Periods. Blood. Menstruation. Gross. Secret. Hidden. Why?
מחזור. דם. וסת. מגעיל. סודי. מוחבא. מדוע?
A natural biological process that every girl and woman goes through every month for about half of her life. A phenomenon that is so significant that the survival and propagation of our species depends on it. Yet we consider it a taboo. We feel awkward and shameful talking about it.
תהליך ביולוגי טבעי שכל נערה ואשה עוברת בכל חודש, במשך כמחצית מהחיים שלה. תופעה שהיא כה משמעותית עד שההישרדות והרביה של המין האנושי תלויים בה. ועדיין אנחנו מתייחסים אליה כטאבו. אנחנו חשים מבוכה ובושה לדבר על זה.
When I got my first periods, I was told to keep it a secret from others -- even from my father and brother. Later when this chapter appeared in our textbooks, our biology teacher skipped the subject.
כשקיבלתי מחזור בפעם הראשונה אמרו לי לשמור את זה בסוד מהאחרים אפילו מאבא שלי ואח שלי. מאוחר יותר, כשהפרק הזה הופיע בספרי הלימוד שלנו המורה שלנו לביולוגיה דילגה על הנושא.
(Laughter)
(צחוק)
You know what I learned from it? I learned that it is really shameful to talk about it. I learned to be ashamed of my body. I learned to stay unaware of periods in order to stay decent.
אתם יודעים מה למדתי מזה? למדתי שזה ממש מביש לדבר על זה. למדתי להתבייש בגוף שלי. למדתי להמשיך לא לשים לב למחזור שלי כדי להישאר "מהוגנת".
Research in various parts of India shows that three out of every 10 girls are not aware of menstruation at the time of their first periods. And in some parts of Rajasthan this number is as high as nine out of 10 girls being unaware of it. You'd be surprised to know that most of the girls that I have spoken to, who did not know about periods at the time of their first menstruation thought that they have got blood cancer and they're going to die soon.
מחקר באזורים שונים של הודו מראה ששלוש מתוך כל עשר נערות לא יודעות מה זה וסת כשהן מקבלות מחזור בפעם הראשונה. ובאזורים מסוימים של רג'יסטאן המספר הזה מגיע אפילו לתשע מתוך עשר נערות שאינן יודעות דבר. אולי תופתעו לשמוע שרוב הנערות ששוחחתי איתן שלא ידעו כלום על הווסת בזמן המחזור הראשון שלהן חשבו שיש להן "סרטן דם" ושהן עומדות למות בקרוב.
Menstrual hygiene is a very important risk factor for reproductive tract infections. But in India, only 12 percent of girls and women have access to hygienic ways of managing their periods. If you do the math, 88 percent of girls and women use unhygienic ways to manage their periods.
היגיינה בזמן מחזור היא גורם סיכון בעל חשיבות מכרעת בזיהומים במערכת הרביה. אבל בהודו, רק ל-12 אחוז מהנערות והנשים יש גישה לדרכים היגייניות לטפל במחזור שלהן. אם תעשו את החישוב 88 אחוז מהנערות והנשים משתמשות באמצעים לא היגייניים לטפל במחזור שלהן.
I was one of them. I grew up in a small town called Garhwa, in Jharkhand, where even buying a sanitary napkin is considered shameful. So when I started getting my periods, I began with using rags. After every use I would wash and reuse them. But to store them, I would hide and keep it in a dark, damp place so that nobody finds out that I'm menstruating. Due to repeated washing the rags would become coarse, and I would often get rashes and infections using them.
אני הייתי אחת מהן. גדלתי בעיירה קטנה בשם גארווה, בג'הרקאנד מקום שבו אפילו לקנות תחבושת היגיינית נחשב לדבר מבייש. כך שכאשר התחיל לי המחזור התחלתי עם שימוש בסחבות. אחרי כל שימוש הייתי מכבסת אותן ומשתמשת שוב. אבל כדי לאחסן אותן הייתי מחביאה ושומרת אותן במקום חשוך ולח כך שאף אחד לא ידע שאני במחזור. בגלל הכביסות החוזרות הסחבות הפכו למחוספסות, ולעיתים תכופות סבלתי מפריחות וזיהומים בגלל השימוש בהן.
I wore these already for five years until I moved out of that town. Another issue that periods brought in my life those of the social restrictions that are imposed upon our girls and women when they're on their periods. I think you all must be aware of it, but I'll still list it for the few who don't.
