When I was 10 years old, a cousin of mine took me on a tour of his medical school. And as a special treat, he took me to the pathology lab and took a real human brain out of the jar and placed it in my hands. And there it was, the seat of human consciousness, the powerhouse of the human body, sitting in my hands. And that day I knew that when I grew up, I was going to become a brain doctor, scientist, something or the other.
10 տարեկան էի, երբ զարմիկս տարավ ինձ իր բժշկական դպրոց: Հատուկ վերաբերմունք ցուցաբերելով` նա ինձ տարավ ախտաբանական լաբորատորիա և վերցնելով մարդու իսկական ուղեղ անոթից դրեց այն իմ ձեռքերի մեջ: Ահա նա այստեղ է. մարդու գիտակցության տեղը, մարդկային մարմնի ուժային կայանը` նստած իմ ձեռքերում: Եվ այդ օրը ես հասկացա, որ երբ մեծանամ, դառնալու եմ ուղեղի բժիշկ, կամ գիտնական:
Years later, when I finally grew up, my dream came true. And it was while I was doing my Ph.D. on the neurological causes of dyslexia in children that I encountered a startling fact that I'd like to share with you all today. It is estimated that one in six children, that's one in six children, suffer from some developmental disorder. This is a disorder that retards mental development in the child and causes permanent mental impairments. Which means that each and every one of you here today knows at least one child that is suffering from a developmental disorder.
Տարիներ անց, երբ ես վերջապես մեծացա, իմ երազանքը կատարվեց: Եվ, երբ ես գրում էի դոկտորականս երեխաների դիսլեքսիայի նյարդաբանական պատճառների մասին, հանդիպեցի մի զարմանալի փաստի, որով կուզեի այսօր կիսվել ձեզ հետ: Հաշվարկված է, որ 6 երեխաներից 1-ը, դա 6 երեխաներից 1-ն է, ունի զարգացման որևէ շեղում: Սա շեղում է, որը դանդաղեցնում է երեխայի մտավոր զարգացումը և առաջացնում է անվերադարձ մտավոր խախտումներ: Սա նշանակում է, որ այստեղ այսօր ձեզնից յուրաքանչյուրը գիտի գոնե մեկ երեխա, որն ունի զարգացման շեղում:
But here's what really perplexed me. Despite the fact that each and every one of these disorders originates in the brain, most of these disorders are diagnosed solely on the basis of observable behavior. But diagnosing a brain disorder without actually looking at the brain is analogous to treating a patient with a heart problem based on their physical symptoms, without even doing an ECG or a chest X-ray to look at the heart. It seemed so intuitive to me. To diagnose and treat a brain disorder accurately, it would be necessary to look at the brain directly. Looking at behavior alone can miss a vital piece of the puzzle and provide an incomplete, or even a misleading, picture of the child's problems. Yet, despite all the advances in medical technology, the diagnosis of brain disorders in one in six children still remained so limited.
Բայց ահա այն, ինչը ինձ իսկապես խճճեց: Չնայած նրան, որ բոլոր այս շեղումները տեղի են ունենում ուղեղում, դրանց մեծամասնությոունը ախտորոշվում է բացառապես հետազոտվող վարքի հիման վրա: Բայց ուղեղի շեղում ախտորոշել փաստացի առանց նայելու ուղեղին նման է սրտային խնդիր ունեցող հիվանդին բուժելուն` հիմնվելով նրա ֆիզիկական ախտանիշերի վրա, անգամ առանց անելու ԷԿԳ կամ կրծքավանդակի ռենտգեն նկար` սրտին նայելու համար: Դա ինձ այնքան ինտուիտիվ էր թվում: Ուղեղի շեղումը ախտորոշելու և բուժելու համար ուղեղին ուղղակիորեն նայելը պարտադիր է: Միայն վարքին նայելը կարող է բաց թողնել գլուխկոտրուկի կենսական կարևոր մաս և տալ երեխայի խնդրի ոչ լրիվ կամ անգամ խաբուսիկ պատկերը: Այդուհանդերձ, չնայած բժշկական տեխնոլոգիաների բոլոր առաջընթացներին, ուղեղի շեղումների ախտորոշումը 6 երեխաներից 1-ի մոտ դեռևս այնքան սահմանափակումերի էր հանդիպում:
And then I came across a team at Harvard University that had taken one such advanced medical technology and finally applied it, instead of in brain research, towards diagnosing brain disorders in children. Their groundbreaking technology records the EEG, or the electrical activity of the brain, in real time, allowing us to watch the brain as it performs various functions and then detect even the slightest abnormality in any of these functions: vision, attention, language, audition. A program called Brain Electrical Activity Mapping then triangulates the source of that abnormality in the brain. And another program called Statistical Probability Mapping then performs mathematical calculations to determine whether any of these abnormalities are clinically significant, allowing us to provide a much more accurate neurological diagnosis of the child's symptoms. And so I became the head of neurophysiology for the clinical arm of this team, and we're finally able to use this technology towards actually helping children with brain disorders. And I'm happy to say that I'm now in the process of setting up this technology here in India.
