Είμαι εδώ σήμερα για να παρουσιάσω τις φωτογραφίες μου για τους Λακότα. Πολλοί θα έχετε ακούσει για τους Λακότα ή τουλάχιστον για τη μεγαλύτερη ομάδα φυλών που ονομάζεται Σιού. Οι Λακότα είναι μία από τις πολλές φυλές που εκδιώχθηκαν από τη γη τους και μεταφέρθηκαν ως αιχμάλωτοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης που σήμερα ονομάζονται καταυλισμοί. Ο Καταυλισμός Πάιν Ριτζ, το θέμα της σημερινής παρουσίασης, βρίσκεται περίπου 125 χλμ. νοτιοανατολικά των Μαύρων Λόφων της Νότιας Ντακότα. Μερικές φορές μπορεί να το ακούσετε ως Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Αιχμαλώτων Πολέμου Νο 334 και εκεί ζουν τώρα οι Λακότα. Τώρα, αν έχετε ακούσει για το Κίνημα των Αμερικανών Ινδιάνων ή για τον Ράσελ Μινς, τον Λέοναρντ Πέλτιερ ή την αντίσταση στην Ογκλάλα τότε θα ξέρετε πως το Πάιν Ριτζ είναι το σημείο μηδέν για τα ζητήματα των αυτοχθόνων στις ΗΠΑ.
I'm here today to show my photographs of the Lakota. Many of you may have heard of the Lakota, or at least the larger group of tribes, called the Sioux. The Lakota are one of many tribes that were moved off their land to prisoner-of-war camps, now called reservations. The Pine Ridge Reservation, the subject of today's slide show, is located about 75 miles southeast of the Black Hills in South Dakota. It is sometimes referred to as Prisoner of War Camp Number 334, and it is where the Lakota now live. Now, if any of you have ever heard of AIM, the American Indian Movement, or of Russell Means, or Leonard Peltier, or of the standoff at Oglala, then you know Pine Ridge is ground zero for Native issues in the US.
Έτσι, μου ζητήθηκε να μιλήσω λίγο σήμερα για τη σχέση μου με τους Λακότα και αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο για μένα. Επειδή, εάν δεν έχετε ήδη παρατηρήσει το χρώμα του δέρματός μου, είμαι λευκός και αυτό είναι τεράστιο εμπόδιο σε έναν καταυλισμό αυτόχθονων. Θα δείτε πολλούς ανθρώπους στις φωτογραφίες σήμερα και έχω έρθει πολύ κοντά με αυτούς, με καλωσόρισαν σαν μέλος της οικογένειας. Με έχουν πει αδελφό και θείο και με έχουν προσκαλέσει αρκετές φορές μέσα σε μια πενταετία. Αλλά στο Πάιν Ριτζ, θα είμαι πάντα ένας «γουασίτσου» και αυτή είναι μια λέξη των Λακότα που σημαίνει: «αυτός που δεν είναι Ινδιάνος» αλλά υπάρχει και άλλη μια ερμηνεία της λέξης που σημαίνει: «αυτός που παίρνει το καλύτερο κομμάτι για τον εαυτό του». Και σε αυτό θα ήθελα να εστιάσω: σε αυτόν που παίρνει το καλύτερο κομμάτι για τον εαυτό του. Σημαίνει απληστία. Ας κοιτάξουμε γύρω στο ακροατήριο σήμερα. Είμαστε σε ένα ιδιωτικό σχολείο στην αμερικανική Δύση, καθόμαστε σε κόκκινες βελούδινες καρέκλες με χρήματα στις τσέπες μας. Και αν κοιτάξουμε τις ζωές μας, έχουμε όντως πάρει το καλύτερο κομμάτι για τους εαυτούς μας. Έτσι, ας δούμε σήμερα μερικές φωτογραφίες ανθρώπων που έχασαν για να κερδίσουμε εμείς και καθώς βλέπετε τα πρόσωπα αυτών των ανθρώπων να ξέρετε πως αυτές δεν είναι απλά εικόνες των Λακότα αλλά αντιπροσωπεύουν όλες τις αυτόχθονες φυλές.
