I'm here today to show my photographs of the Lakota. Many of you may have heard of the Lakota, or at least the larger group of tribes, called the Sioux. The Lakota are one of many tribes that were moved off their land to prisoner-of-war camps, now called reservations. The Pine Ridge Reservation, the subject of today's slide show, is located about 75 miles southeast of the Black Hills in South Dakota. It is sometimes referred to as Prisoner of War Camp Number 334, and it is where the Lakota now live. Now, if any of you have ever heard of AIM, the American Indian Movement, or of Russell Means, or Leonard Peltier, or of the standoff at Oglala, then you know Pine Ridge is ground zero for Native issues in the US.
Ik ben hier vandaag om mijn foto's van de Lakota te tonen. Wellicht hebben jullie al gehoord over de Lakota, of toch over de grotere stammengroep de Sioux. De Lakota is een van de vele stammen die van hun land naar kampen voor krijgsgevangenen werden verplaatst, die we nu reservaten noemen. Het Pine Ridge-reservaat, het onderwerp van de diashow van vandaag, ligt ongeveer 75 mijl ten zuidoosten van de Black Hills van South Dakota. Het wordt soms aangeduid als krijgsgevangenenkamp nummer 334, en daar wonen de Lakota nu. Misschien hebben jullie ooit gehoord van AIM, de American Indian Movement, of van Russell Means, of Leonard Peltier, of van de opstand bij Oglala. Dan weten jullie dat Pine Ridge ground zero is voor problemen met autochtonen in de VS.
So I've been asked to talk a little bit today about my relationship with the Lakota, and that's a very difficult one for me, because, if you haven't noticed from my skin color, I'm white, and that is a huge barrier on a Native reservation. You'll see a lot of people in my photographs today. I've become very close with them, and they've welcomed me like family. They've called me "brother" and "uncle," and invited me again and again over five years. But on Pine Ridge, I will always be what is called "wasichu." "Wasichu" is a Lakota word that means "non-Indian," but another version of this word means "the one who takes the best meat for himself." And that's what I want to focus on -- the one who takes the best part of the meat. It means "greedy."
Ik ben hier vandaag om te praten over mijn relatie met de Lakota. Dat is heel moeilijk voor mij. Want het was je misschien niet opgevallen: ik ben blank en dat is een enorme barrière in een reservaat. Je ziet een heleboel mensen op mijn foto's vandaag. Ik sloot vriendschap met hen en ze verwelkomden mij als familie. Ze noemden me broer en oom en nodigden me telkens opnieuw uit in de loop van vijf jaar. Maar op Pine Ridge zullen ze me altijd een 'Wasichu' blijven noemen. Wasichu is een Lakota-woord dat niet-Indiaan betekent, maar een andere versie van dit woord betekent "degene die het beste vlees voor zichzelf neemt". En daarop wil ik mij concentreren - op degene die het beste deel van het vlees neemt. Het betekent inhalig.
So take a look around this auditorium today. We are at a private school in the American West, sitting in red velvet chairs with money in our pockets. And if we look at our lives, we have indeed taken the best part of the meat. So let's look today at a set of photographs of a people who lost so that we could gain, and know that when you see these people's faces, that these are not just images of the Lakota; they stand for all indigenous people.
Kijk eens rond in deze zaal. We zijn in een privé-school in het Amerikaanse Westen. We zitten op roodfluwelen stoelen, met geld in onze zakken. Als we naar ons leven kijken, hebben we inderdaad het beste deel van het vlees genomen. Laten we eens kijken naar een aantal foto's van een volk dat verloor zodat wij konden winnen. Weet dat als je naar de gezichten van deze mensen kijkt, dat het niet alleen maar beelden van de Lakota zijn. Ze staan voor alle inheemse volkeren.
On this piece of paper is the history the way I learned it from my Lakota friends and family. The following is a time line of treaties made, treaties broken and massacres disguised as battles. I'll begin in 1824. What is known as the Bureau of Indian Affairs was created within the War Department, setting an early tone of aggression in our dealings with the Native Americans.