השתמשתי באלו במשך חמש שנים עד שעזבתי את העיירה הזו. עוד סוגיה שהמחזור הביא לחיי הוא של ההגבלות החברתיות שנכפות על נערות ונשים בזמן המחזור החודשי. אני חושבת שאתם ודאי מודעים לזה, אבל אני עדיין אציין אותן עבור המעטים מכם שאינם מודעים.
I was not allowed to touch or eat pickles. I was not allowed to sit on the sofa or some other family member's bed. I had to wash my bed sheet after every period, even if it was not stained. I was considered impure and forbidden from worshipping or touching any object of religious importance. You'll find signposts outside temples denying the entry of menstruating girls and women.
לא הורשיתי לגעת או לאכול חמוצים. לא הורשיתי לשבת על הספה או על המיטה של חלק מבני המשפחה. הייתי צריכה לכבס את הסדין שלי אחרי כל מחזור, אפילו אם הוא לא היה מוכתם. נחשבתי ל"טמאה" ונאסר עלי להתפלל או לגעת בכל חפץ שיש לו חשיבות דתית. אתם תראו תמרורים מחוץ למקדשים שאוסרים על הכניסה של נשים ונערות במחזור.
Ironically, most of the time it is the older woman who imposes such restrictions on younger girls in a family. After all, they have grown up accepting such restrictions as norms. And in the absence of any intervention, it is the myth and misconception that propagate from generation to generation.
באופן אירוני, מרבית הזמן זו האשה המבוגרת יותר שכופה את ההגבלות האלו על נשים צעירות במשפחתה. אחרי הכל, הן התבגרו תוך שהן מקבלות את ההגבלות האלו כנורמות. ובהיעדר כל התערבות אלו הם המיתוסים והתפיסות המוטעות שנפוצים מדור לדור.
During my years of work in this field, I have even come across stories where girls have to eat and wash their dishes separately. They're not allowed to take baths during periods, and in some households they are even secluded from other family members. About 85 percent of girls and women in India would follow one or more restrictive customs on their periods every month. Can you imagine what this does to the self-esteem and self-confidence of a young girl? The psychological trauma that this inflicts, affecting her personality, her academic performance and every single aspect of growing up during her early formative years?
במשך השנים שאני עובדת בתחום הזה יצא לי להיתקל אפילו בסיפורים בהם נערות צריכות לאכול ולשטוף את הכלים שלהן בנפרד. אסור להן להתקלח בזמן המחזור, ובבתים מסוימים הן אפילו מבודדות מבני משפחה אחרים. בערך 85 אחוז מהנערות והנשים בהודו מקיימות מנהג מגביל אחד או יותר בתקופת המחזור שלהן בכל חודש. אתם יכולים לדמיין מה זה עושה להערכה העצמית ולבטחון העצמי של נערה צעירה? לטראומה הפסיכולוגית שזה מסב, להשפעה על האישיות שלה, על ההישגים הלימודיים שלה, ולכל הבט אחר של התבגרות בשנים המוקדמות, המעצבות האלו?
I religiously followed all these restrictive customs for 13 years, until a discussion with my partner, Tuhin, changed my perception about menstruation forever. In 2009, Tuhin and I were pursuing our postgraduation in design. We fell in love with each other and I was at ease discussing periods with him. Tuhin knew little about periods.
אני מילאתי באדיקות את כל המנהגים המגבילים האלו במשך 13 שנה, עד שדיון עם בן הזוג שלי, טוהין, שינה את התפיסה שלי את הוסת לתמיד. בשנת 2009, טוהין ואני השלמנו לימודי עיצוב. התאהבנו זה בזו והרגשתי נוח לדבר איתו על המחזור שלי. טוהין ידע מעט מאד על המחזור.
(Laughter)
(צחוק)
He was astonished to know that girls get painful cramps and we bleed every month.
הוא נדהם לגלות שנערות חוטפות התכווצויות כואבות ושאנחנו מדממות בכל חודש.
(Laughter)
(צחוק)
Yeah. He was completely shocked to know about the restrictions that are imposed upon menstruating girls and women by their own families and their society. In order to help me with my cramps, he would go on the Internet and learn more about menstruation. When he shared his findings with me, I realized how little I knew about menstruation myself. And many of my beliefs actually turned out to be myths.
כן.. הוא היה לגמרי בשוק כשגילה על ההגבלות שנכפות על נשים ונערות בזמן מחזור על ידי המשפחות שלהן והחברה שלהן. כדי לעזור לי עם ההתכווציות שלי הוא נכנס לאינטרנט ולמד עוד על המחזור. כשהוא חלק את הממצאים שלו איתי אני הבנתי כמה מעט אני ידעתי על וסת בעצמי. והרבה מהאמונות שלי התבררו בכלל כמיתוסים.
