people cheer, two percent, three percent -- wow! -- four percent, and they think, "Great!" But it's accompanied by vast increases in pollution, chronic underinvestment in public goods, the depletion of irreplaceable natural resources, and the worst inequality crisis we've seen in more than a hundred years that is threatening the future of both capitalism and democracy. So we have to change it. We have to reform it.
Het houdt ook geen rekening met positieve neveneffecten zoals investeringen in scholing en gezondheidszorg, mentale gezondheid, diensten voor gezinnen. Het houdt geen rekening met uitputting van dingen als grondwater, teelaarde en het web van levende wezens. En het houdt geen rekening met hoe de koek verdeeld wordt, dus als het BNP omhoog gaat, dan juichen mensen, 2%, 3% -- wauw! -- 4%, en ze denken: geweldig! Maar het gaat gepaard met veel meer vervuiling, chronisch gebrek aan investeringen in gemeenschappelijke faciliteiten, de uitputting van onvervangbare natuurlijke bronnen en de ergste ongelijkheidscrisis die we in meer dan 100 jaar gezien hebben en die de toekomst bedreigt van zowel kapitalisme als democratie. We moeten het dus veranderen. We moeten het hervormen.
CA: So reform capitalism, but don't throw it out. We're going to need it as a tool as we go forward if we're to solve this.
CA: Dus hervorm kapitalisme, maar gooi het niet weg. Het is een gereedschap dat we nodig hebben op de weg vooruit als we dit willen oplossen.
AG: Yeah, I think that's right, and just one other point: the worst environmental abuses in the last hundred years have been in jurisdictions that experimented during the 20th century with the alternatives to capitalism on the left and right.
AG: Ja, ik denk dat dat klopt en ik zou daaraan toevoegen: het ergste milieumisbruik in de laatste 100 jaar heeft zich voorgedaan in rechtsgebieden die in de 20e eeuw geëxperimenteerd hebben met alternatieven voor kapitalisme, zowel links als rechts.
CA: Interesting. All right. Two last community questions quickly. Chadburn Blomquist: "As you are reading the tea leaves of the impact of the current pandemic, what do you think in regard to our response to combatting climate change will be the most impactful lesson learned?"
CA: Interessant. OK. Nog snel twee vragen uit de gemeenschap. Chadburn Blomquist: "Als U de theebladeren nu leest van de impact van de huidige pandemie, wat denk U, als het gaat om hoe we klimaatverandering bevechten: wat is de belangrijkste les die we hebben geleerd?"
AG: Boy, that's a very thoughtful question, and I wish my answer could rise to the same level on short notice. I would say first, don't ignore the scientists. When there is virtual unanimity among the scientific and medical experts, pay attention. Don't let some politician dissuade you. I think President Trump is slowly learning that's it's kind of difficult to gaslight a virus. He tried to gaslight the virus in Tulsa. It didn't come off very well, and tragically, he decided to recklessly roll the dice a month ago and ignore the recommendations for people to wear masks and to socially distance and to do the other things, and I think that lesson is beginning to take hold in a much stronger way. But beyond that, Chris, I think that this period of time has been characterized by one of the most profound opportunities for people to rethink the patterns of their lives and to consider whether or not we can't do a lot of things better and differently. And I think that this rising generation I mentioned before has been even more profoundly affected by this interlude, which I hope ends soon, but I hope the lessons endure. I expect they will.
AG: Tjonge, dat is een hele doordachte vraag en ik zou willen dat ik hem direct op hetzelfde niveau kon beantwoorden. Om te beginnen zou ik zeggen, negeer de wetenschappers niet. Als er praktisch unaniem overeenstemming is onder de wetenschappers en medisch experts, let dan op. Laat geen politicus je ompraten. Ik denk dat president Trump langzaam aan het leren is dat het niet meevalt om een virus om de tuin te leiden. Hij spotte ermee in Tulsa en dat ging hem niet best af. En tragisch genoeg besloot hij vorige maand een gokje te wagen en negeerde hij de aanbevelingen voor het dragen van mondkapjes en social distance en dat soort dingen, en ik geloof dat die les nu veel duidelijker is geworden. Maar er is nog iets, Chris. Ik denk dat deze periode wordt gekenmerkt door een van de meest diepgaande gelegenheden voor mensen om het patroon van hun leven te herbezien en zich af te vragen of we veel dingen niet beter kunnen doen en anders. En ik denk dat die opkomende generatie waar ik het al over had met name enorm is beïnvloed door dit intermezzo, waarvan ik hoop dat het snel is afgelopen maar dat de lessen ervan beklijven. En ik verwacht dat ze dat doen.