So I've been asked to talk a little bit today about my relationship with the Lakota, and that's a very difficult one for me, because, if you haven't noticed from my skin color, I'm white, and that is a huge barrier on a Native reservation. You'll see a lot of people in my photographs today. I've become very close with them, and they've welcomed me like family. They've called me "brother" and "uncle," and invited me again and again over five years. But on Pine Ridge, I will always be what is called "wasichu." "Wasichu" is a Lakota word that means "non-Indian," but another version of this word means "the one who takes the best meat for himself." And that's what I want to focus on -- the one who takes the best part of the meat. It means "greedy." So take a look around this auditorium today. We are at a private school in the American West, sitting in red velvet chairs with money in our pockets. And if we look at our lives, we have indeed taken the best part of the meat. So let's look today at a set of photographs of a people who lost so that we could gain, and know that when you see these people's faces, that these are not just images of the Lakota; they stand for all indigenous people.
Σε αυτό το κομμάτι χαρτί είναι η ιστορία όπως την έμαθα από τους φίλους μου και την οικογένειά μου που ανήκουν στη φυλή των Λακότα. Ακολουθεί μια χρονολογική καταγραφή συνθηκών που υπογράφηκαν και συνθηκών που παραβιάστηκαν και σφαγών που χαρακτηρίστηκαν ως μάχες. Θα ξεκινήσω από το 1824. Αυτό που είναι γνωστό ως το Γραφείο των Ινδιάνικων Υποθέσεων είχε δημιουργηθεί εντός του Υπουργείου Πολέμου γεγονός που σημάδεψε από νωρίς με ένα τόνο επιθετικότητας τις διαπραγματεύσεις μας με τους αυτόχθονες Αμερικανούς. 1851: Λαμβάνει χώρα η πρώτη συνθήκη του Φορτ Λάραμι η οποία όρισε ξεκάθαρα τα όρια του Έθνους των Λακότα. Σύμφωνα με τη συνθήκη αυτά τα εδάφη αποτελούσαν ένα κυρίαρχο έθνος. Αν τα σύνορα της συνθήκης διατηρούνταν και υπάρχει νομική βάση πως θα έπρεπε να διατηρηθούν-- τότε έτσι θα φαίνονταν οι ΗΠΑ σήμερα. 10 χρόνια αργότερα, το νομοθετικό διάταγμα Homestead Act υπογεγραμμένο από τον πρόεδρο Λίνκολν απελευθερώνει ένα κύμα λευκών εποίκων στα αυτόχθονα εδάφη. 1863: Μια εξέγερση των Σάντε Σιού στη Μινεσότα καταλήγει με το κρέμασμα 38 ανδρών Σιού, τη μεγαλύτερη μαζική εκτέλεση στην ιστορία των ΗΠΑ. Η εκτέλεση διατάχθηκε από τον πρόεδρο Λίνκολν μόνο δύο μέρες μετά από την υπογραφή της Διακήρυξης για τη Χειραφέτηση των Μαύρων.
On this piece of paper is the history the way I learned it from my Lakota friends and family. The following is a time line of treaties made, treaties broken and massacres disguised as battles. I'll begin in 1824. What is known as the Bureau of Indian Affairs was created within the War Department, setting an early tone of aggression in our dealings with the Native Americans. 1851: The first treaty of Fort Laramie was made, clearly marking the boundaries of the Lakota Nation. According to the treaty, those lands are a sovereign nation. If the boundaries of this treaty had held -- and there is a legal basis that they should -- then this is what the US would look like today. Ten years later. The Homestead Act, signed by President Lincoln, unleashed a flood of white settlers into Native lands. 1863: An uprising of Santee Sioux in Minnesota ends with the hanging of 38 Sioux men, the largest mass execution in US history. The execution was ordered by President Lincoln, only two days after he signed the Emancipation Proclamation.
