Αυτή είναι μια εργασία σε εξέλιξη βασισμένη σε κάποια σχόλια που έγιναν στο TED πριν δύο χρόνια για την ανάγκη αποθήκευσης εμβολίων.
This is a work in process, based on some comments that were made at TED two years ago about the need for the storage of vaccine.
(Βίντεο) [Στον πλανήτη μας, 1,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα, σε ψύξη ή αποθηκευμένα καύσιμα. Αυτό είναι πρόβλημα. Επηρεάζει: την εξάπλωση των ασθενειών, την αποθήκευση τροφής και φαρμάκων και την ποιότητα ζωής. Ιδού λοιπόν ένα σχέδιο: φτηνή ψύξη που δεν χρειάζεται ηλεκτρισμό, προπάνιο, γκάζι, κηροζίνη ή αναλώσιμα. Ώρα για λίγη θερμοδυναμική. Και την ιστορία του Ψυγείου Περιοδικής Απορρόφησης]
(Video): [On this planet 1.6 billion people don't have access to electricity refrigeration or stored fuels this is a problem it impacts: the spread of disease the storage of food and medicine and the quality of life. So here's the plan ... inexpensive refrigeration that doesn't use electricity, propane, gas, kerosene or consumables time for some thermodynamics And the story of the Intermittent Absorption Refrigerator]
Άνταμ Γκρόσερ: Λοιπόν 29 χρόνια πριν, είχα ένα καθηγητή θερμοδυναμικής που μιλούσε για απορρόφηση και ψύξη, ένα από τα πράγματα που μου κόλλησε στο κεφάλι, έμοιαζε πολύ με την ατμομηχανή: ήταν φοβερό αλλά δεν ήξερες τι να το κάνεις. Και το είχε εφεύρει το 1858 αυτός ο τύπος ο Φέρντιναντ Καρέ, αλλά δε μπορούσε στην πραγματικότητα να φτιάξει κάτι με αυτό λόγω των εργαλείων εκείνης της εποχής.
Adam Grosser: So 29 years ago, I had this thermo teacher who talked about absorption and refrigeration, one of those things that stuck in my head, a lot like the Stirling engine: it was cool, but you didn't know what to do with it. It was invented in 1858, by this guy Ferdinand Carré, but he couldn't actually build anything with it because of the tools at the time.
Αυτός ο τρελός Καναδός ονόματι Πάουελ Κρόσλευ εμποροποίησε αυτό το πράγμα που λεγόταν παγόμπαλα το 1928. Ήταν πραγματικά μια καλή ιδέα, και θα πάω και στο γιατί δεν δούλεψε αλλά να πώς δουλεύει. Είναι δύο σφαίρες σε απόσταση η μία από την άλλη. Η μία έχει το υγρό κίνησης, νερό και αμμωνία, και η άλλη είναι συμπυκνωτής. Ζεσταίνεις τη μια πλευρά, τη ζεστή πλευρά. Η αμμωνία εξατμίζεται και επανασυμπυκνώνεται στην άλλη πλευρά. Το αφήνεις να κρυώσει σε θερμοκρασία δωματίου, και μετά, καθώς η αμμωνία επανεξατμίζεται και ανακατεύεται με το νερό πίσω στην προηγούμενη ζεστή πλευρά, δημιουργεί μια δυνατή ψύξη. Οπότε ήταν μία φοβερή ιδέα η οποία δε δούλεψε καθόλου. Ανατινάχτηκε.
This crazy Canadian named Powel Crosley commercialized this thing called the IcyBall, in 1928. It was a really neat idea, and I'll get to why it didn't work, but here's how it works. There's two spheres and they're separated in distance. One has a working fluid, water and ammonia, and the other is a condenser. You heat up one side, the hot side. The ammonia evaporates and it recondenses in the other side. You let it cool to room temperature, and then, as the ammonia reevaporates and combines with the water back on the erstwhile hot side, it creates a powerful cooling effect. So it was a great idea that didn't work at all. They blew up.