That's when we wondered: if we, being so well educated, were so ill-informed about menstruation, there would be millions of girls out there who would be ill-informed, too. To study -- to understand the problem better, I undertook a year-long research to study the lack of awareness about menstruation and the root cause behind it.
אז התחלנו לתהות: אם הידיעות שלנו, בהיותנו כל כך משכילים היו כל כך מוטעות לגבי המחזור, ודאי יש מיליונים של נערות אחרות שם בחוץ עם ידע מוטעה. כדי ללמוד- כדי להבין את הבעיה טוב יותר פתחתי במחקר בן שנה, כדי ללמוד על חוסר המודעות לגבי המחזור החודשי ועל שורש הבעיה מאחוריה.
While it is generally believed that menstrual unawareness and misconception is a rural phenomenon, during my research, I found that it is as much an urban phenomenon as well. And it exists with the educated urban class, also. While talking to many parents and teachers, I found that many of them actually wanted to educate girls about periods before they have started getting their menstrual cycle. And -- but they lacked the proper means themselves. And since it is a taboo, they feel inhibition and shameful in talking about it.
בעוד שנהוג להאמין שחוסר מודעות למחזור החודשי ותפיסות מוטעות שלו היא בעיה כפרית, במהלך המחקר שלי גיליתי שזוהי בעיה עירונית באותה המידה. והיא קיימת גם במעמדות עירוניים משכילים. כששוחחתי עם הרבה הורים ומורים גיליתי שרבים מהם באמת רצו לחנך נערות על המחזור לפני שהן התחילו לקבל את הווסת, ו.. אבל היו חסרים להם האמצעים המתאימים. ובגלל שזהו טאבו הם חשו עכבות ובושה לדבר על זה.
Girls nowadays get their periods in classes six and seven, but our educational curriculum teaches girls about periods only in standard eight and nine. And since it is a taboo, teachers still skip the subject altogether.
בנות מקבלות מחזור היום בכיתה ו' ו-ז', אבל תכנית הלימודים שלנו מלמדת נערות על המחזור רק בכיתה ח' ו-ט'. ובגלל שזהו טאבו מורים עדיין מדלגים על הנושא לחלוטין.
So school does not teach girls about periods, parents don't talk about it. Where do the girls go? Two decades ago and now -- nothing has changed. I shared these finding with Tuhin and we wondered: What if we could create something that would help girls understand about menstruation on their own -- something that would help parents and teachers talk about periods comfortably to young girls?
אז בית הספר לא מלמד נערות על המחזור, ההורים לא מדברים איתן על זה. למי פונות הנערות? לפני שני עשורים והיום - דבר לא השתנה. שיתפתי את הממצאים האלה עם טוהין ותהינו: מה אם נוכל ליצור משהו שיעזור לבנות להבין את המחזור בעצמן -- משהו שיעזור להורים ולמורים לדבר על מחזור בנוחות לבנות צעירות?
During my research, I was collecting a lot of stories. These were stories of experiences of girls during their periods. These stories would make girls curious and interested in talking about menstruation in their close circle. That's what we wanted. We wanted something that would make the girls curious and drive them to learn about it. We wanted to use these stories to teach girls about periods.
במהלך המחקר, אספתי הרבה סיפורים. אלה היו סיפורים של נסיונות של בנות במהלך המחזור שלהן. הסיפורים האלו יהפכו בנות למתעניינות וסקרניות כשהן מדברות על וסת במעגלים הסגורים שלהן. זה מה שרצינו. רצינו משהו שיעשה את הבנות סקרניות ויניע אותן ללמוד על זה. רצינו לשהתמש בסיפורים האלה כדי ללמד בנות על מחזור.
So we decided to create a comic book, where the cartoon characters would enact these stories and educate girls about menstruation in a fun and engaging way. To represent girls in their different phases of puberty, we have three characters. Pinki, who has not gotten her period yet, Jiya who gets her period during the narrative of the book and Mira who has already been getting her period. There is a fourth character, Priya Didi. Through her, girls come to know about the various aspects of growing up and menstrual hygiene management.