1866, η έναρξη του διηπειρωτικού σιδηροδρόμου, μια νέα εποχή. Σφετεριστήκαμε γη για δρόμους και τρένα ώστε να κόψουμε δρόμο μέσα από την καρδιά του Έθνους των Λακότα. Οι συνθήκες εκπαραθυρώθηκαν. Ως απάντηση, τρεις φυλές υπό τον αρχηγό των Λακότα Κόκκινο Σύννεφο επιτέθηκαν και νίκησαν τον αμερικανικό στρατό αρκετές φορές. Θέλω να επαναλάβω αυτό το σημείο. Οι Λακότα νίκησαν τον αμερικανικό στρατό. 1868: Η δεύτερη συνθήκη του Φορτ Λάραμι ξεκάθαρα εγγυάται την κυριαρχία του Μεγάλου Έθνους των Σιού και την ιδιοκτησία των Λακότα επί των ιερών Μαύρων Λόφων. Η κυβέρνηση υπόσχεται επίσης γη και δικαιώματα κυνηγιού στις γύρω πολιτείες. Υποσχεθήκαμε πως η περιοχή Πάουντερ Ρίβερ θα ήταν στο εξής κλειστή για όλους τους λευκούς. Η συνθήκη έδειχνε να αποτελεί ξεκάθαρη νίκη για το Κόκκινο Σύννεφο και τους Σιού. Στην πραγματικότητα, ήταν ο πρώτος πόλεμος στην Αμερικανική ιστορία όπου η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε μια συνθήκη στην οποία υποχώρησε σε όλες τις απαιτήσεις του εχθρού.
1866: The beginning of the Transcontinental Railroad -- a new era. We appropriated land for trails and trains to shortcut through the heart of the Lakota Nation. The treaties were out the window. In response, three tribes led by the Lakota chief Red Cloud attacked and defeated the US army, many times over. I want to repeat that part: The Lakota defeat the US army. 1868: The second Fort Laramie Treaty clearly guarantees the sovereignty of the Great Sioux Nation and the Lakotas' ownership of the sacred Black Hills. The government also promises land and hunting rights in the surrounding states. We promise that the Powder River country will henceforth be closed to all whites. The treaty seemed to be a complete victory for Red Cloud and the Sioux. In fact, this is the only war in American history in which the government negotiated a peace by conceding everything demanded by the enemy.
1869: Ολοκληρώνεται ο διηπειρωτικός σιδηρόδρομος. Άρχισε να μεταφέρει, μεταξύ άλλων, μεγάλο αριθμό κυνηγών οι οποίοι ξεκίνησαν να σκοτώνουν βουβάλια μαζικά εξαφανίζοντας την πηγή τροφής, ιματισμού και στέγης για τους Σιου. 1871: Η Πράξη για την Ενσωμάτωση των Ινδιάνων θέτει όλους τους Ινδιάνους υπό την κηδεμονία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Επιπρόσθετα, ο στρατός εκδίδει διαταγές οι οποίες απαγορεύουν στους δυτικούς Ινδιάνους να φεύγουν από τους καταυλισμούς. Όλοι οι δυτικοί Ινδιάνοι από εκείνη τη στιγμή είναι πλέον αιχμάλωτοι πολέμου. Επίσης το 1871 σταματάμε να συνάπτουμε συνθήκες. Το πρόβλημα τους ήταν πως αντιμετώπιζαν τις φυλές ως κυρίαρχα κράτη και δεν μπορούσαμε να το δεχτούμε, είχαμε άλλα σχέδια.
1869: The Transcontinental Railroad was completed. It began carrying, among other things, large numbers of hunters, who began the wholesale killing of buffalo, eliminating a source of food, clothing and shelter for the Sioux. 1871: The Indian Appropriation Act makes all Indians wards of the federal government. In addition, the military issued orders forbidding western Indians from leaving reservations. All western Indians at that point in time were now prisoners of war. Also in 1871, we ended the time of treaty-making. The problem with treaties is they allow tribes to exist as sovereign nations, and we can't have that. We had plans.
