When I was 10 years old, a cousin of mine took me on a tour of his medical school. And as a special treat, he took me to the pathology lab and took a real human brain out of the jar and placed it in my hands. And there it was, the seat of human consciousness, the powerhouse of the human body, sitting in my hands. And that day I knew that when I grew up, I was going to become a brain doctor, scientist, something or the other.
Toen ik 10 jaar oud was, nam een neef me mee naar zijn medische faculteit. En als speciale toegift nam hij me mee naar het pathologie lab, nam een echt menselijk brein uit een bokaal en legde het in mijn handen. Daar was het, de zetel van het menselijk bewustzijn, de energiecentrale van het menselijk lichaam, in mijn handen. En vanaf die dag wist ik dat als ik groot was, ik een hersendokter zou worden, wetenschapper of zoiets.
Years later, when I finally grew up, my dream came true. And it was while I was doing my Ph.D. on the neurological causes of dyslexia in children that I encountered a startling fact that I'd like to share with you all today. It is estimated that one in six children, that's one in six children, suffer from some developmental disorder. This is a disorder that retards mental development in the child and causes permanent mental impairments. Which means that each and every one of you here today knows at least one child that is suffering from a developmental disorder.
Toen ik jaren later echt groot was werd mijn droom werkelijkheid. Terwijl ik mijn thesis maakte over de neurologische oorzaken van dyslexie bij kinderen kwam ik het verbazende feit tegen dat ik vandaag aan jullie wil meedelen. Men schat dat één op de zes kinderen, ja één op de zes, aan enige vorm van ontwikkelingsstoornis lijdt. Dat is een stoornis die de mentale ontwikkeling vertraagt bij het kind en blijvende mentale achterstand veroorzaakt. Dat betekent dat ieder van jullie hier vandaag tenminste één kind kent dat aan een ontwikkelingsstoornis lijdt.
But here's what really perplexed me. Despite the fact that each and every one of these disorders originates in the brain, most of these disorders are diagnosed solely on the basis of observable behavior. But diagnosing a brain disorder without actually looking at the brain is analogous to treating a patient with a heart problem based on their physical symptoms, without even doing an ECG or a chest X-ray to look at the heart. It seemed so intuitive to me. To diagnose and treat a brain disorder accurately, it would be necessary to look at the brain directly. Looking at behavior alone can miss a vital piece of the puzzle and provide an incomplete, or even a misleading, picture of the child's problems. Yet, despite all the advances in medical technology, the diagnosis of brain disorders in one in six children still remained so limited.
Maar nu wat me echt van mijn stoel deed vallen. Ondanks het feit dat al deze stoornissen in het brein ontstaan, worden de meeste van deze stoornissen alleen maar op basis van waarneembaar gedrag gediagnosticeerd. Maar een hersenstoornis diagnosticeren zonder naar het brein te kijken is analoog met een patiënt met een hartprobleem behandelen gebaseerd op zijn fysieke symptomen zonder zelfs maar een ECG of een borstkasradiografie om naar het hart te kijken, uit te voeren. Het leek me zo vanzelfsprekend dat om een hersenstoornis precies te diagnosticeren en te behandelen, er direct naar het brein zou moeten worden gekeken. Door alleen maar naar het gedrag te kijken kan je een vitaal deel van de puzzel missen en tot een onvolledig, of zelfs fout beeld van de problemen van het kind komen. Ondanks alle vooruitgang in de medische technologie is, de diagnose van hersenstoornissen bij één op de zes kinderen zo beperkt gebleven.
And then I came across a team at Harvard University that had taken one such advanced medical technology and finally applied it, instead of in brain research, towards diagnosing brain disorders in children. Their groundbreaking technology records the EEG, or the electrical activity of the brain, in real time, allowing us to watch the brain as it performs various functions and then detect even the slightest abnormality in any of these functions: vision, attention, language, audition. A program called Brain Electrical Activity Mapping then triangulates the source of that abnormality in the brain. And another program called Statistical Probability Mapping then performs mathematical calculations to determine whether any of these abnormalities are clinically significant, allowing us to provide a much more accurate neurological diagnosis of the child's symptoms. And so I became the head of neurophysiology for the clinical arm of this team, and we're finally able to use this technology towards actually helping children with brain disorders. And I'm happy to say that I'm now in the process of setting up this technology here in India.
Toen kwam ik terecht bij een team aan de Harvard Universiteit die uiteindelijk één zo'n gevorderde medische technologie had toegepast, niet om hersenonderzoek te doen, maar om hersenstoornissen bij kinderen vast te stellen. Hun baanbrekende technologie registreert het EEG of de elektrische activiteit van het brein in real-time, wat ons toelaat om het brein te observeren terwijl het bezig is met allerlei functies om zo zelfs de kleinste afwijking te detecteren in deze functies, zoals zien, aandacht, taal, horen. Een programma, "In Kaart Brengen van Elektrische Hersenactiviteit" genoemd, lokaliseert dan de bron van die abnormaliteit in de hersenen. Een ander programma, "De Statistische Waarschijnlijkheid in Kaart Brengen," voert dan de berekeningen uit om te bepalen welke van deze afwijkingen klinisch significant zijn, wat ons dan weer toelaat een nauwkeuriger neurologische diagnose van de symptomen van het kind te bekomen. Zo werd ik hoofd neurofysiologie van de klinische afdeling van dit team. Nu kunnen we deze technologie ook toepassen om hulp te bieden aan kinderen met hersenstoornissen. En ik ben blij te kunnen zeggen dat ik bezig ben om deze technologie hier in India in te voeren.