אז החלטנו ליצור ספר קומי, שם דמויות הקריקטורות ישחקו את הסיפורים האלה ויחנכו בנות על מחזור בדרך כיפית ומערבת. כדי לייצג בנות בשלבים שונים של ההתברות, יש לנו שלוש דמויות. פינקי שעדיין לא קיבלה מחזור, ג'ייה שמקבלת את המחזור בזמן הנרטיב של הספר ומירה שכבר קיבלה את המחזור. יש דמות רביעית, פריה דידי. דרכה, בנות מגיעות להכיר את האספקטים השונים של התבגרות וניהול היגיינת מחזור.
While making the book, we took great care that none of the illustrations were objectionable in any way and that it is culturally sensitive. During our prototype testing, we found that the girls loved the book. They were keen on reading it and knowing more and more about periods on their own. Parents and teachers were comfortable in talking about periods to young girls using the book, and sometimes even boys were interested in reading it.
בזמן שיצרנו את הספר, דאגנו מאוד שאף אחד מהאיורים לא יהיה בר ויכוח בשום דרך ושיהיו רגישים תרבותית. במהלך בדיקת אב הטיפוס, גילינו שהבנות אהבו את הספר. הן היו להוטות לקרוא אותו ולדעת יותר ויותר על המחזור בעצמן. להורים ומורים היה נוח לדבר על המחזור בפני בנות צעירות תוך שימוש בספר, ולפעמים אפילו בנים התעניינו לקרוא אותו.
(Laughter)
(צחוק)
(Applause)
(מחיאות כפיים)
The comic book helped in creating an environment where menstruation ceased to be a taboo. Many of the volunteers took this prototype themselves to educate girls and take menstrual awareness workshops in five different states in India. And one of the volunteers took this prototype to educate young monks and took it to this monastery in Ladakh.
הספר הקומי עזר בליצור סביבה בה מחזור הפסיק להיות טאבו. הרבה מתנדבים לקחו את אב הטיפוס של הספר בעצמם כדי לחנך בנות ולקחת סדנאות מודעות על מחזור בחמש מדינות שונות בהודו. ואחד המתנדבים לקח את אב הטיפוס כדי ללמד נזירים צעירים ולקח אותו למנזר שלו בלדאק.
We made the final version of the book, called "Menstrupedia Comic" and launched in September last year. And so far, more than 4,000 girls have been educated by using the book in India and --
יצרנו את הגרסה האחרונה של הספר, שנקרא "מנסטרופדיה קומיק." והשקנו אותו בספטמבר בשנה שעברה. ועד עכשיו, יותר מ 4,000 בנות חונכו תוך שימוש בספר בהודו --
(Applause)
(מחיאות כפיים)
Thank you.
תודה לכם.
(Applause)
(מחיאות כפיים)
And 10 different countries. We are constantly translating the book into different languages and collaborating with local organizations to make this book available in different countries.
ו 10 ארצות שונות. אנחנו כל הזמן מתרגמים את הספר לשפות שונות ומשתפים פעולה עם ארגונים מקומיים כדי להפוך את הספר לזמין במדינות שונות.
15 schools in different parts of India have made this book a part of their school curriculum to teach girls about menstruation.
15 בתי ספר בחלקים שונים של הודו עשו את הספר לחלק מתוכנית הלימוד של בית הספר כדי ללמד בנות על המחזור שלהן.
(Applause)
(מחיאות כפיים)
I am amazed to see how volunteers, individuals, parents, teachers, school principals, have come together and taken this menstrual awareness drive to their own communities, have made sure that the girls learn about periods at the right age and helped in breaking this taboo.
אני נדהמת לראות איך מתנדבים, אנשים, הורים, מורים, מנהלי בתי ספר, התאחדו ולקחו את המודעות למחזור לקהילות שלהם, דאגו שהבנות ילמדו על המחזור בגיל המתאים ועזרו בשבירת הטאבו.
I dream of a future where menstruation is not a curse, not a disease, but a welcoming change in a girl's life. And I would --
אני חולמת על עתיד בו מחזור הוא לא קללה, לא מחלה, אלא שינוי מבורך בחיי ילדה. והייתי --
(Applause)
(מחיאות כפיים)
And I would like to end this with a small request to all the parents here.
והייתי רוצה לסיים עם בקשה קטנה לכל ההורים פה.
Dear parents, if you would be ashamed of periods, your daughters would be, too. So please be period positive.
הורים יקרים, אם אתם תתביישו במחזור, הבנות שלכם גם יתביישו. אז בבקשה היו חיוביים למחזור.
(Laughter)
(צחוק)
Thank you.
תודה לכם.
(Applause)
(מחיאות כפיים)