Op dit stuk papier staat de geschiedenis zoals ik ze heb leren kennen van mijn Lakota-vrienden en -familie. Wat volgt is een tijdslijn van de gemaakte verdragen, verbroken verdragen en moordpartijen vermomd als veldslagen. Ik zal beginnen in 1824. Wat bekend staat als het Bureau van Indiaanse Zaken werd gecreëerd binnen het Ministerie van Oorlog, en zette al vroeg de toon van agressie in onze omgang met de Indianen.
1851: The first treaty of Fort Laramie was made, clearly marking the boundaries of the Lakota Nation. According to the treaty, those lands are a sovereign nation. If the boundaries of this treaty had held -- and there is a legal basis that they should -- then this is what the US would look like today. Ten years later. The Homestead Act, signed by President Lincoln, unleashed a flood of white settlers into Native lands.
1851: het eerste verdrag van Fort Laramie werd gesloten. Dit bakende de grenzen van de Lakota Nation duidelijk af. Volgens het verdrag waren die landen een soevereine natie. Als de grenzen van dit verdrag waren geëerbiedigd - en daar is een juridische grondslag voor, dan zou de VS er vandaag zo hebben uitgezien. 10 jaar later: de Homestead Act, ondertekend door president Lincoln, ontketent een stroom van blanke kolonisten naar het indianengebied.
1863: An uprising of Santee Sioux in Minnesota ends with the hanging of 38 Sioux men, the largest mass execution in US history. The execution was ordered by President Lincoln, only two days after he signed the Emancipation Proclamation.
1863: een opstand van de Santee Sioux in Minnesota eindigt met de opknoping van 38 Siouxmannen, de grootste massa-executie in de Amerikaanse geschiedenis. De executie werd bevolen door president Lincoln slechts twee dagen nadat hij de Emancipatieproclamatie ondertekende.
1866: The beginning of the Transcontinental Railroad -- a new era. We appropriated land for trails and trains to shortcut through the heart of the Lakota Nation. The treaties were out the window. In response, three tribes led by the Lakota chief Red Cloud attacked and defeated the US army, many times over. I want to repeat that part: The Lakota defeat the US army.
1866: het begin van de transcontinentale spoorweg - een nieuw tijdperk. We hebben ons land voor routes en treinen toegeëigend, recht door het hart van de Lakota Nation. De verdragen werden verbroken. Als reactie vielen drie stammen onder leiding van de Lakota Chief Red Cloud het Amerikaanse leger aan en versloegen dat vele malen. Ik wil dat even herhalen. De Lakota versloegen het Amerikaanse leger.
1868: The second Fort Laramie Treaty clearly guarantees the sovereignty of the Great Sioux Nation and the Lakotas' ownership of the sacred Black Hills. The government also promises land and hunting rights in the surrounding states. We promise that the Powder River country will henceforth be closed to all whites. The treaty seemed to be a complete victory for Red Cloud and the Sioux. In fact, this is the only war in American history in which the government negotiated a peace by conceding everything demanded by the enemy.
1868: het tweede Fort-Laramieverdrag staat duidelijk garant voor de soevereiniteit van de Grote Siouxnatie en het eigendomsrecht van de Lakota over de heilige Black Hills. De regering belooft ook land- en jachtrechten in de omringende staten. Wij beloven dat het land van Powder River voortaan zal worden afgesloten voor alle blanken. Het verdrag leek een complete overwinning voor Red Cloud en de Sioux. Sterker nog, dit is de enige oorlog in de Amerikaanse geschiedenis waarin de overheid onderhandelde over vrede door toe te geven aan alles wat de vijand eiste.
1869: The Transcontinental Railroad was completed. It began carrying, among other things, large numbers of hunters, who began the wholesale killing of buffalo, eliminating a source of food, clothing and shelter for the Sioux.
1869: de transcontinentale spoorweg was voltooid. Grote aantallen jagers werden aangevoerd. Die begonnen op grote schaal bizons te doden. Zo elimineerden ze een bron van voedsel, kleding en onderdak voor de Sioux.
1871: The Indian Appropriation Act makes all Indians wards of the federal government. In addition, the military issued orders forbidding western Indians from leaving reservations. All western Indians at that point in time were now prisoners of war. Also in 1871, we ended the time of treaty-making. The problem with treaties is they allow tribes to exist as sovereign nations, and we can't have that. We had plans.