1874: Ο στρατηγός Τζορτζ Κάστερ ανακοινώνει την ανακάλυψη χρυσού στη γη των Λακότα, συγκεκριμένα στους Μαύρους Λόφους. Το νέο προκαλεί μια εισροή λευκών εποίκων στη γη του Έθνους των Λακότα. Ο Κάστερ εισηγείται πως το Κογκρέσο πρέπει βρει ένα τρόπο να ξεμπερδεύει με τις συνθήκες με τους Λακότα το συντομότερο δυνατόν. 1875: Ξεκινά ο πόλεμος των Λακότα λόγω της παραβίασης της συνθήκης του Φορτ Λάραμι. 1876: Στις 26 Ιουλίου καθώς πήγαινε να επιτεθεί σε ένα χωριό των Λακότα η 7η Μονάδα Ιππικού του Κάστερ συνετρίβη στην μάχη του Λιτλ Μπιγκ Χορν. 1877: Ο μεγάλος αρχηγός και πολεμιστής των Λακότα ονόματι Τρελό Άλογο παραδίδεται στο Φορτ Ρόμπινσον. Αργότερα θα σκοτωθεί ενώ έχει συλληφθεί. Το 1877 είναι επίσης η χρονιά που βρήκαμε το τρόπο να παρακάμψουμε τις συνθήκες του Φορτ Λάραμι. Μια νέα συμφωνία παρουσιάστηκε στους αρχηγούς των Σιού υπό την εκστρατεία που έμεινε γνωστή ως «πουλάτε ή πεινάτε». Υπογράψτε το χαρτί αλλιώς δεν υπάρχει τροφή για τη φυλή σας. Μόνο το 10% του ενήλικου ανδρικού πληθυσμού υπέγραψε. Η συνθήκη του Φορτ Λάραμι απαιτούσε την υπογραφή τουλάχιστον των τριών τετάρτων της φυλής για να εκχωρηθεί γη. Το συγκεκριμένο άρθρο προφανώς αγνοήθηκε.
1874: General George Custer announced the discovery of gold in Lakota territory, specifically the Black Hills. The news of gold creates a massive influx of white settlers into Lakota Nation. Custer recommends that Congress find a way to end the treaties with the Lakota as soon as possible. 1875: The Lakota war begins over the violation of the Fort Laramie Treaty. 1876: On July 26th, on its way to attack a Lakota village, Custer's 7th Cavalry was crushed at the battle of Little Big Horn. 1877: The great Lakota warrior and chief named Crazy Horse surrendered at Fort Robinson. He was later killed while in custody. 1877 is also the year we found a way to get around the Fort Laramie Treaties. A new agreement was presented to Sioux chiefs and their leading men, under a campaign known as "Sell or Starve" -- sign the paper, or no food for your tribe. Only 10 percent of the adult male population signed. The Fort Laramie Treaty called for at least three-quarters of the tribe to sign away land. That clause was obviously ignored.
1887: Η Πράξη Ντοζ, η πράξη γενικής κατανομής. Η κοινή ιδιοκτησία στα εδάφη των καταυλισμών τελειώνει. Οι καταυλισμοί διαχωρίζονται σε 160 τμήματα τεσσάρων στρεμμάτων έκαστο και διανέμονται σε μεμονωμένους Ινδιάνους με τα εδάφη που περισσεύουν να παύουν να τους ανήκουν. Οι φυλές έχασαν εκατομμύρια στρέμματα. Το αμερικανικό όνειρο της ιδιωτικής ιδιοκτησίας γης αποδείχθηκε πως ήταν ένας έξυπνος τρόπος να διαχωρίσουν τους καταυλισμούς ώσπου να μη μείνει τίποτα. Αυτή η κίνηση κατέστρεψε τους καταυλισμούς και διευκόλυνε την περαιτέρω υποδιαίρεση και πώλησή τους με την πάροδο κάθε γενιάς. Η περισσότερη από την περισσευούμενη γη και πολλά αγροτεμάχια εντός των συνόρων των καταυλισμών ανήκουν τώρα σε λευκούς αγρότες. Για άλλη μια φορά, η μερίδα του λέοντος πήγε στους γουασίτσου.
1887: The Dawes Act. Communal ownership of reservation lands ends. Reservations are cut up into 160-acre sections, and distributed to individual Indians with the surplus disposed of. Tribes lost millions of acres. The American dream of individual land ownership turned out to be a very clever way to divide the reservation until nothing was left. The move destroyed the reservations, making it easier to further subdivide and to sell with every passing generation. Most of the surplus land and many of the plots within reservation boundaries are now in the hands of white ranchers. Once again, the fat of the land goes to wasichu.
