This is a work in process, based on some comments that were made at TED two years ago about the need for the storage of vaccine.
Bu devam eden bir proje... İki yıl önce TED’de aşıların depolanması ihtiyacı hakkındaki yorumlardan esinlenerek...
(Video): [On this planet 1.6 billion people don't have access to electricity refrigeration or stored fuels this is a problem it impacts: the spread of disease the storage of food and medicine and the quality of life. So here's the plan ... inexpensive refrigeration that doesn't use electricity, propane, gas, kerosene or consumables time for some thermodynamics And the story of the Intermittent Absorption Refrigerator]
(Müzik). 29 yıl kadar once termodinamik öğretmenim soğurma ve soğutma üzerine konuşmuştu. Kafama kazınan şeylerden biriydi bu. Bu daha çok Stirling Motoruna benziyordu: Harikaydı fakat onunla ne yapacağınızı bilmiyorsunuz. Ve Ferninand Carre denilen bu adam tarafından 1858 yılında icat edildi. fakat aslında onunla herhangi bir şey yapamadı... o zamanın (yetersiz) ekipmanları yüzünden. Çılgın bir Kanadalı, Powell Crosley, 1928 yılında Icyball isminde bir fikirle bunu ticarileştird, ve harika bir fikirdi, ve bu fikrin neden çalışmadığına daha sonra geleceğim. Ne var ki çalışma prensibi şöyle... İki küre var ve bunlar belirli mesafeyle birbirlerinden ayrılmışlar.
Adam Grosser: So 29 years ago, I had this thermo teacher who talked about absorption and refrigeration, one of those things that stuck in my head, a lot like the Stirling engine: it was cool, but you didn't know what to do with it. It was invented in 1858, by this guy Ferdinand Carré, but he couldn't actually build anything with it because of the tools at the time.
Biri aracı akışkan, su ve amonyak içerirken diğeri de yoğunlaştırıcıdır. Bir tarafı ısıtıyorsunuz, sıcak tarafı. Amonyak buharlaşıyor ve diğer tarafta yeniden yoğunlaşıyor. Oda sıcaklığına gelmesi için bırakıyorsunuz. ve daha sonra, amonyak tekrardan buharlaşırken su ile birleşiyor daha önce sıcak tarafta bulunan suyla beraber
This crazy Canadian named Powel Crosley commercialized this thing called the IcyBall, in 1928. It was a really neat idea, and I'll get to why it didn't work, but here's how it works. There's two spheres and they're separated in distance. One has a working fluid, water and ammonia, and the other is a condenser. You heat up one side, the hot side. The ammonia evaporates and it recondenses in the other side. You let it cool to room temperature, and then, as the ammonia reevaporates and combines with the water back on the erstwhile hot side, it creates a powerful cooling effect. So it was a great idea that didn't work at all. They blew up.
kuvvetli bir soğuma etkisi yaratıyor. Hiçbir şekilde çalışmamış harika bir fikirdi: infilak etti. Amonyak kullandığınızdan dolayı oldukça yüksek basınç elde ediyorsunuz eğer onları yanlış ısıtıysanız. 400psi basıncı geçti. Amonyak zehirliydi. Her yere dağıldı. Ancak ilginç bir düşünce sayılırdı. Bu nedenle, 2006 hakkında en müthiş şey birçok büyük sayısal hesaplamanın yapılabiliyor olması. Bu yüzden Stanford'daki bütün termodinamik departmanını işin içine kattık. Bir sürü hesaplamalı akışkan dinamiği... Çoğu amonyak soğutma tablosunun yanlış olduğunu kanıtladık. Çok düşük buhar basınçlarında çalışan ve zehirli olmayan bazı soğutkanlar bulduk. Birleşik Krallıktan bir takım oluşturduk, ki bunlar soğutma konusunda uzman kişiler. Daha sonra, bu takım
(Laughter)
Because you're using ammonia, you get hugely high pressures if you heated them wrong; it topped 400 psi. The ammonia was toxic, it sprayed everywhere. But it was kind of an interesting thought.
bir test düzeneğini yaptılar ve kanıtladılar ki; aslında biz düşük basınçlı zehirsiz soğutucu yapabiliriz. Çalışma mantığı şöyle: Bir ocak ateşi üzerine koyuyorsunuz.
So the great thing about 2006, there's a lot of really great computational work you can do. So we got the whole thermodynamics department at Stanford involved -- a lot of computational fluid dynamics. We proved that most of the ammonia refrigeration tables are wrong. We found some nontoxic refrigerants that worked at very low vapor pressures. We brought in a team from the UK -- a lot of great refrigeration people, it turns out, in the UK -- and built a test rig, and proved that, in fact, we could make a low-pressure, nontoxic refrigerator.
Dünyada çoğu insan pişirme ateşi elde edebilir, deve gübresinden ya da odundan. Yaklaşık 30 dakika kadar ısıtın, bir saatliğine soğumaya bırakın. Bir muhafaza kabının içine koyun ve 24 saat boyunca soguk kalacak. Bunun gibi bir şey. 5. prototip bu. Tam yapılmış değil. 3.5 kilo kadar geliyor, ve bu işte böyle çalışıyor. 15 litrelik kabın içine koyuyorsunuz, yaklaşık 3 galon, donma noktasının biraz üzerine gelene kadar soğutabiliyor, donma noktasının 3 derece yukarısı... Bunu 30 santigrat derece oda sıcaklığında 24 saat boyunca yapabiliyor. Ve çok ucuz. Bize göre bunları yaklaşık 25 dolara daha yüksek hacimlerde üretebiliriz.
So this is the way it works. You put it on a cooking fire. Most people have cooking fires in the world, whether it's camel dung or wood. It heats up for about 30 minutes, cools for an hour. You put it into a container and it will refrigerate for 24 hours. It looks like this. This is the fifth prototype, it's not quite done. It weighs about eight pounds, and this is the way it works. You put it into a 15-liter vessel, about three gallons, and it'll cool it down to just above freezing -- three degrees above freezing -- for 24 hours in a 30 degree C environment. It's really cheap. We think we can build these in high volumes for about 25 dollars, in low volumes for about 40 dollars. And we think we can make refrigeration something that everybody can have.
Düşük hacimler için 40 dolar civarında. Ve biz bu soğutucuyu (buzdolabı) yapabiliriz herkesin elde edebileceği bir şey. Teşekkürler (Alkış)
Thank you.
(Applause)