Όταν ήμουν 10 χρονών ένας ξάδερφός μου με ξενάγησε στην ιατρική του σχολή. Και σαν ειδική μεταχείριση με πήγε στο παθολογικό εργαστήριο και έβγαλε έναν ανθρώπινο εγκέφαλο από ένα βάζο και τον έβαλε στα χέρια μου. Και εγώ είχα την έδρα της ανθρώπινης συνείδησης, την κινητήρια δύναμη του ανθρώπινου σώματος μέσα στα χέρια μου. Και εκείνη τη μέρα συνειδητοποίησα ότι όταν θα μεγάλωνα, θα γινόμουν γιατρός του ανθρώπινου εγκέφαλου, επιστήμονας, κάτι σχετικό τέλος πάντων.
When I was 10 years old, a cousin of mine took me on a tour of his medical school. And as a special treat, he took me to the pathology lab and took a real human brain out of the jar and placed it in my hands. And there it was, the seat of human consciousness, the powerhouse of the human body, sitting in my hands. And that day I knew that when I grew up, I was going to become a brain doctor, scientist, something or the other.
Χρόνια αργότερα, όταν μεγάλωσα το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα. Ενώ έκανα το διδακτορικό μου πάνω στα νευρολογικά αίτια της δυσλεξίας στα παιδιά αντιμετώπισα μια αναπάντεχη πραγματικότητα την οποία θέλω να μοιραστώ μαζί σας σήμερα. Υπολογίζεται ότι ένα στα έξι παιδιά, ναι, ένα στα έξι παιδιά, υποφέρει από κάποια αναπτυξιακή διαταραχή. Πρόκειται για μια διαταραχή η οποία επιβραδύνει τη διανοητική ανάπτυξη του παιδιού και προκαλεί μόνιμες διανοητικές αναπηρίες. Πράγμα που σημαίνει ότι ο καθένας από εσάς σήμερα εδώ γνωρίζει τουλάχιστον ένα παιδί με κάποια αναπτυξιακή διαταραχή.
Years later, when I finally grew up, my dream came true. And it was while I was doing my Ph.D. on the neurological causes of dyslexia in children that I encountered a startling fact that I'd like to share with you all today. It is estimated that one in six children, that's one in six children, suffer from some developmental disorder. This is a disorder that retards mental development in the child and causes permanent mental impairments. Which means that each and every one of you here today knows at least one child that is suffering from a developmental disorder.
Αλλά εδώ είναι αυτό που πραγματικά με προβλημάτισε. Παρά το γεγονός ότι κάθε μια από αυτές τις διαταραχές προέρχεται από τον εγκέφαλο η διαγνωσή τους σχεδόν αποκλειστικά βασίζεται στην παρατηρούμενη συμπεριφορά. Αλλά το να κάνεις διάγνωση σε μια εγκεφαλική διαταραχή χωρίς στην πράξη να κοιτάς τον εγκέφαλο είναι ανάλογη με τη θεραπεία ενός ασθενούς με καρδιολογικό πρόβλημα βασισμένη στα συμπτώματα χωρίς να γίνει καν ηλεκτροκαρδιογράφημα ή ακτινογραφία θώρακα για να ελεγχθεί καρδιά. Για μένα ήταν αυτονόητο. Για να διαγνώσεις και να θεραπεύσεις τις εγκεφαλικές διαταραχές σωστά θα ήταν απαραίτητο να κοιτάξεις απευθείας τον ίδιο τον εγκέφαλο. Κοιτώντας μόνο τη συμπεριφορά μπορεί να χάσεις ένα ζωτικό κομμάτι του παζλ και να έχεις ελλιπή ή ακόμα και παραπλανητική εικόνα των προβλημάτων του παιδιού. Παρόλη την πρόοδο στην ιατρική τεχνολογία η διάγνωση των εγκεφαλικών διαταραχών σε ένα στα έξι παιδιά εξακολουθούσε να παραμένει περιορισμένη.
But here's what really perplexed me. Despite the fact that each and every one of these disorders originates in the brain, most of these disorders are diagnosed solely on the basis of observable behavior. But diagnosing a brain disorder without actually looking at the brain is analogous to treating a patient with a heart problem based on their physical symptoms, without even doing an ECG or a chest X-ray to look at the heart. It seemed so intuitive to me. To diagnose and treat a brain disorder accurately, it would be necessary to look at the brain directly. Looking at behavior alone can miss a vital piece of the puzzle and provide an incomplete, or even a misleading, picture of the child's problems. Yet, despite all the advances in medical technology, the diagnosis of brain disorders in one in six children still remained so limited.