Το 1890, μια χρονιά που θεωρώ ως τη σημαντικότερη σε αυτήν την παρουσίαση, είναι η χρονιά της σφαγής στο Γούντεντ Νι (τραυματισμένο γόνατο). Στις 29 Δεκεμβρίου αμερικανικά στρατεύματα περικύκλωσαν μια κατασκήνωση των Σιού και κατακρεούργησαν τον αρχηγό Μεγάλο Πόδι και 300 αιχμαλώτους πολέμου χρησιμοποιώντας ένα νέο ταχυβόλο, το οποίο έριχνε εκρηκτικά βλήματα, ονόματι Χότσκινς. Για αυτήν την κατ' ευφημισμόν μάχη 20 Μετάλλια Τιμής για ανδρεία δόθηκαν από το Κογκρέσο στην 7η Μονάδα Ιππικού. Μέχρι σήμερα είναι τα περισσότερα Μετάλλια Τιμής που έχουν δοθεί ποτέ σε μία μάχη. Περισσότερα δόθηκαν για την αδιάκριτη σφαγή γυναικών και παιδιών παρά σε οποιαδήποτε μάχη στον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο, στον ΄Β Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Κορέα, στο Βιετνάμ, στο Ιράκ ή στο Αφγανιστάν. Η σφαγή στο Γούντεντ Νι θεωρείται το φινάλε των πολέμων με τους Ινδιάνους. Κάθε φορά που επισκέπτομαι την τοποθεσία του ομαδικού τάφου στο Γούντεντ Νι δεν τον αντιλαμβάνομαι απλά ως έναν τάφο για τους Λακότα ή για τους Σιού αλλά ως έναν τάφο για όλους τους αυτόχθονες λαούς.
1890: A date I believe to be the most important in this slide show. This is the year of the Wounded Knee Massacre. On December 29, US troops surrounded a Sioux encampment at Wounded Knee Creek, and massacred Chief Big Foot and 300 prisoners of war, using a new rapid-fire weapon that fired exploding shells, called a Hotchkiss gun. For this so-called "battle," 20 Congressional Medals of Honor for Valor were given to the 7th Cavalry. To this day, this is the most Medals of Honor ever awarded for a single battle. More Medals of Honor were given for the indiscriminate slaughter of women and children than for any battle in World War One, World War Two, Korea, Vietnam, Iraq or Afghanistan. The Wounded Knee Massacre is considered the end of the Indian wars. Whenever I visit the site of the mass grave at Wounded Knee, I see it not just as a grave for the Lakota or for the Sioux, but as a grave for all indigenous peoples.
Το Μαύρο Ελάφι, ο σοφός εκείνος άνδρας, είπε: «Δεν ήξερα τότε πόσα είχαν χαθεί. Όταν τώρα κοιτάζω πίσω από την απόσταση της γέρικης ηλικίας μου, μπορώ ακόμα να δω σφαγιασμένα πτώματα γυναικών και παιδιών, στοιβαγμένα και σκορπισμένα στο χώμα κατά μήκος της κυρτής βαθιάς κοιλάδας τόσο ξεκάθαρα όσο τα είδα με τα μάτια της νιότης μου. Και μπορώ να δω πως κάτι ακόμα πέθανε σε εκείνη τη ματωμένη λάσπη και θάφτηκε στη χιονοθύελλα. Το όνειρο ενός λαού πέθανε εκεί, και ήταν ένα όμορφο όνειρο».
The holy man Black Elk, said, "I did not know then how much was ended. When I look back now from this high hill of my old age, I can still see the butchered women and children lying heaped and scattered all along the crooked gulch, as plain as when I saw them with eyes still young. And I can see that something else died there in the bloody mud and was buried in the blizzard. A people's dream died there. And it was a beautiful dream."