1871: de Indian Appropriation Act maakt alle indianen tot beschermelingen van de federale overheid. Bovendien verbiedt het leger dat westelijke Indianen hun reservaten verlaten. Alle westelijke indianen werden op dat moment krijgsgevangenen. Ook in 1871 kwam er een einde aan de tijd van verdragen sluiten want ze lieten toe dat stammen als soevereine staten bestonden. En dat kunnen we niet hebben. We hadden plannen.
1874: General George Custer announced the discovery of gold in Lakota territory, specifically the Black Hills. The news of gold creates a massive influx of white settlers into Lakota Nation. Custer recommends that Congress find a way to end the treaties with the Lakota as soon as possible.
1874: Generaal George Custer kondigde de ontdekking van goud aan in Lakotagebied, in het bijzonder in de Black Hills. Het nieuws creëert een massale instroom van blanke kolonisten in de Lakota Nation. Custer dringt er bij het Congres op aan om de verdragen met de Lakota zo spoedig mogelijk te beëindigen.
1875: The Lakota war begins over the violation of the Fort Laramie Treaty. 1876: On July 26th, on its way to attack a Lakota village, Custer's 7th Cavalry was crushed at the battle of Little Big Horn. 1877: The great Lakota warrior and chief named Crazy Horse surrendered at Fort Robinson. He was later killed while in custody. 1877 is also the year we found a way to get around the Fort Laramie Treaties. A new agreement was presented to Sioux chiefs and their leading men, under a campaign known as "Sell or Starve" -- sign the paper, or no food for your tribe. Only 10 percent of the adult male population signed. The Fort Laramie Treaty called for at least three-quarters of the tribe to sign away land. That clause was obviously ignored.
1875: de Lakota-oorlog begint over de schending van het Fort-Laramieverdrag. 1876: op 26 juli op weg om een Lakotadorp aan te vallen, werd Custers 7e Cavalerie verpletterd in de slag bij Little Big Horn. 1877: de grote Lakotastrijder en opperhoofd Crazy Horse gaf zich over bij Fort Robinson. Hij werd later omgebracht in de gevangenis. 1877 is ook het jaar waarin we een manier vonden om de Fort-Laramieverdragen te omzeilen. Dit werd voorgelegd aan Sioux-opperhoofden en hun leiders onder een campagne die bekendstaat als "verkopen of verhongeren". Onderteken het document of geen voedsel voor je stam. Slechts 10 procent van de volwassen mannelijke bevolking ondertekende. Het Fort-Laramieverdrag hield in dat ten minste driekwart van de stam moest ondertekenen om land te verkopen. Die clausule werd uiteraard genegeerd.
1887: The Dawes Act. Communal ownership of reservation lands ends. Reservations are cut up into 160-acre sections, and distributed to individual Indians with the surplus disposed of. Tribes lost millions of acres. The American dream of individual land ownership turned out to be a very clever way to divide the reservation until nothing was left. The move destroyed the reservations, making it easier to further subdivide and to sell with every passing generation. Most of the surplus land and many of the plots within reservation boundaries are now in the hands of white ranchers. Once again, the fat of the land goes to wasichu.
1887: de Dawes Act. Gemeenschappelijk bezit van reservaatland wordt afgeschaft. Reservaten worden opgedeeld in secties van 65 hectare en verdeeld onder individuele Indianen. Het overschot wordt verkocht. Stammen verloren miljoenen hectaren. De Amerikaanse droom van individueel grondbezit bleek een heel slimme manier om het reservaat te verdelen tot er niets meer van over was. Deze zet vernietigde de reservaten, en maakte het makkelijker om verder op te splitsen en te verkopen met elke nieuwe generatie. Het merendeel van de overtollige grond en veel van de percelen binnen de reservaatgrenzen zijn nu in handen van blanke veeboeren. Alweer ging de rijkdom van het land naar de Wasichu.
1890: A date I believe to be the most important in this slide show. This is the year of the Wounded Knee Massacre. On December 29, US troops surrounded a Sioux encampment at Wounded Knee Creek, and massacred Chief Big Foot and 300 prisoners of war, using a new rapid-fire weapon that fired exploding shells, called a Hotchkiss gun. For this so-called "battle," 20 Congressional Medals of Honor for Valor were given to the 7th Cavalry. To this day, this is the most Medals of Honor ever awarded for a single battle. More Medals of Honor were given for the indiscriminate slaughter of women and children than for any battle in World War One, World War Two, Korea, Vietnam, Iraq or Afghanistan.
