This is a work in process, based on some comments that were made at TED two years ago about the need for the storage of vaccine.
זאת עבודה שנמצאת בעיצומה והיא מבוססת על כמה תגובות שהושמעו ב-TED לפני שנתיים בנוגע לצורך באמצעי-איחסון עבור חיסונים.
(Video): [On this planet 1.6 billion people don't have access to electricity refrigeration or stored fuels this is a problem it impacts: the spread of disease the storage of food and medicine and the quality of life. So here's the plan ... inexpensive refrigeration that doesn't use electricity, propane, gas, kerosene or consumables time for some thermodynamics And the story of the Intermittent Absorption Refrigerator]
(מוזיקה) [סרטון] קריין: בכוכב הלכת הזה ל-1.6 מיליארד בני אדם אין גישה לחשמל לאמצעי קירור או למוצרי-דלק באחסנה. זאת בעיה והיא משפיעה: על התפשטות מחלות, על אחסון של אוכל ותרופות ועל איכות החיים. אז הנה התוכנית: קירור זול שאינו זקוק לחשמל גז פרופן, בנזין, נפט או דלקים מתכלים. ועתה - קצת תרמודינמיקה, וסיפורו של מקרר הספיגה הסירוגית
Adam Grosser: So 29 years ago, I had this thermo teacher who talked about absorption and refrigeration, one of those things that stuck in my head, a lot like the Stirling engine: it was cool, but you didn't know what to do with it. It was invented in 1858, by this guy Ferdinand Carré, but he couldn't actually build anything with it because of the tools at the time.
אדם גרוסר: לפני 29 שנה היה לי מורה לתרמו-דינמיקה שדיבר על ספיגה וקירור. זהו אחד הדברים שנתקעו לי בראש זה דמה מאד למנוע סטירלינג: מכשיר מעולה שלא יודעים מה לעשות איתו. הוא הומצא ב-1858 ע"י פרדיננד קאר אך הוא לא הצליח לבנות עם זה משהו בגלל הכלים של אז.
This crazy Canadian named Powel Crosley commercialized this thing called the IcyBall, in 1928. It was a really neat idea, and I'll get to why it didn't work, but here's how it works. There's two spheres and they're separated in distance. One has a working fluid, water and ammonia, and the other is a condenser. You heat up one side, the hot side. The ammonia evaporates and it recondenses in the other side. You let it cool to room temperature, and then, as the ammonia reevaporates and combines with the water back on the erstwhile hot side, it creates a powerful cooling effect. So it was a great idea that didn't work at all. They blew up.
הקנדי המטורף הזה, פאוול קרוסלי מיסחר את הדבר הזה, הקרוי 'כדור-קרח' ב-1928 וזה היה באמת רעיון מגניב, ומיד אספר מדוע זה לא הצליח, אבל זה פעל כך: יש שני כדורים שיש ביניהם מרווח. באחד יש נוזל פעיל, מים ואמוניה, ווהשני הוא מעבה. מחממים צד אחד, הצד החם, האמוניה מתאדה ושבה ומתעבה בצד השני. מניחים לה להצטנן לטמפרטורת החדר, ואז, כשהאמוניה מתאדה שוב ומתחברת עם המים בצד שהיה קודם חם, היא יוצרת אפקט קירור רב-עוצמה. זה היה רעיון מצוין שנכשל לגמרי: זה התפוצץ כי כשמשתמשים באמוניה מקבלים לחצים אדירים
(Laughter)
Because you're using ammonia, you get hugely high pressures if you heated them wrong; it topped 400 psi. The ammonia was toxic, it sprayed everywhere. But it was kind of an interesting thought.
אם החימום נעשה בצורה שגויה. מעל 400 פי-אס-איי. האמוניה היתה רעילה והתיזה לכל עבר. אבל זה היה רעיון מעניין. מה שטוב ב-2006 הוא
So the great thing about 2006, there's a lot of really great computational work you can do. So we got the whole thermodynamics department at Stanford involved -- a lot of computational fluid dynamics. We proved that most of the ammonia refrigeration tables are wrong. We found some nontoxic refrigerants that worked at very low vapor pressures. We brought in a team from the UK -- a lot of great refrigeration people, it turns out, in the UK -- and built a test rig, and proved that, in fact, we could make a low-pressure, nontoxic refrigerator.
שניתן לעשות הרבה עיבוד ממוחשב. הצלחנו לגייס את כל מחלקת התרמודינמיקה של סטנפורד-- עשינו הרבה מיחשוב של דינמיקת נוזלים, הוכחנו שרוב טבלאות הקירור באמוניה שגויות. מצאנו כמה נוזלי-קירור בלתי-רעילים שעובדים בלחצי נדיפות נמוכים מאד. הבאנו צוות מבריטניה-- יש המון אנשי קירור מעולים, כך מסתבר, בבריטניה-- בנינו מתקן מבחן, והוכחנו שלמעשה ביכולתנו לבנות מקרר לא-רעיל ובעל לחץ נמוך.
So this is the way it works. You put it on a cooking fire. Most people have cooking fires in the world, whether it's camel dung or wood. It heats up for about 30 minutes, cools for an hour. You put it into a container and it will refrigerate for 24 hours. It looks like this. This is the fifth prototype, it's not quite done. It weighs about eight pounds, and this is the way it works. You put it into a 15-liter vessel, about three gallons, and it'll cool it down to just above freezing -- three degrees above freezing -- for 24 hours in a 30 degree C environment. It's really cheap. We think we can build these in high volumes for about 25 dollars, in low volumes for about 40 dollars. And we think we can make refrigeration something that everybody can have.
וככה זה עובד. מניחים אותו על להבת בישול. לרוב האנשים בעולם יש אש לבישול, בין אם אלה גללי גמלים או עץ. זה מתחמם במשך כ-30 דקות, מצטנן במשך שעה. שמים את זה במיכל וזה יקרר במשך 24 שעות. כך זה נראה. זהו האבטיפוס ה-5. הוא לא גמור. שוקל כ-3.5 ק"ג, וככה זה עובד. מכניסים את זה למיכל של 15 ליטר, בערך 3 גלונים, וזה מקרר אותו לקצת מעל נקודת הקפאון-- שלוש מעלות מעל לנקודת הקפאון-- למשך 24 שעות בסביבה של 30 מעלות. זה ממש זול. אנחנו חושבים שנוכל לבנותם בנפחים גדולים בערך ב-25 דולר, ובנפחים נמוכים בכ-40 דולר. ואנחנו חושבים שנוכל להפוך את הקירור למשהו שיהיה בהישג ידו של כל אחד
Thank you.
תודה לכם
(Applause)
[מחיאות כפיים]