Με αυτό το γεγονός ξεκινά μια νέα εποχή στην ιστορία των αυτοχθόνων Αμερικάνων. Όλα πλέον μπορούν να υπολογιστούν πριν και μετά το Γούντεντ Νι. Επειδή αυτή ήταν η στιγμή, με τα δάχτυλα στη σκανδάλη των Χότσκινς, που η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανοιχτά διακήρυξε τη θέση της για τα δικαιώματα των αυτοχθόνων. Είχαν κουραστεί από τις συνθήκες. Είχαν κουραστεί από τους ιερούς λόφους. Είχαν κουραστεί από τους χορούς των φαντασμάτων. Και είχαν κουραστεί από τους μπελάδες που προκαλούσαν οι Σιού. Έτσι έφεραν τα κανόνια. "Θες να είσαι Ινδιάνος τώρα;", είπαν, με το δάχτυλο στη σκανδάλη. 1900: Ο πληθυσμός των Ινδιάνων της Αμερικής έφτασε σε χαμηλό σημείο, λιγότερο από 250.000 άτομα, συγκριτικά με τα περίπου 8 εκατομμύρια του 1492.
With this event, a new era in Native American history began. Everything can be measured before Wounded Knee and after, because it was in this moment, with the fingers on the triggers of the Hotchkiss guns, that the US government openly declared its position on Native rights. They were tired of treaties. They were tired of sacred hills. They were tired of ghost dances. And they were tired of all the inconveniences of the Sioux. So they brought out their cannons. "You want to be an Indian now?" they said, finger on the trigger. 1900: the US Indian population reached its low point -- less than 250,000, compared to an estimated eight million in 1492.
Προχωράμε γρήγορα μπροστά στο χρόνο. 1980: Ανακοινώνεται από το Ανώτατο Δικαστήριο η ετυμηγορία για την πιο μακρόχρονη δίκη στην ιστορία της Αμερικής, αυτής του Έθνους των Σιού εναντίον των ΗΠΑ. Το δικαστήριο αποφάσισε πως όταν οι Σιού αποίκησαν εκ νέου στους καταυλισμούς και εφτά εκατομμύρια στρέμματα της γης τους απελευθερώθηκαν για χρυσοθήρες και αγρότες, οι όροι της δεύτερης συνθήκης του Φορτ Λάμαρι παραβιάστηκαν. Το δικαστήριο δήλωσε πως οι Μαύροι Λόφοι καταλήφθηκαν παρανόμως και πως η αρχική τιμή προσφοράς συν το επιτόκιο θα έπρεπε να πληρωθούν στο Έθνος των Σιού. Σαν αποζημίωση για τους Μαύρους Λόφους το δικαστήριο επιδίκασε μόνο 106 εκατ. δολάρια στο Έθνος των Σιού. Οι Σιού αρνήθηκαν τα χρήματα με το σύνθημα «Οι Μάυροι Λόφοι δεν είναι για πούλημα».
Fast-forward. 1980: The longest-running court case in US history, the Sioux Nation versus the United States, was ruled upon by the US Supreme Court. The court determined that when the Sioux were resettled onto reservations and seven million acres of their land were opened up to prospectors and homesteaders, the terms of the second Fort Laramie Treaty had been violated. The court stated that the Black Hills were illegally taken, and that the initial offering price, plus interest, should be paid to the Sioux Nation. As payment for the Black Hills, the court awarded only 106 million dollars to the Sioux Nation. The Sioux refused the money with the rallying cry, "The Black Hills are not for sale."