(Γέλια)
(Laughter)
Επειδή χρησιμοποιώντας αμμωνία δημιουργείς υπερβολικά υψηλές πιέσεις εάν τις θερμάνεις λανθασμένα, κορύφωσε στις 27,2 ατμόσφαιρες πίεση. Η αμμωνία ήταν τοξική. Απλώθηκε παντού. Αλλά ήταν μία ενδιαφέρουσα ιδέα.
Because you're using ammonia, you get hugely high pressures if you heated them wrong; it topped 400 psi. The ammonia was toxic, it sprayed everywhere. But it was kind of an interesting thought.
Οπότε, το καλό με το 2006 είναι ότι υπάρχει πολύ υπολογιστική δουλειά που μπορείς να κάνεις. Οπότε εμπλέξαμε ολόκληρο το θερμοδυναμικό τμήμα του Στάνφορντ -- κάναμε πολλούς υπολογισμούς υδροδυναμικής. Αποδείξαμε ότι οι περισσότεροι πίνακες ψυχρής αμμωνίας ήταν λάθος. Βρήκαμε κάποια μη τοξικά ψυκτικά που δούλευαν σε χαμηλές πιέσεις ατμού. Φέραμε μια ομάδα από το Ηνωμένο Βασίλειο -- υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι ψυκτικοί, απ' ο,τι φάνηκε, στο Ηνωμένο Βασίλειο -- και χτίσαμε μια δοκιμαστική εγκατάσταση, και αποδείξαμε ότι στην ουσία μπορούσαμε να κατασκευάσουμε ένα χαμηλής πίεσης, μη-τοξικό ψυγείο.
So the great thing about 2006, there's a lot of really great computational work you can do. So we got the whole thermodynamics department at Stanford involved -- a lot of computational fluid dynamics. We proved that most of the ammonia refrigeration tables are wrong. We found some nontoxic refrigerants that worked at very low vapor pressures. We brought in a team from the UK -- a lot of great refrigeration people, it turns out, in the UK -- and built a test rig, and proved that, in fact, we could make a low-pressure, nontoxic refrigerator.
Οπότε, ιδού πως λειτουργεί. Το βάζεις στη φωτιά που μαγειρεύεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κουζίνες στο κόσμο, είτε είναι κοπριά καμήλας είτε είναι ξύλο. Ζεσταίνει για περίπου 30 λεπτά, κρυώνει για καμιά ώρα. Βάλτε το σε ένα δοχείο και θα το ψύξει για 24 ώρες. Κάπως έτσι είναι. Αυτό είναι το πέμπτο πρωτότυπο. Δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Ζυγίζει περίπου 3,5 κιλά, και δουλεύει ως εξής. Το βάζεις σε ένα 15 λίτρο δοχείο, περίπου 3 γαλόνια, και το ψύχει λίγο πάνω από τους μηδέν βαθμούς, τρεις βαθμούς πάνω από το μηδέν, για 24 ώρες σε περιβάλλον 30 βαθμών Κελσίου. Είναι πολύ φθηνό. Νομίζουμε ότι μπορούμε να τα κατασκευάσουμε σε μεγάλες ποσότητες για περίπου 25 δολάρια, και σε μικρές ποσότητες για περίπου 40 δολάρια. Νομίζουμε ότι μπορούμε να κάνουμε την ψύξη κάτι που μπορεί να έχει ο οποιοσδήποτε.
So this is the way it works. You put it on a cooking fire. Most people have cooking fires in the world, whether it's camel dung or wood. It heats up for about 30 minutes, cools for an hour. You put it into a container and it will refrigerate for 24 hours. It looks like this. This is the fifth prototype, it's not quite done. It weighs about eight pounds, and this is the way it works. You put it into a 15-liter vessel, about three gallons, and it'll cool it down to just above freezing -- three degrees above freezing -- for 24 hours in a 30 degree C environment. It's really cheap. We think we can build these in high volumes for about 25 dollars, in low volumes for about 40 dollars. And we think we can make refrigeration something that everybody can have.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)