1890, de meest belangrijke datum, geloof ik, van dit verhaal: het jaar van het bloedbad in Wounded Knee. Op 29 december omringden Amerikaanse troepen een Sioux-kamp bij Wounded Knee Creek en slachtten Chief Big Foot en 300 krijgsgevangenen af, met behulp van een nieuw snelvuurwapen dat ontploffende kogels afschoot, het Hotchkiss machinegeweer. Voor deze zogenaamde strijd werden 20 Congresmedailles voor eer en dapperheid aan de 7e Cavalerie uitgereikt. Tot op vandaag zijn dat de meeste eremedailles die ooit voor een enkel gevecht werden toegekend. Er werden meer eremedailles uitgereikt voor het willekeurige afslachten van vrouwen en kinderen dan voor eender welk gevecht in de Eerste Wereldoorlog, de Tweede Wereldoorlog, Korea, Vietnam, Irak of Afghanistan.
The Wounded Knee Massacre is considered the end of the Indian wars. Whenever I visit the site of the mass grave at Wounded Knee, I see it not just as a grave for the Lakota or for the Sioux, but as a grave for all indigenous peoples. The holy man Black Elk, said, "I did not know then how much was ended. When I look back now from this high hill of my old age, I can still see the butchered women and children lying heaped and scattered all along the crooked gulch, as plain as when I saw them with eyes still young. And I can see that something else died there in the bloody mud and was buried in the blizzard. A people's dream died there. And it was a beautiful dream."
Het bloedbad van Wounded Knee wordt beschouwd als het einde van de Indiaanse oorlogen. Wanneer ik het massagraf bij Wounded Knee bezoek, zie ik niet alleen een graf voor de Lakota of voor de Sioux, maar een graf voor alle inheemse volkeren. De heilige man, Black Elk, zei: "Ik wist toen nog niet hoe hoog de prijs was. Als ik nu terugkijk vanaf deze hoge heuvel van mijn ouderdom, zie ik nog steeds de afgeslachte vrouwen en kinderen opgehoopt en verspreid langs de kromme kloof liggen, net zo duidelijk als toen ik hen met nog jonge ogen zag. Ik kan zien dat er nog iets anders in de bloederige modder is gestorven en begraven in de sneeuwstorm. De droom van een volk ging daar verloren, en het was een mooie droom."
With this event, a new era in Native American history began. Everything can be measured before Wounded Knee and after, because it was in this moment, with the fingers on the triggers of the Hotchkiss guns, that the US government openly declared its position on Native rights. They were tired of treaties. They were tired of sacred hills. They were tired of ghost dances. And they were tired of all the inconveniences of the Sioux. So they brought out their cannons. "You want to be an Indian now?" they said, finger on the trigger.
Met dit gebeuren begon een nieuw tijdperk in de inheemse Amerikaanse geschiedenis. Alles kan worden afgemeten vóór en na Wounded Knee. Want het was op dit moment, met de vingers op de trekkers van de Hotchkissgeweren, dat de Amerikaanse regering openlijk haar houding tegenover inheemse rechten bepaalde. Ze hadden hun buik vol van verdragen. Ze hadden hun buik vol van de heilige heuvels. Ze hadden hun buik vol van geestendansen. En ze hadden hun buik vol van al de moeilijkheden met de Sioux. Dus kwamen ze met hun kanonnen. "Wil je nu een Indiaan zijn?" zeiden ze, met de vinger aan de trekker.
1900: the US Indian population reached its low point -- less than 250,000, compared to an estimated eight million in 1492.
1900: de Amerikaanse Indiaanse bevolking bereikte haar dieptepunt - minder dan 250.000, vergeleken met de naar schatting acht miljoen in 1492.
Fast-forward. 1980: The longest-running court case in US history, the Sioux Nation versus the United States, was ruled upon by the US Supreme Court. The court determined that when the Sioux were resettled onto reservations and seven million acres of their land were opened up to prospectors and homesteaders, the terms of the second Fort Laramie Treaty had been violated. The court stated that the Black Hills were illegally taken, and that the initial offering price, plus interest, should be paid to the Sioux Nation. As payment for the Black Hills, the court awarded only 106 million dollars to the Sioux Nation. The Sioux refused the money with the rallying cry, "The Black Hills are not for sale."