Και τότε συνάντησα μια ομάδα στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ που είχε υιοθετήσει αυτή την προηγμένη τεχνολογία και τελικά την εφάρμοσε, αντί για την απλή εγκεφαλική έρευνα, στη διάγνωση εγκεφαλικών διατραχών στα παιδιά. Η πρωτοπωριακή αυτή τεχνολογία καταγράφει το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα ή την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου σε πραγματικό χρόνο, επιτρέποντάς μας να παρακολουθούμε τον εγκέφαλο καθώς πραγματοποιεί διάφορες λειτουργίες και έπειτα να εντοπίζουμε την παραμικρή ανωμαλία σε οποιαδήποτε από αυτές τις λειτουργίες, όραση, συγκέντρωση, γλώσσα, ακοή. Ένα πρόγραμμα που ονομάζεται Ηλεκτρονικός Χαρτογράφος της Εγκεφαλικής Δραστηριότητας εντοπίζει τριγωνομετρικά την πηγή της ανωμαλίαςστον εγκέφαλο. Και ένα άλλο πρόγραμμα που ονομάζεται Στατιστική Πιθανολογική Χαρτογράφηση πραγματοποιεί έπειτα μαθηματικούς υπολογισμούς για να διαπιστώσει εάν κάποια από αυτές τις ανωμαλίες είναι κλινικά σημαντική, γεγονός που μας επιτρέπει να παρέχουμε πολύ πιο ακριβή νευρολογική διάγνωση για τα συμπτώματα του παιδιού. Και έτσι έγινα επικεφαλής της νευροφυσιολογίας στο κλινικό σκέλος αυτής της ομάδας. Και είμαστε πια σε θέση να χρησιμοποιούμε αυτή την τεχνολογία παρέχοντας πραγματική βοήθεια σε παιδιά με εγκεφαλικές διαταραχές. Και είμαι ευτυχής γιατί τώρα είμαι στη διαδικασία να εφαρμόσω αυτή την τεχνολογία και στην Ινδία.
And then I came across a team at Harvard University that had taken one such advanced medical technology and finally applied it, instead of in brain research, towards diagnosing brain disorders in children. Their groundbreaking technology records the EEG, or the electrical activity of the brain, in real time, allowing us to watch the brain as it performs various functions and then detect even the slightest abnormality in any of these functions: vision, attention, language, audition. A program called Brain Electrical Activity Mapping then triangulates the source of that abnormality in the brain. And another program called Statistical Probability Mapping then performs mathematical calculations to determine whether any of these abnormalities are clinically significant, allowing us to provide a much more accurate neurological diagnosis of the child's symptoms. And so I became the head of neurophysiology for the clinical arm of this team, and we're finally able to use this technology towards actually helping children with brain disorders. And I'm happy to say that I'm now in the process of setting up this technology here in India.
Θα ήθελα να σας μιλήσω για μια περίπτωση παιδιού, η ιστορία του οποίου καλύφθηκε από τα Νέα του ABC. Ο εφτάχρονος Τζάστιν Σένιγκαρ ήρθε στην κλινική μας με διάγνωση πολύ σοβαρού αυτισμού. Όπως πολλά αυτιστικά παιδιά το μυαλό του ήταν κλειδωμένο μέσα στο σώμα του. Υπήρχαν στιγμές που μπορούσε να επικοινωνήσει για κάποια δευτερόλεπτα κάθε φορά. Οι γιατροί είχαν πει στους γονείς του ότι ποτέ δε θα ήταν σε θέση να επικοινωνεί και να συναναστρέφεται κοινωνικά, καθώς και ότι πιθανότατα ποτέ δε θα αναπτύξει ιδιαίτερα το λόγο.
I'd like to tell you about one such child, whose story was also covered by ABC News. Seven-year-old Justin Senigar came to our clinic with this diagnosis of very severe autism. Like many autistic children, his mind was locked inside his body. There were moments when he would actually space out for seconds at a time. And the doctors told his parents he was never going to be able to communicate or interact socially, and he would probably never have too much language.
Όταν χρησιμοποιήσαμε αυτή την πρωτοπορειακή τεχνολογία ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος έτσι ώστε να δούμε τον εγκέφαλο του Τζάστιν, τα αποτελέσματα ήταν συγκλονιστικά. Αποκαλύφθηκε σχεδόν βέβαια ότι ο Τζάστιν δεν ήταν αυτιστικός. Έπασχε από επιληπτικές κρίσεις που ήταν αδύνατο να φανούν με γυμνό μάτι, αλλά στην πραγματικότητα προκαλούσαν συμπτώματα παρόμοια με αυτά του αυτισμού. Αφού δόθηκε στο Τζάστιν αντιεπιληπτική αγωγή, η βελτίωσή του ήταν εντυπωσιακή. Μέσα σε 60 ημέρες, το λεξιλόγιό του αυξήθηκε από δυο-τρεις λέξεις σε 300. Και στο κομμάτι της επικοινωνίας και της κοινωνικής συναναστροφής βελτιώθηκε τόσο πολύ, που εντάχθηκε σε κανονικό σχολείο και έγινε και πρωταθλητής στο καράτε.