Եվ ապա ես հանդիպեցի Հարվարդի համալսարանի մի խմբի, որը վերցրել էր բժշկական առաջավոր այդպիսի մի տեխնոլոգիա և վերջապես կիրառել էր այն ուղեղում հետազոտությունների փոխարեն երեխաների մոտ ուղեղի շեղումների ախտորոշման մեջ: Նրանց նորարարական տեխնոլոգիան գրանցում է ԷԷԳ-ն կամ ուղեղի էլեկտրական ակտիվությունը իրական ժամանակում` մեզ թույլ տալով հետևել ուղեղին մինչ այն կատարում է տարբեր ֆունկցիաներ և ապա բացահայտել անգամ ամենաաննշմար շեղումները այս ֆունկցիաներից որևէ մեկում` տեսողական, ուշադրության, խոսքի, լսողության: Հետո ծրագիրը` Ուղեղի էլեկտրական ակտիվության քարտեզագրումը որոշում է ուղեղի այդ շեղման աղբյուրը: Եվ այնուհետև մեկ այլ ծրագիր` Քարտեզագրման վիճակագրական հավանականությունը կատարում է մաթեմատիկական հաշվարկներ` պարզելու արդյոք այս շեղումներից որևէ մեկը կլինիկորեն կարևոր է` մեզ թույլատրելով ապահովել առավել ճշգրիտ նյարդաբանական ախտորոշում երեխայի ախտանիշերին: Եվ այսպես ես դարձա այս թիմի կլինիկական մասի նյարդաֆիզիոլոգիայի ղեկավարը: Եվ վերջապես մենք հնարավորություն ունենք օգտագործելու այս տեխնոլոգիան` փաստացի օգնելու ուղեղի շեղումներով երեխաներին: Եվ ես ուրախ եմ ասելու համար, որ այժմ ես այս տեխնոլոգիան այստեղ` Հնդկաստանում, ներդնելու գործընթացի մեջ եմ:
I'd like to tell you about one such child, whose story was also covered by ABC News. Seven-year-old Justin Senigar came to our clinic with this diagnosis of very severe autism. Like many autistic children, his mind was locked inside his body. There were moments when he would actually space out for seconds at a time. And the doctors told his parents he was never going to be able to communicate or interact socially, and he would probably never have too much language.
Ես կուզեի ձեզ պատմել մի երեխայի մասին, ում պատմությունը եղել է նաև ABC-ի լուրերում: Յոթամյա Ջասթին Սենիգարը եկավ մեր կլինիկա աուտիզմի շատ ծանր ախտորոշմամբ: Շատ այլ աուտիկ երեխաների նման նրա գիտակցությունը փակված էր իր մարմնի մեջ: Պահեր Էին լինում, երբ նա իրոք անջատվում էր մի քանի վայրկյանով: Եվ բժիշկները ասել էին նրա ծնողներին, որ նա երբեք չի կարողանալու շփվել կամ հաղորդակցել, և որ նա հավանաբար երբեք չի խոսի:
When we used this groundbreaking EEG technology to actually look at Justin's brain, the results were startling. It turned out that Justin was almost certainly not autistic. He was suffering from brain seizures that were impossible to see with the naked eye, but that were actually causing symptoms that mimicked those of autism. After Justin was given anti-seizure medication, the change in him was amazing. Within a period of 60 days, his vocabulary went from two to three words to 300 words. And his communication and social interaction were improved so dramatically that he was enrolled into a regular school and even became a karate super champ.