Even verder spoelen. 1980: de langst lopende rechtszaak in de Amerikaanse geschiedenis, de Sioux-natie tegen de Verenigde Staten, werd beslecht door het Amerikaanse Hooggerechtshof. De rechter bepaalde dat, toen de Sioux opnieuw gehuisvest werden in reservaten en drie miljoen hectare van hun land werd opengesteld voor goudzoekers en homesteaders, de voorwaarden van het tweede Fort-Laramieverdrag waren geschonden. De rechtbank verklaarde dat de Black Hills illegaal waren ingenomen en dat de initiële verkoopprijs vermeerderd met de rente moest worden betaald aan de Sioux-natie. Als betaling voor de Black Hills, wees de rechter slechts 106 miljoen dollar toe aan de Sioux-natie. De Sioux weigerden het geld met de strijdkreet: "De Black Hills zijn niet te koop."
2010: Statistics about Native population today, more than a century after the massacre at Wounded Knee, reveal the legacy of colonization, forced migration and treaty violations. Unemployment on the Pine Ridge Indian Reservation fluctuates between 85 and 90 percent. The housing office is unable to build new structures, and existing structures are falling apart. Many are homeless, and those with homes are packed into rotting buildings with up to five families. Thirty-nine percent of homes on Pine Ridge have no electricity. At least 60 percent of the homes on the reservation are infested with black mold. More than 90 percent of the population lives below the federal poverty line. The tuberculosis rate on Pine Ridge is approximately eight times higher than the US national average. The infant mortality rate is the highest on this continent, and is about three times higher than the US national average. Cervical cancer is five times higher than the US national average. The school dropout rate is up to 70 percent. Teacher turnover is eight times higher than the US national average. Frequently, grandparents are raising their grandchildren because parents, due to alcoholism, domestic violence and general apathy, cannot raise them. Fifty percent of the population over the age of 40 suffers from diabetes. The life expectancy for men is between 46 and 48 years old -- roughly the same as in Afghanistan and Somalia.
2010: statistieken over inheemse bevolking onthullen vandaag, meer dan een eeuw na het bloedbad bij Wounded Knee, de erfenis van kolonisatie, gedwongen migratie en overtreden verdragen. De werkloosheid op het Pine Ridge Indian Reservation schommelt tussen 85 en 90 procent. Het Housing Office is niet in staat om nieuwe structuren te bouwen, en bestaande structuren vallen uit elkaar. Velen zijn dakloos, en die met huizen zitten met tot vijf gezinnen opeengepakt in rottende gebouwen. 39 procent van de woningen op Pine Ridge hebben geen elektriciteit. Ten minste 60 procent van de woningen in het reservaat zijn besmet met zwarte schimmel. Meer dan 90 procent van de bevolking leeft onder de federale armoedegrens. TBC komt er acht keer vaker voor dan het Amerikaanse nationale gemiddelde. De zuigelingensterfte is de hoogste op dit continent en is ongeveer drie keer hoger dan het Amerikaanse nationale gemiddelde. Baarmoederhalskanker is vijf keer hoger dan het Amerikaanse nationale gemiddelde. De schooluitval loopt op tot 70 procent. Het lerarenverloop is acht keer hoger dan het nationale gemiddelde. Vaak zijn het grootouders die hun kleinkinderen opvoeden omdat de ouders, als gevolg van alcoholisme, huiselijk geweld en algemene apathie, daar niet toe in staat zijn. 50 procent van de bevolking ouder dan 40 jaar lijdt aan diabetes. De levensverwachting voor mannen is tussen 46 en 48 jaar - ongeveer dezelfde als in Afghanistan en Somalië.
The last chapter in any successful genocide is the one in which the oppressor can remove their hands and say, "My god -- what are these people doing to themselves? They're killing each other. They're killing themselves while we watch them die." This is how we came to own these United States. This is the legacy of Manifest Destiny. Prisoners are still born into prisoner of war camps, long after the guards are gone. These are the bones left after the best meat has been taken.