When we used this groundbreaking EEG technology to actually look at Justin's brain, the results were startling. It turned out that Justin was almost certainly not autistic. He was suffering from brain seizures that were impossible to see with the naked eye, but that were actually causing symptoms that mimicked those of autism. After Justin was given anti-seizure medication, the change in him was amazing. Within a period of 60 days, his vocabulary went from two to three words to 300 words. And his communication and social interaction were improved so dramatically that he was enrolled into a regular school and even became a karate super champ.
Οι έρευνες δείχνουν ότι το 50% των παιδιών, σχεδόν το 50% που διαγνώστηκαν με αυτισμό στην πραγματικότητα πάσχουν από κρυφές επιληπτικές κρίσεις. Αυτά είναι τα πρόσωπα των παιδιών που έχω εξετάσει με ιστορίες παρόμοιες με του Τζάστιν. Όλα αυτά τα παιδιά ήρθαν στην κλινική με διαγνώσεις αυτισμού, διάσπαση προσοχής, νοητική υστέρηση, προβλήματα γλώσσας. Αντίθετα τα ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα μας αποκάλυψαν πολύ συγκεκριμένα προβλήματα κρυμμένα στον εγκέφαλό τους που δε θα μπορούσαν να εντοπιστούν μόνο από την εκτίμηση της συμπεριφοράς τους. Άρα τα ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα μας επιτρέπουν να παρέχουμε σ' αυτά τα παιδιά μια πολύ πιο ακριβή νευρολογική διάγνωση και μια πολύ πιο στοχευμένη θεραπεία.
Research shows that 50 percent of children, almost 50 percent of children diagnosed with autism are actually suffering from hidden brain seizures. These are the faces of the children that I have tested with stories just like Justin. All these children came to our clinic with a diagnosis of autism, attention deficit disorder, mental retardation, language problems. Instead, our EEG scans revealed very specific problems hidden within their brains that couldn't possibly have been detected by their behavioral assessments. So these EEG scans enabled us to provide these children with a much more accurate neurological diagnosis and much more targeted treatment.
Για πολύ καιρό τώρα, τα παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχές υπέφεραν από λάθος διαγνώσεις ενώ τα πραγματικά τους προβλήματα δεν είχαν εντοπιστεί και είχαν αφεθεί να χειροτερεύουν. Και για πολύ καιρό τώρα, αυτά τα παιδιά και οι γονείς τους έχουν υποστεί αδικαιολόγητη απογοήτευση και απελπισία. Όμως τώρα είμαστε σε μια νέα εποχή της νευρολογικής επιστήμης με την οποία μπορούμε επιτέλους να δούμε κατευθείαν την εγκεφαλική λειτουργία σε πραγματικό χρόνο χωρίς κίνδυνο και παρενέργειες, καθόλου παρεμβατικά, και να βρούμε την πραγματική πηγή των διαφόρων δυσλειτουργιών σε παιδιά.
For too long now, children with developmental disorders have suffered from misdiagnosis while their real problems have gone undetected and left to worsen. And for too long, these children and their parents have suffered undue frustration and desperation. But we are now in a new era of neuroscience, one in which we can finally look directly at brain function in real time with no risks and no side effects, non-invasively, and find the true source of so many disabilities in children.
Έτσι εάν θα μπορούσα να εμπνεύσω έστω και ένα μέρος του κοινού σήμερα να μοιραστεί αυτή την πρωτοποριακή διαγνωστική μέθοδο έστω και με έναν γονιό που το παιδί του υποφέρει από αναπτυξιακή διαταραχή τότε ίσως ένα ακόμα παζλ σε ένα ακόμα εγκέφαλο να λυθεί. Ένας ακόμα εγκέφαλος να ξεκλειδωθεί. Και ένα ακόμα παιδί με λάθος διάγνωση ή χωρίς διάγνωση από το σύστημα επιτέλους να αναπτύξει τις πραγματικές του δυνατότητες όσο υπάρχει ακόμα χρόνος για να ανακάμψει ο εγκέφαλός του. Και όλα αυτά γίνονται απλώς παρακολουθώντας την εγκεφαλική δραστηριότητα του παιδιού.
So if I could inspire even a fraction of you in the audience today to share this pioneering diagnostic approach with even one parent whose child is suffering from a developmental disorder, then perhaps one more puzzle in one more brain will be solved. One more mind will be unlocked. And one more child who has been misdiagnosed or even undiagnosed by the system will finally realize his or her true potential while there's still time for his or her brain to recover. And all this by simply watching the child's brainwaves.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(χειροκρότημα)
(Applause)