2010: Στατιστικές σχετικά με τον σημερινό γηγενή πληθυσμό, πάνω από έναν αιώνα μετά τη σφαγή στο Γούντεντ Νι, αποκαλύπτουν την κληρονομιά του αποικισμού, της αναγκαστικής μετανάστευσης και της παραβίασης των συνθηκών. Η ανεργία στον ινδιάνικο Καταυλισμό Πάιν Ριτζ κυμαίνεται μεταξύ του 85 και 90 τοις εκατό. Το γραφείο στέγασης αδυνατεί να χτίσει νέα κτίρια και τα υπάρχοντα καταρρέουν. Πολλοί είναι άστεγοι και αυτοί που έχουν σπίτια στοιβάζονται σε κτίρια που σαπίζουν, έως και πέντε οικογένειες. 39% των σπιτιών στο Πάιν Ριτζ δεν έχουν ηλεκτροδότηση. Τουλάχιστον το 60% των σπιτιών στον καταυλισμό είναι κατακλυσμένα από μούχλα. Περισσότερο από 90 τοις εκατό του πληθυσμού ζει κάτω από το ομοσπονδιακό όριο της φτώχειας. Το ποσοστό φυματίωσης στο Πάιν Ριτζ είναι περίπου οκτώ φορές μεγαλύτερο από τον εθνικό μέσο όρο. Το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας είναι το μεγαλύτερο στην ήπειρο και είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από τον εθνικό μέσο όρο. Τα ποσοστά του καρκίνου του τραχήλου είναι πενταπλάσια από τον εθνικό μέσο όρο. Το ποσοστό όσων εγκαταλείπουν το σχολείο είναι 70%. Η συχνότητα αλλαγής διδασκαλικού προσωπικού είναι οκτώ φορές μεγαλύτερη από τον εθνικό μέσο όρο. Συχνά, οι παππούδες μεγαλώνουν τα εγγόνια τους, επειδή οι γονείς, λόγω του αλκοολισμού, της τοπικής βίας και της γενικότερης αδιαφορίας αδυνατούν να τα μεγαλώσουν. Το 50% του πληθυσμού άνω των 40 ετών πάσχει από διαβήτη. Το προσδόκιμο ζωής για τους άντρες είναι μεταξύ 46 και 48 ετών, περίπου το ίδιο με το Αφγανιστάν και τη Σομαλία.
2010: Statistics about Native population today, more than a century after the massacre at Wounded Knee, reveal the legacy of colonization, forced migration and treaty violations. Unemployment on the Pine Ridge Indian Reservation fluctuates between 85 and 90 percent. The housing office is unable to build new structures, and existing structures are falling apart. Many are homeless, and those with homes are packed into rotting buildings with up to five families. Thirty-nine percent of homes on Pine Ridge have no electricity. At least 60 percent of the homes on the reservation are infested with black mold. More than 90 percent of the population lives below the federal poverty line. The tuberculosis rate on Pine Ridge is approximately eight times higher than the US national average. The infant mortality rate is the highest on this continent, and is about three times higher than the US national average. Cervical cancer is five times higher than the US national average. The school dropout rate is up to 70 percent. Teacher turnover is eight times higher than the US national average. Frequently, grandparents are raising their grandchildren because parents, due to alcoholism, domestic violence and general apathy, cannot raise them. Fifty percent of the population over the age of 40 suffers from diabetes. The life expectancy for men is between 46 and 48 years old -- roughly the same as in Afghanistan and Somalia.
Το τελευταίο κεφάλαιο σε κάθε πετυχημένη γενοκτονία είναι αυτό στο οποίο ο καταπιεστής μπορεί να απομακρύνει τα χέρια του και να πει: «Θεέ μου, τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι στους εαυτούς τους; Σκοτώνουν ο ένας τον άλλο. Αλληλοσκοτώνονται ενώ εμείς τους βλέπουμε να πεθαίνουν». Έτσι καταφέραμε να αποκτήσουμε αυτές τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή είναι η κληρονομιά του πεπρωμένου του έθνους. Αιχμάλωτοι συνεχίζουν να γεννιούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης αιχμαλώτων πολέμου καιρό αφότου οι φύλακες έφυγαν. Αυτοί είναι ό,τι απέμεινε αφού ό,τι καλύτερο είχε κλαπεί. Πολύ καιρό πριν, μια σειρά από γεγονότα τέθηκε σε κίνηση από ανθρώπους σαν εμένα, από γουασίτσου, που ήθελαν να πάρουν τη γη και το νερό και το χρυσό στους λόφους. Όλα αυτά οδήγησαν σε ένα φαινόμενο ντόμινο που ακόμα δεν έχει τελειώσει.