I'd like to tell you about one such child, whose story was also covered by ABC News. Seven-year-old Justin Senigar came to our clinic with this diagnosis of very severe autism. Like many autistic children, his mind was locked inside his body. There were moments when he would actually space out for seconds at a time. And the doctors told his parents he was never going to be able to communicate or interact socially, and he would probably never have too much language.
Ik wil jullie wat meer vertellen over zo'n kind, wiens verhaal ook door ABC News werd gebracht. De zeven jaar oude Justin Senigar kwam naar onze kliniek met de diagnose van zwaar autisme. Zoals vele autistische kinderen zat zijn geest opgesloten in zijn lichaam Bijwijlen was hij secondenlang helemaal buiten westen. De dokters hadden zijn ouders verteld dat hij nooit in staat zou zijn om te communiceren of sociaal te interageren, en dat hij nooit veel taalkennis zou kunnen opdoen.
When we used this groundbreaking EEG technology to actually look at Justin's brain, the results were startling. It turned out that Justin was almost certainly not autistic. He was suffering from brain seizures that were impossible to see with the naked eye, but that were actually causing symptoms that mimicked those of autism. After Justin was given anti-seizure medication, the change in him was amazing. Within a period of 60 days, his vocabulary went from two to three words to 300 words. And his communication and social interaction were improved so dramatically that he was enrolled into a regular school and even became a karate super champ.
Toen we deze nieuwe EEG techniek gingen toepassen om naar Justins brein te kijken waren de resultaten verrassend. Daaruit bleek dat Justin zo goed als zeker niet autistisch was. Hij leed aan hersenaanvallen die onzichtbaar waren voor het blote oog, maar in werkelijkheid dezelfde symptomen als die van autisme veroorzaakten. Toen Justin daar de juiste medicatie voor kreeg onderging hij een verbazende verandering. Binnen 60 dagen ging zijn woordenschat van twee of drie woorden naar 300 woorden. En zijn communicatie en sociale interactie verbeterden zo dramatisch dat hij naar een gewone school kon en zelfs een karate kampioen werd.
Research shows that 50 percent of children, almost 50 percent of children diagnosed with autism are actually suffering from hidden brain seizures. These are the faces of the children that I have tested with stories just like Justin. All these children came to our clinic with a diagnosis of autism, attention deficit disorder, mental retardation, language problems. Instead, our EEG scans revealed very specific problems hidden within their brains that couldn't possibly have been detected by their behavioral assessments. So these EEG scans enabled us to provide these children with a much more accurate neurological diagnosis and much more targeted treatment.
Onderzoek toont aan dat 50 procent van de kinderen, of liever bijna 50 percent, die gediagnosticeerd werden voor autisme in feite lijden aan verborgen hersenaanvallen. Hier zie je de gezichten van de kinderen die ik heb getest met verhalen net als dat van Justin. Al deze kinderen kwamen naar onze kliniek met een diagnose van autisme, tekort aan aandacht stoornis, mentale achterstand, taalproblemen. Onze EEG scans toonden aan welke specifieke problemen verborgen zaten in hun hersenen die nooit hadden kunnen worden ontdekt door gedragswaarneming alleen. Deze EEG scans laten ons dus toe om deze kinderen een veel nauwkeuriger neurologische diagnose en een meer gerichte behandeling te geven.
For too long now, children with developmental disorders have suffered from misdiagnosis while their real problems have gone undetected and left to worsen. And for too long, these children and their parents have suffered undue frustration and desperation. But we are now in a new era of neuroscience, one in which we can finally look directly at brain function in real time with no risks and no side effects, non-invasively, and find the true source of so many disabilities in children.
Al te lang hebben kinderen met ontwikkelingsstoornissen geleden door foute diagnoses terwijl hun echte problemen niet ontdekt werden en daardoor bleven verslechteren. Al te lang hebben deze kinderen en hun ouders geleden aan onnodige frustratie en wanhoop. Maar we zitten nu in een nieuw tijdperk van neurowetenschap, een waarin we nu in real-time naar hersenprocessen kunnen kijken zonder risico's of neveneffecten, niet invasief, en de ware oorzaak van zoveel handicaps bij kinderen kunnen ontdekken.
So if I could inspire even a fraction of you in the audience today to share this pioneering diagnostic approach with even one parent whose child is suffering from a developmental disorder, then perhaps one more puzzle in one more brain will be solved. One more mind will be unlocked. And one more child who has been misdiagnosed or even undiagnosed by the system will finally realize his or her true potential while there's still time for his or her brain to recover. And all this by simply watching the child's brainwaves.
Als ik ook maar een gedeelte van jullie zou kunnen inspireren om deze baanbrekende diagnostische benadering mede te delen aan ook maar één ouder wiens kind lijdt aan een ontwikkelingsstoornis dan kan misschien één raadsel meer in nog een brein worden opgelost. Een geest meer zal worden bevrijd. En één kind meer, dat door het huidige systeem een misdiagnose kreeg of zelfs ongediagnosticeerd bleef zal eindelijk zijn of haar ware capaciteiten kunnen realiseren nu er nog tijd is om zijn of haar hersenen te laten herstellen. En dit door gewoon te kijken naar de hersengolven van een kind.
Thank you.
Dank u.
(Applause)
(Applaus)