CA: Yeah, it's amazing how many things you can do without emitting carbon, that we've been forced to do. Let's have one more question here. Frank Hennessy: "Are you encouraged by the ability of people to quickly adapt to the new normal due to COVID-19 as evidence that people can and will change their habits to respond to climate change?"
CA: Ja, het is opmerkelijk wat je allemaal kunt doen zonder koolstof uit te stoten nu er niets anders op zat. Laten we nog één vraag nemen. Frank Hennessy: "Put U moed uit het vermogen van mensen om zich snel aan een nieuwe normaal aan te passen door COVID-19, als bewijs dat mensen hun gedrag kunnen en zullen aanpassen in een reactie op klimaatverandering?"
AG: Yes, but I think we have to keep in mind that there is a crisis within this crisis. The impact on the African American community, which I mentioned before, on the Latinx community, Indigenous peoples. The highest infection rate is in the Navajo Nation right now. So some of these questions appear differently to those who are really getting the brunt of this crisis, and it is unacceptable that we allow this to continue. It feels one way to you and me and perhaps to many in our audience today, but for low-income communities of color, it's an entirely different crisis, and we owe it to them and to all of us to get busy and to start using the best science and solve this pandemic. You know the phrase "pandemic economics." Somebody said, the first principle of pandemic economics is take care of the pandemic, and we're not doing that yet. We're seeing the president try to goose the economy for his reelection, never mind the prediction of tens of thousands of additional American deaths, and that is just unforgivable in my opinion.
AG: Ja, maar we moeten ons wel realiseren dat er een crisis is binnen deze crisis. De impact op de Afro-Amerikaanse gemeenschap, die ik al noemde, op de Latijns-Amerikaanse gemeenschap, op de inheemse bevolking -- de hoogste infectiegraad is nu in de Navajo Nation. Dus sommige van deze vragen komen anders over op hen die het hardst worden getroffen door deze crisis en het is niet acceptabel dat we dit laten duren. Het voelt op één manier voor jou en mij en misschien op velen in het publiek, maar voor mensen met lage inkomens in gekleurde gemeenschappen is het een volstrekt andere crisis en wij zijn het hen verplicht -- zijn het iedereen verplicht -- om iets te doen en om de beste wetenschap in te zetten om deze pandemie op te lossen. Je kent de term 'pandemie-economie'. Iemand zei dat de eerste wet van pandemie-economie is dat je de pandemie op moet lossen en dat doen we nog niet. We zien dat de president de economie op gang tracht te brengen voor zijn herverkiezing, ongeacht de voorspelling dat dat tienduizenden extra Amerikaanse doden zal betekenen en dat is is mijn ogen gewoon onvergeeflijk.
CA: Thank you, Frank. So Al, you, along with others in the community played a key role in encouraging TED to launch this initiative called "Countdown." Thank you for that, and I guess this conversation is continuing among many of us. If you're interested in climate, watching this, check out the Countdown website, countdown.ted.com, and be part of 10/10/2020, when we are trying to put out an alert to the world that climate can't wait, that it really matters, and there's going to be some amazing content free to the world on that day. Thank you, Al, for your inspiration and support in doing that. I wonder whether you could end today's session just by painting us a picture, like how might things roll out over the next decade or so? Just tell us whether there is still a story of hope here.