Het laatste hoofdstuk in elke succesvolle genocide is die waarin de onderdrukkers hun handen van hen aftrekken en zeggen: "Mijn God, wat doen deze mensen zichzelf aan? Ze vermoorden elkaar. Ze doden zichzelf terwijl wij ze zien sterven." Zo veroverden wij deze Verenigde Staten. Dit is de erfenis van de klaarblijkelijke lotsbestemming. Gevangenen worden nog steeds geboren in kampen voor krijgsgevangenen lang nadat de bewakers zijn verdwenen. Dit zijn de achtergelaten botten nadat het beste vlees is weggenomen.
A long time ago, a series of events was set in motion by a people who look like me, by wasichu, eager to take the land and the water and the gold in the hills. Those events led to a domino effect that has yet to end.
Een lange tijd geleden werd een reeks van gebeurtenissen in gang gezet door mensen die op mij lijken, door Wasichu. Ze popelden om het land, het water en het goud in de heuvels in te palmen. Deze gebeurtenissen leidden tot een domino-effect dat nog niet ten einde is.
As removed as we, the dominant society, may feel from a massacre in 1890, or a series of broken treaties 150 years ago, I still have to ask you the question: How should you feel about the statistics of today? What is the connection between these images of suffering and the history that I just read to you? And how much of this history do you need to own, even? Is any of this your responsibility today? I have been told that there must be something we can do. There must be some call to action. Because for so long, I've been standing on the sidelines, content to be a witness, just taking photographs. Because the solutions seem so far in the past, I needed nothing short of a time machine to access them.
Misschien voelen wij, de dominante samenleving, ons ver verwijderd van een bloedbad in 1890 of van een reeks van gebroken verdragen 150 jaar geleden. Toch denk ik dat je je nog altijd kan afvragen wat je zou moeten voelen bij de statistieken van vandaag. Wat is het verband tussen deze beelden van het lijden en de geschiedenis die ik jullie net heb verteld? En hoeveel van deze geschiedenis moet je je eigen maken? Is dit jullie verantwoordelijkheid vandaag? Ik heb te horen gekregen dat er iets moet zijn wat we kunnen doen. Er moet een oproep tot actie komen. Want tot op vandaag heb ik aan de zijlijn gestaan. Ik was tevreden met mijn statuut van getuige. Ik nam alleen maar foto's. Omdat de oplossing zo ver in het verleden lijkt te liggen, had ik niets minder dan een tijdmachine nodig om erbij te kunnen.
The suffering of indigenous peoples is not a simple issue to fix. It's not something everyone can get behind the way they get behind helping Haiti, or ending AIDS, or fighting a famine. The "fix," as it's called, may be much more difficult for the dominant society than, say, a $50 check or a church trip to paint some graffiti-covered houses, or a suburban family donating a box of clothes they don't even want anymore. So where does that leave us? Shrugging our shoulders in the dark?
Het lijden van de inheemse volkeren is geen eenvoudige kwestie om op te lossen. Het is niet iets waar iedereen zich achter kan zetten op de manier waarop zij zich inzetten om Haïti te helpen, om AIDS uit de wereld te krijgen of voor de bestrijding van een hongersnood. De oplossing, zoals dat heet, zou voor de dominante samenleving veel moeilijker kunnen zijn dan bijvoorbeeld een 50-dollar cheque uitschrijven of een kerkactie om enkele met graffiti bedekte huizen te gaan herschilderen, of een voorstedelijke familie die een doos met oude kleding, die ze niet eens meer willen, weggeeft. Wat moeten we dan doen? Onze schouders in het donker ophalen?
The United States continues on a daily basis to violate the terms of the 1851 and 1868 Fort Laramie Treaties with the Lakota. The call to action I offer today -- my TED wish -- is this: Honor the treaties. Give back the Black Hills. It's not your business what they do with them.
De Verenigde Staten schenden elke dag opnieuw de voorwaarden van de Fort-Laramieverdragen met de Lakota van 1851 en 1868. De oproep tot actie die ik vandaag voorstel - en dat is mijn TED wens - is deze: Kom de verdragen na. Geef de Black Hills terug, en het gaat jullie niet aan wat ze ermee doen.
(Applause)
(Applaus)