Երբ մենք օգտագործեցինք այս նորարարական ԷԷԳ տեխնոլոգիան` Ջասթինի ուղեղին ուղղակիորեն նայելու համար, արդյունքները ապշեցուցիչ էին: Պարզվեց, որ Ջասթինը գրեթե անկասկած աուտիկ չէ: Նա տառապում էր ուղեղի նոպաներով, որոնց անհնար էր տեսնել անզեն աչքով, բայց որոնք փաստացի այն ախտանիշերն էին առաջացնում, որոնք նմանեցվում էին աուտիզնին: Ջասթինին հականոպային դեղորայք տալուց հետո նրա մոտ փոփոխությունները ապշեցուցիչ էին: 60 օրվա ընթացքում նրա բառապաշարը 2-3 բառից հասավ 300 բառի: Եվ նրա շփումը և հաղորդակցվելու ունակությունը այնքան կտրուկ էին բարելավվել, որ նա գրանցվեց սովորական դպրոցում և անգամ դարձավ կարատեի չեմպիոն:
Research shows that 50 percent of children, almost 50 percent of children diagnosed with autism are actually suffering from hidden brain seizures. These are the faces of the children that I have tested with stories just like Justin. All these children came to our clinic with a diagnosis of autism, attention deficit disorder, mental retardation, language problems. Instead, our EEG scans revealed very specific problems hidden within their brains that couldn't possibly have been detected by their behavioral assessments. So these EEG scans enabled us to provide these children with a much more accurate neurological diagnosis and much more targeted treatment.
Հետազոտությունը ցույց է տալիս, որ երեխաների 50 տոկոսը, երեխաների համարյա 50 տոկոսը, որոնց ախտորոշումն է աուտիզմ, իրականում տառապում են ուղեղի թաքնված նոպաներից: Ահա այն երեխաների դեմքերը, որոնց ես թեստավորել եմ, Ջասթինի պատմությանը նմանվող պատմություններով: Բոլոր այս երեխաները եկել էին մեզ մոտ աուտիզմի, ուշադրության պակասի, մտավոր հետամնացության, լեզվի խնդիրներով: Փոխարենը մեր ԷԷԳ սկանավորումը բացահայտեց նրանց ուղեղի յուրահատուկ թաքնված խնդիրներ, որոնք հավանաբար չէին կարող բացահայտվել նրանց վարքագծից ելնելով: Այսպիսով նման ԷԷԳ սկանավորումը թույլ տվեց մեզ ապահովել այս երեխաների շատ ավելի ճշգրիտ նյարդաբանական ախտորոշումը և շատ ավելի նպատակային բուժումը:
For too long now, children with developmental disorders have suffered from misdiagnosis while their real problems have gone undetected and left to worsen. And for too long, these children and their parents have suffered undue frustration and desperation. But we are now in a new era of neuroscience, one in which we can finally look directly at brain function in real time with no risks and no side effects, non-invasively, and find the true source of so many disabilities in children.
Չափազանց երկար ժամանակ է, որ զարգացման խախտումներով երեխաները տուժել են սխալ ախտորոշումից, մինչ նրանց իրական խնդիրները մնացել են չբացահայտված և բարդացել են: Եվ չափազանց երկար ժամանակ է, որ այս երեխաները և նրանց ծնողները տուժել են չարդարացված հիասթափությունից և հուսահատությունից: Բայց այժմ մենք նյարդաբանության նոր փուլում ենք, այն է, երբ մենք վերջապես կարող ենք դիտել ուղեղի ֆունկցիաները իրական ժամանակում առանց որևէ ռիսկի և կողմնակի ազդեցությունների, ներխուժելու և գտնել երեխաների բազում անկարողությունների իրական աղբյուրը:
So if I could inspire even a fraction of you in the audience today to share this pioneering diagnostic approach with even one parent whose child is suffering from a developmental disorder, then perhaps one more puzzle in one more brain will be solved. One more mind will be unlocked. And one more child who has been misdiagnosed or even undiagnosed by the system will finally realize his or her true potential while there's still time for his or her brain to recover. And all this by simply watching the child's brainwaves.
Այսպիսով, եթե ես այսօր կարողացա ոգևորել ձեր լսարանի նույնիսկ մի մասին` կիսելու ախտորոշման այս նորարարական մոտեցումը անգամ մեկ ծնողի հետ, ում երեխան տառապում է զարգացման խախտումով. ապա գուցե ևս մեկ գլուխկոտրուկ ևս մեկ ուղեղում կլուծվի: Եվս մեկ միտք կվերաբացվի: Եվ ևս մեկ եևեխա, ում ախտորոշումը սխալ էր կամ համակարգը անգամ չէր ախտորոշել այն, վերջապես կգիտակցի իր իրական ներուժը, մինչդեռ կա ժամանակ նրա ուղեղի վերականգնման համար: Եվ այս ամենը երեխայի ուղեղի ալիքների դիտարկման շնորհիվ է զուտ կատարվում։
Thank you.
Շնորհակալություն:
(Applause)
(Ծափահարություններ)