CA: Dank je, Frank. Al, je hebt samen met anderen in de gemeenschap een sleutelrol gespeeld in het aanmoedigen van TED om het initiatief 'Countdown' te starten. Dank je daarvoor en ik denk dat deze discussie nog tussen velen verder zal gaan. Als je kijkt en geïnteresseerd bent in klimaat, kijk dan op de Countdown-website, countdown.ted.com, en maak deel uit van 10/10/2020, wanneer we proberen een alarm naar de wereld uit te zenden dat het klimaat niet kan wachten, dat het belangrijk is, en er komen wat opmerkelijke dingen voor de wereld beschikbaar die dag. Dankjewel, Al, voor je inspiratie en ondersteuning daarbij. Misschien zou jij de sessie van vandaag kunnen afronden door een beeld te schetsen van hoe de dingen zich wellicht kunnen ontvouwen de komende 10 jaar. Vertel ons gewoon of er nog een hoopvol verhaal is.
AG: I'd be glad to. I've got to get one plug in. I'll make it brief. July 18 through July 26, The Climate Reality Project is having a global training. We've already had 8,000 people register. You can go to climatereality.com. Now, a bright future. It begins with all of the kinds of efforts that you've thrown yourself into in organizing Countdown. Chris, you and your team have been amazing to work with, and I'm so excited about the Countdown project. TED has an unparalleled ability to spread ideas that are worth spreading, to raise consciousness, to enlighten people around the world, and it's needed for climate and the solutions to the climate crisis like it's never been needed before, and I just want to thank you for what you personally are doing to organize this fantastic Countdown program.
AG: Dat zal ik graag doen. Ik wil even iets promoten, heel kort. 18 tot 26 juli heeft het Climate Reality Project een mondiale training. Er hebben zich al 8.000 mensen geregistreerd. Je kunt terecht op climatereality.com. Welnu, een stralende toekomst. Het begint met al dat soort initiatieven waar jullie je in hebben gestort met het organiseren van Countdown. Chris, jij en je team zijn waanzinnig om mee te werken en ik ben zo opgewonden over het Countdown-project. TED heeft een ongeëvenaard vermogen om ideeën te verspreiden die de moeite waard zijn, om bewustzijn te kweken, om mensen over de hele wereld te informeren en dat is nodig voor het klimaat en de oplossingen voor haar crisis zoals nooit tevoren en ik wil je bedanken voor wat je persoonlijk doet om dit fantastische project Countdown te organiseren.
CA: Thank you. And the world? Are we going to do this? Do you think that humanity is going to pull this off and that our grandchildren are going to have beautiful lives where they can celebrate nature and not spend every day in fear of the next tornado or tsunami?
CA: Dankjewel. En de wereld? Gaan we het redden? Denk je dat de mensheid dit voor elkaar krijgt en dat onze kleinkinderen prachtige levens zullen kunnen leven, waarin ze van de natuur kunnen genieten in plaats van elke dag te vrezen voor de volgende tornado of tsunami?
AG: I am optimistic that we will do it, but the answer is in our hands. We have seen dark times in periods of the past, and we have risen to meet the challenge. We have limitations of our long evolutionary heritage and elements of our culture, but we also have the ability to transcend our limitations, and when the chips are down, and when survival is at stake and when our children and future generations are at stake, we're capable of more than we sometimes allow ourselves to think we can do. This is such a time. I believe we will rise to the occasion, and we will create a bright, clean, prosperous, just and fair future. I believe it with all my heart.
AG: Ik ben optimistisch dat we dat zullen doen, maar het antwoord hebben we zelf in de hand. We hebben donkere tijden gezien in het verleden en we hebben ze het hoofd geboden. We hebben de beperkingen van onze lange evolutionaire ontwikkeling en elementen van onze cultuur, maar we hebben ook het vermogen boven onze beperkingen uit te stijgen en als het erop aan komt en ons overleven ervan afhangt en dat van onze kinderen en volgende generaties, dan zijn we tot meer in staat dan we soms durven te denken. Dit is zo'n moment. Ik geloof dat we uiteindelijk op zullen staan en dat we zullen zorgen voor een stralende, schone, welvarende, eerlijke toekomst. Daar ben ik echt van overtuigd.
CA: Al Gore, thank you for your life of work, for all you've done to elevate this issue and for spending this time with us now. Thank you.
CA: Al Gore, dankjewel voor je levenswerk, voor het onder de aandacht brengen hiervan en voor deze tijd die je voor ons nam. Dankjewel.
AG: Back at you. Thank you.
AG: Jij ook bedankt. Dank.