The last chapter in any successful genocide is the one in which the oppressor can remove their hands and say, "My god -- what are these people doing to themselves? They're killing each other. They're killing themselves while we watch them die." This is how we came to own these United States. This is the legacy of Manifest Destiny. Prisoners are still born into prisoner of war camps, long after the guards are gone. These are the bones left after the best meat has been taken. A long time ago, a series of events was set in motion by a people who look like me, by wasichu, eager to take the land and the water and the gold in the hills. Those events led to a domino effect that has yet to end.
Όσο απομακρυσμένοι κι αν νιώθουμε, ως η κυρίαρχη κοινωνία, από τη σφαγή του 1890 ή από μια σειρά παραβιασμένων συνθηκών 150 χρόνια πριν, οφείλω να σας ρωτήσω πώς θα έπρεπε να νιώθετε για τα στατιστικά του σήμερα; Ποια είναι η σχέση μεταξύ αυτών των εικόνων μαρτυρίου και της ιστορίας που μόλις σας διάβασα; Και πόση από αυτή την ιστορία θέλετε να σας ανήκει ακόμα; Είναι κάτι από όλα αυτά δική σας ευθύνη σήμερα; Μου έχουν πει πως κάτι μπορούμε να κάνουμε. Πως πρέπει να υπάρξει κάποιο κάλεσμα σε δράση. Επειδή τόσο καιρό στεκόμουν αμέτοχος, αρκούμενος στο να είμαι μάρτυρας, στο να τραβάω απλά φωτογραφίες. Επειδή η λύση φαίνεται να χάνεται στο παρελθόν θα ήθελα κάτι σαν χρονομηχανή για να τους προσεγγίσω.
As removed as we, the dominant society, may feel from a massacre in 1890, or a series of broken treaties 150 years ago, I still have to ask you the question: How should you feel about the statistics of today? What is the connection between these images of suffering and the history that I just read to you? And how much of this history do you need to own, even? Is any of this your responsibility today? I have been told that there must be something we can do. There must be some call to action. Because for so long, I've been standing on the sidelines, content to be a witness, just taking photographs. Because the solutions seem so far in the past, I needed nothing short of a time machine to access them.
Το μαρτύριο των αυτόχθονων κατοίκων δεν είναι ένα απλά επιλύσιμο ζήτημα. Δεν είναι κάτι για το οποίο μπορεί να προσφέρει στήριξη ο καθένας όπως μπορεί να προσφέρει στήριξη για να βοηθήσει την Αϊτή, να σταματήσει το Έιτζ ή να καταπολεμήσει την πείνα. Η διευθέτηση μπορεί να είναι πολύ δυσκολότερη για την κυρίαρχη κοινωνία από μια επιταγή 50 δολαρίων ή ένα εκκλησιαστικό ταξίδι με σκοπό το βάψιμο σπιτιών με γκραφιτι ή από μια οικογένεια που ζει στα προάστια η οποία δωρίζει ένα κουτί ρούχα που δεν τα χρειάζεται πια. Έτσι πού μας οδηγεί αυτό; Στο να ανασηκώνουμε τους ώμους μας σιωπηλά;
The suffering of indigenous peoples is not a simple issue to fix. It's not something everyone can get behind the way they get behind helping Haiti, or ending AIDS, or fighting a famine. The "fix," as it's called, may be much more difficult for the dominant society than, say, a $50 check or a church trip to paint some graffiti-covered houses, or a suburban family donating a box of clothes they don't even want anymore. So where does that leave us? Shrugging our shoulders in the dark?
Οι ΗΠΑ συνεχίζουν καθημερινά να παραβιάζουν όρους των συνθηκών Φορτ Λάραμι του 1851 και του 1868 με τους Λακότα. Το κάλεσμα για δράση που προσφέρω σήμερα --η ευχή μου μέσω του TED-- είναι αυτή: Τιμήστε τις συνθήκες. Δώστε πίσω τους Μαύρους Λόφους. Δεν είναι δική σας δουλειά το τι θα κάνουν με αυτούς.
The United States continues on a daily basis to violate the terms of the 1851 and 1868 Fort Laramie Treaties with the Lakota. The call to action I offer today -- my TED wish -- is this: Honor the treaties. Give back the Black Hills. It's not your business what they do with them.
Χειροκρότημα.
(Applause)